مروری بر زندگی فضلالله توکل آهنگساز و نوازنده سنتور به انگیزه سالروز تولد این هنرمند
دمی با مضرابهای عاشقانه
ندا سیجانی
خبرنگار
حدوداً 7 ساله بود که توانست اولین گامهای موسیقی را با کلاس حسین تهرانی آغاز کند و در ابتدای این مسیر ساز تنبک همراه اوشد.
فضلالله توکل مانند بسیاری از بزرگمردان عرصه موسیقی، خانواده بستر رشد و پرورش او در انتخاب مسیر هنری اش بود و در دوران کودکی و درباغچه مهربانی خانه پدربزرگ که محلی برای رفتوآمد هنرمندان فرهیختهای همچون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، رهی معیری، حسین یاحقی و... بود، چشم و گوشش به هنراصیل موسیقی ایران آشنا گردید.
داستان مسیرموسیقی او از یک عصر بهاری آغاز میشود؛ آن روز حسین تهرانی بهمنزل پدرش آمده بود و متوجه شوق و انگیزه او به موسیقی میشود و درمکتب خود سه سال آموزش تنبک و آشنایی با ریتم را میآموزد و بعد مدتی یادگیری، از او ساز مورد علاقهاش را جویا شده و این کودک مشتاق سنتور را معرفی میکند. اولین سنتور را پدرش خرید، آن زمان 8 سالش بود و بهگفته خودش از ذوق این ساز تمام شب را بیدار ماند و هراز چندگاهی به ساز خود نگاهی میانداخت تا بداند برسرجایش هست یا یک خواب و رؤیا بوده! روزها هم با انگشتان کوچکش مضراب بهدست میگرفت و تلاش میکرد صدای خوشایندی از این سازکهن استخراج کند اما بهدلیل آگاهی نداشتن درنواختن و کوک سنتور، تمام تلاشهای او به پاره شدن سیمهای ساز منتهی میشد و این خطا و آزمونها ادامه داشت و شاید آن روزها هیچگاه تصور نمیکرد روزگاری نامش بهعنوانی سنتورنوازی چیره دست و شیرین نواز در تاریخ موسیقی ایران به ثبت برسد. فضلالله توکل سالها بعد از مأموریت پدراز شیراز به تهران نقل مکان میکنند و این سفر سرآغاز آشنایی او با علی تجویدی است و با ساز ویولن با ردیف و نتهای موسیقی آشنا میشود و پس از 12 سال یا شاید بیشتر آموزش در محضر این هنرمند بزرگ توانست در ارکستر شماره 2 رادیو راه یابد (سال 1335)و آرام آرام بواسطه دوستی خانوادگی با پرویز یاحقی توانست به ارکستر شماره 3 رادیو هم راه پیدا کند و سرانجام در سال 1337 به دعوت زنده یاد داوود پیرنیا بهعنوان تک نواز سنتور به برنامه گلها میرود ودر برنامههای مختلف گلها حضور داشت و در گلهای صحرایی شماره ۵ و برگ سبز به همراهی آواز زنده یاد محمودی خوانساری و تنبک امیر ناصر افتتاح برای نخستین بار تکنوازی را شروع کرد و بهعنوان سولیست و تکنواز مشغول به کار شد.
توکل طی سالها فعالیت در عرصه موسیقی آثار بسیار ارزنده و ماندگاری با خوانندگان برجستهای تولید کرده که ازجمله قطعات معروف «عشق» و«آهسته آهسته» با صدای اکبر گلپایگانی از آثار شاخص اوست. علاوه برآن در دو آلبوم «خاطرات جوانی» و «غم زمانه» با علیرضا افتخاری همکاری داشته و همچنین در شروع کاری احسان خواجه امیری درآلبوم «من و بابا» به همراه استاد ایرج سه قطعه «خداحافظ»، «فردا»و «فسانه» ترانه سرایی و آهنگسازی داشته است.
البته هنر او تنها بهعنوان یک نوازنده خلاصه نمیشد بلکه بیشتر خوانندگان درمقام آهنگساز و حتی ترانه سرا با او همکاری داشتهاند.این هنرمند برجسته قرار است بزودی قطعهای را با همصدایی پاشا پاشایی منتشر کند که «خلیج فارس» نام دارد و در سال 1400 و در روز خلیج فارس رونمایی میشود. آهنگسازی و ترانه سرایی این اثر هم برعهده توکل بوده با تنظیم بهنام صبوحی و تهیه کنندگی این اثر ملی مؤسسه را مؤسسه فرهنگی هنری راد نو اندیش به همت و مدیریت بردیا صد نوری انجام گرفته است. 14 آبان استاد 78 ساله شد اماهمچنان عشق به موسیقی در درون او میجوشد سایهاش مستدام.
خبرنگار
حدوداً 7 ساله بود که توانست اولین گامهای موسیقی را با کلاس حسین تهرانی آغاز کند و در ابتدای این مسیر ساز تنبک همراه اوشد.
فضلالله توکل مانند بسیاری از بزرگمردان عرصه موسیقی، خانواده بستر رشد و پرورش او در انتخاب مسیر هنری اش بود و در دوران کودکی و درباغچه مهربانی خانه پدربزرگ که محلی برای رفتوآمد هنرمندان فرهیختهای همچون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، رهی معیری، حسین یاحقی و... بود، چشم و گوشش به هنراصیل موسیقی ایران آشنا گردید.
داستان مسیرموسیقی او از یک عصر بهاری آغاز میشود؛ آن روز حسین تهرانی بهمنزل پدرش آمده بود و متوجه شوق و انگیزه او به موسیقی میشود و درمکتب خود سه سال آموزش تنبک و آشنایی با ریتم را میآموزد و بعد مدتی یادگیری، از او ساز مورد علاقهاش را جویا شده و این کودک مشتاق سنتور را معرفی میکند. اولین سنتور را پدرش خرید، آن زمان 8 سالش بود و بهگفته خودش از ذوق این ساز تمام شب را بیدار ماند و هراز چندگاهی به ساز خود نگاهی میانداخت تا بداند برسرجایش هست یا یک خواب و رؤیا بوده! روزها هم با انگشتان کوچکش مضراب بهدست میگرفت و تلاش میکرد صدای خوشایندی از این سازکهن استخراج کند اما بهدلیل آگاهی نداشتن درنواختن و کوک سنتور، تمام تلاشهای او به پاره شدن سیمهای ساز منتهی میشد و این خطا و آزمونها ادامه داشت و شاید آن روزها هیچگاه تصور نمیکرد روزگاری نامش بهعنوانی سنتورنوازی چیره دست و شیرین نواز در تاریخ موسیقی ایران به ثبت برسد. فضلالله توکل سالها بعد از مأموریت پدراز شیراز به تهران نقل مکان میکنند و این سفر سرآغاز آشنایی او با علی تجویدی است و با ساز ویولن با ردیف و نتهای موسیقی آشنا میشود و پس از 12 سال یا شاید بیشتر آموزش در محضر این هنرمند بزرگ توانست در ارکستر شماره 2 رادیو راه یابد (سال 1335)و آرام آرام بواسطه دوستی خانوادگی با پرویز یاحقی توانست به ارکستر شماره 3 رادیو هم راه پیدا کند و سرانجام در سال 1337 به دعوت زنده یاد داوود پیرنیا بهعنوان تک نواز سنتور به برنامه گلها میرود ودر برنامههای مختلف گلها حضور داشت و در گلهای صحرایی شماره ۵ و برگ سبز به همراهی آواز زنده یاد محمودی خوانساری و تنبک امیر ناصر افتتاح برای نخستین بار تکنوازی را شروع کرد و بهعنوان سولیست و تکنواز مشغول به کار شد.
توکل طی سالها فعالیت در عرصه موسیقی آثار بسیار ارزنده و ماندگاری با خوانندگان برجستهای تولید کرده که ازجمله قطعات معروف «عشق» و«آهسته آهسته» با صدای اکبر گلپایگانی از آثار شاخص اوست. علاوه برآن در دو آلبوم «خاطرات جوانی» و «غم زمانه» با علیرضا افتخاری همکاری داشته و همچنین در شروع کاری احسان خواجه امیری درآلبوم «من و بابا» به همراه استاد ایرج سه قطعه «خداحافظ»، «فردا»و «فسانه» ترانه سرایی و آهنگسازی داشته است.
البته هنر او تنها بهعنوان یک نوازنده خلاصه نمیشد بلکه بیشتر خوانندگان درمقام آهنگساز و حتی ترانه سرا با او همکاری داشتهاند.این هنرمند برجسته قرار است بزودی قطعهای را با همصدایی پاشا پاشایی منتشر کند که «خلیج فارس» نام دارد و در سال 1400 و در روز خلیج فارس رونمایی میشود. آهنگسازی و ترانه سرایی این اثر هم برعهده توکل بوده با تنظیم بهنام صبوحی و تهیه کنندگی این اثر ملی مؤسسه را مؤسسه فرهنگی هنری راد نو اندیش به همت و مدیریت بردیا صد نوری انجام گرفته است. 14 آبان استاد 78 ساله شد اماهمچنان عشق به موسیقی در درون او میجوشد سایهاش مستدام.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه