معضل لابی گران در دولت بایدن

جاناتان گویر، تحلیلگر امریکایی
‌مترجم: بنفشه غلامی
دولت «جو بایدن» در یکی از نخستین اقدامات خود و با تأکید بر شفافیت، از مقامات دولت اش خود خواست چنانچه پیشتر در مشاغل لابی‌گری فعالیت داشتند، دست از آنها بکشند. اما واقعیت این است که حتی با اعلام اسامی کسانی که این افراد برای آنها لابی می‌کردند، نمی‌توان انتظار داشت، لابیست‌ها، کسانی را که برای آنها کار می‌کردند، فراموش کنند.
یکی از کسانی که در مورد «لابی در سایه» او گفته شده است، «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی «جو بایدن» است. او قبل از اینکه این سمت را در کاخ سفید به دست بگیرد، برای امرار معاش دست به لابی می‌زد. از همین‌رو به ‌محض ورود او به کاخ سفید، «بایدن» قانون منع لابی را صادر کرد و از او  و همه کسانی که قبلاً کار لابی انجام می‌دادند، خواست به منظور شفافیت، اسامی افراد یا شرکت‌هایی که به آنها خدمات مشاوره ای ارائه می کردند، در اختیار کاخ سفید قرار دهند. اقدامی که بازخورد مثبتی بین ناظران داشت. این ممنوعیت می‌توانست به کسانی که خارج از کاخ سفید هستند، این اطمینان را بدهد که مقامات دولت «بایدن» با صداقت و شفافیت کامل عمل خواهند کرد. بویژه «جیک سالیوان» که تا پیش از ورود به کاخ سفید به بزرگترین شرکت‌های جهان مشاوره می‌داد.
«سالیوان» از سال 2017 با شرکت مشاوره‌ای «مارکو» که در لندن و نیویورک مستقر است، همکاری می‌کرد و بابت این همکاری سالانه حدود 37 میلیون دلار درآمد کسب می‌کرد. مطابق وب سایت شرکت مشاوره‌ای «مارکو»، کار این شرکت ارائه خدمات مشاوره‌ای به سرمایه‌گذاران، مقاطعه کاران و دولت‌ها برای سنجش کشش بازارهای جهانی ژئوپلیتیک و سیاستگذاری‌های دولت‌ها در مسائل پیچیده جهانی است. البته «سالیوان» تابستان 2020 استعفای خود را از کار در این شرکت اعلام کرد. دولت بایدن به همه کسانی که در کاخ سفید کار می‌کنند، مهلت داده بود تا ظرف 30 روز همه اطلاعات مالی خود و درآمدهایی که داشته‌اند را در اختیار کاخ سفید قرار دهند تا منتشر شود. اکنون نزدیک به 2 ماه از ورود «بایدن» به کاخ سفید می‌گذرد. اما «سالیوان» هنوز این اطلاعات را به کاخ سفید تحویل نداده است. البته سخنگوی کاخ سفید در برابر پرسش خبرنگاران گفته است که این کار تا 19 مارس (29 اسفند) انجام خواهد شد.
با این حال حتی اگر این کار انجام شود، همچنان نگرانی‌هایی وجود دارد. همان‌طور که پیشتر «ریچارد پینتر»، یکی از اعضای ارشد کاخ سفید در دوره «جورج بوش» نیز اشاره کرده بود، نگرانی اصلی از آنجا نشأت می‌گیرد که: «سمت مشاور امنیت ملی یک سمت کاملاً حساس است و بنابراین اعلام این اطلاعات بسیار مهم است.» زیرا در این شرایط این نگرانی وجود دارد که «سالیوان» هنگام ارائه اطلاعات لازم درباره شرکت‌هایی که برای آنها کار می‌کرده است، نتواند منافع آنها را نادیده بگیرد. «پینتر» هم به این مسأله اشاره کرده و گفته است که «من هم مثل خیلی‌ها می‌خواهم اسامی تمامی کسانی را که سالیوان با آنها کار می‌کرده است ، بدانم. زیرا ممکن است در اسامی اعلام شده، نام برخی از افرادی که وی برای آنها با واسطه کار می‌کرده است، ذکر نشده باشد.» بویژه که کار شرکت مشاوره‌ای «مارکو» به گونه‌ای است که به دولت‌ها نیز مشاوره می‌دهد و طبق قوانین این شرکت که به مشتریان خود قول داده است، همکاری شان مخفی بماند، وی ممکن است، نتواند نام برخی از این افراد یا دولت‌ها را فاش کند. بسیاری از کسانی که با کارهای این شرکت آشنا هستند، معتقدند، «سالیوان» ممکن است تمام تلاش خود را بکند تا اسامی برخی مشتریان این شرکت را فاش نکند.
البته تنها «سالیوان» نیست که در چنین وضعیتی قرار دارد بلکه «ویلیام برنز» که «بایدن» او را برای ریاست سنا برگزیده، در همین شرکت مشاوره‌ای سمت هیأت مدیره یکی از بخش‌ها را داشته است.
منبع: The American Prospect