‌به نام تاریخ




28 آبان
پس از گذشت دویست و چهل و چهار روز از سال سخت بهترین راه برای کمی فاصله گرفتن از خبرها و نگرانی‌ها سر زدن به دنیای فرهنگ و هنر و چهره‌هایش است.
تولدها
اردشیر کامکار: نوازنده قیچک و کمانچه و ویلن سال 1341 در چنین روزی به دنیا آمد. اردشیر کامکار که در خانواده اهل موسیقی کامکار به دنیا آمده نواختن ویلن را از پدرش یاد گرفت و مدتی بعد نواختن کمانچه را هم آغاز کرد. او یکی از اعضای ارکستر فرهنگ و هنر سنندج بود و پس از مهاجرت به تهران در سال 1360 همکاری اش را با گروه‌های عارف و شیدا آغاز کرد. در این دوران هم با خوانندگان مشهوری همکاری کرد وهم از استادانی مانند محمدرضا لطفی و پشنگ کامکار ردیف سنتی ایران را یاد گرفت. کامکار با تغییراتی که در نواختن کمانچه ایجاد کرده شناخته می‌شود. در واقع او با استفاده از تکنیک‌های ویلن روی ساز کمانچه توانست به شکلی تازه از این ساز استفاده کند. او در آلبوم‌هایی مانند «بیداد»، «ناشکیبا»، «راز نگاه»، «بی‌قرار»، «در گلستانه»، «دستان»، «دود عود»، «شورانگیز» و «افق مهر» با محمدرضا شجریان، همایون شجریان، شهرام ناظری و محمدجلیل عندلیبی همکاری کرده و یکی از نوازندگان موسیقی متن سریال «امام علی(ع)» هم بود.
اوون ویلسون: بازیگر و کمدین امریکایی سال 1968 متولد شد. پدر و مادر اوون ویلسون تهیه‌کننده آگهی‌های بازرگانی یک کانال تلویزیونی بودند و به همین دلیل او از کودکی با بازیگری آشنا بود. سال 1996 برای اولین بار در فیلم «موشک شیشه‌ای» بازی کرد و پس از آن با وس اندرسون کارگردان فیلمنامه فیلم‌های «عجول» و «تنن بام‌های پرشکوه» را نوشت که سال 2001 برای نوشتن فیلمنامه «تنن بام‌های پرشکوه» نامزد جایزه اسکار شد. ویلسون بیشتر با فیلم‌های کمدی شناخته می‌شود. فیلم‌هایی مانند «هتل بزرگ بوداپست»، «شب در موزه» و «ملاقات با والدین». او صداپیشه انیمیشن‌هایی مانند «ماشین ها»، «پرندگان آزاد» و «آقای فاکس شگفت انگیز» هم بوده است. خودکشی اوون ویلسون در سال 2007 خبرساز شد.
  جیلو پونته کوروو فیلمساز ایتالیایی، رزا جمالی شاعر، علی اصغر شیرزادی داستان نویس، نینا محمدحسینی داستان نویس، ابن قلاقس اسکندری شاعر مصری، ابن جوهری دمشقی شاعر شامی، صبا کامکار خواننده و پاشا هنجنی نوازنده نی هم متولد امروز هستند.
درگذشت ها
مارسل پروست: نویسنده رمان «در جست و جوی زمان از دست رفته» سال 1922 در چنین روزی درگذشت. مارسل پروست متولد سال 1871 بود و علاقه مادرش به هنر و ادبیات و همکاری خودش با نشریه ادبی دوران دبیرستان باعث شد به سمت ادبیات و نویسندگی هدایت شود. فعالیت ادبی پروست از سال 1892 به‌صورت جدی و با همکاری با نشریه لو بانکه فرانسه آغاز شد. مقاله‌های او در این نشریه بسیار مورد توجه قرار گرفت و پس از آن هم با آناتول فرانس نویسنده و منتقد فرانسوی آشنا شد که تأثیر زیادی روی پروست داشت. سال 1893 رمان «بی اعتنا» را نوشت که سه سال بعد در نشریه زندگی معاصر منتشر شد. کتاب «خوشی‌ها و روزها» با مقدمه آناتول فرانس اثر بعدی پروست بود. او نوشتن مطرح‌ترین اثرش یعنی «در جست و جوی زمان از دست رفته» را سال 1908 آغاز کرد و از سال 1909 تمام کارهایش را کنار گذاشت و تنها مشغول نوشتن شد. پس از اینکه بخش‌هایی از این اثر در سال 1912 در روزنامه فیگارو منتشر شد و تلاش‌هایش برای پیدا کردن ناشر شکست خورد بالاخره سال 1913 انتشارات برنار گراسه «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» را در سه جلد به خرج خود پروست منتشر کرد. 5 سال بعد و پس از اینکه پروست مقدمه‌ای برای کتاب ژاک امیل بلانش نوشت و «سایه دوشیزگان» و مجموعه‌ای از مقالاتش منتشر شد به شهرت رسید و جایزه ادبی گنکور را هم به دست آورد. پس از آن «طرف گرمانت» و «سودوم و گماره» را نوشت و منتشر کرد و به این ترتیب به یکی از بزرگترین نویسندگان تاریخ ادبیات جهان تبدیل شد.
منوچهر یکتایی: نقاش ایرانی سال گذشته در چنین روزی درگذشت. منوچهر یکتایی متولد سال 1301 بود و تا 22 سالگی در ایران زندگی می‌کرد. پس از آن در فرانسه و امریکا رشته نقاشی خواند و اولین نمایشگاهش را هم سال 1330 در نیویورک برگزار کرد و آثارش مورد توجه هنرمندان قرار گرفت. یکتایی از برجسته‌ترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی و از پیشگامان نقاشی معاصر ایران است و البته در مکتب نقاشی نیویورک هم نامی شناخته شده در کنار هنرمندانی چون جکسون پالک و دیلم دکونینگ است.

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7494/24/560649/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها