گزارش افشاگرانه بیبیسی از کمپ کودکان پناهجو در تگزاس
از رؤیای پناهندگی تا کابوس خشونت
بنفشه غلامی/ کمپ کوچکی در «الپاسو» در یکی از جنوبیترین نقاط تگزاس که پدران و مادرانی از کشورهای امریکای مرکزی و امریکای لاتین، تصور میکردند میتواند بهشت موعود کودکانشان باشد، تبدیل به جهنم روی زمین آنان شده است. بیش از یک هزار کودکی که در این کمپ به سر میبرند، مجبورند دور از آغوش مادران خود با کرونا بجنگند، گرسنگی را تحمل کنند و صدای فریادهای آنان مقابل تجاوز در گلویشان خفه میشود.
سایت شبکه خبری «بیبیسی» در گزارش اختصاصی خود از کمپ فورت بلیس صحرای «تکسان» در «الپاسو» با کارمندان و کودکانی که در این کمپ بهسر میبرند، گفتوگو کرده و دور از چشم مسئولان آن تصاویری دردناک از زندگی کودکان در این مرکز تهیه کرده است. در این کمپ حداقل 2 هزار کودک پناهجو که از پدر و مادر خود جدا ماندهاند، زندگی میکنند که همه آنها به تنهایی از مرز مکزیک عبور کرده و وارد خاک امریکا شدهاند و اکنون منتظر هستند تا شاید روزی خانوادههایشان نیز به آنها بپیوندند.
مشخصات کمپ
کمپ فورت بلیس کمپی چادری است که در پایگاه نظامی «فورت بلیس» در الپاسو برپا شده است.
این کمپ دارای حداقل 12 چادر است که در بعضی از آنها صدها کودک زندگی میکنند. بچهها تنها یک یا دو ساعت اجازه دارند از این چادرها خارج شوند و بیشتر روز را در چادر میگذرانند. بجز این 12 چادر چند چادر هم برای بستری کردن کودکان بیمار برپا شده است. بچههای کمپ به این چادرها «شهر کووید» میگویند. کارمندان کمپ اجازه ندارند درباره شرایط کودکان حرفی به خبرنگاران بزنند.
اما یکی از کارمندان کمپ که نخواسته نامش فاش شود گفته است که صدها نفر از این کودکان حداقل یک بار تجربه بیماری کرونا را داشتهاند. او همچنین گفته است که علاوه بر کرونا، آنفلوانزا و گلودردهای بشدت عفونی نیز از بیماریهای رایج این کمپ هستند. این در حالی است که به برخی از کودکان که نیاز به مراقبهای بهداشتی فوری دارند، بیتوجهی میشود و شرایط سلامتی آنها رو به وخامت میگذارد.
نوجوانی 15 ساله که 38 روز در این کمپ زندگی کرده، میگوید: «بلافاصله پس از ورود به کمپ کرونا گرفتم. دو هفته قرنطینه بودم اما بعد از اینکه بهتر شدم مرا به یک چادر شلوغ فرستادند و دوباره بیمار شدم.» یکی دیگر از پسران کمپ نیز میگوید: «وقتی بیمار شدم، به صف دریافت دارو رفتم اما نگاههای مسئولان آنجا بسیار کثیف بود. آنها ما را نگاه میکردند و چیزهایی میگفتند و میخندیدند.»
یکی از کارمندان کمپ نیز درباره شیوع شپش در کمپ گفته که «یکی از کمبودهای همیشگی کمپ داروهای ضد شپش است.» شیوع شپش در کمپ طوری است که مسئولان کمپ ماه گذشته مجبور شدند چادری را که 800 دختر در آن زندگی میکردند، برچینند. این بیماریها در حالی آنها را آزار میدهد که هنگام مراجعه به پزشک برای درمان خود، مجبور هستند ساعتها در صف بمانند تا شاید نوبت ویزیت آنها برسد.
علاوه بر این وضعیت غذایی آنها نیز نابسامان است و برخی از کودکان شکایت دارند که اغلب اوقات گوشتی که به آنها داده میشود، خام و سفت و غیر قابل خوردن است.اما آنها برای رفع گرسنگی مجبور شدهاند از آن مصرف کنند و البته اندکی بعد بیمار شدهاند. آنها برای دریافت این وعدههای غذایی نیز مجبورند مدتی طولانی در صف بایستند. وضعیت کودکان این کمپ طوری است که احساس میکنند در زندان به سر میبرند.
یکی دیگر از مشکلات کمپ توفانهای شن است. زمانی که این توفانها شروع میشوند، چادرها به لرزه میافتند و شن و ماسه وارد خوابگاههای کودکان میشوند. طوری که در پایان روز کودکان و هر کس که در این چادرها بوده، سراپا خاکآلود میشوند.
کمبود حمام نیز مشکل دیگر این کودکان است. هرچند که حتی اگر حمامی هم باشد، کودکان به دلیل اینکه لباس تمیزی برای پوشیدن ندارند، تمایلی به استفاده از آنها نخواهند داشت. در این بین کمبود لباس زیر و کفش باعث بیماری بین این کودکان شده است.
وزارت بهداشت و خدمات انسانی امریکا که از پیمانکاران خصوصی برای کمک به اداره این کمپ و سایر کمپهای مهاجرتی استفاده میکند، هرچند مدعی است، به شفافیت متعهد است، اما دسترسی خبرنگاران بیبیسی به اردوگاه را محدود کرده است و در بیانیهای در پاسخ به این گزارش مدعی شده، در این کمپ استانداردهای لازم از وعدههای غذایی گرفته تا لوازم بهداشتی و آموزشی رعایت شده است.
سوءاستفادههای جنسی از کودکان
در یکی از ویدیوهایی که توسط یکی از اعضای کمپ بهطور مخفیانه تهیه شده است، یکی از مسئولان بابت سوءاستفادههای جنسی ابراز نگرانی کرده و میگوید: «این مسأله آنها را در وضعیتی نامناسب قرار داده است.» یکی از کارمندان نیز گفته است که وزارت امنیت داخلی امریکا به این مسأله در کمپ ورود کرده است و با کارمندان در این خصوص گفت و گو شده است. به گفته این فرد تجاوز به این کودکان فارغ از جنسیت آنها شیوع دارد و مسئولان مجبور شدهاند بین کودکان دختر تستهای بارداری توزیع کنند.
روح آسیبدیده کودکان
به گفته کارکنان کمپ فورت بلیس بسیاری از کودکانی که در این مرکز به سر میبرند، دچار افسردگی هستند و در مواردی این افسردگی باعث خودآزاری شده است. جوان 15 سالهای که بیبیسی با او صحبت کرده، گفته است: «احساس میکردم قرار نیست هرگز از این کمپ خارج شوم و بخاطر همین شبها در تنهایی گریه میکردم و به جایی رسیده بودم که میخواستم خودکشی کنم.»
البته تنها وضعیت کودکان فورت بلیس نیست که اینگونه ناگوار است و وضعیت حدود 12 هزار کودک دیگری که در سایر کمپهای مهاجران در سراسر امریکا زندگی میکنند، مشخص نیست.
گزارش «بیبیسی» از کمپ فورت بلیس در حالی منتشر شده است که در ماههای اخیر، یعنی درست از زمانی که جو بایدن وارد کاخ سفید شده، سیر سفرهای مهاجران به سمت امریکا شتاب گرفته است. طوری که به اذعان نهادهای امنیتی و مهاجرتی امریکا تنها در ماه نخست ریاست جمهوری بایدن 100 هزار مهاجر غیر قانونی در مرزهای جنوبی امریکا دستگیر شدند. بخشی از این مهاجرتهای غیرقانونی مربوط به کودکانی است که والدینشان آنها را از گواتمالا، هندوراس یا السالوادور تا مرز امریکا مشایعت کرده و سپس این کودکان را در مرز رها میکنند تا با استفاده از قوانین امریکا تبدیل به شهروند این کشور شوند. شمار این کودکان مهاجر که در دو ماه نخست میلادی وارد امریکا و سپس دستگیر شدهاند به 15 هزار نفر میرسد. هجوم کم سابقه مهاجران به سمت مرزهای امریکا طوری کاخ سفید را وحشت زده کرد که «کاملا هریس»، معاون اول جو بایدن در سفر اخیر خود به گواتمالا از مهاجران خواست به امریکا نیایند.
سایت شبکه خبری «بیبیسی» در گزارش اختصاصی خود از کمپ فورت بلیس صحرای «تکسان» در «الپاسو» با کارمندان و کودکانی که در این کمپ بهسر میبرند، گفتوگو کرده و دور از چشم مسئولان آن تصاویری دردناک از زندگی کودکان در این مرکز تهیه کرده است. در این کمپ حداقل 2 هزار کودک پناهجو که از پدر و مادر خود جدا ماندهاند، زندگی میکنند که همه آنها به تنهایی از مرز مکزیک عبور کرده و وارد خاک امریکا شدهاند و اکنون منتظر هستند تا شاید روزی خانوادههایشان نیز به آنها بپیوندند.
مشخصات کمپ
کمپ فورت بلیس کمپی چادری است که در پایگاه نظامی «فورت بلیس» در الپاسو برپا شده است.
این کمپ دارای حداقل 12 چادر است که در بعضی از آنها صدها کودک زندگی میکنند. بچهها تنها یک یا دو ساعت اجازه دارند از این چادرها خارج شوند و بیشتر روز را در چادر میگذرانند. بجز این 12 چادر چند چادر هم برای بستری کردن کودکان بیمار برپا شده است. بچههای کمپ به این چادرها «شهر کووید» میگویند. کارمندان کمپ اجازه ندارند درباره شرایط کودکان حرفی به خبرنگاران بزنند.
اما یکی از کارمندان کمپ که نخواسته نامش فاش شود گفته است که صدها نفر از این کودکان حداقل یک بار تجربه بیماری کرونا را داشتهاند. او همچنین گفته است که علاوه بر کرونا، آنفلوانزا و گلودردهای بشدت عفونی نیز از بیماریهای رایج این کمپ هستند. این در حالی است که به برخی از کودکان که نیاز به مراقبهای بهداشتی فوری دارند، بیتوجهی میشود و شرایط سلامتی آنها رو به وخامت میگذارد.
نوجوانی 15 ساله که 38 روز در این کمپ زندگی کرده، میگوید: «بلافاصله پس از ورود به کمپ کرونا گرفتم. دو هفته قرنطینه بودم اما بعد از اینکه بهتر شدم مرا به یک چادر شلوغ فرستادند و دوباره بیمار شدم.» یکی دیگر از پسران کمپ نیز میگوید: «وقتی بیمار شدم، به صف دریافت دارو رفتم اما نگاههای مسئولان آنجا بسیار کثیف بود. آنها ما را نگاه میکردند و چیزهایی میگفتند و میخندیدند.»
یکی از کارمندان کمپ نیز درباره شیوع شپش در کمپ گفته که «یکی از کمبودهای همیشگی کمپ داروهای ضد شپش است.» شیوع شپش در کمپ طوری است که مسئولان کمپ ماه گذشته مجبور شدند چادری را که 800 دختر در آن زندگی میکردند، برچینند. این بیماریها در حالی آنها را آزار میدهد که هنگام مراجعه به پزشک برای درمان خود، مجبور هستند ساعتها در صف بمانند تا شاید نوبت ویزیت آنها برسد.
علاوه بر این وضعیت غذایی آنها نیز نابسامان است و برخی از کودکان شکایت دارند که اغلب اوقات گوشتی که به آنها داده میشود، خام و سفت و غیر قابل خوردن است.اما آنها برای رفع گرسنگی مجبور شدهاند از آن مصرف کنند و البته اندکی بعد بیمار شدهاند. آنها برای دریافت این وعدههای غذایی نیز مجبورند مدتی طولانی در صف بایستند. وضعیت کودکان این کمپ طوری است که احساس میکنند در زندان به سر میبرند.
یکی دیگر از مشکلات کمپ توفانهای شن است. زمانی که این توفانها شروع میشوند، چادرها به لرزه میافتند و شن و ماسه وارد خوابگاههای کودکان میشوند. طوری که در پایان روز کودکان و هر کس که در این چادرها بوده، سراپا خاکآلود میشوند.
کمبود حمام نیز مشکل دیگر این کودکان است. هرچند که حتی اگر حمامی هم باشد، کودکان به دلیل اینکه لباس تمیزی برای پوشیدن ندارند، تمایلی به استفاده از آنها نخواهند داشت. در این بین کمبود لباس زیر و کفش باعث بیماری بین این کودکان شده است.
وزارت بهداشت و خدمات انسانی امریکا که از پیمانکاران خصوصی برای کمک به اداره این کمپ و سایر کمپهای مهاجرتی استفاده میکند، هرچند مدعی است، به شفافیت متعهد است، اما دسترسی خبرنگاران بیبیسی به اردوگاه را محدود کرده است و در بیانیهای در پاسخ به این گزارش مدعی شده، در این کمپ استانداردهای لازم از وعدههای غذایی گرفته تا لوازم بهداشتی و آموزشی رعایت شده است.
سوءاستفادههای جنسی از کودکان
در یکی از ویدیوهایی که توسط یکی از اعضای کمپ بهطور مخفیانه تهیه شده است، یکی از مسئولان بابت سوءاستفادههای جنسی ابراز نگرانی کرده و میگوید: «این مسأله آنها را در وضعیتی نامناسب قرار داده است.» یکی از کارمندان نیز گفته است که وزارت امنیت داخلی امریکا به این مسأله در کمپ ورود کرده است و با کارمندان در این خصوص گفت و گو شده است. به گفته این فرد تجاوز به این کودکان فارغ از جنسیت آنها شیوع دارد و مسئولان مجبور شدهاند بین کودکان دختر تستهای بارداری توزیع کنند.
روح آسیبدیده کودکان
به گفته کارکنان کمپ فورت بلیس بسیاری از کودکانی که در این مرکز به سر میبرند، دچار افسردگی هستند و در مواردی این افسردگی باعث خودآزاری شده است. جوان 15 سالهای که بیبیسی با او صحبت کرده، گفته است: «احساس میکردم قرار نیست هرگز از این کمپ خارج شوم و بخاطر همین شبها در تنهایی گریه میکردم و به جایی رسیده بودم که میخواستم خودکشی کنم.»
البته تنها وضعیت کودکان فورت بلیس نیست که اینگونه ناگوار است و وضعیت حدود 12 هزار کودک دیگری که در سایر کمپهای مهاجران در سراسر امریکا زندگی میکنند، مشخص نیست.
گزارش «بیبیسی» از کمپ فورت بلیس در حالی منتشر شده است که در ماههای اخیر، یعنی درست از زمانی که جو بایدن وارد کاخ سفید شده، سیر سفرهای مهاجران به سمت امریکا شتاب گرفته است. طوری که به اذعان نهادهای امنیتی و مهاجرتی امریکا تنها در ماه نخست ریاست جمهوری بایدن 100 هزار مهاجر غیر قانونی در مرزهای جنوبی امریکا دستگیر شدند. بخشی از این مهاجرتهای غیرقانونی مربوط به کودکانی است که والدینشان آنها را از گواتمالا، هندوراس یا السالوادور تا مرز امریکا مشایعت کرده و سپس این کودکان را در مرز رها میکنند تا با استفاده از قوانین امریکا تبدیل به شهروند این کشور شوند. شمار این کودکان مهاجر که در دو ماه نخست میلادی وارد امریکا و سپس دستگیر شدهاند به 15 هزار نفر میرسد. هجوم کم سابقه مهاجران به سمت مرزهای امریکا طوری کاخ سفید را وحشت زده کرد که «کاملا هریس»، معاون اول جو بایدن در سفر اخیر خود به گواتمالا از مهاجران خواست به امریکا نیایند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه