به بهانه چهلودومین سالروز شهادت سپهبد محمدولی قرنی
ترس گروهکهای چپ و منافقین برای سازماندهی ارتش
محمدولی قرنی در سال ۱۲۹۲ در تهران متولد شد. او در سال ۱۳۰۹ وارد دانشکده افسری شد و از ابتدای کار در ارتش فعالیت علیه رژیم طاغوت را آغاز کرد. وی در جریان کودتای امریکایی ۲۸ مرداد توسط رژیم طاغوت دستگیر شد و از ارتش اخراج شد. او در سال ۱۳۳۷ با عدهای از همکاران خود طرح یک کودتا را علیه رژیم ریخت که بنا به دلایلی کشف و به سه سال زندان محکوم شد. سرلشکر قرنی پس از آزادی از زندان به فعالیتهای خود ادامه داد اما در جریان پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ مجدداً دستگیر و به سه سال زندان محکوم شد.
رژیم شاه پس از دستگیری وی او را به ۹ماه زندان انفرادی فرستاد و سپس او را در دادگاه نظامی محاکمه کرد و مجدداً سه سال در زندانهای رژیم طاغوت به سر برد. او پس از آزادی دچار وضعیت مادی دشوار شد و نیروهای ساواک نیز شدیداً فعالیتهای او را تحت کنترل گرفتند. بهدنبال پیروزی انقلاب، سپهبد قرنی به سمت اولین رئیس ستاد مشترک ارتش منصوب شد و در عین حال به عضویت شورای انقلاب نیز درآمد. در آن روزگار شرایط دشواری بر کشور حاکم بود، گروهکهای مسلح غیر مذهبی خواستار انحلال ارتش و جایگزینی ارتش به اصطلاح خلقی شده بودند. در این شرایط امام خمینی(ره)، سرلشکر قرنی را به ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران گمارد؛ انتصابی که چندان به مذاق لیبرالها خوش نیامد و برخی از اعضای لیبرال شورای انقلاب با آن مخالفت کردند. سرلشکر قرنی در روز بیست و چهارم بهمن ۵۷ با حضور در دفتر ریاست ستاد ارتش خطاب به حاضران گفت: «ارتش شاهنشاهی که میگفتند از مجهزترین ارتشهای دنیاست و شاید هم از لحاظ وسایل و تجهیزات این طور بود از آنجا که ایمان و اعتقاد نداشت ظرف چند ساعت متلاشی شد. افراد ارتش اولاً باید مؤمن باشند و ثانیاً آرمان آنها حفظ استقلال میهن باشد نه حمایت از یک فرد.»
شهید قرنی فعالیت خود را برای تصفیه و بازسازی ارتش و نیز مکتبی کردن پرسنل ارتش آغاز کرد اما با خشم گروههای چپی و منافقین مواجه شد.گروههای چپی و منافقین برای مخالفت با اقدامات سرلشکر قرنی اقدام به اغتشاش در نواحی غرب کشور و تصرف پادگان سنندج کردند که با مقاومت شدید تیمسار قرنی مواجه شد. پس از این جریان تنشها و مخالفتهایی ایجاد شد و گروهکها با تبلیغات منفی سعی کردند دولت موقت را وادار به برکناری رئیس ستاد ارتش کنند. سرانجام مهندس بازرگان نخستوزیر دولت موقت در فروردین ۱۳۵۸ سپهبد قرنی را از ریاست ستاد ارتش برکنار کرد. با این حال گروهکهای تروریستی و منافقین میترسیدند تا تیمسار قرنی دوباره به مقام خود برگشته و با سازماندهی ارتش مانع از اغتشاش عوامل تروریستی در نقاط مختلف در کشور شود. بنابراین تصمیم گرفتند پیش از بازگشت تیمسار به فرماندهی او را ترور کنند. ساعت ۱۱:۳۰ صبح روز سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ سپهبد محمد ولی قرنی در منزل مسکونی خود توسط چند تروریست از گروهک فرقان به شهادت رسید.
رژیم شاه پس از دستگیری وی او را به ۹ماه زندان انفرادی فرستاد و سپس او را در دادگاه نظامی محاکمه کرد و مجدداً سه سال در زندانهای رژیم طاغوت به سر برد. او پس از آزادی دچار وضعیت مادی دشوار شد و نیروهای ساواک نیز شدیداً فعالیتهای او را تحت کنترل گرفتند. بهدنبال پیروزی انقلاب، سپهبد قرنی به سمت اولین رئیس ستاد مشترک ارتش منصوب شد و در عین حال به عضویت شورای انقلاب نیز درآمد. در آن روزگار شرایط دشواری بر کشور حاکم بود، گروهکهای مسلح غیر مذهبی خواستار انحلال ارتش و جایگزینی ارتش به اصطلاح خلقی شده بودند. در این شرایط امام خمینی(ره)، سرلشکر قرنی را به ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران گمارد؛ انتصابی که چندان به مذاق لیبرالها خوش نیامد و برخی از اعضای لیبرال شورای انقلاب با آن مخالفت کردند. سرلشکر قرنی در روز بیست و چهارم بهمن ۵۷ با حضور در دفتر ریاست ستاد ارتش خطاب به حاضران گفت: «ارتش شاهنشاهی که میگفتند از مجهزترین ارتشهای دنیاست و شاید هم از لحاظ وسایل و تجهیزات این طور بود از آنجا که ایمان و اعتقاد نداشت ظرف چند ساعت متلاشی شد. افراد ارتش اولاً باید مؤمن باشند و ثانیاً آرمان آنها حفظ استقلال میهن باشد نه حمایت از یک فرد.»
شهید قرنی فعالیت خود را برای تصفیه و بازسازی ارتش و نیز مکتبی کردن پرسنل ارتش آغاز کرد اما با خشم گروههای چپی و منافقین مواجه شد.گروههای چپی و منافقین برای مخالفت با اقدامات سرلشکر قرنی اقدام به اغتشاش در نواحی غرب کشور و تصرف پادگان سنندج کردند که با مقاومت شدید تیمسار قرنی مواجه شد. پس از این جریان تنشها و مخالفتهایی ایجاد شد و گروهکها با تبلیغات منفی سعی کردند دولت موقت را وادار به برکناری رئیس ستاد ارتش کنند. سرانجام مهندس بازرگان نخستوزیر دولت موقت در فروردین ۱۳۵۸ سپهبد قرنی را از ریاست ستاد ارتش برکنار کرد. با این حال گروهکهای تروریستی و منافقین میترسیدند تا تیمسار قرنی دوباره به مقام خود برگشته و با سازماندهی ارتش مانع از اغتشاش عوامل تروریستی در نقاط مختلف در کشور شود. بنابراین تصمیم گرفتند پیش از بازگشت تیمسار به فرماندهی او را ترور کنند. ساعت ۱۱:۳۰ صبح روز سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ سپهبد محمد ولی قرنی در منزل مسکونی خود توسط چند تروریست از گروهک فرقان به شهادت رسید.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه