حسین فاطمی/ آن‌گونه که به نظر می‌‌رسد داعش به دنبال پوست‌اندازی جدی در تحرکات خود در افغانستان است. این گروه چهار روز پس از حمله به سفارت روسیه در کابل، جزئیات این عملیات را در مجله «النباء»، متعلق به داعش که خبرهای این گروه را به‌صورت هفتگی رسانه‌ای می‌کند، منتشر کرد. در این شماره «النباء»، داعش سفارتخانه‌های کشورهای خارجی در کابل را مکان‌های جاسوسی خواند و تهدید کرد: «امنیت رؤیایی است که صلیبیون به آن نخواهند رسید.»
آغاز ناامنی در کابل
در آخرین نسخه مجله «النباء» که روز جمعه ۱۸ شهریورماه منتشر شد، حمله به سفارت روسیه در کابل، «بزرگ‌ترین دستاورد» این گروه طی ماه‌های اخیر در افغانستان خوانده شده است. مجله النباء هر هفته حوادثی از آفریقا و خاورمیانه را در صفحه نخست خود جای می‌دهد، اما این هفته خبر حمله به سفارت روسیه در صفحه نخست این مجله منتشر شد. این نکته نشان می‌‌دهد که داعش افغانستان موسوم به داعش خراسان برنامه جدی برای ناامن سازی کابل و مناطق دیپلماتیک آن دارد که می‌‌تواند مهم‌ترین یا یکی از مهم‌ترین چالش‌های امنیتی پیش رو برای حکومت طالبان باشد. بخصوص آنکه در گزارش مجله هفتگی داعش (النباء) آمده است که این حمله (به سفارت روسیه) ادعای طالبان درباره توانایی تأمین امنیت سفارتخانه‌های کشورهای خارجی در کابل را باطل کرد. داعش، طالبان را به همدستی با کشورهای غیرمسلمان متهم می‌کند و مدعی است که حملات اخیر این گروه، طالبان و دولت‌های جهان را نگران کرده است. در مجله هفتگی داعش همچنین آمده است: «افراد این گروه یک عضو گروه طالبان را روز چهارشنبه در شهر تالقان، مرکز استان تخار کشته‌اند.» شمار حمله‌های داعش طی یک هفته گذشته در افغانستان، دو مورد، اما میزان تلفات این حمله‌ها ۲۵ نفر اعلام شده است. حال باید دید که خیز داعش برای حملات علیه مناطق دیپلماتیک چه شرایطی را برای کابل رقم می‌‌زند.
طالبان و تلاش برای مدیریت اوضاع
 طالبان در یک‌سال گذشته به انحای مختلف تلاش کرده است تا توجه کشورهای خارجی را به بازگشایی سفارت‌هایشان در کابل جلب کند. در این میان روسیه، ترکیه، پاکستان و ایران که هنگام فروپاشی دولت پیشین افغانستان سفارت‌هایشان را تعطیل نکردند، همچنان به کارشان ادامه داده‌اند. در عین حال سفارتخانه‌های کشورهایی چون قطر، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان نیز چند ماه پس از سلطه طالبان بر افغانستان، بازگشایی شدند. لذا داعش می‌‌تواند برنامه جدی برای انجام عملیات‌هایی مشابه با عملیات سفارت روسیه در سایر سفارتخانه‌ها داشته باشد.
در این بین مولوی امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، روز چهارشنبه گذشته در یک نشست خبری در کابل گفت: «امارت طالبان امنیت سفارتخانه‌ها و سازمان‌های خارجی فعال در کابل را تأمین می‌کند و به همه کشورها اطمینان می‌دهد که خطری متوجه آنها نیست.» متقی حمله داعش به سفارت روسیه، خاک تاجیکستان و ازبکستان را «حوادث کوچک و ناچیز» خواند و گفت: «از تکرار این حملات جلوگیری می‌شود.»
پس از حمله مهاجم انتحاری داعش به سفارت روسیه، مولوی امیرخان متقی با سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه تلفنی صحبت کرد و گفت این حوادث نباید تأثیر منفی بر روابط روسیه و طالبان بگذارد. روسیه از کشورهای حامی و همسو با طالبان است، اما در یک‌سال گذشته نه‌تنها طالبان را به رسمیت نشناخت، بلکه این گروه را از فهرست گروه‌های تروریستی ممنوع در روسیه نیز خارج نکرد. رسانه‌های روسی هنوز در مقابل اسم طالبان تذکر «گروهی که در روسیه ممنوع است» را می‌نویسند.

نیواستیتسمن (بریتانیا)
لیزتراس در نشست‌های تبلیغاتی‌اش به اعضای حزب محافظه کار چیزهایی را می‌گفت که آنها علاقه‌مند به شنیدن‌اش بودند. اما باید دید آیا او اکنون که به قدرت رسیده، می‌تواند از دردسرهایی که پیش روی نخست‌وزیر انگلیس است، رهایی یابد و برای مشکلات راه حلی پیدا کند؟ بویژه که راه دشواری با حزب کارگر، رقیب دیرین محافظه‌کاران دارد.

نیوزویک (امریکا)
چین چند سالی است برای کنترل اطلاعات جهان در تلاش است. چند سال پیش وانگ، یک پروفسور چینی معروف در بیوتکنولوژی خواهان راه‌اندازی آزمایشگاه‌هایی در امریکا برای همکاری مشترک دو کشور در مبارزه با کرونا شد. اما امریکا به آن روی خوش نشان نداد زیرا نمی‌خواست در کنترل چین و احتمالاً مورد جاسوسی پزشکی قرار گیرد.

​​​​​​​اشپیگل (آلمان)
ملکه الیزابت دوم که در زمان حیات، قدرتمندترین ملکه جهان بود، این هفته درگذشت. او در طول حیات، کشورش را از بحران‌های بسیاری عبور داد. او پایه‌های قدرت‌اش را روز به روز مستحکم کرد. اما در طول دوره سلطنت‌اش، وسعت امپراطوری بریتانیا، اندک اندک کاهش یافت و از تعداد مستعمره‌ها و کشورهای مشترک المنافع آن کاسته شد.

زهره صفاری/ شمارش معکوس برای اعلام اسامی نهایی احزاب شرکت‌کننده در انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی در شرایطی آغاز شده که نظرسنجی‌ها حاکی از اختلافات داخلی صهیونیست‌ها برای ائتلاف‌های آتی و تداوم بن‌بست سیاسی این رژیم است.
به گزارش رسانه‌های عبری، بیشترین اختلاف نظرها بر سر روی کارآمدن یا نیامدن بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق این رژیم است که به طور مثال در فاصله 4 روز مانده تا اعلام اسامی احزاب برای انتخابات یکم نوامبر (10 آبان)، ائتلاف نوپای «روح صهیونیستی» را پس از 46 روز دچار شکاف و مجبور به انحلال کرده است. حزب یمینا که پس از جدایی نفتالی بنت، روزهای کابوس‌واری را با آیلت شاکد سپری می‌کند، امیدوار بود در ائتلاف موسوم به روح صهیونیستی با حزب راه میهن به ریاست یوعز هندل، بتواند بازگشت قدرتمندانه‌اش به عرصه سیاسی را تقویت کند اما اختلاف نظر بر سر همکاری با نتانیاهو، عمر این ائتلاف‌ها را بسیار کوتاه‌تر از حد تصور کرد و ابراز تمایل رئیس فعلی یمینا برای همکاری با بی‌بی، خط بطلانی بر آن کشید. 
به نوشته العالم، برخی کارشناسان اعلام خبر انحلال را در آستانه انتخابات، چراغ سبز آیلت شاکد به نتانیاهو تعبیر کرده‌اند؛ موضوعی که با توجه به ناامیدی حزب لیکود برای تشکیل کابینه پس از 4 انتخابات بی‌حاصل، می‌تواند نقطه قوتی برای نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی و حزب متبوعش باشد.

پیروزی یا تکرار چرخه بی‌حاصل انتخابات
رژیم صهیونیستی در شرایطی برای پنجمین دوره متوالی انتخابات آن هم در کمتر از سه سال آماده می‌شود که به نوشته المانیتور، طبق جدیدترین نظرسنجی‌های اعلام شده در کانال 12 این رژیم، برای بلوک اپوزیسیون به ریاست بنیامین نتانیاهو 59 کرسی و برای احزاب یائیر لاپید؛ نخست‌وزیر پیشبرد امور اسرائیل و بنی گانتس؛ وزیر دفاع کابینه فعلی 55 کرسی از 120 جایگاه کنست پیش‌بینی شده است. این به معنای آن است که اگر شرایط به همین منوال پیش رود، هیچ‌یک از دو طرف شانسی برای تشکیل کابینه نداشته و بحران سیاسی در این رژیم باقی خواهد ماند. 
اما به نوشته سایت السیاسی، اوضاع وقتی وخامت بیشتری پیدا می‌کند که این نتایج می‌تواند در تشکیل دولت و القای سیاست، دست برتر را به احزاب اقلیت افراطی بدهد و آتش بحران و حتی مناقشات را در سرزمین‌های اشغالی شعله‌ورتر کند.
بنا به اعلام خبرگزاری رسمی ترکیه (آناتولی) جزئیات نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، لیکود به تنهایی با 31 کرسی و حزب یش آتید به ریاست لاپید با 25 کرسی درصدر فهرست بیشترین کرسی‌ها در کنست هستند و حزب صهیونیسم راست افراطی 13 کرسی و حزب گانتس 12 کرسی را خواهند داشت. در عین حال کرسی‌های باقیمانده نیز به اقلیت‌های افراطی و احزاب کوچک‌تر و اعراب خواهد رسید. 
در این نظرسنجی 43 درصد شانس نخست‌وزیری را برای نتانیاهو می‌دانند، 33 درصد لاپید و 17 درصد بنی گانتس را نخست‌وزیر بعدی این رژیم می‌دانند.
با این حال تقلای نتانیاهو برای نخست‌وزیری تا جایی پیش رفته است که آویگدور لیبرمن، وزیر اقتصاد کابینه فعلی رژیم صهیونیستی، رهبر لیکود را به اتهام‌زنی و تخریب به شیوه یوزف گوبلز، رئیس دستگاه تبلیغاتی آلمان نازی و ژوزف استالین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی سابق متهم کرده است. 
این ادعا دو هفته پس از آن رسانه‌ای شد که یک مرد اسرائیلی مدعی شد با دریافت 100 هزار دلار از لیبرمن، قصد ترور افسرعالیرتبه پلیس این رژیم را که 20 سال برای وزیر اقتصاد کار کرده بود، داشته است. اما لیبرمن با تکذیب این اظهارات، این اتهامات کیفری را توطئه هدایت شده بنیامین نتانیاهو علیه خود و برای از میدان به در کردن رقبا دانست.

نقش مؤثر احزاب عرب
به طور تقریبی حدود یک میلیون شهروند عرب در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند که به نوشته تایمز اسرائیل در 20 سال گذشته حدود 70 درصد مشارکت درانتخابات‌ها را ثبت کرده‌اند، اما این رقم در 5 دوره اخیر روندی نزولی را طی کرده و تا 45 درصد نیز رسیده است. 
براساس آخرین نظرسنجی‌ها، زمانی که احزاب عرب هماهنگ عمل می‌کنند و در قالب یک فهرست در انتخابات حاضر می‌شوند این مشارکت به 60 تا 65 درصد رسیده است، اما با ایجاد شکاف در میان احزاب و تمایل به اعلام نامزدی مستقل -مانند این دوره- مشارکت تا 50 درصد نیز پایین می‌آید.
حال با توجه به اینکه رأی‌دهندگان صهیونیست در سال‌های اخیر به دو گروه «آری به نتانیاهو» و «نه به بی‌بی» تقسیم می‌شوند، تحلیلگران معتقدند احزاب عرب نیز در دو گروه جای می‌گیرند؛ رأی‌دهندگانی که با اپوزیسیون همراه می‌شوند و گروهی که درصدد پیوستن به ائتلاف پیشتاز هستند. به نظر می‌رسد بنیامین نتانیاهو نیز این مسأله را درک کرده و برای جلب نظر احزاب و کشاندن آنها به سمت خود، چه در قبال اعراب و چه سایر احزاب نرمش به کار می‌برد. 
با تمام اینها افزایش مشارکت اعراب و کسب 10 تا 12 کرسی کنست برای آنها، شانس نتانیاهو برای ائتلاف را بشدت پایین می‌آورد و این فرضیه که این بار نیز حزب عرب مسلمان رام، تعیین‌کننده سرنوشت انتخابات برای بی‌بی شود، دور از ذهن نیست.
امنیت لرزان
در آستانه انتخابات، اختلافات داخلی از یک‌سو و ظهور پدیده مبارزان مستقل در سرزمین‌های اشغالی از سوی دیگر، شرایط را برای صهیونیست‌ها بحرانی کرده است. المیادین به نقل از رسانه‌های رژیم صهیونیستی نوشت، آنچه که این روزها ارتش این رژیم را از بابت تأمین امنیت نگران کرده است، پدیده ظهور مبارزان مسلح مستقلی است که تحت هدایت هیچ‌یک از گروه‌های مقاومت نبوده و به صورت خودجوش به مقابله با صهیونیست‌ها برخاسته‌اند؛ شرایطی که یکی از افسران عالیرتبه ارتش رژیم صهیونیستی آن را زنگ خطر جدی برای امنیت تل‌آویو می‌داند.

رهبر جریان صدر با انتشار پستی در توئیتر، دستورات ده‌گانه‌ای را برای حرکت طرفداران خود به سوی کربلای معلی همگام با سایر زائران امام حسین(ع) و احیای مراسم اربعین صادر کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس، مقتدی‌صدر رهبر جریان صدر عراق، دیروز طی پستی در توئیتر خطاب به دوستداران اصلاح امور و کسانی که علیه ظلم و فساد انقلاب کردند، خواستار حرکت به سمت کربلای معلی شد و 10 شرط برای این حرکت تعیین کرد.
وی شرط نخست خود را حرکت به سمت کربلا، بدون پرچم‌های خاص متعلق به یک گروه یا طرف، اردوگاه یا حزب و حتی طایفه‌ اعلام کرد و شرط دوم خود را خودداری از به دست گرفتن عکس و پلاکاردهای سیاسی اعلام کرد. او تأکید کرده حتی عکس شهدا نیز شامل این ممنوعیت می‌‌شود. خودداری از پوشیدن کفن یا هر لباسی که اعضای صدر را از سایر زائران متمایز کند بویژه لباس‌های نظامی، شرط بعدی صدر برای حضور حامیانش در اربعین است. او همچنین به آنها توصیه کرد: «فریاد شما فقط و فقط باید ذکر نام خداوند، طاعت او، امام حسین و اهل بیت سلام‌الله علیهم باشد.»
رهبر جریان صدر همچنین فرمان داده است حامیانش باید به بالاترین درجه صبر، حکمت و اخلاق پایبند باشند و نیروهای امنیتی باید با هرکس از هر جهتی که این دستورات را رعایت نکند، با جدیت و بدون هیچ سهل‌انگاری برخورد کنند؛ زیرا این فرد از نظر وی یا نفوذی است یا متنفر از شعائر حسینی. مقتدی‌صدر همچنین اتهام‌زنی به دیگران و برچسب‌زنی بعثی، تروریستی، شبه‌نظامی و... را در این مراسم ممنوع کرد و آن را حرام و در حکم دروغ‌پراکنی دانست. وی هرگونه تعدی به زائران خارجی (غیرعراقی) بویژه برادران ایرانی با دست یا زبان یا هر طریق دیگری را امری منفور، قبیح، ممنوع و حتی حرام و مخالف عرف دانسته است. وی سپس با اعلام ممنوعیت حمل سلاح تأکید کرده است هر کس مخالف این عمل کند، کارش به طرف‌های امنیتی کشیده می‌شود. او همچنین بر همکاری با نیروهای امنیتی در همه مناطق عراق بویژه در کربلای مقدس تأکید کرده و در پایان از نیروهای حشدالشعبی و سرایا السلام خواسته است از هر گونه گرفتن مکان یا سیطره بر چیزی یا مبادرت ورزیدن به هر اقدام امنیتی بپرهیزند، زیرا در صورت عدم رعایت آن، پایان خوشی در انتظار هیچ‌کس نخواهد بود.
رهبر جریان صدر بعد از این 10فرمان، تأکید کرد وی از هر کسی که این دستورات را نادیده بگیرد و خلاف آن عمل کند، تبری می‌جوید و از نزدیک یا دور با آن هیچ ارتباطی ندارد.

سلیم علی، استاد رشته «انرژی» 
در دانشگاه دلاور امریکا
مترجم: وصال روحانی

​​​​​​​ 


روزی از ریچارد اسمالی برنده فقید جایزه نوبل درخواست کردند چالش‌های آتی جهانی را نام ببرد. او از چالش‌های همیشگی و آشنای فقر، قحطی و جنگ کشورها یاد کرد اما گفت که چالش ارشد پیش رو «بحران انرژی» است. امروز که حتی کشورهای متمول گروه 7  با این بحران روبه رو شده‌اند، تمامی جهان به این نتیجه رسیده است که اسمالی حقیقت را گفته بود.
اکثر کشورها در ماه‌های اخیر با این مشکل مواجه شده‌اند که چگونه منابع اندک انرژی خود را مدیریت کنند تا از هر سو منزوی نشوند. پیامدهای جنگ اوکراین هم اوضاع را خراب تر کرده و جهانیان بیش از پیش احساس می‌‌کنند که باید این مشکل بزرگ را رفع کنند، زیرا روزگارشان به ویژه در زمستان سرد پیش رو سیاه تر خواهد شد. پارلمان اروپا در گردهمایی اخیرش تأکید کرد که هر منبع انرژی از نفت گرفته تا گاز حتی در صورت تعلق داشتن به کشورهای خاص، یک دارایی عمومی است و نباید در روند فروش و توزیع آن خلل ایجاد کرد. 
کشورهای کوچک‌تر فعال‌اند اما...
پس از نشت گازهای اتمی از نیروگاه فوکوشیمای ژاپن در سال 2011 بسیاری از دولت‌ها نحوه کار دولت این کشور را زیر سؤال بردند اما این اتفاق موجب بحران خاصی در جهان نشد. با این اوصاف هرگونه تأخیر و خلل در تأمین حامل‌های انرژی در سطح جهان و رساندن آن به دست مردم محصول ضعف کشورهای بزرگی است که طبق عادات قدیمی شان دولت‌های کوچک‌تر را به قصور و پایه‌گذاری بحران انرژی متهم می‌‌کنند. 
این در حالی است که کشورهای کوچک‌تر برای اداکردن سهم‌شان در کنترل بحران انرژی از حجم فعالیت‌های پژوهشی خود کاسته و برای کمک‌رسانی به روند ایجاد یک نظم واحد جهانی اعلام آمادگی کرده‌اند. حتی امریکا که قبل از سایر قدرت‌های غربی وقوع بحران فعلی را پیش‌بینی کرده بود، نتوانسته است قیمت حامل‌های انرژی را به گونه ای کاهش بدهد که برای مردم طبقه متوسط در این کشور قابل خرید باشد. حواس جو بایدن رئیس جمهور امریکا چنان معطوف جنگ روسیه با اوکراین و تلاش برای تجهیز نظامی دولت کی یف است که فراموش کرده بهای نفت و گاز در کشورش حداقل سه برابر گذشته شده و مردم به ستوه آمده‌اند. 
شاید غربی‌ها بگویند فعالان محیط زیست مانند گرتا تونبرگ جوان در سال‌های اخیربا پژوهش‌ها و مقالات تحقیقی خود هشدارهای به‌موقعی به جامعه جهانی داده و تأکید کرده بودند، اگر بحران انرژی مدیریت نشود جهان وارد یک دوره فلاکت چندساله خواهد شد. اما وقتی سران سیاسی کوچک‌ترین اهمیتی برای این هشدارهای ارزنده قائل نیستند، چه فرقی می‌‌کند که این افراد دانش پژوه چه می‌‌کنند و چه می‌‌گویند.
منبع : Project Syndicate