خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
سخنرانی درباره تروئیکای استبداد
اندکی بعد از حمله پهپادی به مادورو، در جلسه 15 اوت در اتاق بیضی که موضوع آن هم به ونزوئلا مربوط نبود، باز نام این کشور به میان آمد و ترامپ علناً به من گفت «کار را تمام کنید» و منظورش این بود که از شر حکومت مادورو خلاص شویم. ترامپ گفت، «پنجمین بار است که این خواسته را مطرح میکنم.» اکنون در جلسهای که حاضران در آن به من و کلی محدود شده بود درباره نقطه نظرات ما در این زمینه توضیح دادم اما ترامپ تأکید کرد که او بهدنبال گزینههای نظامی علیه ونزوئلا و بعد حفظ آن است، زیرا این کشور «واقعاً بخشی از ایالات متحده است.» این اشتیاق رئیس جمهوری در بحث از گزینههای نظامی ابتدا باعث تعجب من شد اما نباید تعجب میکردم زیرا آن طور که فهمیدم ترامپ قبلاً هم از گزینه نظامی علیه ونزوئلا حمایت کرده بود. او دقیقاً یک سال پیش در 11 اوت 2017 در پاسخ به سؤال خبرنگاری در شهر «بِدمینستر» ایالت نیوجرسی گفته بود:
«گزینههای ما برای ونزوئلا بسیار زیاد است و در هر صورت من قصد ندارم استفاده از گزینه نظامی را علیه این کشور تکذیب کنم. ما گزینههای زیادی برای ونزوئلا داریم. این کشور در همسایگی ما است... یعنی ما قدرت برتر جهان هستیم و سربازان زیادی در سراسر جهان و در مناطقی بسیار دورافتاده داریم. ونزوئلا که فاصله چندانی با ما ندارد مردم این کشور در رنج و عذاب هستند. آنها جان خود را از دست میدهند. ما گزینههای فراوانی برای ونزوئلا داریم، از جمله حمله نظامی احتمالی، البته اگر لازم باشد.» من توضیح دادم که چرا استفاده از نیروی نظامی پاسخ مناسبی نیست بویژه با توجه به اینکه کنگره بهطور اجتنابناپذیری با آن مخالفت میکرد، اما ما میتوانستیم از طریق همکاری با مخالفان مادورو به این هدف دست یابیم. متعاقب این امر، تصمیم گرفتم ونزوئلا را به کانون توجهات تبدیل کنم و در اول اوت 2018 در میامی طی سخنرانی کاملی در این زمینه، «تروئیکای استبداد» شامل ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه را محکوم کردم. اعلام کردم که دولت ما در ادامه تغییر مداوم سیاست اوباما درباره کوبا، تحریمهای جدیدی را علیه هاوانا اعمال خواهد کرد و فرمان اجرایی جدیدی را بهمنظور تحریم بخش طلا در ونزوئلا به اجرا خواهد گذاشت. رژیم این کشور با فروش طلای بانک مرکزی ونزوئلا، خود را سرپا نگه داشته بود. سخنرانی درباره «تروئیکای استبداد» بر ائتلاف موجود بین سه دولت خودکامه تأکید داشت و زمینه را برای سیاست تهاجمی فراهم میکرد. ترامپ از عبارت «تروئیکای استبداد» خوشش آمد و به من گفت «سخنرانی فوقالعادهای داشتی»؛ متن این سخنرانی همان طوری که اشاره کردم توسط یکی از سخنرانی نویسان خود او تهیه شده بود. البته ترامپ هر از گاهی میگفت که میخواهد با مادورو دیدار کند تا همه مشکلات با ونزوئلا را حل کند که از نظر من و پمپئو ایده خوبی نبود. یک بار در ماه دسامبر بهطور اتفاقی با رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک و وکیل ترامپ در بال غربی کاخ سفید روبهرو شدم. او گفت میخواهد بعد از جلسه وکلای ترامپ با من دیدار کند و علت حضور او در بال غربی نیز شرکت در همین جلسه بود.
اندکی بعد از حمله پهپادی به مادورو، در جلسه 15 اوت در اتاق بیضی که موضوع آن هم به ونزوئلا مربوط نبود، باز نام این کشور به میان آمد و ترامپ علناً به من گفت «کار را تمام کنید» و منظورش این بود که از شر حکومت مادورو خلاص شویم. ترامپ گفت، «پنجمین بار است که این خواسته را مطرح میکنم.» اکنون در جلسهای که حاضران در آن به من و کلی محدود شده بود درباره نقطه نظرات ما در این زمینه توضیح دادم اما ترامپ تأکید کرد که او بهدنبال گزینههای نظامی علیه ونزوئلا و بعد حفظ آن است، زیرا این کشور «واقعاً بخشی از ایالات متحده است.» این اشتیاق رئیس جمهوری در بحث از گزینههای نظامی ابتدا باعث تعجب من شد اما نباید تعجب میکردم زیرا آن طور که فهمیدم ترامپ قبلاً هم از گزینه نظامی علیه ونزوئلا حمایت کرده بود. او دقیقاً یک سال پیش در 11 اوت 2017 در پاسخ به سؤال خبرنگاری در شهر «بِدمینستر» ایالت نیوجرسی گفته بود:
«گزینههای ما برای ونزوئلا بسیار زیاد است و در هر صورت من قصد ندارم استفاده از گزینه نظامی را علیه این کشور تکذیب کنم. ما گزینههای زیادی برای ونزوئلا داریم. این کشور در همسایگی ما است... یعنی ما قدرت برتر جهان هستیم و سربازان زیادی در سراسر جهان و در مناطقی بسیار دورافتاده داریم. ونزوئلا که فاصله چندانی با ما ندارد مردم این کشور در رنج و عذاب هستند. آنها جان خود را از دست میدهند. ما گزینههای فراوانی برای ونزوئلا داریم، از جمله حمله نظامی احتمالی، البته اگر لازم باشد.» من توضیح دادم که چرا استفاده از نیروی نظامی پاسخ مناسبی نیست بویژه با توجه به اینکه کنگره بهطور اجتنابناپذیری با آن مخالفت میکرد، اما ما میتوانستیم از طریق همکاری با مخالفان مادورو به این هدف دست یابیم. متعاقب این امر، تصمیم گرفتم ونزوئلا را به کانون توجهات تبدیل کنم و در اول اوت 2018 در میامی طی سخنرانی کاملی در این زمینه، «تروئیکای استبداد» شامل ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه را محکوم کردم. اعلام کردم که دولت ما در ادامه تغییر مداوم سیاست اوباما درباره کوبا، تحریمهای جدیدی را علیه هاوانا اعمال خواهد کرد و فرمان اجرایی جدیدی را بهمنظور تحریم بخش طلا در ونزوئلا به اجرا خواهد گذاشت. رژیم این کشور با فروش طلای بانک مرکزی ونزوئلا، خود را سرپا نگه داشته بود. سخنرانی درباره «تروئیکای استبداد» بر ائتلاف موجود بین سه دولت خودکامه تأکید داشت و زمینه را برای سیاست تهاجمی فراهم میکرد. ترامپ از عبارت «تروئیکای استبداد» خوشش آمد و به من گفت «سخنرانی فوقالعادهای داشتی»؛ متن این سخنرانی همان طوری که اشاره کردم توسط یکی از سخنرانی نویسان خود او تهیه شده بود. البته ترامپ هر از گاهی میگفت که میخواهد با مادورو دیدار کند تا همه مشکلات با ونزوئلا را حل کند که از نظر من و پمپئو ایده خوبی نبود. یک بار در ماه دسامبر بهطور اتفاقی با رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک و وکیل ترامپ در بال غربی کاخ سفید روبهرو شدم. او گفت میخواهد بعد از جلسه وکلای ترامپ با من دیدار کند و علت حضور او در بال غربی نیز شرکت در همین جلسه بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه