هنرمندان دست خالی در خانه‌های خود نشسته‌اند


محمد اسحاق بلوچ نسب
آهنگساز، خواننده ونوازنده پیشکسوت سیستان و بلوچستان
متأسفانه شیوع ویروس کرونا دراین چند ماه اخیر وحتی شاید درروزهای پیش رو موجب شده همه برنامه‌های هنری بویژه اجراهای موسیقی به تعطیلی کشیده شود و دراین بین تدریس موسیقی و تعداد اندک جشنواره‌هایی هم که برگزار می‌شد متوقف شده است و هنرمندان دست خالی در خانه‌های خود نشسته‌اند. نه اجرای موسیقی برای گذراندن امرار معاش وجود دارد و نه کمک چندانی ازسوی نهاد‌های مختلف فرهنگی و دولتی. البته وزارت ارشاد اعلام کرده بود هنرمندانی که در پی شیوع این بیماری خانه نشین شده‌اند و ضرر و زیان‌های مالی دیده‌اند کمک‌های مالی و حمایتی دریافت می کنند . بنابراعلام این خبرحدود دوماه گذشته ازطریق مؤسسه هنرمندان پیشکسوت این موضوع را پیگیری کردیم و نامه نوشتیم اما تا به امروز پاسخی دریافت نشده است.دریافتی من از مؤسسه هنرمندان پیشکسوت ماهیانه 700 هزارتومان است آن هم برای یک خانواده 15 نفره با این تورم و بحران اقتصادی امروز. این میزان پول کفاف چه بخشی از زندگی‌ام را خواهد داد! کسی نمی‌داند ویروس کرونا بعد ازچند ماه، هفته و روز از بین خواهد رفت اما خورد و خوراک ما که ربطی به کرونا ندارد باید زندگی ما هنرمندان به طریقی اداره شود و حمایت شویم. با تعطیلی مراسم‌های عروسی و عزا که بخش مهمی از اجراهای ما هنرمندان در این مراسم‌ها بود و همچنین کلاس‌های آموزشی دیگر چه دریافتی می‌توانیم داشته باشیم! آن هم هنرمندانی که نه کارمند هستند، نه کاسب، نه کارگر؛ چگونه زندگی کنند! حرفه من تنها خوانندگی است، آن زمان که جوان بودم شغلم خیاطی بود الان دیگر هیچ کاری نمی‌توانم انجام بدهم. هرگاه هم که این موضوع را با مسئولان مطرح می‌کنیم می‌گویند بودجه نداریم.
 البته رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان چابهار آقای محمدی کمک و حمایت‌هایی داشته و تلاش کرده‌اند دراین شرایط اجرای موسیقی برای ما برگزار کنند تا بتوانیم زندگی خود را بگذرانیم. بخش آموزشی هم اوضاع بسیار بدی دارد، 4-5 نفر شاگرد در یک اتاق کوچک با ماسک کنار هم نشسته ایم و به سختی کار انجام می گیرد که همین تعداد معدود هم روز‌به‌روز کمتر می‌شوند.
امروز هم می‌بینیم که متأسفانه هنرمندان پیشکسوت موسیقی یک به یک فوت می‌کنند نمونه آن رسول بخش زنگشاهی بود که همین چند روز گذشته از بین ما رفت و آن روز در فضای مجازی نوشتم سلام و صد سلام می‌فرستم به مرده پرستان دنیایی که تا زمانی که هنرمندان زنده هستند ارزش یک نگرانی ندارند و زمانی که این هنرمندان فوت می‌کنند پیام‌های تسلیت‌ فراوان ارسال می‌کنند. البته پسر آقای زنگشاهی هم نوشته بود 10 روز پدرم دربیمارستان بستری بود اما یک نفر از مسئولان به عیادت و احوالپرسی او نیامد اما بعد از فوت او همه ابراز ناراحتی کردند. من 78 سال سن دارم و جای تأسف است که باید بگویم تنها نام هنرمند است که برای آنها ارزشمند است برای هنر او هیچ ارزشی قائل نیستند وامروز که رسول بخش زنگشاهی فوت کرده به اسم او خیابان، مجسمه، بزرگداشت و دیگر تشکیلات انجام می‌گیرد اما این موضوع چه تأثیری بعد از مرگ او خواهد داشت! رسول بخش‌های بسیاری از بین ما رفته‌اند، هنرمندانی را که زنده هستند دریابید و برای آنها جایگزین پیدا کنید تا موسیقی نواحی و فرهنگ و هنر ایران از بین نرود. هرچند که این انتقادات و مشکلات تنها مختص به هنرمندان سیستان و بلوچستان نبوده بلکه شامل همه هنرمندان موسیقی اقوام در کشور است و از این مسأله رنج می‌برند. یک ضرب المثل بلوچی است که می‌گوید تا زمانی که زنده بود یک دانه خرما روی درخت به او ندادند وقتی که مُرد کل آن خرما را به گردنش می‌بندند.... تنها امیدوار وخوشحالیم درشرایط امروز وهجمه موسیقی‌های مختلف چون رپ و پاپ و... همچنان موسیقی اقوام زنده است و نفس می‌کشد چرا که این موسیقی ریشه در فرهنگ و هنر کشورمان دارد. به‌طور مثال پیش از این تنها دو قیچک نواز بزرگ در بلوچستان بود استاد رسول بخش زنگشاهی و استاد علی محمد بلوچ معروف به «علیوک» اما امروز می‌بینیم فقط در یکی از روستاهای نزدیک به چابهار 4-5 قیچک نواز جوان علاقه‌مند، ساز می‌نوازند.

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7407/15/549950/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها