صدای فوتبال در قرنطینه

محمد محمدی سدهی
خبرنگار
شیوع کرونا زندگی همه را تحت تأثیر قرار داده است. حالا بیش از یک ماه است که مسابقات فوتبال در سراسر دنیا تعطیل شده و علاقه مندان به این رشته ورزشی مهیج، حسابی دلتنگ فوتبال شده اند. لغو مسابقات لیگ برتر ایران، لالیگا اسپانیا، لیگ برتر انگلیس، بوندس لیگا آلمان، سری آ ایتالیا و سایر لیگ ها، هواداران را از تماشای فوتبال محروم کرده و حالا میلیون ها نفر در دنیا لحظه شماری می کنند تا یکبار دیگر فریاد شوق و شادی حاصل از فوتبال را از سر بگیرند. در این بین افرادی هستند که حرفه شان با فوتبال گره خورده و از این طریق امرار معاش می کنند. منظورمان بازیکنان و مربیان نیستند بلکه صحبت از گزارشگران فوتبال است؛ افرادی که اگر کارشان را خوب انجام دهند به هیجان یک بازی می افزایند. در این روزهای کرونایی، آنها هم به دلیل لغو مسابقات از حرفه مورد علاقه شان دور هستند و احتمالاً ساعت ها و روزهای دلتنگی را در قرنطینه سپری می کنند. اگر شما هم دوست دارید بدانید این روزها گزارشگران فوتبال کجا هستند و چه کار می کنند، گفت وگوی خبرنگار «ایران» با محمدرضا احمدی، علیرضا علیفر، عباس قانع و فرشاد محمدی مرام را بخوانید.
احمدی؛ تماشای چالش های اینستاگرامی و فراگیری آشپزی
محمدرضا احمدی حدود 23 روز قرنطینه بود تا اینکه فیلمبرداری برنامه «رکورد» از روز شنبه آغاز شد و این گزارشگر فوتبال کار خود را از ابتدای هفته آغاز کرد. این برنامه از شبکه سوم سیما روی آنتن می رود اما موضوعی نیست که باعث از بین رفتن دلتنگی های احمدی نسبت به فوتبال شده باشد:«واقعاً دلتنگ لیگ قهرمانان اروپا هستم و امیدوارم این مسابقات از سرگرفته شود. بازی های لیگ قهرمانان به مرحله یک چهارم رسیده بود و می توانستیم بازی های جذابی را ببینیم اما کرونا همه چیز را خراب کرد.» او که یک دختر کوچک به نام «نفس» دارد برای مقابله با شیوع بیشتر کرونا، معمولاً از خانه بیرون نمی رود و به همراه خانواده خود روزها و شب ها را می گذراند. محمدرضا احمدی در دوران قرنطینه با دخترش سرگرم بوده و البته علاوه بر این علایقش را هم پیگیری کرده است: «در طول این مدت سعی کردم آشپزی یاد بگیرم و تا حدودی هم به هدفم رسیدم. بازی پلی استیشن و خواندن کتاب از دیگر تفریحاتم است. علاوه بر اینها در دوران قرنطینه وقت کردم بیشتر فضای مجازی را رصد کنم.» این گزارشگر فوتبال با اشاره به اینکه در اینستاگرام چالش دراز و نشست کریستیانو رونالدو را دوست داشته، اظهارداشت: «چالش رونالدو برای من جذاب بود و او 142 درازونشست در 45 ثانیه داشت. یک والیبالیست ساحلی از کشور نروژ به سگ خود، پاس روی تور آموزش می داد و این هم خیلی جالب بود. حسن تفتیان دونده کشورمان هم در این روزها ویدئویی منتشر کرد که در حیاط خانه مشغول تمرین است و مادرش کرنومتر دارد و زمان را برای او می گیرد، این هم جالب بود.» احمدی تعویق المپیک 2020 را بدترین خبر در میان اخباری دانست که در دوران قرنطینه منتشر شد: «المپیک توکیو تابستان برگزار می شد و می دانستم که با المپیک، تابستان بسیار خوب و جذابی در پیش دارم اما متأسفانه با لغو مسابقات المپیک حالم گرفته شد. از طرفی همه هواداران فوتبال دلتنگ هستند و هر کسی را که می بینم از دلتنگی های خود می گوید. صحبت در خصوص فوتبال باعث می شود تا مشکلات برای دقایقی فراموش شود. فوتبال جزئی از زندگی همه ماست اما شرایط به گونه ای است که نمی توان مسابقات را برگزار کرد چرا که سلامتی مهمتر از فوتبال است.» احمدی درخواستی هم از مسئولان کشورمان دارد: «در حال حاضر دانشگاه ها و مدارس تعطیل هستند و این تصمیم درستی بود که توسط مسئولان کشورمان گرفته شد اما امیدوارم که مسئولان تصمیم عجولانه ای در خصوص بازگشایی مدارس و دانشگاه ها نگیرند. قرنطینه به خصوص برای آنهایی که بچه های کوچک دارند و باید از آنها نگهداری هم کنند، کار بسیار سختی است اما برای خود من فرصتی بود که به کارهای مورد علاقه ام بپردازم. در طول این مدت چند برنامه داشتم که از صدا و سیما پخش شد، برنامه هایی همچون مستند سرخیو راموس و باشگاه بوکاجونیورز. برنامه ها را با دقت تماشا کردم تا نقاط ضعف و قوتم را بفهم و روی آنها بیشتر کار کنم.»
چگونه عطش علیفر فروکش می کند؟
علیرضا علیفر در مدت قرنطینه یک ماهه بیکار نبوده است. این گزارشگر قدیمی و باتجربه معتقد است تعطیلی فوتبال در دنیا اتفاق بسیار بدی است:«کرونا تنها مربوط به کشور ما نیست و تمام کشورها گرفتار این موضوع هستند. من در خانه نماندم و درگیر چند کار هستم. امرار معاش در شرایط کنونی بسیار سخت است، حقوق بازنشستگی ندارم و در واقع صاحبخانه هم نیستم، تلویزیون هم درآمد آنچنانی ندارد. تعطیلی فوتبال همه را ناراحت کرده، دوست دارم هرچه زودتر شور و نشاط به جامعه برگردد. این بیماری هشداری است برای بشر و مربوط به یک شهر و کشور نیست. کرونا عظمت خداوند را نشان می دهد.»
او در پاسخ به این سؤال که آیا در این مدت به نقاط ضعف و قوت خود در گزارشگری فکر کرده است؟ افزود:«من با 25 سال از این موضوع عبور کردم و نیازی به مرور نقاط ضعف و قوت ندارم. 25 سال، یک سوم عمر آدمی است و من تجربیات زیادی در این سال ها به دست آورده ام. هر فردی در هر کاری که باشد بعد از 25 سال کاملاً پخته می شود.» او صحبت هایش را با بیان یک مثال ادامه داد: «در آلمان دوستان بسیاری دارم، آنها می گویند زمانی که می خواهند راننده تریلی استخدام کنند می گویند کسانی که تصادف شدیدی داشتند اولویت اصلی استخدام هستند چرا که آنها دیگر چنین تصادفی نخواهند داشت.» این گزارشگر فوتبال معتقد است که هر گزارشگری بیشتر گزارش کرده باشد، قطعاً اشتباه های بیشتری دارد. علیفر گزارشگران رشته های مختلف را این گونه با هم مقایسه کرد: «فوتبال 90 دقیقه است و 22 بازیکن در زمین هستند. این رشته مثل کشتی یا تکواندو نیست که 5،6 دقیقه باشد و تنها دو ورزشکار داخل زمین باشند و بخواهیم اطلاعاتی در خصوص این دو بازیکن بدهیم. گزارشگر کشتی، تکواندو و سایر رشته های رودررو قطعاً اشتباه کمتری خواهد داشت. مطالعه در فوتبال تمامی ندارد و باید همیشه اطلاعات یک گزارشگر به روز باشد.» علیفر دلتنگ گزارش لیگ های خارجی است یا ایرانی؟ او اینگونه پاسخ داد: «گزارش هر بازی و هر لیگ لطف خاص خودش را دارد. برای ما فرقی نمی کند؛ لیگ قهرمانان جذابیت های خودش را دارد و جام جهانی یا لیگ کشورهای دیگر همچون ایتالیا، اسپانیا و انگلیس جذابیت های خاص دیگری. در حال حاضر برخی شبکه های ماهواره ای که مختص ورزش است مسابقات جام جهانی یا یورو را نشان می دهند و تا حدودی عطش تماشای یک بازی جذاب فروکش می کند.»
عباس قانع؛ قانع در زندگی، متفاوت در گزارشگری
خیلی ها عباس قانع را گزارشگر متفاوتی می دانند. البته نحوه گزارش او موافقان و مخالفانی دارد؛ عده ای طرفدار پروپا قرص گزارش های عباس قانع هستند و گروهی معتقدند او هیجان فوتبال را با جملاتی که می گوید به صورت مصنوعی زیاد می کند و گاهی این رویه دلچسب نیست. او با تأکید بر اینکه در حال حاضر همه مردم موظف هستند توصیه ها و قرنطینه را رعایت کنند، گفت: «فقط ما درگیر نیستیم و همه مردم زندگی شان تحت تأثیر این ویروس قرار گرفته اما به هر حال مهمترین موضوع سلامت اجتماعی است. بدون فوتبال بودن سخت است و در حال حاضر تنها لیگ بلاروس برگزار می شود و بازی های لیگ این کشور را تماشا می کنم. به نظر من گزارشگر می تواند میل مخاطب را برای تماشای یک مسابقه بیشتر کند، گرچه امیدوارم با لغو مسابقات میل به فوتبال کم نشود و هواداران فوتبال دوام بیاورند. به هر حال این مشکل تمام جهان است و همه ناچارند این روزها را بگذرانند.» قانع با اشاره به اینکه شیوع ویروس کرونا در جهان حکمتی دارد، بیان داشت: «در چنین شرایطی فیلم تماشا می کنم و در فضای مجازی بخش هایی از گزارش هایم را انتشار می دهم و با مخاطبانم ارتباط می گیرم تا در مورد گزارش ها نظر بدهند. با مخاطبانم خاطره بازی می کنم و در بحث زبان و اطلاعات عمومی هم مطالعه می کنم. در طول این مدت سعی کردم مهمترین گزارش هایم همچون ال کلاسیکو و بازی پرسپولیس- شهرخودرو را ببینم و به فوتبال ساحلی هم سر می زنم.» گزارش دیدار پرسپولیس- شهرخودرو در هفته بیست و یکم لیگ برتر آخرین گزارش قانع پیش از شیوع کرونا و شروع قرنطینه بود:«گزارش این بازی برایم تجربه خاصی بود.» او به سبک گزارش گزارشگران اروپایی و امریکای جنوبی علاقه زیادی دارد. قانع معتقد است با جملاتش در حین گزارش، مخاطب را ذوق ‎زده کرده و برای لحظاتی هم که شده آن‎ها را جذب گزارش خود می‎کند. قانع می گوید انرژی فوق ‎العاده‎ ای می‎گذارد تا مردم در تمام مدت گزارش با او همراه باشند: «این سبک گزارش بازی ها را جذاب تر می کند اما تنها از این بُعد نمی توانیم به قضیه نگاه کنیم چرا که تغییر سبک گزارشگری باعث می شود تا گزارشگر خود را روی لبه پرتگاه ببیند. البته این سبک باعث می شود تا هر فردی برداشت های متفاوتی نسبت به گزارش ها داشته باشد. این سبک کلید واژه های زیادی دارد و جملات جدیدی می آورد البته نمی توانیم هر جمله ای را بر زبان بیاوریم. متأسفانه در طول این مدت همه سعی می کنند تا به یک سبک گزارش کنند علاوه بر این گزارش های من در والیبال و فوتبال ساحلی باعث شده تا دوران آزمون و خطا را پشت سر بگذارم.» او تمام هم و غمش گزارشگری است و 14 سال است که در این حرفه فعالیت می کند. این گزارشگر بیان داشت: «گذران زندگی در شرایط فعلی بسیار سخت است و تنها راه کسب درآمد من همین گزارشگری است البته در کنارش کار اجرا هم انجام می دهم. بنده یزدی هستم و می دانید که یزدی ها قانع هستند. من هم در چنین شرایطی با قناعت سعی می کنم با کمترین درآمد امورم را بگذرانم.»
گزارشگری که در خانه گزارش می کند و حس می گیرد
فرشاد محمدی مرام یکی از بهترین گزارشگرهای فعلی فوتبال است. بسیاری از فوتبالدوستان معتقدند او با رعایت استانداردهای گزارشگری، معمولاً مخاطب را با خود همراه می کند. او با اشاره به اینکه در قرنطینه هستم، گفت:«دوران قرنطینه را با ورزش کردن می گذرانم و علاوه بر این، فوتبال های قدیمی را تماشا می کنم. گاهی هم در خانه گزارش می کنم و حس می گیرم. در حال حاضر اولویت اصلی سلامت جامعه است و امیدوارم هرچه زودتر این شرایط تمام شود و بزودی بتوانیم به محل کارمان بازگردیم. شرایط ویژه ای را پشت سر می گذاریم و امیدوارم تا پیش از پایان این شرایط، اتفاق بدی نیفتد.» او در پاسخ به این سؤال که آیا قرنطینه باعث نشد تا گزارش هایت را رصد و ایرادات را مرتفع کنی؟ افزود: «معمولاً در زمانی که کارم به پایان می رسد گزارش هایم را تماشا و سعی می کنم در گزارش بعدی ایراداتم تکرار نشود. تا قبل از ماجرای کرونا و تعطیلی فوتبال، همیشه این کار را انجام می دادم.» محمدی مرام معتقد است کارهای خیرخواهانه فوتبالیست ها جزو اخبار جذابی بود که در این روزها منتشر شد: «در این مدت خیلی ها کمک کردند و بازیکنان زیادی هم برای ریشه کن شدن کرونا پیشقدم شدند. کارهایی چون تدارک و توزیع ماسک و دیگر اقلام مورد نیاز مردم و کادر درمان توسط فوتبالیست ها انجام شد. در اینستاگرام می بینیم که چالش هایی مثل روپایی زدن با دستمال کاغذی توسط برخی بازیکنان شکل می گیرد، به نظرم این کارها جالب است و به نوعی به مخاطبان و هواداران کمک می کند که سختی قرنطینه برایشان کمتر شود.»