فراموشی تلــخ

اگر شما هم فکر می‌کنید فیلم‌ها دیگر آنچنان درخشان نیستند و شما را سر ذوق نمی‌آورند و با دیدن‌شان حیرت نمی‌کنید، فیلم «پدر» می‌تواند نگاه‌تان را عوض کند. یکی از نامزدان اسکار که با ستایش بیشتر منتقدان سینمایی جهان مواجه شده است. «پدر» قصه تلخی دارد؛ مواجهه با آلزایمر و زوال عقل. فیلمی که می‌تواند با به تصویر کشیدن لحظات خاصی از این مواجهه نفس‌تان را حبس کند. داستان درباره پیرمردی است که به آلزایمر دچار شده و حالا خودش و دخترش باید با آن زندگی کنند. این مواجهه را در کشمکش‌های درونی ذهن پیرمرد می‌بینید و نگرانی‌های دختر. آلزایمر، زندگی فرد بیمار و اطرافیانش را کاملاً دگرگون می‌کند و «پدر» این دگرگونی را بخوبی به تصویر کشیده است. فلوریان زلر در اولین تجربه‌اش در سینما این فیلم را براساس نمایشنامه‌ای از خودش به‌همین نام کارگردانی کرده و یک اقتباس سینمایی است که موفق هم شده است. یک نسخه سینمایی از کاری تئاتری که با بازی‌های درخشان و صحنه آرایی و دیالوگ‌های خوب نه تنها خسته کننده نیست که جذاب هم از آب درآمده است. یکی از مهم‌ترین نقاط قوت «پدر» بازی عالی آنتونی هاپکینز است که نشان می‌دهد در 82 سالگی هنوز یکی از بهترین بازیگران سینمای جهان است. او بخوبی توانسته درگیری‌های ذهنی فرد مبتلا به آلزایمر را به تصویر بکشد و بازی بی‌نقصش لحظات عاطفی خاص این بیماری را بخوبی خلق کرده است. البته بازی خوب اولیویا کولمن هم به تکمیل این تصویر بسیار کمک کرده است. همه اینها باعث شده «پدر» از آن فیلم‌هایی باشد که بعد از دیدنش نفس راحتی می‌کشید و ذوق می‌کنید.
پدر
کارگردان: فلوریان زلر
بازیگران: آنتونی هاپکینز، اولیویا کولمن، مارک گیتیس، اولیویا ویلیامز
سال ساخت: 2020