برپایی «مراسم شب قدر» با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی
پرستو رفیعی
خبرنگار
آیین معنوی احیاء نخستین شب از لیالی قدر با رعایت شیوه نامهها و پروتکلهای بهداشتی برگزار شد. مردم ایران امسال هم مانند سال گذشته در شرایط سخت و ویژه ناشی از شیوع بیماری عالمگیر کرونا دست به دعا برداشتند و به راز و نیاز با خدای متعال پرداختند.
با وجود همهگیری کرونا امسال هم مانند سال گذشته گروهی از میهمانان خدا مراسم پرفیض نخستین شب از شبهای قدر را در اماکن مذهبی و مساجد سراسر کشور برگزار کردند با این تفاوت که این مراسم در فضای باز و صحن اماکن مذهبی، امامزادهها و مساجد سراسر کشور با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی برگزار شد. حتی در بارگاه منور رضوی در مشهد مقدس و بارگاه حضرت معصومه(س) کریمه اهل بیت در شهر قم هم آیین قرائت قرآن و دعای جوشن کبیر و همچنین مراسم قرآن به سر گرفتن در فضای باز و با رعایت مسائل و شیوه نامههای بهداشتی صورت گرفت. در این میان گروهی هم در خیابانهای همجوار محلهای برگزاری مراسم در خودروهای خود قرائت دعا و قرآن را گوش کرده، با خداوند متعال مناجات میکردند و مراسم مذهبی را بهجای میآوردند. گروهی دیگر اما در خانه و از طریق تلویزیون، رادیو و امکانات دیجیتالی و آنلاین تلاش کردند آیین پرفیض شب نوزدهم ماه رمضان را به جای آورند.
هرچند به تدبیر متخصصان و مسئولان حوزه سلامت کشور باید فاصلهها بیشتر میشد، ماسکها همچنان روی صورت باقی میماند، مدت برگزاری مراسم هم از 2 ساعت طولانیتر نمیشد، تا ویروس کرونا نتواند داغی دیگر بر دلمان بنشاند، اما همه این محدودیتها، نتوانست مانع برگزاری مراسم امسال شود. حتی میتوان گفت این مراسم از حال وهوایی خاص برخوردار بود و متفاوتتر از سالهای گذشته برگزار شد. معنویتی بینظیر که در زمزمه خسته دلان و زائران حرم معبود موج میزد حقیقتی انکارناپذیر بود. زن و مرد، پیر وجوان در نیایشهایی عارفانه دست به دعا برداشته بودند و با خدای خویش راز و نیاز میکردند. به اشک دیده دلها را میشستند تا با قلبی جلا داده از پروردگار خویش سلامتی بخواهند آن هم نه فقط برای خود، بلکه برای همه. همه آنهایی که میشناختند و نمیشناختند.
امسال انگار همه مردم خواستهای مشترک داشتند و از خداوند، سلامتی هموطنانی را میخواستند که روی تختهای بیمارستان برای زندگی و زنده ماندن مبارزه میکنند. انگار امسال همه یکصدا سلامتی فرشتگانی را آرزو میکردند که با ردایی سپید در بیمارستانها و مراکز بهداشت کشور برای بهبود هموطنان و بازگشت آنها به جمع خانواده جانفشانی میکنند.
امسال آیین پخت نذری هم متفاوت از سالهای پیش برگزار شد. دیگهای نذری شب قدر جای خود را با کمکهای انساندوستانه عوض کرده بودند. دیگر خبری از ظرفهای یک بار مصرف پلو و خورشت، آش نذری و شله زرد نبود. به جای آنها بستههای معیشتی و بستههای وسایل بهداشتی نذری در اختیار اقشار آسیبپذیر جامعه قرار میگرفت تا تحمل شرایط سخت ناشی از شیوع بیماری کرونا را برای آنها آسانتر کند. نذر خون هم یکی دیگر از اقدامات خیرخواهانهای بود که در ماه رمضان و نخستین شب قدر برای تأمین خون مورد نیاز بیماران صورت گرفت و انسانیت و همدلی ایرانیان را بار دیگر به تصویر کشید.
مردم ایران سابقه دیرینهای در یاری رساندن به هموطنان و همدلی با یکدیگر دارند، انگار ایرانیان یک پای فعالیتهای خیرخواهانه هستند و همواره از این آزمون سربلند بیرون میآیند.
خبرنگار
آیین معنوی احیاء نخستین شب از لیالی قدر با رعایت شیوه نامهها و پروتکلهای بهداشتی برگزار شد. مردم ایران امسال هم مانند سال گذشته در شرایط سخت و ویژه ناشی از شیوع بیماری عالمگیر کرونا دست به دعا برداشتند و به راز و نیاز با خدای متعال پرداختند.
با وجود همهگیری کرونا امسال هم مانند سال گذشته گروهی از میهمانان خدا مراسم پرفیض نخستین شب از شبهای قدر را در اماکن مذهبی و مساجد سراسر کشور برگزار کردند با این تفاوت که این مراسم در فضای باز و صحن اماکن مذهبی، امامزادهها و مساجد سراسر کشور با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی برگزار شد. حتی در بارگاه منور رضوی در مشهد مقدس و بارگاه حضرت معصومه(س) کریمه اهل بیت در شهر قم هم آیین قرائت قرآن و دعای جوشن کبیر و همچنین مراسم قرآن به سر گرفتن در فضای باز و با رعایت مسائل و شیوه نامههای بهداشتی صورت گرفت. در این میان گروهی هم در خیابانهای همجوار محلهای برگزاری مراسم در خودروهای خود قرائت دعا و قرآن را گوش کرده، با خداوند متعال مناجات میکردند و مراسم مذهبی را بهجای میآوردند. گروهی دیگر اما در خانه و از طریق تلویزیون، رادیو و امکانات دیجیتالی و آنلاین تلاش کردند آیین پرفیض شب نوزدهم ماه رمضان را به جای آورند.
هرچند به تدبیر متخصصان و مسئولان حوزه سلامت کشور باید فاصلهها بیشتر میشد، ماسکها همچنان روی صورت باقی میماند، مدت برگزاری مراسم هم از 2 ساعت طولانیتر نمیشد، تا ویروس کرونا نتواند داغی دیگر بر دلمان بنشاند، اما همه این محدودیتها، نتوانست مانع برگزاری مراسم امسال شود. حتی میتوان گفت این مراسم از حال وهوایی خاص برخوردار بود و متفاوتتر از سالهای گذشته برگزار شد. معنویتی بینظیر که در زمزمه خسته دلان و زائران حرم معبود موج میزد حقیقتی انکارناپذیر بود. زن و مرد، پیر وجوان در نیایشهایی عارفانه دست به دعا برداشته بودند و با خدای خویش راز و نیاز میکردند. به اشک دیده دلها را میشستند تا با قلبی جلا داده از پروردگار خویش سلامتی بخواهند آن هم نه فقط برای خود، بلکه برای همه. همه آنهایی که میشناختند و نمیشناختند.
امسال انگار همه مردم خواستهای مشترک داشتند و از خداوند، سلامتی هموطنانی را میخواستند که روی تختهای بیمارستان برای زندگی و زنده ماندن مبارزه میکنند. انگار امسال همه یکصدا سلامتی فرشتگانی را آرزو میکردند که با ردایی سپید در بیمارستانها و مراکز بهداشت کشور برای بهبود هموطنان و بازگشت آنها به جمع خانواده جانفشانی میکنند.
امسال آیین پخت نذری هم متفاوت از سالهای پیش برگزار شد. دیگهای نذری شب قدر جای خود را با کمکهای انساندوستانه عوض کرده بودند. دیگر خبری از ظرفهای یک بار مصرف پلو و خورشت، آش نذری و شله زرد نبود. به جای آنها بستههای معیشتی و بستههای وسایل بهداشتی نذری در اختیار اقشار آسیبپذیر جامعه قرار میگرفت تا تحمل شرایط سخت ناشی از شیوع بیماری کرونا را برای آنها آسانتر کند. نذر خون هم یکی دیگر از اقدامات خیرخواهانهای بود که در ماه رمضان و نخستین شب قدر برای تأمین خون مورد نیاز بیماران صورت گرفت و انسانیت و همدلی ایرانیان را بار دیگر به تصویر کشید.
مردم ایران سابقه دیرینهای در یاری رساندن به هموطنان و همدلی با یکدیگر دارند، انگار ایرانیان یک پای فعالیتهای خیرخواهانه هستند و همواره از این آزمون سربلند بیرون میآیند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه