فرامرز قریبیان در گفت‌وگو با «ایران»:

آماده‌ام با نقش‌های معترض کیمیایی به سینما برگردم


نیلوفر ساسانی
خبرنگار
با نقش کوتاهی در فیلم «بیگانه بیا» ساخته مسعود کیمیایی وارد سینما شد. قرار بود نقش اول فیلم را داشته باشد اما چون چهره ای ناآشنا بود طبق خواسته تهیه‌کننده این نقش به بهروز وثوقی سپرده شد. سال 54 و با هفتمین فیلم مسعود کیمیایی نامش سر زبان‌ها افتاد. نقش «قدرت» که یک چریک شهری در فیلم «گوزن‌ها» بود، به خاطر ویژگی‌هایی که داشت، فرامرز قریبیان را از چهره‌های محبوب سینما کرد. با اینکه بهروز وثوقی سوپراستار آن دوره بود اما «قدرت» آنقدر در دل مخاطب پاگیر شد که آن طور که قریبیان می‌گوید، بعد از نمایش دوم این فیلم در فستیوال بین‌المللی فیلم تهران، جوان‌ها سراغ او می‌آیند و روی دوششان تا میدان کاخ می‌برند.
حالا حدود 50 سال از حضور او در عرصه بازیگری می‌گذرد و قریبیان بارها و بارها نشان داده که توان بازی در هر نقش و ژانری را دارد. همین قابلیت‌های فطری و تجربیات موفقش او را سه بار در سال‌های‌۱۳۶۶، ۱۳۷۱ و ۱۳۷۸ برنده سیمرغ بلورین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر کرد. او در مقام کارگردان هم با فیلم «گناهکاران» خوش درخشید. حضور 50 ساله او در عرصه سینما البته با وقفه‌هایی هم همراه بود. از سال 93 به صورت موقت و به شکل غیررسمی از دنیای بازیگری خداحافظی کرد تا اینکه فیلمنامه «خروج» ابراهیم حاتمی‌کیا پیشنهاد شد. «رحمت» شاخصه‌های محبوب قریبیان برای بازیگری را داشت. اعتراض و مطالبه‌گری این نقش او را وسوسه کرد تا بار دیگر به سینما بازگردد. او در آستانه ۸۰ سالگی آنچنان این نقش نحیف را باورپذیر و جذاب به تصویر کشید که خیلی‌ها قریبیان را تنها برگ برنده فیلم حاتمی‌کیا عنوان کردند. با وجود تعریف و تمجید از بازی درخشان قریبیان اما او در نشست خبری پرجنجال فیلم «خروج» از بازنشستگی از سینما و خداحافظی از بازیگری خبر داد. اگر چه همچنان گلایه‌های قریبیان از سینما باقی است اما او می‌گوید حاضر است با نقش‌های معترض فیلم‌های کیمیایی دوباره به سینما برگردد. قریبیان در گفت‌وگویی با«ایران» می‌گوید: «همه می‌دانند که در جشنواره فیلم فجر اعلام بازنشستگی کردم اما اگر دوباره مسعود به من نقش اعتراضی بدهد با جان و دل بازی می‌کنم. همیشه همکاری با او را دوست داشته‌ام و در آن نشست هم اعلام کردم که عاشق نقش‌های اعتراضی هستم.» او در ادامه با اشاره به این نکته که بازی‌های درخشانش را با این فیلمساز تجربه کرده، می‌افزاید: «بهترین فیلم‌هایی که در کارنامه کاریم دارم با کیمیایی است از «خاک» و «گوزن‌ها» که همچنان از بهترین‌های سینمای ایران است تا «ردپای گرگ». فیلم‌های خوبم را مدیون او هستم.» قریبیان ادامه می‌دهد: «همه از جایگاه تأثیرگذار کیمیایی در سینمای ایران آگاهند و من فقط یادآوری می‌کنم که در زمان یکه‌تازی فیلمفارسی‌ها چطور دو فیلمساز جوان؛ مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی با ورود به سینما، مسیر آن را تغییر دادند و به آن اعتبار بخشیدند. باید قدردان‌شان باشیم. من همچنان به آثار این دو فیلمساز بزرگ ایران اعتقاد دارم و اطمینان دارم که در آینده هم فیلم‌های درخشانی از آنها خواهیم دید.» او که از 9 سالگی و در همسایگی با کیمیایی در کوچه دردار تهران عشق به سینما را با او تجربه کرده، خطاب به این فیلمساز می‌گوید: «سلام می‌کنم به دوست قدیمی خودم. مرد بزرگ سینمای ایران.
79 سالگی‌ات را تبریک می‌گویم. برایت عمری طولانی آرزو می‌کنم تا همچنان فیلم‌های خوب بسازی و ما از دیدنش حظ ببریم. اگر چه مسائل اجتماعی فاصله‌هایی ناگزیر ساخته اما همیشه به یادت هستم. عمرت بلند و با عزت باد.»



آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7405/19/549809/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها