میراث دار پدر مجسمه سازی ایران

حمید شانس
مجسمه ساز معاصر
استاد فریدون صدیقی مجسمه‌ساز و مرمتگر تندیس‌های استاد بزرگ مجسمه ابوالحسن صدیقی بعد از گذشت عمری در جهت حفظ و مرمت و نگهداری آثار بزرگ و ماندگار پدر و خلق آثاری چون میدان انقلاب روز یکشنبه بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.   فریدون صدیقی در هنر مجسمه‌سازی و دکور فعالیت داشت و مرمت برخی از مجسمه‌های مهم پدرش از جمله خیام، امیرکبیر و مجسمه مشهور فردوسی را در میدان فردوسی نصب شده بر عهده داشت. فریدون صدیقی در سال ۱۳۳۸ ، خود، مسئولیت نصب تندیس در میدان را از طرف پدر عهده دار شد.

استاد فریدون صدیقی علاوه بر اینکه مجسمه ساز بودند با جدیت بسیار فعالیت می‌کردند. او میراث دار پدر مجسمه‌سازی ایران ابوالحسن صدیقی بود.
او هم روش کاری و هم منش و اخلاق را از پدر به ارث برده بود و هم تعصب و جدیت در کار را. کار مهمی که ایشان انجام داد این بود که آثار پدرشان از دوره قبل از انقلاب را که در حال تخریب بود مرمت و حفظ کرد. کارهای استاد بزرگ مجسمه ایران نمود تجسمی شکل‌گیری ناسیونالیسم ایرانی بود. این وحدت ملی در سال‌های اول قرن شکل گرفت و طبیعتاً تجسمی از آن وجود نداشت.
 استاد صدیقی همت گماشتند و خیلی خوب این کار را انجام دادند. مثلاً مجسمه فردوسی که نماد وحدت ملی ماست و حفظ زبان فارسی مرهون زحمات این شاعر بلند آوازه است، از آثار ماندگار ابوالحسن خان صدیقی است که زمانی در حال از بین رفتن بود اما استاد فریدون صدیقی با پیگیری و سماجت و مرمت این آثار گرانبار، موفق به‌حفظ و نگهداری آنها شد و این بیانگر رفتار مسئولانه استاد در قبال آثار عمومی و ملی است. البته استاد فریدون صدیقی خود نیز آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت که می‌توان به نماد میدان انقلاب اشاره کرد که در سال ۶۱ ساخته و نصب شد. ایرج اسکندری هنرمند نقاش و مجسمه ساز این نماد را طراحی کرد و صدیقی، آن را ساخت. از دست دادن فریدون صدیقی چیزی بیش از یک تأسف است چرا که از دست دادن او یعنی از دست دادن بخشی از میراث زنده ما.