در هوای عید خجسته فطر

در عید، مرا سعادت عشق ببخش


سید حبیب حبیب‌پور
ای نهایت خواستن ها !
تو را سپاس که در این ماه به من معرفت درک عبادت عارفانه  و شب هایی معطر از نجوا و نیایش دادی. لبانم را به ذکر خویش گویا کردی. چشم هایم را به آیه های زیبایت روشنی بخشیدی . دست هایم را به قنوت عاشقانه ، آشنا ساختی. پیشانی ام را به سجده ات نورانی کردی. روانم را به ایمانت طراوت دادی. اینک - اما - مرا ببخش که آنگونه که باید سپاست نگفتم.
ای کمال طلب ها !
به راستی من کوچک کجا و سپاس تو که بی نهایت بزرگی؟
مگر من چه هستم؟ غباری در بیایان؟ قطره ای در اقیانوس؟ ستاره ای در کهکشان؟ خسی در میقات ؟ کاهی در باد؟ اما تو را سپاس که پروردگار مهربان من بودی و هستی.  
تنها كه مي شدم، به مرهم آشنايي ات ايمان داشتم.
مأيوس كه مي شدم، به نور اميد تو روشن مي شدم.
گم كه مي شدم، به ستاره ها ي زيباي تو راه مي جستم.
تو را به لبخند و مهر مي شناسم.
به تبسمي كه سرمستم  مي كند.
به نوري كه گرمايم مي بخشد.
اي خدای رمضان مبارک!
چگونه از ماه تو خداحافظی کنم؟
میزبانی مهربانتر از تو نمی شناسم و ماهی گرامی تر از رمضان نمی‌دانم؟
ای آشنای مهربان !
روز وداع با ماه سراسر برکت و خیر توست. مشتاقش بودم که آمد و دیوانه اش شدم که بر سفره اش نشستم و اینک چه سخت است که مرا تنها بگذارد و برود.کاش می شد نمی رفت .این اشک های جاری را ببین و این دل شوریده را بنگر.
ای آشتی دهنده قلب ها !
این یک ماه زمزمه و مناجات را آغاز آشتی همیشگی ام با خودت قرار بده و ما را به محبت خویش، آرامش بده.
در عید ، مرا سعادت عشق ببخش
در بندگی ات عبادت عشق ببخش
هر روز به عادتی ، گرفتار شدیم
امروز به ما تو عادت عشق ببخش

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7354/12/543951/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها