ضعف‌ سریال‌های رمضانی در همان قسمت‌های ابتدایی به چشم آمد

آنتن تلویزیون در مسیر رعد و برق


گروه فرهنگی/ بیش از دو دهه از تولید سریال‌های ماه رمضانی می‌گذرد و تجربه قابل قبول سریال‌ها در گونه‌های مختلف طنز (خانه به دوش، متهم گریخت، بزنگاه و...)، اخلاقی و اجتماعی (میوه ممنوعه، برای آخرین بار، مثل هیچکس و...) و ماورایی (او یک فرشته بود، اغما و...) سریال‌های ماه رمضان را تبدیل به بخشی از آیین این ایام کرده است. ساعات پس از افطار تایم طلایی تلویزیون محسوب می‌شود و انتظار می‌رفت در روزهایی که محدودیت‌های کرونایی رسالت تلویزیون در سرگرمی‌سازی را سنگین‌تر کرده است این فرصت از دست نرود. از زمان اعلام ترکیب سریال‌های ماه رمضانی امسال اما می‌شد پیش‌بینی کرد که با این چینش امید بستن به جلب رضایت مخاطب خوش‌بینانه است.
در نگاه کلی و از همان ابتدای امر نبود سریال طنز در این فهرست جای سؤال بود. در حالی که تجربه‌های موفق و خاطره‌انگیز کارنامه تلویزیون در این ایام، عموماً مربوط به سریال‌های طنز بخصوص آثار رضا عطاران است و فضای اجتماعی این روزها قرار گرفتن سریال طنز در میان آثار ماه رمضان را می‌طلبید و با وجود مطرح شدن نام سریال‌های «دودکش» برزو نیک‌نژاد و «زیر خاکی» جلیل سامان به‌عنوان گزینه‌های رمضانی تلویزیون؛ هیچکدام از این آثار به آنتن پخش نرسید. فارغ از جای خالی سریال طنز، در این میان کیفیت چند قسمت پخش شده از سریال‌ها گواهی می‌دهد که پیش‌بینی‌ها راجع به کارنامه کاری تلویزیون در ایام ماه رمضان چندان شتابزده نبوده است. اگر چه قضاوت درست درباره یک اثر نمایشی در حال پخش به زمان نیاز دارد اما چند مؤلفه در سریال‌های ماه رمضان امسال آنقدر مشهود و گل درشت است که از همین ابتدای کار به چشم می‌آید. کار تازه علیرضا افخمی که برگرفته از سریال شبکه نمایش خانگی «احضار» نام گرفته با وجود قصه‌ای نسبتاً سرگرم‌کننده‌ به خاطر ضعف در مایه‌های ماورایی و بازی تصنعی و بی‌روح بازیگران اصلی که عموماً برای اولین بار بازیگری را تجربه می‌کنند نتوانست انتظار مخاطب را برآورده کند. برخلاف نگرانی‌ها بابت به توافق نرسیدن روزبه حصاری بازیگر نقش جواد جوادی در فصل چهار «بچه مهندس»، محمدرضا رهبر نشان داد که جایگزین مناسبی برای این نقش است اما این سریال در همین چند قسمت ابتدایی از روایت کند، قصه گنگ و باورپذیر نبودن روابط ضربه خورده است که در دو فصل قبلی سریال هم دیده می‌شد. سریال شبکه 3 سیما «یاور» با وجود تسلط سعید مطلبی (نویسنده) در روایت قصه، به خاطر شباهت‌ رفتار و گفتار شخصیت اصلی قصه و رابطه با پسرش سریال «ستایش» سعید سلطانی را تداعی می‌کند. شخصیت اصلی قصه «یاور» با بازی داریوش ارجمند همان «حشمت فردوس» است و نوع رابطه‌اش با فرزندش یادآور رابطه حشمت و صابر. مؤلفه مشترک سریال‌های در حال پخش تلویزیون بی‌توجهی به شیوع کروناست. به جز سریال شبکه یک سیما که در برخی سکانس‌ها شخصیت‌ها ماسک دارند در دو سریال دیگر(یاور و بچه مهندس) که اتفاقاً همزمان با پخش، مراحل تصویربرداری را پشت سر می‌گذارند نه اشاره‌ای به بحران کرونا شده است و نه اثری از رعایت پروتکل‌های بهداشتی دیده می‌شود. در این میان عجیب‌ترین اتفاق حذف سریال «رعد و برق» از کنداکتور شبکه تهران و جایگزین شدن یک سریال چینی است. سریالی که از اردیبهشت ماه سال 98 خبر تولید آن با موضوع روز آن ایام یعنی سیل‌های نوروز به کارگردانی بهروز افخمی رسانه‌ای شد، اواسط زمستان 98 کلید خورد و در نهایت سال 1400 چند هفته قبل از ماه رمضان تبلیغ و پخش تیزر آن آغاز شد اما اولین قسمت آن با یک روز تأخیر (دوم ماه رمضان) روی آنتن رفت، قسمت دوم با توجیه مسائل فنی به آنتن نرسید و به روز بعد موکول شد و در نهایت در چهارمین روز ماه رمضان و ساعاتی قبل از پخش در خبری به نقل از روابط عمومی این شبکه اعلام شد که به‌دلیل سنگینی مراحل پس تولید پخش آن متوقف شده است. اگر چه عوامل سریال در بیانیه‌ای نگاه ایده‌الیستی سازندگان سریال به کیفیت را عامل توقف پخش عنوان کرده‌اند و عدم موفقیت در رساندن به پخش را غیرمنصفانه خوانده‌اند اما نکته اصلی اینجاست که با وجود آگاهی سازندگان سریال به وسواس خودشان و مدیران شبکه از کم و کیف مراحل تولید چرا چنین سریالی در کنداکتور پخش قرار
گرفته است.

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7607/15/574819/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها