فریدون بدرهای خبر درگذشتش را تکذیب کرد
من زندهام
روز یکشنبه خبر درگذشت فریدون بدرهای نخستین مدیرکل کتابخانه ملی ایران پس از انقلاب، نویسنده و زبانشناس منتشر شد که بعد از گذشت حدود 24 ساعت خوشبختانه توسط شهرزاد بدرهای، دختر این نویسنده و مترجم پیشکسوت تکذیب شد.
او ضمن تکذیب این خبر به ایسنا گفت: به محض اطلاع از این خبر، با آقای جربزهدار (مدیر انتشارات اساطیر و از ناشران آثار فریدون بدرهای) هم صحبت کردم و گفتم این خبر حقیقت ندارد و آن را تکذیب کنید. خود فریدون بدرهای در گفتوگوی کوتاهی با ایسنا گفت: «من زندهام و خبر مرگ مرا در ایران پخش کردهاند، نه یکی، نه دوتا و نه سهتا... چه خبر است؟!»
بدرهای استاد پارهوقت گروه زبانشناسی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، معاون کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰، پژوهشگر فرهنگستان زبان و بعدها مدیر پژوهشکده واژههای فارسی و با حفظ سمت، سرپرست کتابخانه فرهنگستان زبان ایران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، رایزن فرهنگی ایران در پاکستان از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ و نایب رئیس انجمن کتابداری ایران از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۳ بود. اولین اثر او که مجموعه ۹ داستان بود، با نام «ناشناخته» در سال ۱۳۳۳ منتشر شد.
از جمله آثار این نویسنده میتوان به «واژگان نوشتاری کودکان دبستانی ایران»، «واژهنامه بسامدی داستان رستم و سهراب از شاهنامه فردوسی»، «کورش کبیر در قرآن مجید و عهد عتیق» و «بین انقلاب و دولت: مسیر تشکیل دولت فاطمی قاضی نعمان و توجیه مشروعیت حکومت فاطمی» اشاره کرد.
او ضمن تکذیب این خبر به ایسنا گفت: به محض اطلاع از این خبر، با آقای جربزهدار (مدیر انتشارات اساطیر و از ناشران آثار فریدون بدرهای) هم صحبت کردم و گفتم این خبر حقیقت ندارد و آن را تکذیب کنید. خود فریدون بدرهای در گفتوگوی کوتاهی با ایسنا گفت: «من زندهام و خبر مرگ مرا در ایران پخش کردهاند، نه یکی، نه دوتا و نه سهتا... چه خبر است؟!»
بدرهای استاد پارهوقت گروه زبانشناسی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، معاون کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰، پژوهشگر فرهنگستان زبان و بعدها مدیر پژوهشکده واژههای فارسی و با حفظ سمت، سرپرست کتابخانه فرهنگستان زبان ایران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، رایزن فرهنگی ایران در پاکستان از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ و نایب رئیس انجمن کتابداری ایران از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۳ بود. اولین اثر او که مجموعه ۹ داستان بود، با نام «ناشناخته» در سال ۱۳۳۳ منتشر شد.
از جمله آثار این نویسنده میتوان به «واژگان نوشتاری کودکان دبستانی ایران»، «واژهنامه بسامدی داستان رستم و سهراب از شاهنامه فردوسی»، «کورش کبیر در قرآن مجید و عهد عتیق» و «بین انقلاب و دولت: مسیر تشکیل دولت فاطمی قاضی نعمان و توجیه مشروعیت حکومت فاطمی» اشاره کرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه