اراکی ها با اولین شکست وارد بحران شدند

 تیم آلومینیوم اراک که برای نخستین بار به لیگ برتر صعود کرده روز جمعه در هفته اول  رقابت‌های لیگ بیستم با 3 گل مقابل نساجی قائمشهر شکست خورد. این شکست باعث شد تا رسول خطیبی با انتشار تصویری در صفحه مجازی‌اش به شایعات استعفایش قوت ببخشد. او در استوری‌اش نوشت: «رفتن همیشه اختیاری نیست و آدم بعضی وقت‌ها مجبوره.» خطیبی از وضعیت فصل نقل‌و انتقالات تیمش ناراضی است چرا که بازیکنان مدنظرش جذب نشده و چند بازیکن آلومینیوم اخیراً از تیم جدا شده‌اند. او سعید عباسی مدیرعامل باشگاه را مقصر می‌داند. سعید عباسی، مدیرعامل باشگاه آلومینیوم اراک روز گذشته پس از شائبه جدایی خطیبی گفت: «کاش یک نفر پیدا شود و به من هم توضیح بدهد ناگهان چه اتفاقی افتاد که سرمربی از همه خداحافظی کرد وحلالیت طلبید! بنده در این یک هفته فقط دویده‌ام و کارهای اساسی جهت حضور تیم در مسابقات را سامان دادم تا تیم از مسابقات حذف نشود که باعث خنده در لیگ بشویم.»وی در مورد اینکه گفته می‌شود تعلل مدیرعامل در ثبت قراردادها باعث ناراحتی سرمربی شده، گفت: «وقتی پنجره بسته است، بازیکنان شناسه فردی ندارند، بعضی از آنها ایفمارک نرفته‌اند و... چه قراردادی می‌توانیم ببندیم؟ من کار یکی، دو ماه را در دو، سه روز انجام دادم. پنجره ما حدود یک هفته پیش باز شد. آیا من تعلل کردم؟ به نفع کسی نیست با آبروی من بازی کند.» همچنین رسول خطیبی در مورد اظهارات سعیدعباسی مدیرعامل باشگاه عنوان کرد: «او می‌گوید یک تیم یخ زده را تحویل گرفته، خب تحویل نمی‌گرفتید. زمین و زمان را به هم ریخته بودید که مدیرعامل بشوید. من نمی‌دانم از چه طریقی حکم مدیرعاملی را گرفت و کاری هم به این موضوع ندارم. اما بعد از اینکه حکم را گرفت به تهران رفت و دیگر در باشگاه دیده نشد. پرسنل باشگاه حتی یک بار هم او را ندیدند. هر موقع سراغ او را گرفتیم گفتند به باشگاه نیامده است.» خطیبی ادامه داد:‌«کجای دنیا دیده‌اید که 20 دقیقه مانده به بازی سرمربی ارنج تیم را نداند؟ مشخص نبود کدام بازیکنان ما کارت بازی دارند و کدام یک ندارند. مدیرعامل باشگاه کجا بود؟ کجای دنیا دیده‌اید که شب قبل از بازی تا 2 نیمه‌شب عوامل باشگاه، مدیر روابط عمومی، مربی بومی و... با بازیکنان قرارداد ببندند؟ پس مدیرعامل چه کاره است؟ نیم‌ساعت قبل از بازی پیراهن‌ها را آوردند. حتی عوامل تیم هم نمی‌دانستند قرار است چه لباسی را بپوشیم. خودش در تهران پیراهن تیم ایتالیا را از فروشگاه پوما خریده بود. پیراهن ایتالیا را آوردند و آرم آلومینیوم اراک را روی پرچم ایتالیا زدند! یک بازیکن شورتش کوچک بود و دیگری پیراهنش گشاد بود. این مسائل را برای اولین بار من می‌دیدیم.»