اختلاف 69 هزار تومانی قیمت هر متر اجاره آپارتمان در گران‌ترین و ارزان‌ترین منطقه تهران

گزینه‌‌های جدید، بهانه افزایش اجاره بها




سهیلا یادگاری
 خبرنگار
۱۰۰۰متر لابی شیک و لوکس مبله، لابی من ۲۴ساعته وسرایدار، سالن ورزشی، سالن اجتماعات ویژه میهمانی و تولدها، کلوب بیلیارد و پینگ پنگ، مهد کودک و سینما، حیاط گلکاری شده و آلاچیق..آپشن‌های یک واحد 80 متری در غرب تهران است که علاوه بر پارکینگ، آسانسور، انباری و..به‌عنوان امکانات آپارتمان برای اجاره عرضه شده است. برای این آپارتمان 80 متری، 200 میلیون تومان رهن و ماهی 3 میلیون و 300 هزار تومان اجاره از سوی مالک پیشنهاد شده است.
در کنار آپارتمان‌هایی با این امکانات و قیمت، آپارتمان‌هایی با متراژ کمتر از 50 متر بدون امکانات معمولی هم در فایل‌های اجاره دیده می‌شود که قیمت آنها برای متقاضیان این نوع واحدها که اغلب از دهک‌های پایین هستند، قیمتی بالاتر از توان مالی مستأجر است.
مناطق گران و ارزان
شاید سال‌های قبل، دهک‌های پایین و اقشار کم درآمد می‌توانستند خانه اجاره‌ای خود را از مناطق جنوبی شهر انتخاب کنند، اما با صعود مبالغ اجاره بسیاری از ساکنان این مناطق، مجبور شدند برای زندگی به حاشیه شهر مهاجرت کنند. در حال حاضر قیمت اجاره دیگر در مناطق جنوبی قیمت پایین نیست بلکه با رشد قیمت‌ها و کاهش درآمد خانوار به‌خاطر شرایط اقتصادی و در این چند ماه به‌خاطر شیوع کرونا، نرخ اجاره در تمام مناطق رشد بی‌رویه‌ای دارد.
بر اساس آخرین آمار از قیمت اجاره، در شهر تهران این عدد در خرداد امسال 27.6 درصد نسبت به خرداد سال گذشته افزایش یافته است.
سیاستگذاران بخش مسکن، از سال گذشته برنامه‌هایی را برای ساماندهی بازار اجاره در نظر گرفته‌اند که این برنامه‌ها تا به حال اجرا نشده است. اما با توجه به شیوع کرونا و مشکلات بیشتر مستأجران برای تأمین اجاره جدید یا مشکلاتی که در جابه‌جایی وجود دارد، ستاد ملی کرونا مصوبه‌ای را به تصویب رساند که بر اساس آن برای افزایش قیمت اجاره سقفی در نظر گرفته شده است. این سقف قیمتی در تهران، 25 درصد، کلانشهرها20 درصد و شهرهای دیگر 15 درصد است. این مصوبه دارای چند شرط (الزام) است شرط اول اینکه مستأجر در دوره اجاره فعلی به تعهدات خود عمل کرده باشد و مستأجری که موجب ضرر و زیان مالک شده باشد مشمول این تمدید نمی‌شود و همچنین در صورتی‌که مالک در دوره اجاره، قصد فروش رسمی ملک را داشته باشد مستأجر باید در مدت دو ماه، ملک را تخلیه کند و شرط آخر اینکه مستأجر سقف اجاره‌ای را که تعیین شده است ، قبول نکند که این شروط، مشمول این مصوبه نیست.
به گفته مسئولان وزارت راه و شهرسازی این مصوبه برای آرام کردن فضای روانی در بازار اجاره بسیار مؤثر است بویژه در کلانشهرها که در حال حاضر در ۷ شهر کشور که نرخ اجاره نشینی در آنجا بالای ۴۵ درصد است.
 پرداخت تسهیلات رهن به مستأجران، بسته‌های تشویقی مانند تخفیف مالیاتی برای موجران، راه‌اندازی بنگاه‌های اجاره‌داری حرفه‌ای، اخذ مالیات از خانه‌های خالی برای تشویق مالکان به عرضه واحدها از جمله برنامه‌هایی است که در دو سال گذشته، سیاستگذاران از آنها برای ساماندهی بازار اجاره نام برده‌اند اما هیچ‌کدام از آنها هنوز اجرا نشده است.
بر اساس آمار رسمی، گران‌ترین مناطق تهران برای اجاره نشینی، مناطق 1، 2، 3، 5 و 6 با متوسط قیمت اجاره هر متر 60 هزار تومان، است. ارزان‌ترین مناطق هم منطقه‌های 11، 12، 15، 16، 17، 18، 19 و 20 است که متوسط قیمت اجاره هر متر آپارتمان در این 7 منطقه 41 هزار تومان است. مناطق 4، 7، 8، 13، 14 و 22 جزو مناطق متوسط قیمتی قرار دارند. متوسط قیمت اجاره هر متر آپارتمان در مناطق متوسط بین 41 تا 60 هزار تومان است.
 مقایسه قیمت‌ها در مناطق مختلف
بر اساس آمار مرکز آمار، متوسط مبلغ اجاره در مناطق 22 گانه شهر تهران 50 هزار تومان برای هرمتر آپارتمان است. حداقل قیمت اجاره هر متر آپارتمان 3600 تومان و حداکثر قیمت هم متری 270 هزار تومان است. با این حساب مثلاً اجاره ماهانه واحدی 70 متری با حداقل قیمت در شهر تهران بدون ودیعه، ماهانه 252 هزار تومان و همین آپارتمان با حداکثر قیمت، اجاره ماهانه 18 میلیون و 900 هزار تومان خواهد داشت.  البته نگاهی به آمار قیمت اجاره در مناطق 22 گانه نشان می‌دهد که متوسط قیمت در هیچ‌کدام از مناطق کمتر از متری 20 هزار تومان نیست و قیمتی مانند متری 3600 تومان قیمتی مستثنی است. روند تغییرات متوسط مبلغ اجاره ماهانه پرداختی برای اجاره یک مترمربع آپارتمان در شهر تهران از زمستان سال 94 تا زمستان سال 98 رسیدن قیمت از متری 19 هزار تومان به متری 50 هزار تومان است.
این افزایش قیمت موجب شده که مهاجرت از تهران به شهرهای اطراف در دو سال گذشته روند صعودی به خود بگیرد. البته کارشناسان اقتصادی معتقدند چون شهرهای اقماری و شهرهای حاشیه‌ای امکان لازم برای پذیرفت جمعیت بیشتر را ندارند و از طرف دیگر شهرهای حاشیه‌ای توسعه نیافتگی چند ساله دارند، بنابراین مهاجرت از تهران به حاشیه، از نظر تبعات امنیتی، سیاسی و اقتصادی مهاجرتی خوشایند به حساب نمی‌آید.
از پشت بام خوابی تا خانه‌های 25‌متری
هر چند که از مدتی قبل گزارش و اخباری مبنی بر اجاره پشت بام‌ها منتشر شد، اما نکته‌ای که باید اذعان کرد این است که این رخداد از سال‌های پیش رواج داشته و عمدتاً کارگرهای فصلی از آن استفاده می‌کردند.هر چند که معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی درواکنشی دیرهنگام به این پدیده‌ها تأکید کرد، نظر دولت به ساخت خانه 25 متری یا رواج پدیده‌هایی مانند پشت بام خوابی منفی است اما برخی مسئولان شهرداری همچنان در مورد آن سخن می‌گویند.
محمود محمودزاده، معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی در این خصوص گفت: «ساخت خانه‌های ۲۵ متری پیشنهادی بود که شهرداری تهران ارائه کرده و این پیشنهاد هنوز رسماً به وزارت راه و شهرسازی ارائه نشده است.فلسفه اعلام این پیشنهاد از سوی شهرداری بر اساس برداشت آنها از موضوعی با نام «خانه‌های کوچک» در دنیا بوده است. ما از نظر مسائل اجتماعی با این ایده شهرداری موافق نیستیم و درباره آن نظراتی داریم ضمن اینکه دولت تاکنون هیچ موضعی درباره این پیشنهاد اعلام نکرده و موافقتی با آن نداشته است.»
محمودزاده تأکید کرد: ما باید ابتدا طرح مورد نظر شهرداری را ملاحظه و درباره آن مذاکره کنیم تا بتوانیم در خصوص آن اظهارنظر کنیم اما تاکنون هیچ مرجع دولتی درباره این طرح شهرداری، اعلام موافقت نکرده است.
در مقابل پیشنهاد شهرداری برای ساخت خانه‌های کوچک 25 تا 30 متری پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی راه‌اندازی نظام اجاره‌داری حرفه‌ای است. به گفته معاون وزیر راه و شهرسازی «بسته مربوط به راه‌اندازی اجاره‌داری حرفه‌ای بزودی ارائه می‌شود.»
الگویی که در طرح اجاره‌داری حرفه‌ای ارائه شده است این است که در این سازوکار، سطح سوم اجاره‌داری تهیه شده که چیزی شبیه راه‌اندازی پانسیون‌های خصوصی است و افرادی که برای اشتغال یا تحصیل و درمان و امثال آن به‌صورت مجردی یا بدون خانواده به پایتخت کوچ می‌کنند، در آن مستقر می‌شوند و محلی برای سکونت آنها است.
در واقع با هدف تأمین مسکن اجاره‌ای بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت وزارت راه و شهرسازی پیشنهادی را به هیأت دولت داده که تصویب شد و بر اساس آن دولت می‌تواند زمین 99ساله در اختیار شرکت‌های اجاره‌ای حرفه‌ای یا نهاد‌ها و دستگاه‌های عمومی بگذارد که این‌ها تولید مسکن اجاره‌ای کنند. سیاستگذاران بخش مسکن معتقدند این واحد‌ها در هر شهر بخصوص با اولویت کلان‌شهر‌ها و شهر‌های مراکز استان‌ها ابزاری برای کنترل بازار اجاره خواهند بود.
به نظر می‌رسد التهاب بازار مسکن ناشی از سوداگری است که سیاست‌های مسکن باید در راستای کنترل آن باشد.


آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7381/9/546895/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها