گروه ورزشی/در جام جهانی 2022 بهترین تیم‌ها از سراسر کره زمین حضور خواهند داشت و فوق ستاره‌های جهانی فوتبال برای کسب جایزه نهایی که جام باارزش طلایی رنگ است، در حال مبارزه هستند. بیست‌ودومین دوره مسابقات جام‌جهانی فوتبال امسال برای اولین مرتبه در خاورمیانه و در فصل پاییز برگزار خواهد شد. مسابقاتی که از ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ (۲۹ آبان ۱۴۰۱) با برگزاری دیدار افتتاحیه که یک پای آن قطر میزبان خواهد بود آغاز می‌شود و مرحله گروهی ۲ دسامبر ۲۰۲۲ (۱۱ آذر ۱۴۰۱) به پایان می‌رسد.آیا این سخت‌ترین دوره جام جهانی است؟ آیا برگزاری جام جهانی 2022 در آسیا به نفع تیم‌های خاصی است؟ با پاسخ به این سؤالات می‌توان شانس موفقیت تیم‌های مختلف را در این تورنمنت بررسی کرد. تاکنون 6 دوره جام جهانی با فرمت 32 تیم و در 8 گروه برگزار شده است. در این 6 دوره مجموعاً 384 بازی انجام شده که تحلیل این بازی‌ها نتایج جالبی را به همراه داشته است.
مکان تورنمنت چه تأثیری بر عملکرد تیم‌ها دارد؟
در 3 تورنمنت گذشته که در اروپا برگزار شده 10 تیم اروپایی در بین 16 تیم مرحله یک‌هشتم نهایی حضور داشتند. وقتی این رقابت‌ها خارج از اروپا برگزار شده این آمار به میانگین 7 تیم کاهش یافته است. تیم‌های امریکای جنوبی از این افت اروپایی‌ها بیشترین استفاده را بردند و تعداد تیم‌های آسیایی در مرحله حذفی جام‌های جهانی نیز در زمانی که این رقابت‌ها در اروپا برگزار نشده، دوبرابر شده است.آیا رابطه‌ای بین نوع راهیابی و پیشرفت تیم‌ها در جام جهانی وجود دارد؟
5 قهرمان از 6 دوره گذشته جام، تیم‌های اروپایی بوده‌اند و بجز فرانسه که در سال 1998 به عنوان میزبان جام جهانی به‌صورت اتوماتیک‌وار در جام حضور داشت، بقیه آنها عملکردی عالی در انتخابی جام جهانی داشته‌اند. 4 قهرمانی دیگر شامل ایتالیا 2006، اسپانیا در 2010، آلمان 2014 و فرانسه 2018 همگی بدون شکست یا با یک شکست در 10 بازی انتخابی به جام جهانی رسیدند. درصد برد آنها به‌طور میانگین 80 درصد بوده است. در انتخابی این دوره جام جهانی تیم‌های اروپایی زیادی با درصد برد بالای 80 درصد به جام رسیده‌اند شامل: دانمارک (95 درصد)، انگلیس و آلمان (90 درصد)، صربستان و بلژیک (87.5 درصد)، اسپانیا، سوئیس و فرانسه (همگی 81.3 درصد) و کرواسی و هلند (هر دو 80 درصد).
ترکیب تیم‌های جام، بر حسب جایگاه آنها در رنکینگ فیفا تا چه حد قوی است؟
با استفاده از جایگاه تیم‌ها در رنکینگ فیفا در ابتدای جام جهانی، می‌توانیم به این نتیجه برسیم که تورنمنتی بسیار سخت و رقابتی در پیش است. مهمترین غایب این تورنمنت ایتالیا است که در رده ششم رنکینگ فیفا قرار داد و البته کلمبیا (17)، پرو (23)، سوئد (25)، اوکراین (27)، شیلی (29) و نیجریه (32) همگی تیم‌هایی با رتبه بالا در رده‌بندی فیفا بودند که حتی به جام جهانی نیز راه نیافتند. تیم‌های جام جهانی 2022 بین رتبه‌های یک تا 61 فیفا قرار دارند. طبق رده‌بندی تیم‌ها می‌توان به این نتیجه رسید که گروه B سخت‌ترین گروه جام است شامل انگلیس (5)، امریکا (16)، ولز (19) و ایران (20). در شش دوره گذشته فقط جام‌‌جهانی 2002 که تیم‌های آن بین رتبه‌های یک تا 50 بوده‌اند وضعیت بهتری نسبت به این دوره از رقابت‌ها داشته است.
چرا تیم‌های مدعی قهرمانی معمولاً به مشکل می‌خورند؟
از سال 1990، مدافعان عنوان قهرمانی کلاً یک بار به مراحل حذفی دوره بعد از قهرمانی‌شان رسیده‌اند. در حقیقت جام جهانی از سال 1962 هرگز با قهرمان تکراری در دو دوره مواجه نبوده و در 14 تورنمنت از آن زمان، فقط 2مدافع قهرمانی توانسته‌اند بالاتر از مرحله یک‌چهارم نهایی بروند. دردسر مدافعان عنوان قهرمانی معمولاً از همان بازی اول شروع می‌شود. انگلیس در جام جهانی 1970 اولین بازی خود مقابل رومانی را برد، اما از آن به بعد در 12 تورنمنت دیگر فقط سه مدافع قهرمانی جهان با برد شروع کرده‌اند. در پنج دوره گذشته هم چهار بار تیم‌های مدافع عنوان قهرمانی حتی از گروه خود نیز صعود نکرده‌اند. دلیلش چیست؟ شاید این باشد که چهار سال زمان زیادی در فوتبال به حساب می‌آید. به‌طور میانگین، فقط 50 درصد از بازیکنانی که در یک فینال برای تیم قهرمان به میدان رفته‌اند در اولین بازی دور بعد جام جهانی نیز در ترکیب همان تیم حضور داشته‌اند. ایتالیا در اولین بازی جام جهانی 2010 که با تساوی مقابل پاراگوئه به پایان رسید فقط سه بازیکن از تیم قهرمان جهان در سال 2006 را در ترکیب خود داشت.
تیم‌های رتبه پایین چند بار موفق بوده‌اند؟
اگر انتظار دارید که همیشه دو تیمی که رتبه بالاتری در رنکینگ فیفا دارند از هر گروه صعود کنند اشتباه می‌کنید. به‌طور میانگین در هر دوره دست‌کم شش تیم از 16 تیمی که به یک‌هشتم نهایی جام جهانی رسیده‌اند از تیم‌هایی بوده‌اند که رتبه‌های پایین‌تری نسبت به تیم‌های همگروه خود در رنکینگ فیفا داشته‌اند. در 34 درصد موارد هم بازی‌های مرحله یک‌هشتم به نفع تیم‌های با رتبه پایین‌تر به پایان رسیده است. اینها برخی از مهمترین موارد از این دست است و اعداد داخل پرانتز نشان‌دهنده رتبه تیم‌ها در آن سال است.
سال 2002: کره جنوبی (40)- ایتالیا (6)، برنده: کره جنوبی
سال 2002: سنگال (42) – سوئد (19)، برنده سنگال
سال 2002: کره جنوبی (40) – اسپانیا (8)، برنده کره جنوبی
سال 2018: روسیه (70) – اسپانیا (10)، برنده اسپانیا
3 مورد از این 4 شگفتی که بیشترین اختلاف بین رنکینگ تیم‌ها وجود داشته، توسط تیم‌های میزبان رقم خورده است که البته دو بار آن در ضربات پنالتی بوده و یک بار با قانون گل طلایی رقم خورده است. مسلماً جام جهانی 2022 نیز با شگفتی، شوک، جنجال و لحظات دراماتیک فراوانی همراه خواهد بود.

 گروه ورزشی/ حضور در مهمترین تورنمنت فوتبال جهان یعنی جام جهانی برای هر بازیکنی یک افتخار محسوب می‌شود و البته قهرمان شدن در این تورنمنت و بالای سر بردن جام طلایی رنگ جهانی بدون شک بزرگترین افتخار در جهان فوتبال به حساب می‌آید. این اتفاق معمولاً نصیب ستاره‌های بزرگترین تیم‌های جهان می‌شود که همواره مدعی قهرمانی هستند با وجود این از بین همین تیم‌های بزرگ نیز فوق ستاره‌هایی بوده‌اند که هرگز دستشان به جام نرسیده و کسب قهرمانی جام جهانی برای آنها تبدیل به یک حسرت شده است. لیونل مسی و کریستیانو رونالدو مطرح‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال بوده‌اند که هرگز به قهرمانی جام‌جهانی دست پیدا نکرده‌اند. آنها برای تغییر شرایط در قطر خواهند جنگید تا احتمالاً در آخرین دوره حضورشان در این تورنمنت بتوانند طلسم را بشکنند. اما اگر آنها نتوانند در جام‌جهانی ۲۰۲۲ به جام دست پیدا کنند، برای همیشه در لیستی که در ادامه می‌خوانید نامشان ثبت خواهد شد. 
10 - اریک کانتونا (فرانسه)
در بین بازیکنان این لیست، اریک کانتونا بدون‌شک بدسابقه‌ترین در سطح بین‌المللی است. او در منچستریونایتد بازیکنی مورد تحسین بود و در سال ۱۹۹۳ به شیاطین‌سرخ کمک کرد به اولین قهرمانی‌اش در لیگ انگلیس بعد از ۲۶ سال برسد. کانتونا که حالا ۵۶ ساله است ۲۰ گل در ۴۵ بازی ملی برای خروس‌ها زد و تا قبل از آن ضربه معروف کونگ‌فو یک تماشاگر کاپیتان تیم ملی فرانسه بود. او پس از محرومیت نتوانست به تیم ملی کشورش برگردد و جام‌جهانی ۱۹۹۸ را هم از دست داد. کانتونا اصلاً نتوانست یک مرتبه هم در جام‌جهانی بازی کند و در فوتبال ساحلی به قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲ رسید! 
۹- پائولو مالدینی (ایتالیا)
اسطوره میلان در ۴ دوره جام‌جهانی شرکت کرد اما هرگز با آتزوری که ۳ مرتبه قهرمان جام‌جهانی شده است، به قهرمانی دست پیدا نکرد. مالدینی ۵۴ ساله در جام‌جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار شد به مقام سوم رسید و سپس در سال ۱۹۹۴ بهترین عنوانش را به‌دست آورد یعنی نایب‌قهرمانی که پس از شکست مقابل برزیل در فینال رقم خورد. او در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ هم حضور داشت و سپس بازنشستگی‌اش از فوتبال ملی را اعلام کرد. به این ترتیب در قهرمانی ایتالیا در جام‌جهانی ۲۰۰۶، مالدینی همراه تیم ملی ایتالیا نبود.  
۸- زیکو (برزیل)
زیکو هم یکی از مطرح‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال است که بدون قهرمانی در جام‌جهانی بازی کردن در تیم ملی کشورش را به پایان رساند. این ستاره برزیلی ۳ دوره در سال‌های ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ در جام‌جهانی حضور داشت و ۴۸ گل هم در ۷۱ بازی ملی برای سلسائو به ثمر رساند. گل‌های زیکو در جام‌جهانی هم تماشایی بودند، مثل ضربه قیچی و ضربه ایستگاهی. با این حال استعداد بزرگ فوتبال برزیل در هیچ دوره‌ای همراه تیم ملی کشورش به قهرمانی جام‌جهانی دست پیدا نکرد. 
 ۷- اوزبیو (پرتغال)
یکی از ستارگان جام‌جهانی ۱۹۶۶ انگلیس که با ۹ گل زده بهترین گلزن آن دوره شد، هیچ‌وقت قهرمان جام‌جهانی نشده و حتی تیم ملی کشورش پرتغال هم تاکنون به این افتخار نائل نشده است. او در آن دوره ۲ گل به دروازه‌بان‌های بزرگ تاریخ فوتبال یعنی گوردون بنکس از انگلیس و لِو یاشین از شوروی زد. اوزبیو در مرحله یک‌چهارم نهایی به تنهایی ۴ گل به کره‌شمالی زد. سپس در نیمه‌نهایی نوبی استایلز به‌خوبی او را یارگیری کرد. پرتغال در نهایت بعد از شکست مقابل انگلیس به فینال نرسید و در آن دوره سوم شد و اوزبیو هم در حسرت قهرمان شدن ماند.  
۶- فرنتس پوشکاش (مجارستان)
یکی از برترین گلزنان تاریخ فوتبال ملی است که برای مجارستان بازی کرد و هیچ‌وقت همراه آن تیم افسانه‌ای مجارها قهرمان جام‌جهانی نشد. فرنتس پوشکاش در جام‌جهانی ۱۹۵۴ در ۴ بازی موفق شد ۴ گل بزند. در آن دوره مجارستان با وجود برتری ۸-۳ مقابل آلمان‌غربی در مرحله گروهی، در فینال به این تیم ۳-۲ باخت. پوشکاش که جایزه بهترین گل سال جهان را فیفا به یاد او نامگذاری کرده، موفق شد در ۸۵ بازی ملی برای مجارستان ۸۴ گل بزند. البته او در جام‌جهانی ۱۹۶۲ به خاطر بازی برای رئال‌مادرید تبعه اسپانیا شد و همراه این تیم بازی کرد که البته با ماتادورها هم به جام نرسید. 
۵- آلفردو دی‌استفانو (اسپانیا)
آلفردو دی‌استفانو اسطوره رئال‌مادرید به این تیم کمک کرد ۵ جام اروپایی کسب کند و در ۳۹۶ بازی برای این تیم ۳۰۸ گل زد، اما در جام‌جهانی موفقیتی کسب نکرد. او که در بوینس‌آیرس آرژانتین متولد شد، ۲۳ گل در ۳۱ بازی برای تیم ملی اسپانیا زد و همراه این تیم در جام‌جهانی ۱۹۶۲ شرکت کرد. با این حال دی‌استفانو در جام‌جهانی حتی گل هم نزد. او پیش از اینکه پیراهن تیم ملی اسپانیا را بپوشد برای آرژانتین و کلمبیا هم به میدان رفت، ولی با آن دو تیم در جام‌جهانی حضور نداشت.  
۴- یوهان کرویف (هلند)
ممکن است یوهان کرویف مدال قهرمانی جام‌جهانی را نداشته باشد، ولی یکی از بازیکنان نمادین تاریخ این تورنمنت به شمار می‌رود. او لحظاتی ماندگار در جام‌جهانی ۱۹۷۴ خلق کرد و با تیمش به فینال مسابقاتی رسید که در آلمان برگزار می‌شد. با این حال نارنجی‌ها در آن فینال به آلمان‌غربی ۲-۱ باختند و به جامی که شایسته کسب آن بودند، نرسیدند. کرویف در جام‌جهانی ۱۹۷۴ موفق شد ۳ گل به ثمر برساند. او بازیکن افسانه‌ای توتال فوتبالِ هلند بود، تیمی که به‌عنوان یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال شناخته می‌شود.  
۳- جرج بست (ایرلندشمالی)
جرج بست بی‌شک یکی از بااستعدادترین ستاره‌های تاریخ فوتبال بود و برای منچستریونایتد همیشه درخشید. او ۲ مرتبه قهرمان لیگ انگلیس و جام باشگاه‌های اروپا در دوران سِر مت بازبی شد. این وینگر اهل ایرلندشمالی سال ۱۹۶۸ توپ‌طلا هم گرفت، اما کشورش ایرلندشمالی فقط یک مرتبه در سال ۱۹۸۲ به جام‌جهانی رسید؛ وقتی که او ۳۵ سال سن داشت ۵ سال بود دیگر برای تیم ملی بازی نمی‌کرد. بست هم هیچ‌وقت شانس بازی کردن در جام‌جهانی را به‌دست نیاورد، چه برسد به اینکه قهرمان آن شود! 
۲- کریستیانو رونالدو (پرتغال)
کریستیانو رونالدو در ۳۷ سالگی خودش را برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر آماده می‌کند. او که با ۱۱۷ گل برای تیم ملی پرتغال از رکورد علی دایی گذر کرده و بهترین گلزن تاریخ فوتبال ملی شده، برای پنجمین مرتبه در جام‌جهانی شانسش را برای قهرمانی امتحان خواهد کرد. بهترین نتیجه مهاجم منچستریونایتد در جام‌جهانی سال ۲۰۰۶ رقم خورد که با سلسائوی اروپا در نیمه‌نهایی به فرانسه باخت و در رده‌بندی هم مقابل آلمان شکست خورد تا چهارم شود. پرتغال بدون شانس برای قهرمانی در قطر نیست و شاید اتفاقی مثل یورو ۲۰۱۶ رخ بدهد. رونالدو ۷ گل در ۴ دوره حضورش در این تورنمنت زده است. 
 ۱- لیونل مسی (آرژانتین)
یکی از جوان‌ترین گلزنان جام‌جهانی لیونل مسی بوده، اما فوق‌ستاره آرژانتینی تا ۳۵ سالگی موفق نشده قهرمان این تورنمنت شود. لئو که حالا از بارسلونا به پاری‌سن‌ژرمن رفته بیشتر اوقات برای اینکه مثل تیم باشگاهی برای تیم ملی کشورش نمی‌درخشد، مورد انتقاد قرار گرفته. با این حال او در جام‌جهانی ۲۰۱۴ همراه آلبی‌سلسته تا فینال هم رسید و بهترین بازیکن تورنمنت شد، ولی در آن فینال به آلمان ۱-۰ باختند و جام را از دست دادند. آرژانتین در حال حاضر تیم آماده‌ای‌ است و مسی هم شانس خوبی برای شکستن طلسم در آخرین حضورش دارد. مسی که ۴ دوره در جام‌جهانی شرکت کرده، در این تورنمنت ۶ گل زده است.

رئیس فیفا دیروز در فاصله یک روز مانده به آغاز جام جهانی 2022 قطر در کنفرانس خبری در دوحه حاضر شد. جیانی اینفانتینو در پاسخ به پرسش خبرنگار شبکه تلویزیونی «اسکای اسپورتس» مبنی براینکه با توجه به اتفاقات اخیر در ایران و اینکه هواداران زن از حضور در ورزشگاه‌ها محروم هستند و همین حالا هم هیچ هواداری را به ورزشگاه‌ها راه نمی‌دهند، در حالی که شما می‌توانستید ایران را طبق اساسنامه فیفا از حضور در این مسابقات محروم کنید، چرا ایران در جام جهانی حضور دارد و دوشنبه باید با انگلیس بازی کند، گفت:«قرار نیست این دو رژیم با یکدیگر بازی ‌کنند. این تقابل دو ایدئولوژی نیست. قرار است دو تیم با هم فوتبال بازی کنند. شما انتقاد می‌کنید و تفرقه می‌اندازید. شما یک جنگ جهانی دیگر می‌خواهید؟ شاید شما چنین چیزی بخواهید اما من دنبال چنین چیزی نیستم. ما باید مردم را گردهم بیاوریم. اگر بتوانیم در ایران تورنمنتی برگزار کنیم، پس باید این کار را انجام دهیم، چون ممکن است باعث بهتر شدن اوضاع شود. آیا فکر می‌کنید تمام 80 میلیون نفری که در ایران زندگی می‌کنند، همگی بد هستند؟ من این‌طور فکر نمی‌کنم. نمی‌دانم چه‌ تعداد انسان در کشور انگلیس زندگی می‌کنند! فکر می‌کنم 60 میلیون نفر، آیا همه آنها انسان‌های خوبی هستند؟ احتمالاً 99.9 درصدشان انسان‌های خوبی هستند و شاید آن 0.01 درصدشان انسان‌های خوبی نباشند. آیا باید به‌خاطر آن تعدادی که انسان خوبی نیستند، مابقی را نیز نادیده گرفت و کشور مربوطه را حذف کرد؟ ما باید بجنگیم و بجنگیم تا مردم را گردهم بیاوریم.»او در بخش دیگری از این نشست در مورد انتقادهای مربوط به نقض حقوق بشر توسط قطر و بحث ممنوعیت نوشیدن مشروبات الکلی چنین پاسخ داد: «در مورد قطر، مواجهه با انتقادهایی که مربوط به تصمیمی است که 12 سال پیش گرفته شده آسان نیست. به‌نظر من قطر آماده برگزاری مسابقات است و این بهترین جام جهانی تاریخ خواهد شد. من از قطر دفاع نمی‌کنم، چون آنها می‌توانند از خودشان دفاع کنند. من از فوتبال و عدالت دفاع می‌کنم. همچنین اگر برای 3 ساعت الکل ننوشید، فکر می‌کنم بتوانید زنده بمانید. اینجا یک کشور اسلامی است و نوشیدن مشروبات الکلی مشکل است، این تصمیمی است که توسط فیفا و قطر به‌طور مشترک گرفته شده است.»

حامد جیرودی/ جام جهانی 2022 قطر از امروز آغاز می‌شود تا دوباره شور و هیجان حدود یک ماه سراسر جهان را در بر بگیرد؛ تورنمنتی بزرگ که هواداران بسیاری در تمام دنیا دارد و حالا توجه همه علاقه‌مندان به فوتبال، معطوف به دوحه است تا اخبار و مسابقات این دوره جام جهانی را دنبال کنند. اما اینکه جام جهانی که تاکنون 21 دوره خود را پشت‌سر گذاشته، چگونه ایجاد شد، موضوعی است که می‌تواند جالب توجه باشد.
اولین مسابقه و تورنمنت
اولین مسابقه‌ بین‌المللی فوتبال جهان یک مسابقه‌ دوستانه بود که در سال ۱۸۷۲ در گلاسکو میان تیم‌های اسکاتلند و انگلستان برگزار شد و با تساوی بدون گل به پایان رسید. اولین تورنمنت بین‌المللی، مسابقات قهرمانی بریتانیا در سال ۱۸۸۴ بود و پس از آن هم با افزایش محبوبیت فوتبال در سایر نقاط جهان در آغاز سده‌ بیستم، فوتبال به عنوان یک ورزش نمایشی و بدون مدال در المپیک ۱۹۰۰ و المپیک ۱۹۰۴ حضور داشت.
فوتبال رسمی شد
پس از تأسیس فیفا در سال ۱۹۰۴، این نهاد تلاش کرد تا در سال ۱۹۰۶ یک تورنمنت بین‌المللی فوتبال بین کشورها خارج از چهارچوب المپیک در سوئیس ترتیب دهد اما چون سال‌های آغازین این رشته‌ ورزشی بود، توفیقی کسب نکرد و شکست خورد. در المپیک ۱۹۰۸ لندن، فوتبال به یک رقابت رسمی تبدیل شد که توسط اتحادیه‌ فوتبال انگلستان برنامه‌ریزی شد و فقط  بازیکنان آماتور در آن شرکت داشتند؛ مسابقاتی که بریتانیا (به نمایندگی از تیم ملی فوتبال آماتور انگلیس) مدال طلا را در آن کسب کرد و آنها این کار را در بازی‌های المپیک ۱۹۱۲ استکهلم نیز تکرار کردند.
مسابقات قهرمانی سِر توماس لیپتون
با ادامه‌ مسابقات المپیک میان تیم‌های آماتور، توماس لیپتون مسابقات قهرمانی سِر توماس لیپتون را در سال ۱۹۰۹ در تورین برگزار کرد. در این رقابت‌ها، تیم‌های ملی شرکت نداشتند ولی از هر کشور، یک تیم باشگاهی  به عنوان نماینده‌ آن کشور در این مسابقات حضور پیدا می‌کرد و معتبرترین تیم‌های باشگاهی حرفه‌ای از ایتالیا، آلمان و سوئیس در آن حضور داشتند اما اتحادیه‌ فوتبال انگلیس از همراهی با این رقابت‌ها خودداری کرد و پیشنهاد اعزام تیم حرفه‌ای را رد کرد. لیپتون از وست اوکلند، یک تیم آماتور از کانتی دورام دعوت کرد تا انگلستان را در این رقابت‌ها نمایندگی کند که این تیم قهرمان آن مسابقات شد.
فوتبال در مسیر حرفه‌ای شدن
در سال ۱۹۱۴، فیفا موافقت کرد که مسابقات فوتبال المپیک را به عنوان «قهرمانی جهانی فوتبال آماتورها» به رسمیت بشناسد و مسئولیت مدیریت این رویداد را بر عهده گرفت. این امر، راه را برای اولین رقابت بین‌قاره‌ای فوتبال جهان هموار کرد. در بازی‌های المپیک ۱۹۲۰، مصر و ۱۳ تیم اروپایی به رقابت پرداختند که در نهایت بلژیک قهرمان شد. اروگوئه در 2 تورنمنت فوتبال المپیک بعدی، یعنی ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ قهرمان شد. این مسابقات همچنین اولین دور مسابقات آزاد جهانی بودند، زیرا سال ۱۹۲۴ شروع دوره‌ حرفه‌ای فیفا بود که فوتبال برای نخستین بار، به عنوان ورزشی رسمی در المپیک مورد استفاده قرار گرفت و فیفا مسئولیت برگزاری آن را به عهده داشت. البته در آن زمان، تنها انگلیس یک تیم حرفه‌ای بود و سایر تیم‌ها دارای بازیکنان آماتور بودند و به همین دلیل در دو دوره بعدی المپیک، مدال طلا را انگلیس کسب کرد.
اولین دوره جام جهانی در اروگوئه
با توجه به موفقیت مسابقات فوتبال المپیک، فیفا با تلاش رئیسش ژول ریمه، دوباره شروع به برگزاری مسابقات بین‌المللی خود در خارج از المپیک کرد. در ۲۸ مه ۱۹۲۸، کنگره‌ فیفا در آمستردام تصمیم گرفت که خودش مسابقات قهرمانی جهان را برگزار کند. با توجه به اینکه اروگوئه تا آن زمان 2 بار قهرمان رسمی فوتبال جهان شده ‌بود و در آستانه‌ جشن صدمین سالگرد استقلال خود نیز بود، فیفا اروگوئه را به عنوان کشور میزبان اولین دوره‌ مسابقات جام جهانی در سال ۱۹۳۰ معرفی کرد. جام جهانی پس از آن، بجز در سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ که به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم برگزار نشد، هر ۴ سال یک بار برگزار شده ‌است. قهرمان فعلی این رقابت‌ها فرانسه است که دومین قهرمانی خود را در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ در روسیه به دست آورد. چگونگی برگزاری فعلی مسابقات به این ترتیب است که مرحله‌ مقدماتی، طی ۳ سال پیش از آغاز مسابقات اصلی برگزار می‌شود تا مشخص شود کدام تیم‌ها واجد شرایط حضور در مرحله‌ گروهی مسابقات هستند. در مرحله‌ گروهی، ۳۲ تیم با هم به رقابت می‌پردازند.
79 تیم با 8 قهرمان
تا جام جهانی ۲۰۱۸، بیست‌ویک فینال برگزار شده و در مجموع ۷۹ تیم ملی با هم به رقابت پرداخته‌اند که فقط ۸ کشور موفق به کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات شده‌اند. برزیل 5 بار قهرمان شده و آنها تنها تیمی هستند که در همه‌ ادوار جام‌های جهانی حضور داشتند. سایر برندگان جام جهانی عبارتند از آلمان و ایتالیا، هر کدام با 4 قهرمانی، آرژانتین، فرانسه و اروگوئه، هر کدام با 2 قهرمانی و انگلیس و اسپانیا که هر کدام یک بار قهرمان این رقابت‌ها شده‌اند.
پربیننده‌ترین رقابت جهان
جام جهانی معتبرترین رقابت فوتبال در جهان و همچنین پربازدیدترین و پرطرفدارترین رویداد ورزشی در جهان است. مجموع بینندگان تمام مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ در آلمان، ۲۶٫۲۹ میلیارد نفر تخمین زده شد که حدود یک میلیارد و 715 میلیون نفر بازی فینال را تماشا کردند.
۱۷ کشور میزبان جام جهانی
تاکنون ۱۷ کشور میزبان جام جهانی بوده‌اند. برزیل، فرانسه، ایتالیا، آلمان و مکزیک هر کدام 2 بار این رقابت‌ها را میزبانی کرده‌اند. در حالی که اروگوئه، سوئیس، سوئد، شیلی، انگلیس، آرژانتین، اسپانیا، ایالات متحده‌ امریکا، ژاپن و کره‌ جنوبی (به‌طور مشترک)، آفریقای جنوبی و روسیه هر کدام یک بار میزبان بوده‌اند. قطر میزبان مسابقات جام جهانی ۲۰۲۲ خواهد بود و جام جهانی فوتبال ۲۰۲۶ به‌طور مشترک به میزبانی کانادا، امریکا و مکزیک برگزار می‌شود که باعث می‌شود تا به این ترتیب، مکزیک به اولین کشور با 3 بار میزبانی جام جهانی تبدیل شود.