استمرار رسالت با صیانت از اصالت های مکتب

اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
سامرا در ابرسیاه کینه و عداوت فرو رفته و وقوع فاجعه‌ای بزرگ قریب‌الوقوع می‌نمود. هم‌پیمانان ابلیس که از جام قدرت سرمست بودند بی‌آنکه پروای حرمت ماه رجب، که خشونت و خونریزی در آن حرام دانسته شده است را داشته باشند، مترصد فرصتی بودند تا کمر به قتل فرزند رسول خدا(ص) ببندند. همان رسولی که ادعای جانشینی او را داشتند وسکه حکومتشان به اعتبار نام او رواج داشت. عباسیان پس از مقطعی در دوران مأمون که ریاکارانه سعی نمودند تا خود را دوستدار اهل‌بیت رسول خدا(ص) نشان دهند، بار دیگر در مواجهه با فرزندان رسول خدا(ص) شیوه اعمال خشونت و ترور را در پیش گرفتند. بر این اساس کوتاه زمانی پس از امام جواد(ع) فرزندش امام هادی(ع) را به اجبار از مدینه کوچ داده و در سامرا که شهرک مخصوص سپاهیان عباسی بود جای دادند تا برکلیه لحظات آن حضرت(ع) نظارت داشته باشند. آن ایام به‌دلیل انتشار خبر میلاد امام مهدی(عج) از منابع موثق، عباسیان به فراست دریافته بودند که موضوع ومصداق سقوط طواغیت و حکومت‌های ظلم و جور به دست با کفایت حضرت مهدی(عج) آنان خواهند بود. از این روبا انگیزه پیشدستی وتغییردر مشیت الهی درصدد برآمدند تا قبل از تولد آن حضرت، رشته امامت را قطع و به خیال خود کانون تهدید را از بنیان برکنند. لذا در اقدامی شتابزده و بدون دست یازیدن حتی به بهانه‌ای، امام هادی(ع) را بیش از بیست سال در محاصره دائم گرفته و جاسوسانی خانگی بر ایشان گماردند تا ارتباط آن حضرت با یاران و شیعیانش را قطع کنند. ‌آن حضرت(ع) با‌ وجود محدودیت‌ها و فشارها، دست از نقش‌آفرینی نکشیده و با ایجاد شبکه «وکیلان صالح» و ترسیم خط رسالت برای آنان، ضمن عادت دادن پیروان وشیعیان به ایجاد ارتباط با پیشوای دینی از طریق فقیهان و عالمان صالح، توانست محدودیت‌ها را بلا اثرکرده واهتمام بیشتری را صرف عصر غیبت نماید. حلقه وکیلان به‌عنوان حلقه اتصال میان شیعیان و امام عمل می‌کردند و امام هادی(ع) از طریق آنان و با شیوه‌های ابتکاری، آموزه‌های مکتب را تعلیم می‌فرمود.عباسیان نیزکه ازهر وسیله‌ای برای دورکردن مردم از حاملان خط رسالت استفاده می‌کردند، برای مقابله با نفوذ و جایگاه آن حضرت(ع) در میان افراد جامعه، ابتدا به شیوه ترویج چهره‌های به‌ ظاهر علمی و مقدس در برابر امام هادی(ع) روی آوردند تا شاید از نفوذ آن حضرت بکاهند و با روش برپایی مجالس مناظره و طرح شبهات و سؤالات چیستان گونه و انحرافی، افکار عمومی را به اقطاب دیگری سوق دهند. اما از این طریق هم راه به جایی نبرده و طرح‌های خود را شکست خورده یافتند. ‌ این موضوع «المعتز»خلیفه وقت عباسی را به شدت نگران کرده وبه چاره‌جویی واداشت.سرانجام وی برای جلوگیری از نفوذ بیشتر آن حضرت، دست به جنایت بزرگی آلود و امام هادی(ع) را در 42 سالگی به شهادت رساند. امام هادی(ع) کلیه مکارم و مناقب خاندان رسول خدا(ص)راکه خداوند به هدایت خاصه به آنان عنایت فرموده در خود جمع داشت و در تمام طول زندگی همواره رضای خداوند را برهرچیز دیگری
مقدم می‌داشت.