رونق کارگاههای شعر آنلاین به لحاظ آمار است
علی مسعودی نیا
شاعر و روزنامه نگار
کارگاههای شعر آنلاین در زمان کرونا شاید به این دلیل رونق گرفت که افراد بسیاری که به ژانر ادبی و شعر علاقهمند بودند، بهدلیل مشغله کاری و روزمرگیها هیچ گاه نتوانستند در این کلاسها شرکت کنند، اکنون به خاطر شرایطی که بر جامعه حکمفرما شد و بعضی از مشاغل و کسب و کارها تعطیل شدند و روزهای زیادی را در خانه ماندند. همین امر باعث شد که تعداد شرکت کنندگان در این کارگاهها افزایش پیدا کند و به جهت آماری تعداد افراد شرکت کننده در کلاسهای شعر آنلاین و نقد ادبی افزایش بیشتری نسبت به گذشته پیدا کند.
اینکه بخواهم در مورد تأثیر این کارگاهها در تربیت شاعران و آموزش افراد صحبت کنم و نتیجه این کلاسها را عنوان کنم بسیار زود است که بخواهیم برآوردی از این پدیده نوظهور داشته باشیم. بنابراین نیاز است که دو الی سه سال بگذرد تا بتوان نتیجه برگزاری چنین کلاسهایی را عنوان کرد. شاید اگر کرونا نبود و این شرایط پیش نمیآمد این اتفاق جمعی و تجربه هم صورت نمیگرفت. اما اگر بخواهیم از منظری دیگر این موضوع را بررسی کنیم، باید حسن داستان را در نظر گرفت که افراد بسیاری که جدیتر در حوزه ادبیات و شعر مطالعه میکنند و به ادبیات علاقهمندند توانستند در این کلاسها شرکت کنند.
باید بگویم که برگزاری کلاسهای نقد ادبی و شعر و نتیجه خروجی آن زیاد به کرونا ربطی ندارد. چرا که همیشه در بین تعداد زیادی که در این کلاسها شرکت میکنند نهایتاً 2 الی 3 نفر هستند که رشد میکنند و شاعر یا نویسنده میشوند. اکثراً به این کلاسها بهعنوان تفنن فرهنگی با کلاس و مفید نگاه میکنند. برای همین است که خروجی درخشانی ندارند. اینکه بگوییم همه استعداد نهفته دارند و دراین کلاسها به باروری و رشد بسیاری میرسند حرفی گزافه است. قطعاً تعداد معدودی که استعداد بسیاری در حوزه ادبیات دارند و وقت بسیاری برای یادگیری میگذارند و در حقیقت زندگیشان یادگیری ادبیات و نوشتن است در این راه با پشتکار به نتیجه خواهند رسید. و این جریان همیشه و در همه حال بوده است و ارتباطی به شرایط قرنطینه خانگی و کرونا هم ندارد.
شاعر و روزنامه نگار
کارگاههای شعر آنلاین در زمان کرونا شاید به این دلیل رونق گرفت که افراد بسیاری که به ژانر ادبی و شعر علاقهمند بودند، بهدلیل مشغله کاری و روزمرگیها هیچ گاه نتوانستند در این کلاسها شرکت کنند، اکنون به خاطر شرایطی که بر جامعه حکمفرما شد و بعضی از مشاغل و کسب و کارها تعطیل شدند و روزهای زیادی را در خانه ماندند. همین امر باعث شد که تعداد شرکت کنندگان در این کارگاهها افزایش پیدا کند و به جهت آماری تعداد افراد شرکت کننده در کلاسهای شعر آنلاین و نقد ادبی افزایش بیشتری نسبت به گذشته پیدا کند.
اینکه بخواهم در مورد تأثیر این کارگاهها در تربیت شاعران و آموزش افراد صحبت کنم و نتیجه این کلاسها را عنوان کنم بسیار زود است که بخواهیم برآوردی از این پدیده نوظهور داشته باشیم. بنابراین نیاز است که دو الی سه سال بگذرد تا بتوان نتیجه برگزاری چنین کلاسهایی را عنوان کرد. شاید اگر کرونا نبود و این شرایط پیش نمیآمد این اتفاق جمعی و تجربه هم صورت نمیگرفت. اما اگر بخواهیم از منظری دیگر این موضوع را بررسی کنیم، باید حسن داستان را در نظر گرفت که افراد بسیاری که جدیتر در حوزه ادبیات و شعر مطالعه میکنند و به ادبیات علاقهمندند توانستند در این کلاسها شرکت کنند.
باید بگویم که برگزاری کلاسهای نقد ادبی و شعر و نتیجه خروجی آن زیاد به کرونا ربطی ندارد. چرا که همیشه در بین تعداد زیادی که در این کلاسها شرکت میکنند نهایتاً 2 الی 3 نفر هستند که رشد میکنند و شاعر یا نویسنده میشوند. اکثراً به این کلاسها بهعنوان تفنن فرهنگی با کلاس و مفید نگاه میکنند. برای همین است که خروجی درخشانی ندارند. اینکه بگوییم همه استعداد نهفته دارند و دراین کلاسها به باروری و رشد بسیاری میرسند حرفی گزافه است. قطعاً تعداد معدودی که استعداد بسیاری در حوزه ادبیات دارند و وقت بسیاری برای یادگیری میگذارند و در حقیقت زندگیشان یادگیری ادبیات و نوشتن است در این راه با پشتکار به نتیجه خواهند رسید. و این جریان همیشه و در همه حال بوده است و ارتباطی به شرایط قرنطینه خانگی و کرونا هم ندارد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه