بچه‌های آسمان

پسری به‌ نام علی می‌خواهد سوم شود؛ این ساده‌ترین روایت از فیلمی ایرانی است که در تابستان سال 1375 ساخته و چند ماه بعد جهانی شد تا جایی که لقب نخستین فیلم ایرانی را به خود اختصاص داد که در فهرست نهایی 5 فیلم بخش خارجی اسکار جای گرفته، البته در نهایت رقابت را به فیلم مشهور «زندگی زیباست» باخت.فیلم بچه‌های آسمان قصه پسربچه‌ای است که کفش‌های خواهرش زهرا را گم می‌کند و از آنجایی که خانواده توان مالی برای خرید کفش جدید را ندارد با خواهر قرار می‌گذارند که صبح‌ها زهرا کتانی علی را بپوشد و ظهرعلی در مسیر منتظر پایان مدرسه زهرا و آمدن او شود تا کتانی را از زهرا گرفته و به مدرسه برود؛ تا اینکه در مدرسه یک مسابقه دوومیدانی برگزار می‌شود و در آن به نفر سوم یک کفش کتانی جایزه می‌دهند و علی تصمیم می‌گیرد که سوم شود.
بچه‌های آسمان به‌کارگردانی مجید مجیدی مورد تحسین منتقدان داخلی و خارجی قرار گرفت و جوایز بسیاری از جمله جایزه جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال را به دست آورد و نشریه فارن پالیسی بچه‌های آسمان را جزو ۱۰ فیلم برتر تاریخ سینمای ایران انتخاب کرد. این فیلم همچنین برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر، برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر و برنده سیمرغ بلورین بهترین تدوین جشنواره فیلم فجر شد.مجید مجیدی بازیگر نقش «علی» (فرخ هاشمیان) را به‌دلیل گریه‌هایش انتخاب کرد. مجیدی وقتی در کلاس چشمش به هاشمیان افتاد که به‌دلیل جا گذاشتن دفتر نقاشی‌اش گریه می‌کرد، تصمیمش را گرفت؛ زیرا در فیلم صحنه‌ بسیار مهمی وجود داشت که بازیگر نقش علی باید گریه می‌کرد و همین شد که مجیدی جمع‌بندی نهایی اش را انجام داد. مجید مجیدی در خاطرات خود از ساخت این فیلم گفته است:«بچه‌های آسمان توسط چندین شرکت فیلمسازی رد شده بود و آنها می‌گفتند قصه‌ای فقط با یک برادر و خواهر و یک کفش! هیچ کس آن را تماشا نمی‌کند. از سوی دیگر دوستانم به من توصیه کردند این پروژه را رها کنم اما من هرگز تسلیم نشدم. من تهیه کننده‌ای پیدا کردم که پذیرفت این کار را هرچند با بودجه‌ای مختصر انجام دهد و پس از اینکه فیلم ساخته شد صدها جایزه در سراسر دنیا دریافت کرد. «بچه‌های آسمان» به بیش از ۵۰ زبان ترجمه شد و تمام دنیا آن را تماشا کردند. داستان فیلم حتی توانست وارد کتب درسی مدارس و دانشگاه‌های چندین کشور شود و درنهایت این کار سخت، موفقیت به ارمغان آورد.»