به یاد گلنوش خالقی (1319-1399)

پایان غربت چهل ساله


میرعلیرضا میر علی نقی
پژوهشگر حوزه موسیقی
گلنوش خالقی کمی بیش از نیمی از عمر را خواسته ناخواسته در غربت گذراند. سرنوشتش چنین خواسته بود و او هم با درایت و شکیبایی با سرنوشتش کنار آمده بود. اما نه سازشکاری‌ای از او دیده شد و نه واپس‌نشینی. اصالت ایرانی‌اش را هم هیچ‌گاه از یاد نبرد. چه قبل از ۱۳۵۷ و چه بعد از آن، همیشه پرکار و باثمر بود و برای موسیقی کلاسیک ایران گام‌های مؤثر برداشت. در دنیای همیشه مذکر موسیقی ایران؛ او رهبر ارکستر و تنظیم کننده و آهنگساز و معلم بود و شاید از تمام همگنان و همجنسان خود برتر و والاتر، ولی نه سودای برتری‌طلبی داشت و نه دیدگاه جنسیتی را در موسیقی پذیرفت.‌ گلنوش خالقی به تمام معنی موسیقیدان و معلم بود و همین را بالاترین مرتبت می‌دانست.‌ مثالی بود عالی از اتحاد تبار و تربیت کلاسیک و پایبندی به اصولی که امروزه بسیار بدان‌ها بی‌اعتنایی می‌شود. مثالی از هنرمندی واقعی و بی‌تظاهر.
برای احیا و ابقای آثار پدر تلاش بسیار کرد و از جان مایه گذاشت. سودآوری و منفعت‌طلبی را نشناخته بود و با همان صراحت کلامی که از پدر و مادر به ارث برده بود، با هنرمند نمایان برخورد می‌کرد. تأسیس سایت استاد روح‌الله خالقی؛ انتشار پارتیتورها و گردآوری نوشته‌های پدر و تنظیم مجدد تعدادی از زیباترین‌های ساخته‌های استاد خالقی؛ گوشه‌ای از تلاش‌های خانم گلنوش خالقی است. در تمام این سال‌ها از راه دور به هرکسی که تشخیص می‌داد که شایسته کمک‌رسانی است؛ یاری می‌کرد و توقعی جز حفظ ارزش‌ها نداشت و برای شخص خود هیچ چیزی نمی‌خواست. از این خاطرات بسیار دارم و دیگران هم با من همداستانند. صراحت‌های گاه تلخ و تند نتوانست عطوفت و انسانگرایی عمیق او را پنهان کند و او برای نگهداری و انتشار آنچه را که ارزشمند می‌دانست از چیزی دریغ نکرد. تنظیم‌هایش بسیار خوش‌صدا و از لحاظ فنی درخشان و پاکیزه‌اند. حتی از جهاتی بر اجراهای زمان استاد خالقی هم برتری دارند بویژه در هارمونی و سازبندی و بهره‌وری از صدای صحیح سازهای بادی در ارکستر. آلبوم‌ ماندگار «می ناب» یادگار حضور پرثمر او در سال‌های ۱۳۷۰ در ایران است دریغ که دیری نپایید. درگذشتش مایه تأسف بسیار است. کاش شرایط بهتری بود که از مجموعه دانش و هنر و انسانیتش بهره ببریم.‌ او یکی از آخرین نمونه‌های بازمانده از عصری بود که در آن بسیاری از ارزش‌ها حاکمیت داشتند و امروز با سرعتی هول آور دارند به خاکستر سرد تبدیل می‌شوند.




آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7569/20/569853/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها