امریکا به یک بازنگری اساسی نیاز دارد

رام امانوئل؛ رئیس کارکنان کاخ سفید در دوره اوباما و مشاور بیل کلینتون در مذاکرات صلح خاورمیانه
‌مترجم:  وصال روحانی
آشوبی که هواداران لجام گسیخته دونالد ترامپ اخیراً در کاپیتول هیل برپا کردند، بسیاری از امریکایی‌ها را به مطرح کردن این سؤال بدیهی وا داشته که چه چیزهایی در متن سیاست امریکا به سوی نابودی سوق یافته که تبعات آن باید چنین آشوب اسفباری باشد. شکی نیست که عاملان این آشوب باید شناسایی و محاکمه شوند اما مهم‌تر از آن، کنکاش‌های درونی و یافتن این پاسخ در قلوب مردم کشور است که چرا امریکایی‌ها اینک اینقدر پرخاشگر و بی‌صبر شده‌اند و خشن‌ترین دوران سال‌های معاصر را به تصویر کشیده‌اند.
مشاهدات عینی هر پژوهشگری دال بر این موضوع است که در سال‌های اخیر با شتاب حیرت‌انگیز هر یک از انگاره‌های کاری و الزام‌های فرهنگی در امریکا به تاراج رفته و آزادی‌های فردی و فکری به اسارت درآمده‌اند. طبقه متوسط قدرت خرید اندکی یافته و نابرابری‌های طبقاتی بیداد می‌کند و رنگین‌پوستان از کمترین امنیت‌های اجتماعی برخوردارند. در سال‌های معاصر هرگز تندروی‌هایی از این دست و کشتن سیاهان فقط به‌دلیل سیاه بودن رواج نداشته است. از جو بایدن، رئیس جمهوری جدید امریکا خواسته شده است که این مظالم را رفع کند اما او نه زمان لازم را با وجود یک زمامداری حداقل چهار ساله در اختیار دارد و نه ساز و کارهای چنان پالایشی را در لایه‌های اجتماعی جامعه ناهمگون سرشار از تضاد. از همان زمان که کوکلس کلان‌ها در امریکا اوج گرفتند و به‌طور مستقیم و غیرمستقیم امثال مالکوم ایکس «برابری‌خواه» را به کام مرگ فرستادند، مشخص بود که فضای اجتماعی امریکا آبستن حوادث تندتر و وسیع‌تری در این خصوص خواهد بود و دوران سرشار از تأسف زمامداری ترامپ، تأییدی بر این طرز تلقی بوده است. شکل‌های اولیه شورش‌های اجتماعی در امریکا که منجر به ترور ویلیام مک کینلی، رئیس جمهوری وقت امریکا در سال 1915 شد، با آنچه امروز طرفداران ترامپ به بهانه تقلب دموکرات‌ها در انتخابات امریکا در سطح خیابان‌های چندین و چند ایالت به راه می‌اندازند، غیر قابل قیاس است. امریکایی‌ها و بخصوص سران این کشور همیشه ادعاهای برابری نژادها و تبارها و وجود نداشتن فرقی بین سفیدها و سیاهان را در گستره سیاسی این کشور مطرح کرده و بابت آن فخر فروخته‌اند اما در دویست و اندی سال که از شروع حیات سیاسی امریکا می‌گذرد، همیشه سفیدپوستان با برتری عددی چشمگیری بر سیاهان مناصب دولتی را در اختیار داشته‌اند و با اینکه تناسب 87 درصد به 13 درصد در این خصوص به آرامی و بخصوص در سال‌های اخیر به 69 درصد در قبال 31 درصد تغییر یافته است، اما محتوای کارها و نوع برخوردها با سیاهان همانی است که پیش‌تر بود و حتی در دوره باراک اوباما که اولین رئیس جمهوری سیاهپوست امریکا بوده است، چندان تغییر مثبتی به سود «هم‌نژاد»های وی شکل نگرفت. بایدن معاون آن زمان اوباما نیز اینک چنان مشغول اموری مهم‌تر مثل مبارزه با «کووید19» است که نمی‌تواند ناهنجاری‌های نژادی و رفع آن را حتی اولویت دهم خود می‌انگارد زیرا اقتصاد امریکا نیز بر اثر رواج این بیماری، بیمار شده و فاصله اندکی با احتضار دارد. دوران توحش و چیزی که ترامپ در چهار سال گذشته به امریکا و حتی جهان تحمیل کرد، محصول وجود یک عرصه سیاسی سرشار از تضاد و افراط است که عملاً هیچ یک از اسلاف وی نیز قدمی برای ترمیم آن برنداشتند. هر رئیس جمهوری کهن و نوینی که در یک قرن و اندی اخیر در امریکا سر کار آمده، مدعی انجام تغییراتی بنیادین در روش‌های زندگی و ساختارهای سیاسی در این کشور شده اما هرگز یک بازنگری اصولی و اساسی و ماندگار در سلسله رفتارهای سیاسی و معادلات اجتماعی امریکا صورت نگرفته و قواعد کار و چگونگی اداره امریکا با همان ساز و کارهای تکراری و همیشگی انجام پذیرفته است و دلیل اصلی انتقال این ناهنجاری‌ها از نسل به نسل و از دولت به دولت همین گونه مسائل بوده است. «کاملا هریس» معاون رئیس جمهوری تازه امریکا معتقد است اصلی‌ترین راه و بهترین وسیله رفع نابرابری‌های نژادی و نسلی در امریکا، ترمیم مسائل فرهنگی و القای تدریجی مصلحت‌های اجتماعی به آحاد ملت و بخصوص محصلان و جوانان است. او می‌گوید هر کودک و نوجوانی در امریکا باید این ضمانت را داشته باشد که در جامعه‌ای سالم و امن به آموزش‌های روز مشغول خواهد شد اما در طلیعه دومین ماه از سال 2021 هیچ یک از پایه‌های کار در امریکا چه در مسائل آموزشی و چه در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی مستحکم نیست و این کشور در مسیر یک طوفان فرهنگی جدید قرار گرفته است که دیوانگان طرفدار ترامپ بانی آن هستند! چهار سال وقت برای هریس و بایدن شاید برای اصلاح برخی از اغلاط صورت گرفته توسط ترامپ کافی باشد اما برای بازگرداندن انسانیت به سلسله روابط اجتماعی در امریکا و پایان دادن به توحش پوپولیست‌ها به هیچ روی کفایت نمی‌کند.
منبع: politico