هنرمندان در فضای مجازی

طی دیروز و امروز هم هنرمندان در فضای مجازی با انتشار پست‌هایی نسبت به مسائل مختلف واکنش نشان داده و گاه خبر و گاه ابراز نظرهایی در موضوعات مختلف داشتند. فرشته حسینی بازیگر که به صربستان رفته سری به کمپ پناهندگان آنجا زده و چند جمله‌ای نوشته است. محمد بحرانی هم در پستی نوشت: خانم علوی که به‌عنوان عروسک گردان جناب‌خان مطرح شده، هرگز عروسک گردان این عروسک نبوده است.

رضا صادقی خواننده سرشناس کشورمان، ترانه‌ای به زبان عربی خوانده و آن را آغاز تجربه ورود به بازار موسیقی عرب لقب داده است. او نوشته: «اینکه می‌تونم با چند گویش جهان عرب بخونم همیشه برای خودم جذاب بوده، خصوصاً خلیجی و مصری... بالاخره با پیشنهاد دوستان این تصمیم رو گرفتم که وارد این مارکت بشم و البته بزودی با هنرمندان بزرگ موسیقی دنیای عرب هم همکاری خواهم داشت … نمی‌دونم چی می‌شه اما با انرژی مثبت شما حتماً خیر می‌شه. قطعه «خلاص» با ترانه‌ای از من و موسیقى مهدى ابراهیم‌نژاد بزودى از یوتیوب و...»
نیکی کریمی بازیگر و کارگردان ایرانی هم به انضمام عکسی در اینستاگرامش نوشته: «هر چقدر زمان مى‌گذرد بیشتر متوجه می‌شوم که ادبیات و فیلم تأثیر‌گذار براى من راجع به چیزهایى که می‌دانم نیست بلکه راجع به چیزهایى است که نمی‌دانم. آنچه قرار است کشف کنم و رمز و راز میان خط و پاراگراف و… در هجوم همه آنچه می‌دانیم و عریانى بازى‌هاى مرسوم و نخ نماى رایج، شخصیت پردازى‌های غلوشده سطحى و آنچه که دیگر تمام و کمال دیده‌ایم و صدها بار گفته شده، چقدر خواندن متن و یا دیدن فیلمى درباره هیچ لذت بخش و غنیمت است.»
فرشته حسینی بازیگر افغانستانی به کمپی در صربستان سر زده و با کودکان این کمپ گفت‌و‌گو و بازی کرده است. او نوشته: «با بچه‌ها وسطی بازی می‌کنم. باهم می‌خندیم. باهم عکس می‌گیریم. بچه‌ها تعدادشان زیاد است. حالا باهم صحبت می‌کنیم. نوبتی. تک‌به‌تک. در اتاقی که جزو تک اتاق‌های آموزشی‌است که تلویزیون دارد. در میان حرف‌هایمان از هر کدام یک سؤال مشترک پرسیدم: چه آرزویی داری؟ کودک۱: «از این کمپ بریم بیرون....»

تازه‌های نشر
نشر افق در اینستاگرامش خبر از انتشار کتاب منگی را داده به نویسندگی ژویل اگلوف و ترجمه اصغر نوری. در توضیح کوتاهی درباره این کتاب نوشته شده: مترجم: «منگی داستان مردی است که با مادربزرگش زندگی می‌کند و گویا که درواقع با او هم‌خانه است. او در یک کشتارگاه کار می‌کند و هر روز با دوچرخه مسیری که تمایزش را با مسیر رفت و آمد اشباح از دست داده، طی می‌کند؛ مسیری پر از اشباح مردگان، پر از بوی بد که شمال و جنوب و شرق و غرب می‌وزند، مسیری پر از زباله و سگ‌های خطرناک گرسنه. زندگی راوی و تمام اطرافیانش پر از فقر و نداری و تن‌دادن به‌ کارهایی تنها برای گذران زندگی است، که البته نام زندگی را هم نمی‌توان بر آن گذاشت.»