رسانههای مؤثرتری بودیم اگر...
علی اکبر قاضی زاده
استاد علوم ارتباطات اجتماعی
این روزها درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات پیش رو صحبتهای زیادی میشود. نظرسنجیها عددهای مختلفی را درباره میزان شرکت مردم در این انتخابات نشان میدهند که به نظر میرسد نیاز به فعالیت بیشتری برای بهبود این اعداد داریم.
بسیاری از نقش رسانهها در این شرایط صحبت میکنند اما به نظر من جلب مشارکت مردم و تشویق آنها به رأی دادن بیشتر متوجه نامزدان انتخابات است و نه رسانه ها. البته رسانهها میتوانند با بیان ویژگیهای انتخابات قبل، مقایسه شرایط، مقایسه نامزدهایی که روی کار آمدند و بررسی عملکرد آنها و البته بررسی نتایج مشارکتهای مردم در دورههای مختلف برگزاری انتخابات، در جلب مشارکت مردم مؤثر باشند و آنها را برای رأی دادن تشویق کنند اما این اقدام برای ایجاد هیجان و جلب مشارکت مردم باید از ماهها قبل آغاز میشد که به دلایل مختلف این اتفاق نیفتاد و اکنون میتوان گفت برای این کار کمی دیر است. هر چند که همچنان رسانههایی که وابسته به گروههای سیاسی مختلف هستند میتوانند با حمایت از نامزد موردنظرشان کمی این هیجان را ایجاد کرده و مردم را برای آمدن پای صندوق رأی تشویق کنند.
باید این مسأله را در نظر بگیریم که اگر امکان ایجاد رسانههای خصوصی را در ایران داشتیم بسیار میتوانستیم در این زمینه فعال تر عمل کنیم. مانند آنچه در انتخابات کشورهایی چون امریکا رخ میدهد. در دوره 4 ساله دونالد ترامپ رسانههای نزدیک به حزب دموکرات توانستند با زیر سؤال بردن عملکرد او توجهها را به انتخابات بعدی امریکا جلب کنند و نقش زیادی هم در جلب مشارکت مردم و رأی آوردن جو بایدن داشتند.
اکنون هم رسانههای وابسته به این احزاب به همین شکل به فعالیت خود ادامه میدهند.
با این حال باید به این مسأله توجه کرد آنچه این روزها میتواند مردم را پای صندوقهای رأی بکشاند عملکرد نامزدها و فعالیت آنها در مبارزههای انتخاباتی است و رسانهها تنها میتوانند با انعکاس این فعالیتها برای جلب مشارکت مردم همکاری کنند. در واقع رسانهها اکنون به عنوان یک نیروی کمکی میتوانند عمل کنند.
استاد علوم ارتباطات اجتماعی
این روزها درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات پیش رو صحبتهای زیادی میشود. نظرسنجیها عددهای مختلفی را درباره میزان شرکت مردم در این انتخابات نشان میدهند که به نظر میرسد نیاز به فعالیت بیشتری برای بهبود این اعداد داریم.
بسیاری از نقش رسانهها در این شرایط صحبت میکنند اما به نظر من جلب مشارکت مردم و تشویق آنها به رأی دادن بیشتر متوجه نامزدان انتخابات است و نه رسانه ها. البته رسانهها میتوانند با بیان ویژگیهای انتخابات قبل، مقایسه شرایط، مقایسه نامزدهایی که روی کار آمدند و بررسی عملکرد آنها و البته بررسی نتایج مشارکتهای مردم در دورههای مختلف برگزاری انتخابات، در جلب مشارکت مردم مؤثر باشند و آنها را برای رأی دادن تشویق کنند اما این اقدام برای ایجاد هیجان و جلب مشارکت مردم باید از ماهها قبل آغاز میشد که به دلایل مختلف این اتفاق نیفتاد و اکنون میتوان گفت برای این کار کمی دیر است. هر چند که همچنان رسانههایی که وابسته به گروههای سیاسی مختلف هستند میتوانند با حمایت از نامزد موردنظرشان کمی این هیجان را ایجاد کرده و مردم را برای آمدن پای صندوق رأی تشویق کنند.
باید این مسأله را در نظر بگیریم که اگر امکان ایجاد رسانههای خصوصی را در ایران داشتیم بسیار میتوانستیم در این زمینه فعال تر عمل کنیم. مانند آنچه در انتخابات کشورهایی چون امریکا رخ میدهد. در دوره 4 ساله دونالد ترامپ رسانههای نزدیک به حزب دموکرات توانستند با زیر سؤال بردن عملکرد او توجهها را به انتخابات بعدی امریکا جلب کنند و نقش زیادی هم در جلب مشارکت مردم و رأی آوردن جو بایدن داشتند.
اکنون هم رسانههای وابسته به این احزاب به همین شکل به فعالیت خود ادامه میدهند.
با این حال باید به این مسأله توجه کرد آنچه این روزها میتواند مردم را پای صندوقهای رأی بکشاند عملکرد نامزدها و فعالیت آنها در مبارزههای انتخاباتی است و رسانهها تنها میتوانند با انعکاس این فعالیتها برای جلب مشارکت مردم همکاری کنند. در واقع رسانهها اکنون به عنوان یک نیروی کمکی میتوانند عمل کنند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه