اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تلاش مخالفان «مادورو» برای راهبرد جدید

در چند ماه بعدی، وضعیت اقتصادی ونزوئلا بدتر شد. این وضعیت در واقع ادامه روند کاهشی رشد اقتصادی آن کشور در 20  سال اخیر و در دوران حاکمیت چاوز و مادورو بود. رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ بعد از بازدیدی که از ونزوئلا داشت به من گفت که تا قبل از سفر به کره شمالی، هیچ بیمارستانی را در وضعیت مشابه بیمارستان‌های ونزوئلا ندیده بود. مذاکرات بین مخالفان و مقام‌های کلیدی رژیم از سرگرفته شد. روند پیشرفت مذاکرات متغیر بود و هر از گاهی برای مدتی طولانی مسکوت می‌ماند.
مخالفان تلاش می‌کردند بعد از شکست 30 آوریل، راهبرد جدیدی را پیدا کنند که نسبتاً موفقیت‌آمیز باشد؛ یکی از رویکردهای بالقوه جذاب در این زمینه می‌توانست دامن زدن به اختلافات و رقابت‌ها در درون رژیم برای سرنگون کردن مادورو باشد، اگر مقام‌های رژیم به جان هم می‌افتادند و این باعث برکناری مادورو از قدرت می‌شد، حتی اگر ساختار رژیم سر جای خود می‌ماند، می‌توانست باعث بی ثباتی و تشدید درگیری‌های داخلی شود و مجال بیشتری را برای مخالفان فراهم آورد تا اقدام کنند. جامعه امریکایی‌های ونزوئلایی تبار در فلوریدا که از شکست مخالفان دلسرد شده بودند، بار دیگر به سرعت در پشت گروه‌های مخالف قرار گرفتند و این به دلیل ضرورت نجات جان دوستان و خانواده‌هایشان در داخل ونزوئلا بود که در معرض اقدامات سرکوبگرانه رژیم قرار داشتند.
سیاستمداران امریکایی از ترامپ گرفته تا رده‌های پایین‌تر، به این درک رسیدند که رأی‌دهندگان ونزوئلایی تبار – اگر نگوییم امریکایی‌های کوبایی تبار یا نیکاراگوئی تبار – که در ایالت فلوریدا و سایر مناطق امریکا نقش مهمی را ایفا می‌کنند، در انتخابات بعدی بر اساس میزان حمایت نامزدها از مخالفان دولت ونزوئلا، قضاوت خواهند کرد.