نعل وارونه نزنید

جالب‌ترین اتفاق ممکن در عرصه سیاست جهان، در ایران رخ داده است. رؤسای 12 کمیسیون مجلس که باید در رأس امور باشند در نقش یک منتقد و مخالف به رئیس جمهوری نامه می‌نویسند و خواهان تغییر سیاست‌های دولت و رئیس جمهوری می‌شوند!! ظاهراً هیچ فکری هم نمی‌کنند که نیاز به نوشتن نامه نیست. آنان می‌توانند یا بهتر است گفته شود موظف هستند که سیاست‌های مطلوب خود را در قالب قانون تدوین و برای اجرا به رئیس‌جمهوری دهند. دولت براساس قوانین مصوب مجلس رفتار می‌کند و نه براساس خواست خودش. اگر نمایندگان جدید قادر نیستند که میان این دو مقوله تفکیک قائل شوند، مشکل از جای دیگری است. مگر شما در تبلیغات خود نگفتید که چنین برنامه‌هایی و چنان طرح‌هایی دارید که مثل عصای موسی معجزه می‌کند و در چشم به هم زدنی مملکت را گل و بلبل می‌کند، بسم‌الله، بفرمایید. یکی‌یکی طرح‌های خود را با اکثریت ۹۰ درصدی تصویب کنید. اینکه شاخ و شانه کشیدن ندارد. اگر قوانین موجود را درست و بی‌عیب می‌دانید، در این صورت تنها می‌توانید به دولت معترض شوید که کجای عملکردش مخالف و مغایر با قانون است. ولی اگر قانون نادرست است، وظیفه خودتان است که اصلاح کنید، شما نمی‌توانید در مجلسی بنشینید که در رأس امور باید باشد ولی مثل یک منتقد بدون قدرت، نظر می‌دهد و بخواهد توپ را به زمین دولت بیندازد.
ولی این نکته حاشیه‌ای است. مسأله اصلی آنجاست که چنان نظر داده‌اید که گویی تاریخ سیاست در ایران از این مجلس شروع شده است. واقعیت این است که بسیاری از اصول قانون اساسی در زمینه اشتغال، حق داشتن مسکن، حق داشتن سلامت، تشکیل خانواده، آزادی بیان و... از ماه گذشته یا چند سال پیش در قانون اساسی نیامده است. اولین پرسشی که باید پاسخ دهید این است که آیا در زمان دولت قبل این حقوق برای ملت ایران وجود نداشت؟ چرا داشت. آیا پول نداشتید؟ چرا داشتید. کم هم نبود، 800 میلیارد دلار درآمد نفتی داشتید، چه شد؟ اشتغال در آن دوره در حد صفر بود. یعنی 8 سال کار کردید و اتلاف منابع نمودید، دریغ از اینکه حتی یک درصد اشتغال را اضافه کرده باشید. رشد اقتصادی دوره شما بدترین رشد در تاریخ کشور بود. رشد قیمت‌ها در دوره 8 ساله 1384 تا 1392 در اوج بوده است. کدام یک از حقوق ملت در این دوره را تأمین کردید که حالا می‌پرسید که چرا انجام نشده؟ در حالی که می‌دانید شدیدترین تحریم‌های تاریخ گریبان کشور را گرفته است. به قول شاعر:
 تا نشان سُمّ اسبت گم کنند/ ترکمانا نعل را وارنه زن.
شما پیش از آنکه سؤال کنید باید پاسخ دهید که کدام طرح را برای مردم به ارمغان آورده‌اید تا ناکامی‌های دوران 8 ساله خود را جبران کنید؟ تغییر نام فرودگاه، یا ازدواج اجباری، یا فیلتر شبکه‌های اجتماعی و... اینها تمام آن چیزی بود که برایش هیاهو راه انداختید؟ اگر هیچ طرحی و برنامه‌ای ندارید که گرهی از مشکلات کشور را باز کند که به ظاهر ندارید که اگر داشتید آن را می‌گفتید، در این صورت بهتر است تنش ایجاد نکنید و با نعل وارونه زدن نخواهید که خود را بی‌گناه و غیر مسئول در آنچه که در آن 8 سال بر سر این کشور رفت نشان دهید.