تأملی پیرامون زندگی از نگاه اندیشمندان جهان


مریم شهبازی
خبرنگار
برای علاقه‌مندان ادبیات آلمانی مهشید میرمعزی از چهره‌های شناخته‌شده ترجمه به شمار می‌آید؛ مترجمی که اغلب به سراغ آثار یا نویسندگانی می‌رود که پیش‌تر به مخاطبان معرفی نشده باشند. مانند ترجمه‌اش از کتاب «آخرین چیزها». این کتاب دربردارنده مصاحبه‌هایی است که «ایریس رادیش» با نویسندگان و اندیشمندانی همچون «پاتریک مودیانو» در واپسین ماه‌ها یا سال‌های زندگی‌شان انجام داده است. رادیش در مصاحبه‌های خود پرسش‌هایی پیرامون مهم‌ترین مفاهیم بشری نظیر مرگ، عشق و زندگی را مطرح کرده، البته سؤالات او تنها به اینها ختم نمی‌شود و تا حدی بر زندگی شخصی و حرفه‌ای آنان نیز متمرکز شده است. این کتاب نه‌ فقط برای اهالی رسانه، بلکه برای علاقه‌مندان ادبیات هم اثری خواندنی است چراکه شناخت بهتری از نویسندگان شاخص جهان را سبب می‌شود. البته خود رادیش هم از جمله چهره‌های ادبی سرشناس امروز غربی و روزنامه‌نگاری سرشناس است، این منتقد بنام برای سال‌ها پربیننده‌ترین برنامه ادبی تلویزیون آلمان را سردبیری کرده است. رادیش جوایز مختلفی از جمله نشان «شوالیه هنر و ادبیات» دریافت کرده و در رشته‌های دانشگاهی زبان‌شناسی آلمانی، زبان‌شناسی رومانسی و فلسفه تحصیل‌ کرده است. در این کتاب فرصتی برای آشنایی نزدیک‌تری با بینش و نگاه بیش از 10 اندیشمند مطرح فراهم‌ شده، این‌که حالا، بعد از سال‌ها پیروی از فلان تفکر یا مکتب خاص زندگی را چگونه می‌بینند و هنوز هم به اعتقادات قبلی‌شان باور دارند! برخی از این پرسش و پاسخ‌ها برخلاف انتظارمان به‌جایی ختم می‌شود که در آن خبری از اما و اگرهای متعدد درباره چگونگی اداره جهان سیاست و... نیست. آنان تنها تأسف می‌خورند که چرا آن‌طور که در کهنسالی زندگی را می‌بینند در جوانی ندیده‌اند. سؤالات پایانی مصاحبه‌ها به ناامیدی و گاهی هم رضایت آنان از زندگی ختم می‌شود؛ برخی تسلیم شرایط شده‌اند اما برخی هم مانند «آندره بیتوف»نویسنده روس همچنان تأکید دارند: «بزرگ‌ترین تجمل، هدر دادن وقت است.» یا جایی که رادیش از «پتر نادوش»، نویسنده مجارستانی از این می‌پرسد که: «آیا از مرگ می‌ترسید؟» و او به‌رغم سن و سال بسیار تأکید می‌کند که:«نه، به‌هیچ‌وجه. من با مرگ مبارزه می‌کنم. یعنی جسمم مبارزه می‌کند. حالم خوب است و همه‌چیز بهتر می‌شود.» این کتاب برای احوال این روزهای‌مان هم خوب است، این‌که بدانیم آدمی همچون «کلود سیمون»، نویسنده فرانسوی که زندگی‌اش صرف خلق شاهکارهایی جهانی شده حالا در پاسخ به این که:«بعد از مرگ دلتان بیش از همه برای چه چیزی تنگ می‌شود؟» می‌گوید: «برای زندگی. پرندگان و آسمان. این‌که دیگر نمی‌توانم شنا کنم و زیر آفتاب باشم. برای همه‌چیز، همه‌چیز، همه‌چیز.»
آخرین چیزها (مصاحبه‌های پایان عمر)
نویسنده:ایریس رادیش
مترجم: مهشید میرمعزی
نشر ثالث


آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7660/11/580397/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها