لیلا مرگن
خبرنگار

 وزارت جهاد کشاورزی قصد دارد نهضت کاشت نهال در ایران به راه بیندازد اما کارشناسان نمی‌دانند که این تصمیم بر اساس کدام مطالعه و سند علمی گرفته شده است. کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال که تبدیل به دغدغه اصلی این روزهای سازمان منابع ‌طبیعی و آبخیزداری شده است، از نگاه کارشناسان غیرعلمی است، زیرا این اقدام علاوه بر فشار بر منابع آب، آینده خوبی برای طبیعت ایران به همراه نخواهد داشت و منجر به توسعه جنگل در کشور نمی‌شود اما نقی شعبانیان معاون امور جنگل این سازمان می‌گوید که کاشت یک میلیارد نهال با هدف زراعت چوب، احیای جنگل‌ها و افزایش سرانه فضای سبز اطراف شهرها انجام می‌شود و در صورت تأمین اعتبار، سازمان متبوعش می‌تواند سالانه بیش از ارقام هدفگذاری شده، نهال تولید کند.
درخواست سالانه بیش از 4هزار میلیارد تومان اعتبار
نقی شعبانیان معاون امور جنگل سازمان منابع‌ طبیعی و آبخیزداری کشور در گفت‌وگو با «ایران» در این خصوص عنوان می‌کند: از کاشت یک میلیارد نهال چند هدف دنبال می‌شود؛ نخستین هدف احیای جنگل‌های تخریب شده است. تلاش می‌کنیم در اراضی جنگلی تخریب شده شمال و زاگرس تعدادی نهال کشت کنیم.
او اضافه می‌کند: هدف دیگر این است که زراعت چوب انجام دهیم. به دنبال این هستیم که بعد از توقف بهره‌برداری یک بخشی از چوب کشور را تولید کنیم. البته نیاز به واردات شدید هم داریم. سومین هدف هم این است که سرانه فضای سبز در اطراف شهرها را افزایش دهیم.
به گفته معاون امور جنگل، سرانه فضای سبز ایران نسبت به استاندارد جهانی که بین 20 تا 25 متر مربع است، در بسیاری از شهرها کمتر از نصف این میزان است. سرانه فضای سبز در اطراف شهرهای ایران بین 5تا 7متر مربع است. افزایش سرانه به دنبال معضلات زیست محیطی مثل ریزگردها، آلودگی هوا و فرسایش ضروری به نظر می‌رسد.
او اضافه می‌کند: ما با مشارکت همه دستگاه‌ها تلاش می‌کنیم که این طرح را اجرایی کنیم. سازمان منابع ‌طبیعی قادر است سالانه 250 میلیون نهال تولید کند و این رقم خارج از نهال تولید شده در نهالستان‌های بخش خصوصی است.
به گفته شعبانیان فعلاً سازمان منابع طبیعی برای تولید نهال از درآمدهای اختصاصی خود استفاده کرده است اما سالانه 4هزار و 500 میلیارد تومان اعتبار برای اجرای نهضت نهالکاری درخواست شده است. این رقم در قالب طرحی که ارائه شده، برآورد شده است. علاوه بر این، 450 میلیارد تومان اعتبار برای سال اول به منظور اصلاح زیرساخت نهالستان‌های تخریب شده در کشور، درخواست شده است.
او از انتصاب مجری برای طرح کاشت یک میلیارد نهال در یک دوره چهارساله خبر داده و از برنامه‌ریزی کاشت نهال برای همه استان‌های کشور خبر می‌دهد.
معاون امور جنگل مدعی می‌شود در سال ابتدای اجرای این طرح، تا حد زیادی هدف تولید 250 میلیون اصله نهال محقق شده است. 
پتانسیل آبی برای تولید این میزان نهال وجود ندارد
اما برخی کارشناسان منتقد این طرح، کاشت یک میلیارد نهال را مغایر با پتانسیل‌های سرزمینی ایران تشخیص می‌دهند. یا درباره این طرح ابهاماتی دارند. یک کارشناس در گفت‌وگو با «ایران» می‌گوید: در حال حاضر در کشور 138 نهالستان وجود دارد که اعداد متفاوتی درباره رقم تولید نهال در آنها اعلام می‌شود.
او ادامه می‌دهد: اگرچه گفته می‌شود این نهالستان‌ها پتانسیل تولید تعداد زیادی نهال را دارند اما از آنجا که بسیاری از این نهالستان‌ها با آب چاه تغذیه می‌شوند، تولید نهال بیشتر به مفهوم برداشت بیشتر از منابع آب زیرزمینی است.
مرتضی ابراهیمی رستاق کارشناس زاگرس نیز در گفت‌وگو با «ایران» درباره این طرح تأکید می‌کند: در شرایط فعلی با جنگلکاری در کشور مخالفم. نفس یک پروژه در زمان طرح آن، داد می‌زند که غلط مطلق است.
او اضافه می‌کند: ما جنگلکاری نداریم؛ بلکه طرح جنگلداری داریم. داخل این طرح، پروژه‌های متعددی تعریف می‌شود که یکی از آنها می‌تواند جنگلکاری باشد. وقتی جنگل طرح ندارد، جنگلکاری هم نمی تواند محلی از اعراب داشته باشد.
ابراهیمی رستاق عنوان می‌کند: در زاگرس با جنگلی مواجه هستیم که به‌طور اورژانسی 70 درصد مساحتش از حداقل عملکرد مورد انتظار برخوردار نیست. یعنی اگر سطح زاگرس را 6 میلیون هکتار در نظر بگیرید، 4 میلیون هکتار آن مخروبه است و پوشش تاج در این مساحت، از 25 درصد کمتر است.
او اضافه می‌کند: در این مساحت اساساً با اکوسیستم جنگلی مواجه نیستیم. این بوم سازگان زوال پیدا کرده و دچار بحران اساسی است، ولو اینکه بپذیریم جنگلکاری درست باشد، با کدام توان و اعتبار قرار است این مساحت 4 میلیون هکتاری را احیا کنیم؟
او سخنان خود را با طرح این پرسش که ضرورت جنگلکاری چیست ادامه داده و می‌گوید: ما دلایلی داریم که می‌گوییم در حال حاضر بذرکاری مقدم به جنگلکاری است. نهالکاری در زاگرس چندین برابر بذرکاری هزینه دارد و استقرار نهال به مراتب مشکل‌تر است. جنگلی هم که از این مسیر به وجود می‌آید از نظر پایداری زیر سؤال است.
بذرکاری مقدم بر نهالکاری
ابراهیمی رستاق می‌گوید: اگر قصد احیای زاگرس را داشته باشیم، بذرکاری مقدم بر نهالکاری است. اگر بذر در جنگل مستقر شود، آینده‌دار است و درختی مشابه درخت کهنسال قدیمی ایجاد می‌کند. ممکن است مشکلی در استقرار بذر بوجود آید اما از آنجا که بذرپاشی کم‌هزینه است، می‌توان آن را تکرار کرد و در زمان مناسب با اصول درست بذرپاشی کرد.
او ادامه می‌دهد: ما در جاهایی که جنگل از بین رفته است، نباید ابتدا به ساکن گونه کلیماکس (کلیماکس در لغت به معنی قله و اوج است و جوامع کلیماکس واژه‌ای صرفاً اکولوژیکی برای جمعیت‌های بیولوژیک از گیاهان و جانوران است که در طی پدیده توالی اکولوژیکی بوجود می‌آیند) بکاریم.
این کارشناس زاگرس بیان می‌کند: گونه‌های کلیماکس در ابتدای رشد نیاز به پناه دارند. توده‌های موجود یک لایه عایق بالای سر جنگل به وجود می‌آورد و مانع نشست سرما به کف زمین می‌شود. وقتی این لایه نباشد، سرما روی زمین می‌نشیند و در آن زمان بذرهای کاشته شده و جوانه زده، دچار سرمازدگی دیررس می‌شوند. به این ترتیب نهال چند شاخه شده و تمایلی به رشد نخواهد داشت.
او کشت گونه‌های پیشاهنگ و پرستار در جنگل‌های بلوط را ضروری دانسته و می‌گوید: فقط در جاهایی می‌توان گونه کلیماکس را کاشت که بین 40 تا 60 درصد پوشش تاجی داشته باشیم. این اقدام به غنی‌سازی توده کمک می‌کند.
ابراهیمی رستاق تأکید می‌کند: اگر در زاگرس فقط بتوانید دو سال جلوی چرای بز را بگیرید تا لاشبرگی که پایین می‌ریزد، کف جنگل بماند، به این اکوسیستم کمک بزرگی شده است. وقتی 14 برابر تولید، کف جنگل بز دارید، چگونه می‌خواهید در این اکوسیستم زادآوری داشته باشید.
او اضافه می‌کند: در زاگرس به دلیل نبود لاشبرگ، خاک مرده است و چیزی برای ارائه به گیاه ندارد. در جنگل‌های زاگرس حداقل باید لاشبرگ را روی زمین باقی بگذارند و به بز اجازه چرا ندهند. این مسأله سرآغازی برای روند تعالی جنگل می‌شود. ضمن آنکه جلوی روان شدن آب را می‌گیرد. زیرا آب از عرصه دارای لاشبرگ براحتی عبور نمی‌کند.
او با اشاره به مطرح شدن طرح‌های متنوعی که با هدف ارائه اعداد و ارقام راه‌اندازی شده است، عنوان می‌کند: هدف بسیاری از این طرح‌ها صرفاً تبلیغات است. از دهه 60 تاکنون طرح‌های مختلفی با این هدف مطرح شد. یک زمانی کاشت گردو خیلی روی بورس بود. اگر آن آمارها را با هم جمع کنیم، باید گردوی خاورمیانه را تأمین می‌کردیم اما امروز اثری از آمارهای ارائه شده نیست.

بیتا  میرعظیمی
خبرنگار

کمتر کسی است که نام «سیدامین هادی‌پور»، تنها محیطبان قطع عضو کشور را نشنیده باشد؛ محیطبانی که حین مأموریت مورد اصابت گلوله متخلفان قرار گرفت و متأسفانه ‌پای خود را از دست داد. ماجرا از این قرار است که در فروردین ماه 1399، چهار فرد مهاجم بنا به دلایل نامعلوم به پاسگاه محیطبانی کارون واقع در بخش مرکزی شهرستان گتوند حمله کرده و پس از درگیری با «سیدامین»، پای راست او را با اسلحه شکاری هدف حمله قرار دادند. شدت آسیب‌دیدگی و وخامت حال وی به حدی بود که پزشکان برای حفظ جان مصدوم، پایش را از زانو قطع کردند.
این حافظ طبیعت در گفت‌و‌گویی دوستانه با «ایران»، از عدم احراز جانبازی‌اش در طول این سال‌ها گله کرده و تأکید می‌کند که تا به امروز موفق به تهیه ‌پروتز مورد نظرش و دریافت خسارت یا بیمه‌ بابت نقص عضو نشده است. او شغل محیطبانی را سرشار از خاطرات تلخ و شیرین دانسته و می‌گوید: «اگر عاشق طبیعت نباشی، هیچ وقت نمی‌توانی دوام بیاوری.»
او که 9 سال از بهترین لحظات عمرش را صرف حفاظت از محیط‌ زیست کرده است، خاطرات نابی از طبیعت به یادگار دارد. خاطراتی که بازگو کردنش، این جمله را بار دیگر به یاد می‌آورد که «محیطبان عاشق و شجاع است؛ چراکه اگر چیزی جز این بود هرگز این شغل مقدس را نمی‌پذیرفت». او خاطرات زیادی از سال‌ها عاشقی با طبیعت ایران دارد. هادی‌پور می‌گوید: سال‌هاست مردم قصه تیرخوردنم را شنیده‌اند؛ به همین دلیل نیازی نیست تا دوباره بقچه حوادث تلخ آن حادثه را باز کرده و آن را نقل کنم. بهتر است دو خاطره دیگر از دوران خدمتم در دو پاسگاه «کرائی» و «نفت سفید» واقع در منطقه حفاظت‌شده گتوند در شهرستان شوشتر، نقل کنم تا مردم بیشتر از سختی‌ها و مشقت کار محیطبان‌ها آگاه شوند.
«هادی‌پور» با آرامشی بی‌وصف، از زیبایی‌های منطقه حفاظت شده گتوند تعریف می‌کند؛ منطقه‌ای کوهستانی که به دلیل وجود گونه خاص جانوری قوچ و میش، مورد توجه شکارچیان قرار دارد. در این منطقه دو پاسگاه محیطبانی «کرائی» و «نفت سفید» قرار دارد. او می‌گوید: «آب شرب پاسگاه کرائی، توسط پمپ از چشمه تأمین می‌شود. به همین دلیل نیز بعد از فصل بارندگی، باید این چشمه حتماً لایروبی شود. در اردیبهشت ۹۵ به همراه تعدادی از همکارانم، عازم لایروبی چشمه شدیم. یکی از نیروها را داخل چشمه فرستادیم تا کار لایروبی را انجام دهد اما در برابر چشمان متعجب‌مان، انواع فضولات دام و حتی لاشه انواع و اقسام موجودات مرده از داخل آن بیرون آمد، اما مگر می‌شود! ما مدت‌ها بود از این آب نوشیده بودیم! لحظه بسیار طاقت‌ فرسایی بود. همگی شوکه شده بودیم! داشتم فکر می‌کردم چطور ما از این آب آلوده خوردیم، اما هیچ کداممان حتی مریض هم نشدیم!»
هر چه بود بخت با ما یار بود. برای جلوگیری از اتفاق مشابه، دور چشمه را به اندازه 30 سانتیمتری آجرکاری کردیم. دری نیز برایش تعبیه کردیم تا با اطمینان بیشتری بتوانیم از آب آن استفاده کنیم.»
یک سالی از ماجرای آلودگی آب شرب در پاسگاه کرائی می‌گذشت که بار دیگر حادثه‌ای مشابه را در پاسگاه نفت سفید تجربه کردم. آب مورد نیاز این پاسگاه توسط تانکر تهیه می‌شد؛ اما به دلیل کوچک بودن مخرن یا منبع مورد استفاده، همیشه در مضیقه بودیم. به همین دلیل به فکر تهیه یک مخزن آب بزرگتر افتادیم. این مخزن را تهیه و پس از تمیز کردن، بالای تپه مجاور پاسگاه و زیر خاک دفن کردیم. مخزن را زیر خاک گذاشتیم تا آب با تابش آفتاب گرم نشده و همچنین به دلیل قرارگیری در بالادست و وجود شیب، آب شرب به سهولت مورد استفاده قرار گیرد. همه چیز خوب پیش می‌رفت و خدا را شکر دیگر مشکل آب نداشتیم. تا اینکه بعد از چند روز، برای آبگیری مجدد این تانکر اقدام کردیم. یکی از نیروها را برای بررسی داخل تانکر فرستادیم. اما در مدت زمانی کوتاه، همگی شوکه شدیم. داخل تانکر پر بود از لاشه و اسکلت مار؛ مارها احتمالاً برای خوردن آب وارد تانکر شده بودند، اما همگی گیر افتاده و مرده بودند. شاید هم به دنبال موش وارد این تانکر شده بودند چون داخل تانکر چند لاشه موش هم پیدا کردیم! خلاصه که با هر بدبختی بود تانکر را خالی کرده و بعد از یک شست‌وشوی درست و حسابی، آن را دوباره پر از آب کرده و داخل خاک دفن کردیم. صحنه بد و شوک‌آوری بود! تا مدت‌ها من و همکارانم، رغبت نوشیدن آب از داخل تانکر را نداشتیم و تنها برای شست‌و‌شو از آن استفاده می‌کردیم. این محیطبان جوان در آخر می‌گوید: اگر به شغلی علاقه‌مند باشی، تمام سختی‌هایش را به جان می‌خری. محیطبان‌ها عاشق کارشان هستند؛ به همین دلیل است که علی‌رغم تمام این سختی‌ها، با جان و دل از طبیعت و حیات‌وحش مراقبت می‌کنند.

دامپزشک پیروز توله‌یوز متولد شده در توران سمنان می‌گوید: «پیروز مشکل جسمانی حادی ندارد ولی دندان‌های دائمی آن هنوز رویش نداشته است.»
او به مهر می‌گوید: رشد پیروز به دلیل اینکه در محیط اسارت متولد شده نسبت به یوزپلنگ‌هایی که در طبیعت متولد می‌شوند، عقب‌تر است. بر همین اساس هنوز دندان‌های اصلی جایگزین دندان‌های شیری آن نشده در حالی که باید تاکنون ۵۰ درصد دندان‌های دائمی آن پدیدار می‌شد.
باستانی با اشاره به اینکه وزن پیروز حدود ۵ کیلوگرم کمتر از میزانی است که رشد طبیعی داشته باشد، تصریح کرد: «البته این موضوع برای آن خطرناک نیست و پیروز مشکل جسمانی حادی ندارد.»
او می‌گوید: «پیروز حدود 6ماه سن دارد و سلامت آن روزانه طی دو نوبت مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرد. پیروز در واقع جزو یوزپلنگ‌هایی است که ما بیشترین اطلاعات پزشکی از آن را دارا هستیم.»
به گفته باستانی وزن، دمای بدن، نوع غذا، وضعیت دفع مدفوع، کیفیت ادرار و سلامت دهان و دندان پیروز به صورت مداوم مورد رصد و ارزیابی قرار دارد.»
پیروز یوزپلنگ آسیایی و فرزند «ایران» و «فیروز» است که در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ متولد شد و به نماد یوزپلنگ ایرانی تبدیل شده و این یوز تنها توله باقی‌مانده از سه فرزند «ایران» است‌.

شکستگی لوله دلیل قطعی آب مرکز کردستان آب شرب سنندج وصل شد 

ایران زمین-  آب برخی مناطق و محلات شهر سنندج بامداد پنجشنبه به دلیل شکستگی لوله ۸۰۰ میلیمتری در میدان انقلاب این شهر قطع شد که با تلاش نیروهای امدادی مشکل قطعی آب برطرف شد. 
شهریار یاسینی  مدیر روابط عمومی استانداری کردستان به «ایران» گفت: بامداد پنجشنبه به دلیل اشتباه کارگران یکی از پیمانکاران طرح‌های عمرانی، خط لوله اصلی توزیع آب شهر واقع در میدان انقلاب این شهر دچار شکستگی شد و  باتوجه به اهمیت موضوع همه نیروهای امدادی برای رفع این مشکل بسیج شدند.
وی افزود: از ساعت 16  روز پنجشنبه همه محلات سنندج از آب شرب برخوردار شدند و در هیچ منطقه‌ای قطعی آب مشاهده نشد. 
از سوی دیگر مدیر روابط عمومی شرکت آب و فاضلاب کردستان هم گفت: آب شرب خیابان‌های شهدا، ۱۷ شهریور، استانداری، کشاورز، مردوخ، اردلان، بلوار کردستان و جانبازان، کانی کوزله، شهرک اندیشه، تپه حنیفه، توحید، گریاشان، دگایران، شهرک شهرداری، باغ ژاله، بلوار پاسداران، خیابان حسن آباد، شهید تعریف، ادب، حافظ، غفور، قسمتی از تکیه و چمن، شهرک نور، جامی، جام جم، شالمان، شهرک ساحلی، شهرک علوم پزشکی، شهرک پیام، گریزه، قسمتی از قرادیان و شهرک صلاح‌الدین قطع شد.
حسن عسکری فرماندار سنندج هم در گفت‌وگو با تسنیم از ترمیم شکستگی لوله اصلی آب شرب سنندج خبر داد و گفت:  ازصبح پنجشنبه تا زمان وصل شدن آب، برای خبازی‌ها و محل‌هایی همچون بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و خوابگاه‌های دانشجویی به‌وسیله تانکرهای سیار نهادهای نظامی سپاه و ارتش و همچنین آبفا، آبرسانی صورت گرفت تا خدای ناکرده مردم با چالش جدی مواجه نشوند.
عسکری ضمن عذرخواهی و قدردانی از صبوری مردم تصریح کرد: تمام تلاش‌مان خدمت بی‌منت به مردم  است و در این راستا از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد.

صدور یک‌ماهه مجوز سرمایه‌گذاری در مازندران


ساری - مازندران با افزون بر سه میلیون و ۲۸۳ هزار نفر جمعیت و ۲۳ هزار و ۷۵۶ کیلومتر مربع وسعت، در مجموع حدود چهار درصد تولید ناخالص ملی ایران را به خود اختصاص داده که بهره‌گیری از چنین ظرفیت بسیار مناسب در جهت توسعه اقتصادی و سرمایه‌گذاری جدید برای دولت سیزدهم از اهمیت بسزایی برخوردار است.
به گزارش ایرنا، استاندار مازندران در اولین همایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری استان مازندران گفت: صدور مجوزهای سرمایه‌گذاری در استان با راه‌اندازی پنجره واحد با همراهی دستگاه‌های اجرایی به یک ماه کاهش یافت.
سیدمحمود حسینی‌پور با بیان اینکه، در سال‌های گذشته بسیاری از فعالان اقتصادی برای دریافت مجوزهای سرمایه‌گذاری مدت‌ها در پشت در [اتاق] مدیران معطل می‌ماندند، افزود: این خبر خوش را به شما می‌دهم که با راه‌اندازی پنجره واحد سرمایه‌گذاری در کمتر از یک ماه بعد از ثبت درخواست، فعال اقتصادی حتی بدون آنکه یک بار به اداره‌ای مراجعه کند، مجوز فعالیت آن صادر خواهد شد.
وی ادامه داد: توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال پایدار در مازندران باید از سوی مسئولان و بخش خصوصی به گفتمان تبدیل شود و برای شکوفایی اقتصاد این دیار برنامه‌هایی در دست اجرا داریم.
نماینده عالی دولت در استان مازندران با بیان این که، برخی از مدیران استانی اعتقادی به توسعه ندارند، تصریح کرد: به هیچ عنوان اجازه نخواهیم داد این مسئولان ناکارآمد سر کار باشند و بشدت با شخصیت‌های اداری بی‌توجه به رونق اشتغال مازندران برخورد خواهیم کرد.
حسینی‌پور افزود: گروه فاسد اداری که به دنبال منافع شخصی و رانت خود هستند مانع توسعه اقتصادی مازندران هستند اما دستان این مدیران ناکارآمد را از بدنه اجرایی استان قطع خواهیم کرد.
وی ادامه داد: تنها راه مقابله با فساد اداری صدور الکترونیکی مجوزهای سرمایه‌گذاری است و در این بین پنجره واحد سرمایه‌گذاری در استان راه‌اندازی شد. استاندار مازندران گفت: بانک‌های استان، خدمات بسیار خوبی در یکسال گذشته ارائه دادند که به‌طور حتم این رویه در سال‌های آینده هم برای توسعه استان ادامه می‌یابد.
حسینی‌پور افزود: بانک‌های عامل استان برای رونق بازار مرکبات و گوشت مرغ حدود ۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان تسهیلات پرداخت کردند که به‌طور حتم در آینده نزدیک تأثیر آن را روی اقتصاد استان شاهد خواهیم بود. وی تصریح کرد: بزرگترین مولدسازی در طول تاریخ مازندران اکنون در دست اجرا است و اماکن دولتی مستقر در سواحل استان با همراهی وزارتخانه‌ها بزودی به بخش خصوصی واگذار می شود.


شهر یزد به طور کامل در برابر سیل ایمن نیست


یزد - شهردار یزد با بیان اینکه مهم‌ترین تهدید این شهر سیل است، گفت: با توجه به اقدامات انجام شده هنوز هم یزد در برابر سیل ایمن نیست و با اقداماتی که صورت گرفته مسیرهای هدایت سیلاب مشخص و باز شده است.
ابوالقاسم محی‌الدین در بازدید خبرنگاران از سیل‌بندهای شهر یزد، افزود: در صورتی که بارش‌های مرداد ماه تکرار شود، بخشی از اتفاقات سیل قبلی را در شهر یزد شاهد خواهیم بود و برای ایمنی کامل شهر در برابر این تهدید باید همه دستگاه‌های مسئول وارد عمل شوند.
چهار سیل‌بند احتیاطی برای ذخیره آب و کنترل سیل توسط شهرداری یزد در دست ساخت است که هرکدام سه میلیارد تومان هزینه دارد. وی اظهار کرد: شهرداری یزد بعد از سیل مردادماه مرمت و استحکام‌بخشی سیل‌بندها و ساخت سیل‌بندهای احتیاطی را آغاز کرد تا ضمن ذخیره بخشی از آب، از ورود سیل به داخل شهر جلوگیری شود.
محی‌الدین با بیان اینکه اکنون چهار سیل‌بند احتیاطی و گوراب‌های پشت آنها برای ذخیره آب و کنترل سرعت سیل برای جلوگیری از ورود به داخل شهر در دست ساخت است که ساخت هر کدام از آنها سه میلیارد تومان هزینه دارد.

عملکرد تولید زعفران در خراسان شمالی بیش از میانگین کشوری
 
بجنورد- رئیس سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی گفت: عملکرد تولید زعفران از سطح کشتزارهای این استان با ۵.۵ کیلوگرم در هر هکتار بیش از میانگین کشور است.
محمد محمد‌زاده اظهار داشت: میانگین برداشت زعفران در کشور بیش از چهار کیلوگرم در هر یک هکتار است.
وی افزود: خراسان شمالی با چهار هزار و ۶۳ هکتار سطح زیر کشت زعفران بعد از استان‌های خراسان رضوی و جنوبی مقام سوم در کشور دارد که از این میزان ۶۱ هکتار غیربارور است.
محمد‌زاده تصریح کرد: بیشترین میزان زعفران در شهرستان فاروج با سطح زیرکشت حدود سه هزار و ۱۸ هکتار است که بعد از آن شهرستان‌های شیروان و اسفراین در مقام دوم و سوم قرار دارند.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی گفت: استان دارای ۱۲ واحد صنایع تبدیلی و تکمیلی با ظرفیت سالیانه ۹.۲ تن است که هفت واحد به صورت تخصصی روی زعفران فعال است.