اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تلاش برای رد اتهام‌های مداخله در انتخابات امریکا

احساس کردم باید قواعدی وضع کنم که اگر موضوعی به اندازه کافی برای مدیران ارشد و حتی وزیران کابینه اهمیت ندارد که شخصاً برای درک آن وقت صرف کنند، اصلاً بهتر است چنین مدیرانی در جلسه کمیته شرکت نکنند. متیس همچنان خواستار تغییرات اساسی در پیش‌نویس بود اما جینا هاسپل (رئیس سیا)، سو گوردون (معاون دَن کتس مدیر اطلاعات ملی) و جف سشنز (وزیر دادگستری) و اف بی‌ آی پیش‌نویس را همان گونه که بود، پسندیدند. پمپئو وزیر خارجه و منوچین وزیر خزانه‌داری ملاحظات جزئی داشتند ولی در مجموع مخالف نبودند. متأسفانه متیس یا نمی‌توانست یا واقعاً نمی‌خواست دلایل خودش را برای تغییرات و اصلاحات مورد نظرش توضیح دهد. شنیده بودم در سال اول دولت ترامپ، رسم معمول در چنین جلساتی این گونه بوده که متیس به طور مفصل و با حرارت حرف می‌زده و پیشنهاده می‌داده و تیلرسون (که اولین وزیرخارجه ترامپ بود) هم حمایت می‌کرده و بقیه حاضران نیز بدون اینکه اظهارنظر جدی و مهمی بکنند، تسلیم می‌شدند و به این ترتیب جلسه به پایان می‌رسیده است. این روش شاید قبلاً جواب می‌داده ولی من کاملاً با آن مخالف بودم. جلسه را نهایتاً با این نتیجه‌گیری پایان دادم که؛ «ما اجماع گسترده‌ای در مورد مسیر پیش رو داشتیم (حتی اگر متیس موافق نباشد) و من امیدوارم بتوانیم بسرعت پیش‌نویس تفاهمنامه تصمیم‌گیری را نهایی کنیم.»
متیس سریعاً محل جلسه را ترک کرد ولی وکلا و کارشناسان حقوقی وزارت دفاع که باقی مانده بودند، در صحبت‌هایشان تأیید کردند که با وجود مخالفت متیس، به وضعیتی که وزارت دفاع هم بتواند با آن کنار بیاید بسیار نزدیک شده‌ایم. پس از چند روز مذاکرات مشروح درباره جزئیات تفاهمنامه، متیس همچنان لجاجت می‌کرد و برخی از عناصر جامعه اطلاعاتی هم نظر خود را برگردانده بودند و زیرآبی می‌رفتند که احتمالاً ناشی از حسادت آنها به اقتدار آژانس امنیت ملی (ان اس ای) بود که زیر نظر یک ژنرال چهارستاره قرار داشت. این وضعیت در واقع بازتابی از تنش دیرینه میان سازمان سیا و پنتاگون بود که تقریباً از ابتدای تأسیس آنها وجود داشته است. با وجود این، من در گزارشم به ترامپ گفتم که ما در حال پیشرفت هستیم. بعد از تأخیرهای اداری در داخل کاخ سفید که حتی یادآوری آنها نیز بسیار خسته کننده و دشوار است، بالاخره ترامپ در روز 15 اوت دستورالعمل‌های تهیه شده را امضا کرد و ما کارمان را آغاز کردیم. ما در ابتدا روی موضوعات مرتبط با انتخابات متمرکز شدیم تا شروعی سریع برای ایجاد بازدارندگی در مقابل دخالت‌های احتمالی در انتخابات 2018 کنگره و سایر انتخابات‌های پیش رو ایجاد کنیم. سپس سایر اقدامات خود را برای ایجاد زیرساخت‌های لازم در زمینه تقویت قابلیت‌های جامع سایبری کشور آغاز کردیم.
ما همچنین پیش‌نویس یک فرمان اجرایی جدید را بر اساس اختیارات جاری ریاست جمهوری تهیه کردیم تا (بدون مراجعه به کنگره) سریع‌تر اقدامات لازم را علیه تلاش‌های خارجی که به منظور دخالت در انتخابات امریکا انجام می‌شد، به عمل آوریم. این تدبیر نیازی به تصویب قانون جدید که مطمئناً می‌توانست در ترافیک مشاجرات طولانی حزبی و جناحی در کنگره گیر کند، نداشت. در آن ایام حتی برخی از جمهوریخواهان کنگره از بیم واکنش‌های ضعیف ترامپ به مداخلات و تحریکات روسیه، خواستار تصویب قانونی محکم در کنگره بودند که ما صبورانه به آنها توضیح دادیم که چرا معتقدیم این فرمان اجرایی بسیار مؤثرتر خواهد بود، چون در هر شرایطی کنگره علاوه بر ایجاد تأخیر، با نگاه حزبی بخشی از پیش‌نویس ما را هم تخریب خواهد کرد. مهمتر از همه اینکه اصلاً معلوم نبود کنگره بتواند در مورد مصوبه مورد نظر قبل از انتخابات نوامبر 2018 به جمع‌بندی و تصمیم‌گیری برسد. بنابراین ضرورت داشت که این دستورالعمل هرچه سریعتر عملیاتی شود.