دیگه چه خبر

دشمنی ایران و امریکا ابدی نیست

   خبر اول اینکه، روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله دیروز خود با اشاره به پیروزی جو بایدن در انتخابات امریکا نوشت: با توجه به قاعده روشنی که از دوران امام خمینی درباره رابطه جمهوری اسلامی ایران با امریکا وجود داشته و اکنون نیز مورد تأیید نظام است، کنار رفتن یک رئیس‌جمهور شرور در امریکا اگر بتواند به اصل شرارت پایان دهد، زمینه مساعدی برای برطرف شدن تشنج در روابط دو کشور به وجود خواهد آمد. قاعده مورد نظر این بوده و هست که دولت امریکا روش‌ مداخله‌گرانه خود نسبت به ایران را کنار بگذارد، نسبت به عدم بازگشت به سیاست مداخله‌گرانه متعهد شود و اموال بلوکه شده ایران را پس بدهد.
این اقدامات می‌توانند راه را برای حرکت به سوی حل مشکلات فیمابین هموار نمایند. در ادامه این یادداشت آمده: هیچ‌کس در ایران معتقد نیست که منازعات میان تهران و واشنگتن باید ابدی باشد. همه می‌گویند اگر دولتمردان امریکایی دست از خوی مداخله‌گرانه بردارند و در جهت پذیرش روابط عادلانه حرکت کنند، می‌توانند به آینده روابط با ایران امیدوار باشند.
شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری اگر این فرصت را در امریکا پدید بیاورد می‌توان به چنین آینده‌ای چشم دوخت. قطعاً افراطیون امریکا و ایران، تلاش‌هایی برای جلوگیری از پدید آمدن چنین فرصتی خواهند کرد ولی عقلای دوطرف می‌توانند این تلاش‌های منفی را خنثی کنند و در جهت تأمین مصالح عادلانه دو ملت حرکت نمایند.

سؤال معنادار فریدون از کیهان

  دست آخر اینکه،  حسین فریدون، دستیار سابق رئیس‌جمهوری در پاسخ به اتهامات روزنامه کیهان نسبت به خود، نوشته که ذره‌ای خیانت در امانت و دست‌درازی به اموال عمومی نکرده‌ام. به‌ گزارش «ایران» وی خطاب به مدیرمسئول این روزنامه افزوده: جست‌و‌جوی نام من در هر پرونده‌ای نتیجه‌ای نخواهد داشت چرا که من نه امامی (محمد امامی متهم پرونده بانک سرمایه) را می‌شناسم و نه طبری (اکبر طبری معاون سابق رئیس قوه قضائیه که به اتهام فساد در دادگاه محکوم شده است) را که کنار گوش دوستان این روزنامه بود و نمی‌خواستند او را ببینند و جرأت نمی‌کردند درباره او افشاگری کنند. من نمی‌دانم این حس عدالت‌خواهی دوستان این روزنامه در 10 سال حکومت مطلقه آقای طبری کجا بود که حال که او در بند افتاده، آقایان شیر شده‌اند و می‌کوشند هر شخصی را به ریش او ببندند.
فریدون نوشته: همچنین من برای اولین بار در عمرم، چندی قبل آقای محمد امامی را اتفاقی در زندان دیدم و بس؛ و هیچ مقام قضایی تاکنون نامی از بنده در این پرونده‌ها نبرده است، البته اهالی این روزنامه که در تشکیل پرونده‌ها مهارتی فزون‌تر از قضات شریف دادگستری دارند، شاید از پرونده‌سازی تازه‌ای خبر دارند که در شرف ساختن است و لاجرم متهم، مطلع و حتی قاضی هم از آن بی‌خبر هستند... اطلاع این روزنامه از پرونده‌ای که وجود ندارد و اتهامی که قرار است، زده شود، یادآور روزنامه «پراودا» در اتحاد شوروی است که غیب‌گویی می‌کرد و از خبر، پیش از وقوع آن آگاه بود‍‍! و همه آن را نه برای مطالعه اخبار رخ داده دیروز بلکه برای اخبار روی داده در فردا می‌خواندند تا بدانند چه کسی عزل یا اعدام یا حبس می‌شود!