محمد مایلی کهن در گفت‌و‌گو با «ایران» سکوتش را شکست:

از بس غصه خوردم باید قلبم را عمل کنم




حامد جیرودی
خبرنگار
محمد مایلی کهن چهره‌ای ویژه در فوتبال ایران محسوب می‌شود. شخصیتی که به صراحت کلام شهرت دارد و بسیاری نیز بر این باورند که این موضوع با صداقت کلام نیز همراه است. شاید بتوان این‌طور گفت که خیلی مواقع، صحبت‌های حاجی مصداق ضرب المثل «سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند» است و البته گاهی هم حاجی خود را درگیر مسائل و اتفاقاتی کرده و بعضاً زیاده روی‌هایی داشته که به نظر می‌رسد چندان با وجهه او
تناسب ندارد.
البته سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران مدت هاست که از فعالیت‌های فوتبالی به دور است و مانند مردم عادی روزگار می‌گذراند. با این حال صحبت‌های او درباره اتفاق‌های روز جامعه و مسائل فوتبال، شنیدنی است. مدت نسبتاً زیادی است که مایلی کهن تمایلی به مصاحبه ندارد و در این مدت ردپایی از او در رسانه‌ها وجود نداشت. با این اوصاف حاجی مایلی در گفت‌و‌گو با «ایران» سکوت خود را شکست و درباره مسائل مختلف به صحبت پرداخت. او نقدهای تندی دارد که مثل همیشه از بیان آنها ابایی ندارد؛ حاجی معتقد است نقدهایش حرف دل مردم است.

چرا وضعیت سرخابی‌ها سروسامان نمی‌‌گیرد؟
این پیشکسوت فوتبال ایران صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد: «سؤال من این است که استقلال و پرسپولیس متعلق به کجا هستند؟ برای وزارت ورزش. مدیران عامل این تیم‌ها را چه کسی تعیین می‌کند؟ وزارتخانه یا رئیس سازمان تربیت بدنی که قبلاً بودند. اعضای هیأت مدیره را هم خود این آقایان تعیین می‌کردند. من خودم کارمند سازمان تربیت بدنی بوده ام. مدیران عامل این باشگاه‌ها هم کارمند وزارت ورزش یا سازمان تربیت بدنی بوده‌اند. الان اینها این همه خسارت به بار آورده‌اند ولی اگر دو ریال به حقوق من و شما بخواهد اضافه شود، باید هزارجور نمی‌شود و نداریم و این حرف‌ها بشنویم. چطور به آنها این همه پول و دلار داده‌ایم؟ بعد هم می‌گویند بدهکاریم. الان آقای رسول پناه رئیس پرسپولیس است یا کارمند این باشگاه؟ یا آقای سعادتمند رئیس استقلال است یا کارمند این باشگاه؟ 10 سال پیش انصاری فرد را آزمایش کردیم ولی آزمایش خوبی نبود. غیر از این است؟ ولی دوباره بعد از 10 سال او را آوردیم. این همه آدم آمده‌اند و رفته‌اند ولی بدهی روی بدهی آمده است. به قول خدا بیامرز «رضا چاچا» توپ جمع کن تیم ملی، همیشه یک تکیه کلام داشت که می‌گفت:«تمام شد، رفت» ما هم باید بگوییم، تمام شد رفت. تنها چیزی که به جایی نرسید، صدای ما
آدم هاست.»

صعود می‌کنیم، صعود نمی‌کنیم کیلویی چند است؟
در حال حاضر خیلی از هواداران، بعد از ماجراهای مارک ویلموتس و آمدن دراگان اسکوچیچ، نگران تیم ملی در راه صعود به جام جهانی هستند. وضعیت تیم ملی چگونه است؟ سرمربی پیشین تیم ملی به این سؤال چنین واکنشی داشت: «آقا صعود می‌کنیم، صعود نمی‌کنیم کیلویی چند است؟ (خنده تلخی می‌زند)
این بازیکن اسبق پرسپولیس و تیم ملی یادآور شد: «خنده دار است. مثلاً در همین موضوع استقلال و پرسپولیس، مقصر اصلی چه کسی بوده است؟ غیر از این است که وزارت ورزش مقصر است؟ مجمع این دو باشگاه یعنی چی؟ مجمع فرمالیته و نمایشی است. چه کسی اعضای این مجامع را تعیین می‌کند؟ وزارت انتخاب می‌کند. بعد هم شما مایلی کهن را یک مدت جایی می‌گذارید، بعد دوباره امتحانش می‌کنید؟ باز دوباره انصاری فرد را می‌آورید؟ رئیس فدراسیون پزشکی ما چند سال پیش چه کسی بود؟ آقای خلیلیان چند سال رئیس بود و این چند وقت هم سرپرست ولی حالا صوری استعفا داده تا دوباره در انتخابات این فدراسیون شرکت کند.»
با شیوع ویروس کرونا، بسیاری از تیم‌های لیگ برتری، مربیان و بازیکنان به آغاز دوباره مسابقات اعتراض داشتند و معتقد بودند پروتکل‌های بهداشتی رعایت نمی‌شود اما تعدادی دیگر نیز بر شروع و ادامه رقابت‌ها تأکید داشتند. این مربی فوتبال درباره اینکه ادامه لیگ نوزدهم به صلاح بود یا نه؟ گفت:«ببینید ما در همه چیز به‌دنبال منافع شخصی خودمان هستیم. این لیگ‌ها در همه کشورهای پیشرفته برگزار شد. آلمان و اسپانیا که تمام شد و ایتالیا و انگلیس هم رو به پایان است. حالا آنها چرا برگزار کردند. دیدند که در این بلبشو و کرونا، با وجود همه مشکلاتی که در جامعه‌شان وجود داشته است، فوتبال لذت را در بین خانواده‌ها می‌آورد اما ما از دید منافع شخصی و فردی خودمان به قضیه نگاه می‌کنیم وگرنه در مجموع و با اینکه تماشاگران به استادیوم نمی‌روند، می‌بینیم که چقدر بیننده تلویزیونی را جذب می‌کند. شاید کسی که در آن لحظه فوتبال تماشا می‌کند، به خیلی چیزها توجه نکند و آرامش نسبی پیدا می‌کند و کشورهای پیشرفته هم به همین خاطر مسابقات‌شان را برگزار کردند. حالا اینجا هر روز با هم دعوا کنیم که این طور است و آن طور است. همه چیزمان مثل سایر امور است.»
سرمربی اسبق تیم ملی درباره اینکه خیلی از هواداران ناامید هستند که در پرونده ویلموتس به پیروزی برسیم گفت:«ما در کدام پرونده موفق بوده‌ایم که در این یکی باشیم؟ بین این مربیانی که آمدند، خوب‌شان برانکو بود اما همین برانکو برادرش را دستیار خود کرد که فکر می‌کنم در مهد کودک هم مربیگری
نکرده بود.»

انتقاد از خارجی‌های بی‌کیفیت
زلانکو ایوانکوویچ برادر برانکو دوره‌ای مربی برق شیراز بود که نتیجه خوبی نگرفت و برکنار شد. مایلی کهن در این خصوص گفت: «یک دوره نبود. چند بازی بود و بعد رفت. خود آقای برانکو چند بازیکن آورد که اصلاً بازی نکردند و حالا چند میلیون دلار بدهی سر آنها داریم. این برای پرسپولیس. از آن طرف می‌گویند استراماچونی فلان بود. اگر علیرضا منصوریان به جای او 6، 5 هفته نتیجه نمی‌گرفت که اعدامش می‌کردند اما وقتی استراماچونی رفت، گفتند تمام تیم‌های دنیا او را می‌خواهند. او الان کجا سر کار است؟ یا به نوعی دیگر کالدرون. اینها چیزهایی است که قبلاً اصلاً وجود نداشت. یکبار محمد عبده مالک وقت باشگاه پرسپولیس به جذب یک بازیکن بی‌کیفیت خارجی بشدت انتقاد داشت. او مالک بود.
یعنی از جیب خودش پول می‌داد و برای همین هم دلش می‌سوخت. کارمند پرسپولیس که نبود. من به شخصیت حقیقی آقایان رسول پناه و سعادتمند احترام می‌گذارم اما اینها کارمند باشگاه و حقوق بگیر هستند. عجیب است که حساب و کتابی هم نیست و وزارت ورزش از سازمان بازرسی و وزارت اطلاعات خواسته تا در این زمینه ورود پیدا کرده و کمک کنند. می‌گویند کی بود، کی بود، من نبودم. مگر مدیران عامل استقلال و پرسپولیس را شخص دیگری تعیین می‌کند؟ خود شما تعیین می‌کنید. آقای رسول پناه را که من نمی‌شناسم اما رغبتی کارمند وزارت ورزش و همکار خود من بوده است. آقای سعادتمند مگر کارمند وزارت ورزش نبوده؟ بعد فردا بگوییم سعادتمند اشتباه کرده، کارش بدون نظر وزارت ورزش بوده است؟ آیا ایرج عرب بدون نظر وزارت کار کرد؟»
مایلی کهن در حالی به عبده، مالک پرسپولیس اشاره داشت که گاهی حرف و حدیث‌هایی درباره او مطرح می‌شود. مثل نقش داشتن او در مرگ مشکوک جهان پهلوان تختی که در برخی نشریات در سال‌های گذشته منتشر شده بود. مایلی کهن به این موضوع چنین واکنشی داشت:«از این می‌گویندها پشت سر چه کسی نبوده است؟ از این می‌گویندها زیاد است. تیمسار خسروانی مالک پیشین باشگاه استقلال که تازه فوت کرده‌اند، معاون نخست وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی بود. تمام این مجموعه‌های تاج و دیهیم و افسر و نگهبان و ... برای او بود.» او درباره درگیری چند وقت پیش بین هواداران استقلال و پرسپولیس در فضای مجازی بر سر مالکان قدیمی دو باشگاه و پیشکسوتان فقیدی چون همایون بهزادی، جعفر کاشانی و ناصر حجازی هم گفت:«اینها که دیگر چیزهای چیپی است که در فضای مجازی وجود دارد و من اصلاً وارد آن نمی‌شوم. خوشبختانه نه اینستاگرام دارم و نه تلگرام و این چیزها را نمی‌بینم. آدم فقط دلش برای این مملکت و مردم می‌سوزد.»

بــــرش
باید حقوق ۴ میلیونی ام را مدیریت کنم تا دچار مشکل نشوم

مایلی کهنی این صحبت‌ها را می‌کند که دردمند و دلسوخته کشور و مردم است و از بیان حقیقت در جاهایی ضربه هم خورده است. او درباره این موضوع چنین صحبت کرد: «بله اما چرا واقعیت‌ها را نمی‌خواهیم بپذیریم؟ این‌ها درد است. از من که گذشته است. من معلوم نیست چند صباحی زنده باشم یا نباشم. همه جای بدنم هم عیب دارد. از تیروئید تا پروستات؛ قلبم را هم باید عمل باز کنم و فنر بزنم. الان برای قلب خودم باید پلاویکس بخورم. البته به من لطف دارند ولی شما برو بگرد ببین دارو پیدا می‌کنی؟»
مایلی کهن، فوتبالیست و سال‌ها ورزشکار بوده است. او چرا به این بیماری‌ها دچار شده؟ حاجی در پاسخ گفت: «به‌دلیل اینکه از بس غصه خوردم. می‌بینم هر کسی حقه باز‌تر و کلک‌تر است و زیر و رو می‌کشد، بهای بیشتری به او داده می‌شود.»
او درباره حال و روز این روزهای خود و اینکه چه کار می‌کند هم چنین  توضیح داد: «من بیشتر در خانه هستم. مگر اینکه هر دو سه روز یک بار بیرون بروم و چیزی بخرم. بیشتر در کنار عیال‌مان هستیم و غر می‌زنیم. بیشتر غرهایم هم بی‌مورد است. به خاطر اینکه از بس در خانه می‌نشینم.»
این در حالی است که مایلی کهن قبلاً دوچرخه سواری می‌کرد و سری به تمرینات تیم ملی هم می‌زد. او در این باره گفت: «نه من همان طور که گفتم حالم زیاد مساعد نیست و باید قلبم را عمل کنم. غده تیروئیدم عود کرده و چربی‌ام بسیار بالا رفته و الان به نوعی دیابت نوع 2 دارم. اوضاعم، اوضاع مناسبی نیست. ان شاءالله خدا به همه مردم دنیا و مردم عزیز کشورم سلامتی بدهد. به مردم موفقیت بدهد و به مسئولان هم این توفیق را بدهد که خدمت کنند.»
او درباره اینکه مردم صراحت کلام و صداقت او را دوست دارند هم گفت:«بعضی‌ها به من می‌گویند تو حماقت کلام داری. در جایی که خیلی‌ها دروغ می‌گویند و فیلم بازی می‌کنند، تو چه می‌گویی؟ به قول آن خواننده که سبیل داشت و می‌خواند: چه بگویم؟ عقده دل را پیش کی وا بکنم....»
او درباره اینکه گفته بود به صدای یکی از خواننده های قدیمی علاقه دارد هم گفت: «هنوز هم او را دوست دارم. ولی واقعاً آدم افسوس می‌خورد و یک کارهایی می‌کند که چند سال بعد می‌گوید ای کاش این کار را نکرده بودم. وقتی خیلی از مردم نجیب کشورم، قطره قطره آب می‌شوند، ناراحت می‌شوم. من که خانه دارم اما آنکه ندارد و باید اجاره خانه بدهد و کارمند است چه کند؟ من با فوق لیسانس و 34 سال سابقه که پست مدیر کلی هم داشتم، کارشناس مسئول بودم و مدیر کل برنامه‌ریزی سازمان تربیت بدنی بودم، الان 4 میلیون تومان دریافتی‌ام است. همه چیز هم دارم اما اگر این حقوق را مدیریت نکنم، دچار مشکل می‌شوم. حالا خدا را شکر برخی همین سه چهار تومن را می‌گیرند. آنهایی که نمی‌گیرند، چه می‌کنند؟»


آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7401/1/549253/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها