کارما را باور دارم تو هم باور کن

گروه فرهنگی/ نمایشگاه نقاشی کارما اثر مهتاب رخصتی در نگارخانه مجازی سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برپا شد. این نمایشگاه مجموع 22 اثر است که در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفت.
این نمایشگاه مبتنی بر یک باور است، هنرمند برای بیان باور قطعی که عمل و کنش افراد به خودشان برمی‌گردد بوم و رنگ را به کار گرفته است. چنین باوری زمینه‌ها و خاستگاه‌های تاریخی، فرهنگی و دینی در جوامع مختلف دارد و دارای بسترهای فردی و اجتماعی و همچنین تأثیر فردی و اجتماعی است. نقاش برای بیان نقاشانه این باور یکی از آشناترین ذهنیت‌ها در این مورد را به کار گرفته و دایره وار را در همه آثار محور قرار داده است. تنوع رنگ‌ها در آثار، عمل‌ها و کنش‌های متفاوت افراد را تداعی می‌کند که عمل و واکنش مشابه خود را به‌دنبال دارد. در واقع هر فرد عملی را انجام می‌دهد که می‌چرخد و دوباره در یک دور به خود او برمی گردد و این با چرخش دایره وار قلم و رنگ که تعریف معمول این باور است، نشان داده شده است.
اما در این نقاشی‌ها سیر چرخش این عمل تا به فرد عامل بازگردد هم قابل تأمل است و آن هم تأثیری است که یک عمل دارد، دامنه و گستره فردی و اجتماعی و همچنین عمق آن به‌گونه‌ای در نقاشی‌های مهتاب رخصتی بیان شده است، گاهی رنگ‌ها در مسیر دورانی خود پخش شده‌اند و گویا کنش فرد پیرامون بیشتری را درگیر کرده است و نظم و انسجام را بهم ریخته و گاهی در یک خط و راه مشخص چرخش داشته است. در واقع نقاشی‌ها از نقطه‌ای که عمل و کنش انجام می‌شود و بعد مسیر و دامنه‌ای که متأثر از عمل است تا واکنش و بازخورد آن به فرد را در بر می‌گیرد. باور به بازگشت و پاسخ عمل فرد در نقاش  آن چنان قوی و قطعی است که در بعضی نقاشی‌ها هرچند پارازیت‌هایی در گردش و بازگشت عمل ایجاد شده است، اما مانع کارما نیست و نقاش و نقاشی‌ها می‌گویند کارما حتمی است. گرچه این نگاه و قطعیت چندان جایی در هنر امروز ندارد و آثار هنری پیام قطعی به مخاطبان نمی‌دهند بلکه تأویل‌پذیری از شاخصه‌های اصلی آنهاست. در واقع نقاشی‌های کارما مهتاب رخصتی کارما را به چالش نمی‌کشد تا درباره آن گفت‌و‌گو شود و از نگاه‌های متفاوت بررسی شود، بلکه کارما را پذیرفته است و به مخاطب هم می‌گوید کارما را بپذیرید، من کارما را دارم تو هم کارما را باور کن و این در نوشته هنرمند برای نمایشگاه نیز برجسته است.