کودکان محروم میهن در پناه سخاوت کتاب

ریحانه جعفری
مترجم و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان
برای اینکه بتوانیم از نظر فرهنگی با کودکان و نوجوانان مناطق محروم همراه و همسو شویم، کارهای بسیاری می‌توان انجام داد. بستگی به این دارد که بخواهیم کار فردی  یا گروهی  یا به‌صورت کار سازمان یافته دولتی یا به‌صورت سازمان مردم نهاد انجام دهیم . من چون وابسته به هیچ گروهی نیستم شخصاً با دوستان نویسنده و مترجم تماس می‌گیرم و هر فصل یک بار خواهش می‌کنم کتاب‌هایشان را برایم بفرستند یا اینکه از دوستان دیگری هم که کتاب دارند و خوانده‌اند و می‌خواهند به کتابخانه اهدا کنند، برای من می‌فرستند. وقتی جمع‌آوری شد بسته‌بندی می‌کنم و از طریق دوستانی که در کار باربری و توزیع هستند، هماهنگی می‌کنم و آنها از طریق بار می‌فرستند چون از طریق پست خیلی گران می‌شود. مثلاً دفعه قبل از طریق پست 700 هزار تومان هزینه شد اما وقتی به شکل بار می‌فرستیم هزینه‌اش حدود یکصد هزار تومان می‌شود. ما چون از جایی کمک مالی دریافت نمی‌کنیم باید در هزینه هم صرفه‌جویی کنیم. در کنار این کار هم دوست دارم در بخش بازی فکری هم به بچه‌ها کمک کنم، یعنی فکر می‌کنم باز‌ی‌های فکری خیلی می‌تواند به ذهن کودکان و خردسالان کمک کند تا بتوانند معماهای پیچیده را حل کنند، تا در آینده که مردان و زنان این کشور شدند بهتر بتوانند وقتی در یک بحران قرار می‌گیرند راه‌حل پیدا  و مشکلاتشان را حل کنند. برای همین از طریق دوستانم پول جمع می‌کنیم و من برای آنها بازی فکری تهیه می‌کنم و در کنار آن لوازم التحریر می‌گیرم البته بسیار محدود است چون مگر ما چقدر می‌توانیم پول جمع کنیم اما با همان مبلغ اندک این کار را در حد بضاعتمان انجام می‌دهیم. اگر در همین حد کوچک هم دست به دست هم دهیم، خوراک فکری و روحی بچه‌هایشان را تا حدی تأمین می‌کنیم. برای پیدا کردن روستاها با دوستانم صحبت و این مناطق را شناسایی می‌کنم. سری قبل هم روستایی در چابهار و در جازموریان پیدا کردیم و اکنون برای روستایی در خراسان رضوی این کار را می‌کنیم. انتخاب مکان هم بسیار مهم است. باید سعی کرد به روستایی که از همه محروم تر است و از جایی چیزی به آنها نمی‌رسد، کمک و خوراک روحشان را مهیا کرد. این هم بخشی از پروژه همدلی کتابخوانی است.
البته اگر جاهای دورافتاده و مناطق محروم بتوانند خط اینترنت هم داشته باشند ما می‌توانیم از طریق اینترنت برایشان کلاس مجازی بگذاریم و از این طریق آموزش دهیم. اگر کودکان بتوانند فکر کنند و تخیل قوی خودشان را به کار بگیرند و داستان بنویسند این هم می‌تواند در زندگی بزرگسالی به آنها کمک کند چون یک تفکر خلاق است. افرادی در زندگی موفق‌ترند که بتوانند تفکر خلاق داشته باشند. خلاقیت باعث می‌شود در زندگی پرتنشی که در بزرگسالی داریم، گوشه‌ای ننشینیم و دست روی دست نگذاریم بلکه از تفکر خلاقی که در کودکی آموختیم استفاده کنیم و مدام دنبال راه‌حل بگردیم. آن وقت در بزرگسالی هم انسان تسلیم نمی‌شود، البته اینها در این وضعیتی که ویروس کرونا وجود دارد بیشتر کاربرد دارد. قبل از همه گیری کرونا به شهرها و روستاهای مختلف می‌رفتم و برای بچه‌ها کتاب می‌بردم و قصه می‌خواندم و با آنها کار می‌کردم اما الان متأسفانه به خاطر شرایط کرونا هر گونه اجتماع ادبی را نمی‌توانیم داشته باشیم. امیدوارم به کل کشور واکسن مناسب و معتبر تزریق شود و دارو به حد کفایت بیاید تا این بیماری هم کمتر شود و ما هم بتوانیم مثل خیلی از کشورهای پیشرفته در اجتماعات حضور پیدا کنیم. آن زمان هم می‌توانیم برای بچه‌ها بسیار کار گسترده‌تری کنیم.