کارگردان تئاتر شهرستان اهر از طنز در روزگار سختی میگوید
هنوز میشود خندید و خنداند
محسن بوالحسنی
خبرنگار
محمد یاریمقدم بازیگر و کارگردان تئاتر است و سالهاست در شهرستان اهر، کار نمایش میکند و در جشنوارههای مختلف تئاتری هم جایزههای متعددی بهدست آورده است. یاریمقدم که در دوران کرونا هم نمایش «روز بخیر آقای اقبال» را روی صحنه برده شرایط اجرا در دوران کرونا را اجرا در شرایط خاص میداند که مقتضیات خاص خود را دارد.
او در گفتوگو با «ایران» این جزئیات را این چنین تشریح میکند: «خود من به شخصه در ماههای اول آنچنان نگرانی نداشتم و فکر میکردم این مسأله نهایت یکی دو ماه طول میکشد و بعد از گذران این دو سه ماه همه چیز باز به روال سابق برمیگردد. هرچه گذشت اما دیدیم که این ماجرا و این ویروس انگار سر سازش و نابودی ندارد و اگر بقیه روزها و ماههای آینده را هم به انتظار بنشینم تا اوضاع بهتر شود ممکن است نتیجهای جز همان چیزی که در ماههای اولیه عایدم شد وجود نداشته باشد. به همین دلیل شروع کردم به خواندن متنهایی که میشود آنها را اتودهای تازه زد و اجراهایی تازه از دلشان بیرون آورد.
نمایشنامهای را سالها پیش نوشته بودم به اسم «روز بخیر آقای اقبال» که درونمایه ای طنز داشت و سه بازیگر. با خودم فکر کردم که میشود دوبارهنویسیاش کرد و آن را به حال و هوای این روزها ربط داد و در اولین فرصت که سالنهای نمایش اجازه کار داشتند آن را آماده اجرا کرد.»
او درباره شرایط تمرین برای اجرای این کار میگوید: «طبیعتاً اصلاً موضوع ساده نبود. به محض اینکه شروع به تمرین کردیم متوجه شدیم یکی از بچهها حالش ناخوش است و وقتی تست داد متوجه شدیم کرونایش مثبت شده و همین باعث شد هم تمرین تعطیل شود و هم ترس به جان ما بیفتد.
خوشبختانه به من و دوست دیگر آن زمان سرایت نکرد و منتظر شدیم تا اوضاع کمی بهتر شود و در نهایت کجدار و مریز کار را پیش بردیم و بعد از شش ماه تقریباً آماده اجرا شدیم اما مشکل دیگری سر راه بود.» یاریمقدم دلیل اصرار بر اجرای نمایش را در این روزهای خاص این طور توضیح میدهد: «اگر همه این بسترهای فرهنگی تعطیل باشد و مردم هیچ منبع دریافت آگاهی نداشته باشند واقعاً چه چیزی راه اصلاح پیش خواهد گرفت؟ به عقیده من سالنهای نمایش و محیطهای فرهنگی کمترین خطر را برای سلامت خواهند داشت و حداقل خطر آنها بیشتر از محیطهای شلوغ بازار و رستوران و... نیست. از طرفی دیگر، یک هنرمند تئاتر اگر یکسال بخواهد هیچکاری نکند (وجه مادی قضیه را فاکتور میگیریم) با سرگردانی روح خودش باید چه کند. تئاتر آگاهیبخش و حیاتبخش است و ما نمیتوانیم آن را تعطیل کنیم. میشود هزاران هزار ایده برای ادامه فعالیتهای تئاتری داشت و بر اساس مقتضیات روز و شرایط موجود این فعالیتها را تعریف کرد اما اینکه کلاً تعطیلش کنیم بدون تردید هیچ حسنی نخواهد داشت.»
کارگردان نمایش «روز بخیر آقای اقبال» درباره سرنوشت این نمایش میگوید: «بالاخره بعد از آنکه تئاتر در گروههای پرخطر جایگاهش تغییر کرد فرصتی پیش آمد تا برای دو هفته این نمایش را روی صحنه ببریم. خیلی خیلی تلاش کردیم، حتی از جیب خودمان هزینه کردیم تا چندین و چندباره صندلیها و کل سالن را پیش از هر اجرا، با کمک خود بچههای گروه ضد عفونی و ماسک تهیه کردیم و اقلام ضروری دیگر را. استقبالی هم که شد بد نبود و بهنظرم سویه طنز این نمایش در استقبال بیتأثیر نبود و در «روز بخیر آقای اقبال» ماجرای یک آدم بدشانس را تعریف کردیم که دست به هر کاری میخواست بزند یک اتفاق بد میافتاد و آن کار و بسیاری از فعالیتهای آدمهای اطرافش را که با او در ارتباط بودند به مخاطره میانداخت و...».
یاریمقدم درباره اجرای کار طنز در این روزها و تأثیری که میتواند داشته باشد هم میگوید: «به عقیده من این تنها کاری است که میتوانیم انجام دهیم. مردم خودشان گرفتار هستند و غم دارند. بهتر است ما با آماده کردن آثاری با کیفیت بالا و در حوزه طنز، کاری کنیم چند لحظه از این مشکلات فاصله بگیرند و بخندند. من اعتقاد دارم که هنوز هم میشود خندید و خنداند و چه عرصهای بهتر از عرصه نمایش.»
خبرنگار
محمد یاریمقدم بازیگر و کارگردان تئاتر است و سالهاست در شهرستان اهر، کار نمایش میکند و در جشنوارههای مختلف تئاتری هم جایزههای متعددی بهدست آورده است. یاریمقدم که در دوران کرونا هم نمایش «روز بخیر آقای اقبال» را روی صحنه برده شرایط اجرا در دوران کرونا را اجرا در شرایط خاص میداند که مقتضیات خاص خود را دارد.
او در گفتوگو با «ایران» این جزئیات را این چنین تشریح میکند: «خود من به شخصه در ماههای اول آنچنان نگرانی نداشتم و فکر میکردم این مسأله نهایت یکی دو ماه طول میکشد و بعد از گذران این دو سه ماه همه چیز باز به روال سابق برمیگردد. هرچه گذشت اما دیدیم که این ماجرا و این ویروس انگار سر سازش و نابودی ندارد و اگر بقیه روزها و ماههای آینده را هم به انتظار بنشینم تا اوضاع بهتر شود ممکن است نتیجهای جز همان چیزی که در ماههای اولیه عایدم شد وجود نداشته باشد. به همین دلیل شروع کردم به خواندن متنهایی که میشود آنها را اتودهای تازه زد و اجراهایی تازه از دلشان بیرون آورد.
نمایشنامهای را سالها پیش نوشته بودم به اسم «روز بخیر آقای اقبال» که درونمایه ای طنز داشت و سه بازیگر. با خودم فکر کردم که میشود دوبارهنویسیاش کرد و آن را به حال و هوای این روزها ربط داد و در اولین فرصت که سالنهای نمایش اجازه کار داشتند آن را آماده اجرا کرد.»
او درباره شرایط تمرین برای اجرای این کار میگوید: «طبیعتاً اصلاً موضوع ساده نبود. به محض اینکه شروع به تمرین کردیم متوجه شدیم یکی از بچهها حالش ناخوش است و وقتی تست داد متوجه شدیم کرونایش مثبت شده و همین باعث شد هم تمرین تعطیل شود و هم ترس به جان ما بیفتد.
خوشبختانه به من و دوست دیگر آن زمان سرایت نکرد و منتظر شدیم تا اوضاع کمی بهتر شود و در نهایت کجدار و مریز کار را پیش بردیم و بعد از شش ماه تقریباً آماده اجرا شدیم اما مشکل دیگری سر راه بود.» یاریمقدم دلیل اصرار بر اجرای نمایش را در این روزهای خاص این طور توضیح میدهد: «اگر همه این بسترهای فرهنگی تعطیل باشد و مردم هیچ منبع دریافت آگاهی نداشته باشند واقعاً چه چیزی راه اصلاح پیش خواهد گرفت؟ به عقیده من سالنهای نمایش و محیطهای فرهنگی کمترین خطر را برای سلامت خواهند داشت و حداقل خطر آنها بیشتر از محیطهای شلوغ بازار و رستوران و... نیست. از طرفی دیگر، یک هنرمند تئاتر اگر یکسال بخواهد هیچکاری نکند (وجه مادی قضیه را فاکتور میگیریم) با سرگردانی روح خودش باید چه کند. تئاتر آگاهیبخش و حیاتبخش است و ما نمیتوانیم آن را تعطیل کنیم. میشود هزاران هزار ایده برای ادامه فعالیتهای تئاتری داشت و بر اساس مقتضیات روز و شرایط موجود این فعالیتها را تعریف کرد اما اینکه کلاً تعطیلش کنیم بدون تردید هیچ حسنی نخواهد داشت.»
کارگردان نمایش «روز بخیر آقای اقبال» درباره سرنوشت این نمایش میگوید: «بالاخره بعد از آنکه تئاتر در گروههای پرخطر جایگاهش تغییر کرد فرصتی پیش آمد تا برای دو هفته این نمایش را روی صحنه ببریم. خیلی خیلی تلاش کردیم، حتی از جیب خودمان هزینه کردیم تا چندین و چندباره صندلیها و کل سالن را پیش از هر اجرا، با کمک خود بچههای گروه ضد عفونی و ماسک تهیه کردیم و اقلام ضروری دیگر را. استقبالی هم که شد بد نبود و بهنظرم سویه طنز این نمایش در استقبال بیتأثیر نبود و در «روز بخیر آقای اقبال» ماجرای یک آدم بدشانس را تعریف کردیم که دست به هر کاری میخواست بزند یک اتفاق بد میافتاد و آن کار و بسیاری از فعالیتهای آدمهای اطرافش را که با او در ارتباط بودند به مخاطره میانداخت و...».
یاریمقدم درباره اجرای کار طنز در این روزها و تأثیری که میتواند داشته باشد هم میگوید: «به عقیده من این تنها کاری است که میتوانیم انجام دهیم. مردم خودشان گرفتار هستند و غم دارند. بهتر است ما با آماده کردن آثاری با کیفیت بالا و در حوزه طنز، کاری کنیم چند لحظه از این مشکلات فاصله بگیرند و بخندند. من اعتقاد دارم که هنوز هم میشود خندید و خنداند و چه عرصهای بهتر از عرصه نمایش.»
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه