خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
خبر استعفای سشنز
حضور طالبان در افغانستان ممکن است سقوط پاکستان به دست تروریستها را تسریع کند. دانفورد گفت: اگر ما از افغانستان عقبنشینی کنیم، خطر یک حمله تروریستی به امریکا در آینده نزدیک وجود خواهد داشت. ترامپ دوباره شروع کرد: «ما 50 میلیارد دلار در سال» برای افغانستان هزینه میکنیم. رئیس جمهوری در پایان بدون اینکه به کس خاصی اشاره کند، گفت: «شما تا روز ولنتاین فرصت دارید.»اکثر حاضران در جلسه، اتاق بیضی را با روحیهای خراب ترک کردند.
من و پمپئو که دیرتر دفتر رئیس جمهوری را ترک کردیم، خبر استعفای جف سشنز از سمت وزیر دادگستری و دادستان کل از زبان سارا سندرز دبیر مطبوعاتی کاخ سفید و «بیل شاین» معاون ارتباطات ستاد کارکنان کاخ سفید را که با عجله وارد اتاق شدند، شنیدیم. استعفای سشنز اولین استعفا از سلسله استعفاهای دولتی در ایام پایانی سال محسوب میشد. یک ماه بعد ترامپ «بیل بار» را به عنوان جایگزین سشنز منصوب کرد.
همچنین یک ماه بعد و پس از دریافت گزارش دیگری در مورد ناکامیهای ما در مقابل طالبان، ترامپ دوباره از عصبانیت منفجر شد و گفت: «من باید به جای گوش دادن به پیشنهادات ژنرالهایم، به غریزه خودم اعتماد میکردم.» وی دوباره به مادر همه بمبها اشاره و از اینکه استفاده نامناسب از آن در افغانستان باعث شد اثرات پیشبینی شده را نداشته باشد، انتقاد کرد. ترامپ دیگر نمیخواست منتظر خلیلزاد و نتایج مذاکرات او با طالبان بماند، بلکه قصد داشت قبل از تکمیل سال دوم ریاست جمهوریاش یا حتی زودتر، خروج از افغانستان را اعلام کند. اگر او منتظر سال سوم ریاست جمهوری خود میشد، در واقع جنگ افغانستان جنگ او هم میشد، اما اگر ما در سال دوم ریاست جمهوری ترامپ از افغانستان خارج میشدیم، او هنوز میتوانست اسلاف خود را در این جنگها متهم کند. من به ترامپ گفتم فقط باید به این فکر باشد که چگونه میخواهد از حملات تروریستی علیه امریکا پس از خروج ما از افغانستان، جلوگیری کند.
او پاسخ داد: «به آنها اعلام میکنیم اگر اجازه دهند حملهای از افغانستان صورت بگیرد، کشورشان را با خاک یکسان خواهیم کرد.» اشاره کردم که قبلاً یک بار این کار را کردهایم، ما به پاسخهای بهتری نیاز داریم. به ترامپ گفتم که من شاید تنها کسی باشم که درباره پاکستان نگران هستم، بویژه اگر طالبان در همسایگی آن کشور دوباره کنترل امور را در دست بگیرند. ترامپ حرفم را قطع کرد و گفت: من هم نگران هستم، باید این موضوع در سخنرانیام گنجانده شود. ما که در حال صحبت بودیم، نکات مهم سخنرانی رئیس جمهوری آماده شده بود؛ «ما کار بزرگی انجام دادیم و تعداد زیادی از افراد بد و شریر را به هلاکت رساندیم. اکنون ما افغانستان را ترک میکنیم، البته ما یک چارچوب (پلتفرم) و بنیانی را برای مقابله با تروریسم در آنجا به یادگار میگذاریم.» خوشبختانه مفهوم «پلتفرم ضدتروریسم» از قبل در تفکرات و برنامههای پنتاگون جایگاه خوبی داشت اما متأسفانه بهندرت گزینه نخست وزارت دفاع بود.
خبر استعفای سشنز
حضور طالبان در افغانستان ممکن است سقوط پاکستان به دست تروریستها را تسریع کند. دانفورد گفت: اگر ما از افغانستان عقبنشینی کنیم، خطر یک حمله تروریستی به امریکا در آینده نزدیک وجود خواهد داشت. ترامپ دوباره شروع کرد: «ما 50 میلیارد دلار در سال» برای افغانستان هزینه میکنیم. رئیس جمهوری در پایان بدون اینکه به کس خاصی اشاره کند، گفت: «شما تا روز ولنتاین فرصت دارید.»اکثر حاضران در جلسه، اتاق بیضی را با روحیهای خراب ترک کردند.
من و پمپئو که دیرتر دفتر رئیس جمهوری را ترک کردیم، خبر استعفای جف سشنز از سمت وزیر دادگستری و دادستان کل از زبان سارا سندرز دبیر مطبوعاتی کاخ سفید و «بیل شاین» معاون ارتباطات ستاد کارکنان کاخ سفید را که با عجله وارد اتاق شدند، شنیدیم. استعفای سشنز اولین استعفا از سلسله استعفاهای دولتی در ایام پایانی سال محسوب میشد. یک ماه بعد ترامپ «بیل بار» را به عنوان جایگزین سشنز منصوب کرد.
همچنین یک ماه بعد و پس از دریافت گزارش دیگری در مورد ناکامیهای ما در مقابل طالبان، ترامپ دوباره از عصبانیت منفجر شد و گفت: «من باید به جای گوش دادن به پیشنهادات ژنرالهایم، به غریزه خودم اعتماد میکردم.» وی دوباره به مادر همه بمبها اشاره و از اینکه استفاده نامناسب از آن در افغانستان باعث شد اثرات پیشبینی شده را نداشته باشد، انتقاد کرد. ترامپ دیگر نمیخواست منتظر خلیلزاد و نتایج مذاکرات او با طالبان بماند، بلکه قصد داشت قبل از تکمیل سال دوم ریاست جمهوریاش یا حتی زودتر، خروج از افغانستان را اعلام کند. اگر او منتظر سال سوم ریاست جمهوری خود میشد، در واقع جنگ افغانستان جنگ او هم میشد، اما اگر ما در سال دوم ریاست جمهوری ترامپ از افغانستان خارج میشدیم، او هنوز میتوانست اسلاف خود را در این جنگها متهم کند. من به ترامپ گفتم فقط باید به این فکر باشد که چگونه میخواهد از حملات تروریستی علیه امریکا پس از خروج ما از افغانستان، جلوگیری کند.
او پاسخ داد: «به آنها اعلام میکنیم اگر اجازه دهند حملهای از افغانستان صورت بگیرد، کشورشان را با خاک یکسان خواهیم کرد.» اشاره کردم که قبلاً یک بار این کار را کردهایم، ما به پاسخهای بهتری نیاز داریم. به ترامپ گفتم که من شاید تنها کسی باشم که درباره پاکستان نگران هستم، بویژه اگر طالبان در همسایگی آن کشور دوباره کنترل امور را در دست بگیرند. ترامپ حرفم را قطع کرد و گفت: من هم نگران هستم، باید این موضوع در سخنرانیام گنجانده شود. ما که در حال صحبت بودیم، نکات مهم سخنرانی رئیس جمهوری آماده شده بود؛ «ما کار بزرگی انجام دادیم و تعداد زیادی از افراد بد و شریر را به هلاکت رساندیم. اکنون ما افغانستان را ترک میکنیم، البته ما یک چارچوب (پلتفرم) و بنیانی را برای مقابله با تروریسم در آنجا به یادگار میگذاریم.» خوشبختانه مفهوم «پلتفرم ضدتروریسم» از قبل در تفکرات و برنامههای پنتاگون جایگاه خوبی داشت اما متأسفانه بهندرت گزینه نخست وزارت دفاع بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه