به بهانه قرار گرفتن نام استاد غلامحسین امیرخانی درفهرست ملی نادره‌کاران میراث فرهنگی ناملموس

آثارش شبیه اثر هیچ یک از قدما نیست




علی شیرازی
خوشنویس
درخشش نام استاد غلامحسین امیرخانی اعتبار و افتخاری دیگر برای جامعه فرهنگی و هنری بویژه جامعه فرهیخته خوشنویسان کشور رقم زد.
ثبت‌نام معتبر ایشان در فهرست «نادره کاران» حاملان میراث فرهنگی ناملموس فرصتی است تا به داشته‌ها و دستاوردهای فرهنگی و هنری خود ببالیم و پدیدآورندگان آنها را پاس بداریم. هنری که در طول قرن ها به زبان و ادبیات و فرهنگ این کشور پهناور خدمت‌ها کرده است. هنر خوشنویسی توانسته است از آثار کاربردی گرفته تا هنر خالص خوشنویسی در قالب کتابت و کتیبه و مرقعات و آثار نمایشگاهی و موزه‌ای نام کشور عزیزمان ایران را در صدر کشورهای صاحب هنر و تمدن در جهان زنده نگاه دارد. در هر دوره تاریخی اشخاص هنرمند برجسته‌ای توانسته‌اند این امانت عظیم و فخیم را پاس دارند و آن را گسترش دهند و چیزی بر آن بیفزایند و به امانت به دست باکفایت نسل‌های بعد بسپارند.
همواره تعداد این افراد شاخص نادر بوده و در هر دوره تاریخی و هر قرنی الف قدی طلوع کرده و این میراث مشترک فرهنگی و هویتی را به جایی رسانده است که زبانزد خاص و عام شده است. میرعلی هروی، سلطان علی مشهدی، میرعماد حسنی، میرزا غلامرضا اصفهانی، احمد نیریزی، عبدالمجید درویش طالقانی، علیرضا عباسی و اینک استاد غلامحسین امیرخانی و دهها نام معتبر دیگر...  .
و اما در روزگار ما با وجود همه مشکلات و محدودیت‌هایی که مملکت را در برگرفته است، الف قامت دیگری توانسته است این پرچم پرافتخار را همچنان برافراشته نگه دارد. بدرخشاند و خود نیز بدرخشد. از بین نام‌های معتبری که در خوشنویسی معاصر ایران می‌درخشند و هر کدام به نوبه خود در این امر خطیر سهیم و شریک بوده و تأثیرگذار هستند نام استاد امیرخانی پررنگ‌تر و نقش محوری داشته است. ایشان که نزد استادان بزرگ خوشنویسی و اخلاق چون استاد سیدحسین میرخانی تلمذ کرده، توانست در 4 دهه اخیر خبرسازترین خوشنویس کشور و تأثیرگذارترین آنان باشد. گسترش انجمن خوشنویسان ایران در سراسر کشور و تعدادی شعبه این انجمن در خارج از کشور، توانسته است هنر خوشنویسی را به خانه‌های مردم آورده و امروز کمتر خانواده‌ای است که یک نفر از آنها دوره‌ای هرچند کوتاه را در انجمن به تمرین نپرداخته باشد.
روش آموزش و اداره کلاس‌های استاد که بر پایه و روش آموزش سنتی استاد شاگردی استوار بود توانست ارتباطی عاطفی و تنگاتنگ بین ایشان و هنرجویان ایجاد کند و هزاران جوان مستعد را جذب کلاس‌های ایشان کند.
همچنین ایشان طی دهه 60 و 70 با سفر به شهرهای شمالی کشور و مشهد و... خوشنویسی را گسترش داد و این کار باعث رونق خوشنویسی و شکل‌گیری بزرگ‌ترین سازمان غیردولتی مردم نهاد شد. آثار استاد در خوشنویسی بسیار متنوع است. قطعات خوشنویسی در قالب چلیپا که یکی از فرم‌های سنتی خوشنویسی است، از بهترین و زیباترین آثار استاد است. قطعات موزه‌ای و ترکیبی نمایشگاهی ایشان که بر پایه ضرورت دوران ابداع کرده‌اند خود از بدیع‌ترین ترکیبات در خوشنویسی معاصر است. کتابت هزاران صفحه از کتاب‌های معتبر ادبی از قبیل دیوان حافظ و رباعیات خیام، دیوان خواجوی کرمانی و... از درخشان‌ترین آثار این دوره است.
سبک منحصر به فرد استاد امیرخانی اعم از اجرای مفردات یا کلمات و همچنین چیدمان کلمات در سطر نبوی و ترکیب بندی‌های بدیع و صفحه آرایی‌های هنری توانسته است زنده‌ترین و پرطرفدارترین سبک خوشنویسی امروز ایران در عرصه خط نستعلیق شود. هنرمندانی که بتوانند از تقلید آثار پیشینیان رهایی یابند و خود دارای سبکی شخصی و مستقل شوند بسیار اندکند، چرا که هنرمند اهل ریسک و خطر نیست و اکثراً ترجیح می‌دهند راه گذشتگان که هموار است را بی‌کم و کاست بپیمایند. در صورتی که آغاز هنر از جایی است که هنرمند دارای تصرفات و ابداعات در هنر خویش می‌شود. سبک استاد تفاوت بسیار روشنی با دیگر سبک‌های ماقبل خود دارد. حتی یک کلمه از خط ایشان شبیه کار استادان ماقبل نیست. در صورتی که استادان بسیاری خطشان با قدما در تشابه است.


آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7404/20/549654/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها