اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جلب حمایت برای مخالفان ونزوئلا
به‌نظر می‌رسید که ترامپ چندان علاقه‌ای به بحث و گفت‌و‌گو درباره ونزوئلا ندارد که علت آن بعداً در همان روز معلوم شد. ترامپ اعلام کرد توافقی درباره پایان دادن به تعطیلی دولت (به خاطر اختلاف برسر بودجه ساخت دیوار مرزی با مکزیک) حاصل شده است؛ موضوعی که باعث شد طیف‌های مختلف سیاسی کشور چنین تصمیمی را تسلیم شدن کامل او در پروژه ساخت دیوار مرزی مکزیک تفسیر کنند. تعجبی نداشت که او آن روز حال روحی مساعدی نداشت. تصمیم گرفتم با منوچین که به خاطر موضوعی بار دیگر در کالیفرنیا بود، تماس بگیرم و او نیز موافقت کرد «حال که حکومت جدید را تأیید کرده‌ایم»، باید تحریم‌های نفتی را نیز اعمال کنیم. به پمپئو زنگ زدم تا او را از خبر خوش موافقت منوچین آگاه کنم. پمپئو گفت، وزیر خارجه ونزوئلا روز شنبه برای شرکت در جلسه شورای امنیت سازمان ملل که به درخواست ما و برخی دیگر از کشورها برگزار می‌شد، به نیویورک خواهد آمد. هر دوی ما فکر می‌کردیم که این سفر می‌تواند فرصتی را فراهم کند تا پمپئو به تنهایی با او دیدار کند و بدون اینکه مأموران دون پایه همراه او چیزی بشنوند، از نقطه نظرات وزیر درباره مسائل کشورش آگاه شود. این همان کاری بود که در رابطه با دیگر ونزوئلایی‌ها حین مأموریت‌های دیپلماتیک آنها در سراسر جهان انجام می‌دادیم. از آنجایی که تقریباً مطمئن بودیم روسیه و احتمالاً چین قطعنامه درخواستی ما در شورای امنیت را درباره ونزوئلا وتو خواهند کرد انتظار چندانی از نشست این شورا نداشتیم اما محل خوبی برای جلب حمایت برای مخالفان ونزوئلا بود. گوایدو نیز همان روز با درخواست از کوبا برای خارج کردن نیروهایش از ونزوئلا و بازگرداندن آنها به کشور‌شان به ما کمک کرد. روز شنبه 26 ژانویه، شورای امنیت ساعت 9 صبح تشکیل جلسه داد و پمپئو در سخنان خود در این جلسه به حکومت مادورو حمله کرد. اعضای اروپایی شورا گفتند که مادورو هشت روز فرصت دارد تا تاریخ انتخابات جدید را اعلام کند و در غیر این صورت همه آنها گوایدو را به رسمیت خواهند شناخت. این یک پیشرفت قابل توجه درباره موضعی بود که فکر می‌کردیم اروپا اتخاذ خواهد کرد. روسیه این نشست را به‌عنوان تلاشی برای کودتا محکوم و مشخصاً از من به‌دلیل دعوت به مصادره اموال دولت ونزوئلا «به سبک بولشویک‌ها»، انتقاد کرد (این خود افتخاری برای من بود!). این انتقادات نشان داد که ما با پیگیری موضوع نفت و تلاش برای شکستن سلطه انحصاری رژیم مادورو بر صنعت نفت ونزوئلا در مسیر درستی حرکت می‌کنیم. یکی از خبرهای بالقوه مهم این بود که وابسته نظامی ونزوئلا در واشنگتن وفاداری خود را به گوایدو اعلام کرد. این جدایی و جدایی افراد دیگر از رژیم، حامیان جدیدی را برای مخالفان ایجاد کرد و اکنون مخالفان دولت مادورو به‌عنوان یک روند معمول در چنین شرایطی، خواستار این بودند که سایر مقامات نظامی و غیرنظامی که هنوز در ونزوئلا بسر می‌بردند از رژیم جدا شوند تا آنها بتوانند معارضان بیشتری را در میان خود داشته باشند.