معنای کلمه «مساوات» در فرهنگ مخدوش امریکایی

یاسمین سرهان ستون نویس آتلانتیک
‌مترجم: وصال روحانی
جو بایدن در نطقی که بعد از اعلام آتش‌بس بین رژیم اسراییل و حماس در سرزمـــــــــین‌های اشغـــــــــــالی ادا کرد، مدعی شد که باید حقی برابر برای مردم اسرائیل و فلسطینی‌ها در خصوص یک زندگی آرام و بی‌دغدغه قائل شد اما سؤال این است که رئیس‌جمهوری امریکا و آنتونی بلینکن وزیر خارجه منتخب وی که همین موضوع را در سخنان خود مورد تأکید قرار داد از کی و براساس کدامین حقایق به چنین باورها و خواسته‌هایی رسیده‌اند. اما حق اسرائیلی‌های بمباران کننده منطقه فلسطینی‌ها به همان اندازه مهم است که حق حیات مالکان واقعی این منطقه؟ امریکا همیشه مدعی تلاش‌های وسیع خود برای برقراری صلح بین اسراییل و مردم تحت ستم فلسطین بوده است اما ساز و کارهای انتخابی‌اش برای نیل به این موضوع همیشه چیزها و مواردی بوده که فقط منافع دولت تل‌آویو در آن رعایت می‌شده است. شروع این مذاکرات جعلی صلح در دوران جیمی کارتر در اواخر دهه 1970 و همراه با تلاش او برای نزدیک کردن مصر به اسرائیلی‌ها بود که با ترور رهبر وقت مصر نافرجام ماند اما در دوران رونالد ریگان، بیل‌کلینتون، جورج دبلیو بوش و باراک اوباما نیز این سناریو تکرار و ادعاهایی پوچ مطرح شد و هرگز عدالت برقرار نگشت. واقعیت امر این است که امریکا از همان سال 1948 که هری ترومن رئیس جمهوری وقت این کشور اسرائیل را به‌رغم غصب شدن خاک فلسطین توسط این رژیم به رسمیت شناخت، هرگز بنای یک سازگاری واقعی را با فلسطینی‌ها نداشته و کلمه مساوات را که بارها در ادبیات خود، به کار بسته، به بازی گرفته و نحوه استفاده از این کلمه در اظهارات اخیر بایدن هم چیزی از همین دست و فقط نشانگر مخدوش بودن فرهنگ امریکایی‌ها است. دونالد ترامپ هم در دوران چهار ساله سرشار از تشنج خود در کاخ سفید فقط زمانی از مساوات سخن می‌گفت که امنیت اسرائیلی‌ها را در خطر می‌دید و همین تاجر جنجالی بود که تصمیم به انتقال پایتخت اسرائیل به قدس شریف گرفت و چشم بر تمامی شهرک سازی‌های نامنصفانه و جدید و وسیع اسراییلی ها در سرزمین‌های اشغالی بست. امروز حتی برخی اعضای شاخص حزب دموکرات امریکا معترفند حق مردم مقاوم فلسطین در منازعات اخیر خاورمیانه پایمال شده اما جوبایدن به‌عنوان نماد فعلی دولت امریکا مجبور به رعایت حقوق نامنصفانه اسرائیلی‌ها در این جدال نابرابر است زیرا با سرمایه‌ انبوه آنها است که چرخه‌های کار دولت امریکا به حرکت در می‌آید و اگر این پول در کار نباشد هیچ‌یک از دو حزب اصلی امریکا قادر به ادامه فعالیت خود نخواهند بود. با این اوصاف و مقدمات، هیچ شنونده‌ای نباید پس از استماع کلمه«مساوات» در اظهارات اخیر بایدن آن را جدی بگیرد زیرا این کلمه در فرهنگ کاخ سفید فقط یک کاربرد دارد و آن تلاش برای حفظ رژیم اسراییل و محدود کردن هرچه بیشتر فلسطینی‌ها در راه رسیدن به این هدف است.
منبع: The Atlantic