ماه مهمانی خدا-22
آیین دوستیابى
حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی
«وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً . یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِى لَمْ أتَّخِذْ فُلَاناً خَلِیلاً . لَقَدْ أضَلَّنِى عَنِ الذِّکرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى وَکانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولاً» (فرقان، 27-29)
و روزى که ستمکار (گنهکار) دو دست خود را (از حسرت) به دندان مىگزد و مىگوید: اى کاش با پیامبر همراه مىشدم. اى واى بر من! کاش فلانى را دوست خود نمىگرفتم. رفیق من بعد از آنکه حق از طرف خدا براى من آمد، مرا گمراه ساخت. و شیطان هنگام امید، انسان را رها مىکند. نقش تربیتی والدین و مربیان در خانه و مدرسه قابل انکار نیست. اما بیش از این دو عامل مهم تربیتی، آنکه در تربیت انسان تأثیر ماندگاری دارد، دوست است. شاید رمزش این باشد که والدین و مربیان را ما انتخاب نمیکنیم، اما دوست را خودمان انتخاب میکنیم و لذا تأثیرپذیری ما از دوست، بیشتر است. بههمین جهت، در روایات آمده است: اگر میخواهید کسی را بشناسید، به دوستانش بنگرید که چه افرادى هستند. «فانظروا الى خُلَطائه»
از پیامبراکرم(ص)پرسیدند: بهترین دوست کیست؟ فرمود: کسى که دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد و گفتارش به علم شما بیفزاید و کردارش یاد قیامت را در شما زنده کند.
حضرت(ع) فرمود: رفیق خوب، بهترین فامیل است.
در حدیث آمده است: دوستت را به هنگام عصبانیت، نیاز به پول و در مسافرت آزمایش کن. اگر در این آزمایشها موفق شد، دوست خوبى است.
اما آنچه در آیه فوق به آن اشاره شده، خطر دوست بد است تا آنجا که انسان از راه منحرف کرده و او را به دوزخ میکشاند. شاعر نیز در این باره گفته است:
تا توانى مىگریـز از یـار بـد/ یـار بـد بدتر بـود از مـار بـد
مار بد تنها تو را بر جان زند/ یار بد بر جان و بر ایمان زند
اخوت و برادرى
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَه فَأَصْلِحُواْ بَینَ أَخَوَیکمْ وَاتَّقُواْالله لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ» (حجرات، 10) همانا مؤمنان با یکدیگر برادرند، پس میان برادران خود، (در صورت اختلاف و نزاع) صلح و آشتى برقرار کنید و از خدا پروا کنید تا مورد رحمت قرار گیرید.
از امتیازات اسلام آن است که اصلاحات را از ریشه شروع مىکند. مثلاً در این آیه مىفرماید: براى اصلاح رفتار فرد و جامعه باید مبناى فکرى آنان را اصلاح کرد. لذا اعلام میکند: مؤمنین با یکدیگر برادرند، اکنون که همه برادر هستید، قهر و جدال چرا؟
در روایات از کسانى که برادران دینى خود را رها مىکنند بشدت انتقاد شده و سفارش شده است که اگر برادران از تو فاصله گرفتند، تو با آنان رفت و آمد داشته باش. «صِلْ مَن قَطعک»
امام صادق علیهالسلام فرمود: «مؤمن برادر مؤمن است، مانند یک جسد که اگر بخشى از آن بیمار گردد، همه بدن ناراحت است».
«وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً . یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِى لَمْ أتَّخِذْ فُلَاناً خَلِیلاً . لَقَدْ أضَلَّنِى عَنِ الذِّکرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى وَکانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولاً» (فرقان، 27-29)
و روزى که ستمکار (گنهکار) دو دست خود را (از حسرت) به دندان مىگزد و مىگوید: اى کاش با پیامبر همراه مىشدم. اى واى بر من! کاش فلانى را دوست خود نمىگرفتم. رفیق من بعد از آنکه حق از طرف خدا براى من آمد، مرا گمراه ساخت. و شیطان هنگام امید، انسان را رها مىکند. نقش تربیتی والدین و مربیان در خانه و مدرسه قابل انکار نیست. اما بیش از این دو عامل مهم تربیتی، آنکه در تربیت انسان تأثیر ماندگاری دارد، دوست است. شاید رمزش این باشد که والدین و مربیان را ما انتخاب نمیکنیم، اما دوست را خودمان انتخاب میکنیم و لذا تأثیرپذیری ما از دوست، بیشتر است. بههمین جهت، در روایات آمده است: اگر میخواهید کسی را بشناسید، به دوستانش بنگرید که چه افرادى هستند. «فانظروا الى خُلَطائه»
از پیامبراکرم(ص)پرسیدند: بهترین دوست کیست؟ فرمود: کسى که دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد و گفتارش به علم شما بیفزاید و کردارش یاد قیامت را در شما زنده کند.
حضرت(ع) فرمود: رفیق خوب، بهترین فامیل است.
در حدیث آمده است: دوستت را به هنگام عصبانیت، نیاز به پول و در مسافرت آزمایش کن. اگر در این آزمایشها موفق شد، دوست خوبى است.
اما آنچه در آیه فوق به آن اشاره شده، خطر دوست بد است تا آنجا که انسان از راه منحرف کرده و او را به دوزخ میکشاند. شاعر نیز در این باره گفته است:
تا توانى مىگریـز از یـار بـد/ یـار بـد بدتر بـود از مـار بـد
مار بد تنها تو را بر جان زند/ یار بد بر جان و بر ایمان زند
اخوت و برادرى
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَه فَأَصْلِحُواْ بَینَ أَخَوَیکمْ وَاتَّقُواْالله لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ» (حجرات، 10) همانا مؤمنان با یکدیگر برادرند، پس میان برادران خود، (در صورت اختلاف و نزاع) صلح و آشتى برقرار کنید و از خدا پروا کنید تا مورد رحمت قرار گیرید.
از امتیازات اسلام آن است که اصلاحات را از ریشه شروع مىکند. مثلاً در این آیه مىفرماید: براى اصلاح رفتار فرد و جامعه باید مبناى فکرى آنان را اصلاح کرد. لذا اعلام میکند: مؤمنین با یکدیگر برادرند، اکنون که همه برادر هستید، قهر و جدال چرا؟
در روایات از کسانى که برادران دینى خود را رها مىکنند بشدت انتقاد شده و سفارش شده است که اگر برادران از تو فاصله گرفتند، تو با آنان رفت و آمد داشته باش. «صِلْ مَن قَطعک»
امام صادق علیهالسلام فرمود: «مؤمن برادر مؤمن است، مانند یک جسد که اگر بخشى از آن بیمار گردد، همه بدن ناراحت است».
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه