کرونا برگزاری حراج تهران را به تعویق انداخت
مریم سادات گوشه
خبرنگار
سیزدهمین دوره «حراج تهران» هم به خاطر شیوع کرونا از برگزاری حراج در فصل گرم تابستان منصرف شد. روابط عمومی حراج تهران اعلام کرد: «این حراج که قرار بود در تاریخ ۲۷ تیرماه برگزار شود، به دلیل اوج گیری شیوع بیماری کرونا در این زمان با دو ماه تأخیر به جمعه ۲۸ شهریورماه موکول شد. اما با توجه به تداوم وضعیت نامساعد و نگرانکننده شیوع بیماری کرونا امکان برگزاری آن در شهریورماه نیز وجود ندارد. در نتیجه تصمیم فعلی «حراج تهران» برگزاری حراج «هنر معاصر و مدرن» در فصل پاییز است.»
کرونا به طور کلی تأثیر منفی بر بازار هنر در سطح جهانی گذاشته است. بسیاری از حراجها دیگر برگزار نمیشود و هیچ گالریای در دنیا نمایشگاه برگزار نمیکند و فروش آثار به طور چشمگیری در دنیا کاهش پیدا کرده و به همان میزان هم ازمعرفی آثار هنری کاسته و در نتیجه هنر متوقف شده است و طبیعتاً میتوان انتظار داشت که شیوع کرونا مثل همه زمینههای دیگر در هنر هم تاثیر منفی بگذارد. این یک مسأله بین المللی است.
پیشتر علیرضا سمیع آذر در گفت و گویی به «ایران» گفته بود که قصد ندارد حراج تهران را به صورت آنلاین برگزار کند. او حتی برگزاری حراج آنلاین کریستیز را هم حراج مهمی ندانسته بود. او معتقد است:« که هیچ وقت حراج آنلاین به اندازه حضوری نمی تواند موفق باشد و بعضی مؤسسات هم که گهگاه حراجهایی برگزار کردند خیلی در سطح پایین با فروشهایی غیرقابل مقایسه با حراجهای حضوری بود. در مجموع از نظر اقتصادی فقط در حدی بوده است که بگویند روند ادامه دارد نه به صورت جدی تر. هیچکس به طور جدی دنبال حراج آنلاین نیست.»
برای همین مدیران حراج تهران تصمیم گرفتند حراج را در فصل پاییز برگزار کنند. البته اگر باز هم وضعیت کرونا این گونه نباشد.
گفتنی است که بسیاری از رویدادهای مهم هنری مثل آرت فرها هم فعالیتشان متوقف شده از جمله در دوبی حراجها برگزار نشدند و در آینده نزدیک هم برگزار نخواهد شد. حتی آنهایی که به بازار متوسط بیشتر توجه دارند هم هیچ حالت آنلاینی نمی توان برایشان متصور شد. چرا که در آثاری که قیمتشان بالا رفته است خریدار نیاز دارد که حتماً از نزدیک آن را ببیند.
مجموعه حراج تهران در سال ۱۳۹۱ به صورت نهادی مستقل و خصوصی شکل گرفت و معرفی بهترین نمونههای هنر مدرن و معاصر ایران را به مجموعه داران هنری و مخاطبان جهانی در ژانرهای مختلف هدف اصلی خود تعریف کرد.
برخی کارشناسان اقتصاد فرهنگ وهنر حراج تهران را یکی از مهمترین شیوههای رونق فرهنگ و هنر میدانند. اینکه آثار شناخته شده که با قیمت بالایی در حراج به فروش میرسد در حراجهای معروف جهانی نیز پرفروغ تر دیده و فروخته خواهد شد و تأثیر بسیاری در معرفی هنر ایران به دنیا خواهد داشت. البته در حراجهای کریستیز، ساتبی و دوبی فروش آثار ایرانی صحه بر این امر گذاشته است و لازمه حضور و وجود حراج تهران را همچون سایر حراجهای مهم دیگر در دنیا بیش از گذشته مطرح میکند.
از طرفی اما برخی صاحبنظران و منتقدان حراج تهران در واقع این حراج را نوعی دلالی میدانند و معتقدند این پولها از یک جیب به جیب دیگر میرود و سود و منفعتی برای هنرمند ندارد و آن را در رشد و رونق اقتصاد هنر بی تأثیر میدانند. به عبارتی اقتصادی را رونق یافته میدانند که گردش مالی آن و سود حاصل از آن به صورت سود ناخالص ملی بخشی از گردونه اقتصاد کشور را تأمین کند.
حال اگر هم حراج تهران حتی منفعتی به جیب هنرمندان نداشته باشد، بسیاری از هنرمندان جوانتر تلاش بسیاری برای خلق آثاری دارند که به حراج تهران راه یابد. چرا که حتی اگر هم سودی عایدشان نشود همین که اثرشان با قیمت بالا به فروش برسد در نهایت به نفعشان تمام میشود و میتوانند آثار بعدی را با قیمت بالاتری بفروشند و حراج به نوعی تأثیر بسیاری بر نام هنرمند خواهد گذاشت.
این مشخصه را در دوازدهمین حراج تهران به خوبی دیدیم. آثار هنرمندان جوانتری که به حراج راه یافتند و آثارشان از یک قیمت نازل به فروش میلیاردی رسید. حتی آنهایی هم که اثرشان در همان سقف کمینه قیمت فروخته شد باز هم برد کردند و اکنون بعد از گذشت چند ماه از حراج آثارشان با قیمت بهتری فروخته میشود.
اکنون که این رویداد هنری به خاطر شیوع کرونا به تعویق افتاده است باید دید تأثیر کرونا بر قیمت نهایی فروش آثار در حراج تهران چه خواهد بود. آیا حراج تهران شبی پرفروغ به خود خواهد دید؟
خبرنگار
سیزدهمین دوره «حراج تهران» هم به خاطر شیوع کرونا از برگزاری حراج در فصل گرم تابستان منصرف شد. روابط عمومی حراج تهران اعلام کرد: «این حراج که قرار بود در تاریخ ۲۷ تیرماه برگزار شود، به دلیل اوج گیری شیوع بیماری کرونا در این زمان با دو ماه تأخیر به جمعه ۲۸ شهریورماه موکول شد. اما با توجه به تداوم وضعیت نامساعد و نگرانکننده شیوع بیماری کرونا امکان برگزاری آن در شهریورماه نیز وجود ندارد. در نتیجه تصمیم فعلی «حراج تهران» برگزاری حراج «هنر معاصر و مدرن» در فصل پاییز است.»
کرونا به طور کلی تأثیر منفی بر بازار هنر در سطح جهانی گذاشته است. بسیاری از حراجها دیگر برگزار نمیشود و هیچ گالریای در دنیا نمایشگاه برگزار نمیکند و فروش آثار به طور چشمگیری در دنیا کاهش پیدا کرده و به همان میزان هم ازمعرفی آثار هنری کاسته و در نتیجه هنر متوقف شده است و طبیعتاً میتوان انتظار داشت که شیوع کرونا مثل همه زمینههای دیگر در هنر هم تاثیر منفی بگذارد. این یک مسأله بین المللی است.
پیشتر علیرضا سمیع آذر در گفت و گویی به «ایران» گفته بود که قصد ندارد حراج تهران را به صورت آنلاین برگزار کند. او حتی برگزاری حراج آنلاین کریستیز را هم حراج مهمی ندانسته بود. او معتقد است:« که هیچ وقت حراج آنلاین به اندازه حضوری نمی تواند موفق باشد و بعضی مؤسسات هم که گهگاه حراجهایی برگزار کردند خیلی در سطح پایین با فروشهایی غیرقابل مقایسه با حراجهای حضوری بود. در مجموع از نظر اقتصادی فقط در حدی بوده است که بگویند روند ادامه دارد نه به صورت جدی تر. هیچکس به طور جدی دنبال حراج آنلاین نیست.»
برای همین مدیران حراج تهران تصمیم گرفتند حراج را در فصل پاییز برگزار کنند. البته اگر باز هم وضعیت کرونا این گونه نباشد.
گفتنی است که بسیاری از رویدادهای مهم هنری مثل آرت فرها هم فعالیتشان متوقف شده از جمله در دوبی حراجها برگزار نشدند و در آینده نزدیک هم برگزار نخواهد شد. حتی آنهایی که به بازار متوسط بیشتر توجه دارند هم هیچ حالت آنلاینی نمی توان برایشان متصور شد. چرا که در آثاری که قیمتشان بالا رفته است خریدار نیاز دارد که حتماً از نزدیک آن را ببیند.
مجموعه حراج تهران در سال ۱۳۹۱ به صورت نهادی مستقل و خصوصی شکل گرفت و معرفی بهترین نمونههای هنر مدرن و معاصر ایران را به مجموعه داران هنری و مخاطبان جهانی در ژانرهای مختلف هدف اصلی خود تعریف کرد.
برخی کارشناسان اقتصاد فرهنگ وهنر حراج تهران را یکی از مهمترین شیوههای رونق فرهنگ و هنر میدانند. اینکه آثار شناخته شده که با قیمت بالایی در حراج به فروش میرسد در حراجهای معروف جهانی نیز پرفروغ تر دیده و فروخته خواهد شد و تأثیر بسیاری در معرفی هنر ایران به دنیا خواهد داشت. البته در حراجهای کریستیز، ساتبی و دوبی فروش آثار ایرانی صحه بر این امر گذاشته است و لازمه حضور و وجود حراج تهران را همچون سایر حراجهای مهم دیگر در دنیا بیش از گذشته مطرح میکند.
از طرفی اما برخی صاحبنظران و منتقدان حراج تهران در واقع این حراج را نوعی دلالی میدانند و معتقدند این پولها از یک جیب به جیب دیگر میرود و سود و منفعتی برای هنرمند ندارد و آن را در رشد و رونق اقتصاد هنر بی تأثیر میدانند. به عبارتی اقتصادی را رونق یافته میدانند که گردش مالی آن و سود حاصل از آن به صورت سود ناخالص ملی بخشی از گردونه اقتصاد کشور را تأمین کند.
حال اگر هم حراج تهران حتی منفعتی به جیب هنرمندان نداشته باشد، بسیاری از هنرمندان جوانتر تلاش بسیاری برای خلق آثاری دارند که به حراج تهران راه یابد. چرا که حتی اگر هم سودی عایدشان نشود همین که اثرشان با قیمت بالا به فروش برسد در نهایت به نفعشان تمام میشود و میتوانند آثار بعدی را با قیمت بالاتری بفروشند و حراج به نوعی تأثیر بسیاری بر نام هنرمند خواهد گذاشت.
این مشخصه را در دوازدهمین حراج تهران به خوبی دیدیم. آثار هنرمندان جوانتری که به حراج راه یافتند و آثارشان از یک قیمت نازل به فروش میلیاردی رسید. حتی آنهایی هم که اثرشان در همان سقف کمینه قیمت فروخته شد باز هم برد کردند و اکنون بعد از گذشت چند ماه از حراج آثارشان با قیمت بهتری فروخته میشود.
اکنون که این رویداد هنری به خاطر شیوع کرونا به تعویق افتاده است باید دید تأثیر کرونا بر قیمت نهایی فروش آثار در حراج تهران چه خواهد بود. آیا حراج تهران شبی پرفروغ به خود خواهد دید؟
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه