امریکا؛ از بحران همه‌گیری تا معضل بیکاری

ندا آکیش
خبرنگار
پس از آنکه وزارت کار ایالات متحده امریکا روز پنجشنبه به وقت محلی از تازه‌ترین آمار بیکاری در امریکا به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا پرده برداشت و شمار بیکاران این کشور را 26.5 میلیون نفر اعلام کرده، مجلس نمایندگان امریکا با 388 رأی موافق در مقابل 5 رأی مخالف کمک 484 میلیارد دلاری برای مشاغل کوچک و بیمارستان‌ها را تصویب کرد. این بودجه در سنا هم به تصویب رسید و منتظر امضای رئیس جمهوری است. پیش از این نیز کنگره در ماه مارس بسته کمکی 350 میلیارد دلاری را برای مشاغل کوچک تصویب کرده بود.
مجله «آتلانتیک» پس از بررسی تجربیات بیکاری در 20 سال گذشته پیش‌بینی کرده است که این بحران بیکاری دو فاز جداگانه داشته باشد. در فاز اول کشور تا حد زیادی به این بحران با حس اتحاد و شفقت برای میلیون‌ها امریکایی که شغل‌شان را از دست داده‌اند، پاسخ می‌دهد. امریکایی‌ها درک خواهند کرد که فشارهای بیرونی شامل ویروس کرونا و سیاست‌های دولت برای ایجاد فاصله‌گذاری اجتماعی بحران بیکاری جمعی را رقم زده است و آنها به این مخمصه با دیده خوشبینی نگاه خواهند کرد. حدود 26 میلیون نفری که از یک ماه قبل تاکنون در امریکا فرم بیکاری پر کرده‌اند، با بسته‌های حمایتی ای که کنگره تصویب کرده و سیاست‌های حمایتی موقتی دولت احتمالاً بر مشکلات خود فائق آیند و بالاخره این همه‌گیری ویروس کرونا دیر یا زود تمام خواهد شد و شرایط اقتصادی بهبود خواهد یافت.
در فاز دوم بحران بیکاری کنونی امریکا، شرکت‌ها استخدام دوباره کارگران خود را آغاز خواهند کرد. اگر نگاهی به گذشته بیندازیم بسیاری از کارفرمایان از این فرصت بحران به نفع خود استفاده خواهند کرد و کارکنان سابق خود را با حقوق و دستمزدی پایین‌تر از قبل به کار می‌گیرند. در شرایط اقتصادی نرمال پایین آوردن دستمزدها یا به خطر انداختن امنیت شغلی کارکنان باعث می‌شود تظاهرات کارگری راه بیفتد اما در زمان‌های بحران بیکاری که کارگران پس از چند ماه سخت بالاخره موفق شده‌اند سر کارهای خود بازگردند، حتی اگر حقوق‌ها کم شود و سختی کار افزایش یابد، احتمال بروز اعتراض‌های بیکاری به حداقل می‌رسد.
همچنین حتی پس از پرداخت یارانه هایی که دولت امریکا برای مشاغل کوچک در نظر گرفته تعطیلی طولانی مغازه‌ها می‌تواند بسیاری از این کسب و کارها را از بین ببرد. کسب و کارهایی که حتی قبل از بحران کووید19 هم به خاطر فروشگاه‌های آنلاین مانند والمارت و آمازون شرایط خوبی نداشتند. تنها چیزی که این کسب و کارها را زنده نگه داشته بود این بود که مشتریان آنها افرادی بودند که به خرید به‌عنوان یک تفریح دارای تعامل اجتماعی و انسانی نگاه می‌کردند و ترجیح می‌دادند به جای خرید آنلاین حضوری خرید کنند اما کمپانی‌ها و شرکت‌ها به‌طور معمول فرصت به حداقل رساندن هزینه‌های خود را از دست نخواهند داد. آنها به احتمال زیاد از نیروی کار خود می‌کاهند، بیش از پیش به کامپیوترها، روبات‌ها و فناوری متوسل خواهند شد، کارها را با پیمانکاران واسپاری خواهند کرد یا اصلاً تمام و کمال بخش تولیدی خود را به بیرون از مرزها که نیروی کار ارزان است منتقل خواهند کرد. در فاز دوم رکود اقتصادی ناشی از ویروس کرونا شبکه امنیت اجتماعی امریکایی‌ها به طور موقتی تقویت خواهد شد اما هیچ پولی برای کمک به افرادی که طولانی مدت بیکار بوده‌اند وجود نخواهد داشت. همین سه سال قبل بود که کنگره بیش از حد مالیات‌ها را کاهش داد و از این اتفاق به طرز غیرمنصفانه‌ای ثروتمندان امریکا بیشترین نفع را بردند. حالا هم به خاطر ویروس کرونا کنگره مزایا و کمک‌های مالی را برای بیکار شده‌ها در نظر گرفته اما اگر اعطای این مزایا متوقف شود، بیکارها و خانواده هایشان با فروپاشی اقتصادی مواجه خواهند شد. شفقت و دلسوزی عمومی که اکنون در امریکا در قبال بیکاران حاکم است رفته رفته جای خود را به خشم خواهد داد و رسانه‌های حزبی هم به این خشم دامن خواهند زد.