رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار:
بی‌اعتمادی به بورس میراث دولت قبل است

رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار با بیان اینکه بی‌اعتمادی به بورس، میراث دولت قبل است و بازار از آن رنج می‌برد، گفت: بار دیگر اعتماد از دست رفته به بورس بازمی‌گردد و بازار سهام می‌تواند به جایگاه اصلی خود دست‌ یابد.
مجید عشقی ضمن ارزیابی روند این روزهای معاملات بازار سهام، به راه‌های بهبود وضعیت این بازار اشاره کرد و افزود: در وضعیت فعلی یکی از مسائل مهم که می‌تواند کمک‌کننده به تغییر مسیر بازار باشد، فراهم شدن امکان افزایش ارزش معاملات بازار است.
وی به انتقادات صورت گرفته نسبت به نقش دولت در راستای افت شاخص بورس تأکید کرد و اظهار داشت: بازار سرمایه فقط متأثر از متغیری مانند دولت نیست، بلکه متغیرهای فراوانی مانند بازارهای جهانی، نقدینگی، رکود اقتصاد جهان، وضعیت صنایع داخلی، قیمت نهاده‌ها، بازارهای رقیب، جنگ روسیه و... بر معاملات این بازار تأثیر گذارند؛ بنابراین نمی‌توان دولت را عامل اصلی ایجاد چنین روندی در بازار عنوان کرد.
عشقی به اقدامات دولت برای بهبود روند معاملات بورس اشاره کرد و ادامه داد: از سال گذشته مباحثی مانند نرخ گاز، انتشار اوراق مالی اسلامی، معافیت مالیات افزایش سرمایه شرکت‌ها که تأثیر‌گذار بر معاملات بورس بودند در حیطه اختیارات و تصمیم‌گیری‌های دولت قرار داشت که در خصوص آنها باید با در نظر گرفتن افزایش سودآوری شرکت‌ها، تصمیماتی گرفته می‌شد. با تصمیمات دولت و کمک مجلس بخوبی از این مراحل عبور کردیم و این مسائل نتوانستند تهدیدکننده معاملات فعلی بازار باشند.
رئیس سازمان بورس خاطرنشان کرد: مدیریت محدودیت‌های مصرف برق از دیگر اقداماتی بود که جزو نگرانی‌های بازار تلقی می‌شد، چراکه این مسأله می‌توانست با تأثیر زیادی بر شرکت‌ها همراه شود، اما برخلاف تصورات، این مسأله بخوبی کنترل شد و تأثیر محدودیت‌های اعمال‌شده بر شرکت‌ها به حداقل رسید، هرچند اثرات آن بر تمام صنایع یکسان نبود.
وی با تأکید بر اینکه دولت و سازمان بورس تا جایی که توانستند اقدام به کنترل ریسک‌ها و موانع تأثیر‌گذار بر معاملات بازار کردند، گفت: موضوع بی‌اعتمادی مسأله‌ای است که اکنون بازار از آن رنج می‌برد، این معضل از دولت قبل در بازار وجود داشت و کماکان ادامه دارد.
عشقی معتقد است که رفع کامل این بی‌اعتمادی زمانبر است و طول می‌کشد تا سرمایه‌گذاران بار دیگر به فکر سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بیفتند.
رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار خاطرنشان کرد: امیدواریم به‌مرور حجم و ارزش معاملات با افزایش همراه شود و اعتماد از دست‌رفته دوباره به بازار سرمایه بازگردد.
وی با بیان اینکه در بازار سهام همه نوع سهمی وجود دارد و موقعیت سهام حاضر در بازار در زمان رشد و ریزش شاخص بورس یکی نیست، گفت: اکنون شرایط شرکت‌ها به‌گونه‌ای است که ریسک زیادی تهدیدکننده شرایط آنها نیست، همچنین سهام این شرکت‌ها به‌دلیل اینکه در موقعیت خوبی قرار دارند برای سرمایه‌گذاری جذاب‌ هستند. عشقی اظهار داشت: بار دیگر اعتماد از دست رفته به بورس بازمی‌گردد و بازار سهام می‌تواند به جایگاه اصلی خود دست ‌یابد.


عرضه مجدد خودرو در بورس کالا

بورس کالا در نامه‌ای شرایط خرید خودروی شاهین را برای روز سه‌شنبه ابلاغ کرد.
عرضه خودروی شاهین گروه خودرویی سایپا در بورس کالا تأیید شد و براساس آن، ۲۰۰ دستگاه خودرو شاهین با قیمت پایه هر خودرو ۳۰۴ میلیون تومان در روز سه‌شنبه ۲۲ شهریور در بورس کالا عرضه می‌شود.
براساس اطلاعیه بورس کالای ایران، تاریخ تحویل خودروی شاهین ۲۳ مهر ۱۴۰۱ اعلام شده است.
خریداران ملزم به واریز ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده و یک درصد مالیات نقل و انتقال و ۲ درصد مالیات شماره‌گذاری برچسب انرژی (برمبنای قیمت نهایی) و همچنین مبلغ ۴۲ میلیون و ۳۴ هزار و ۴۶۵ ریال به ازای هر خودرو شامل بیمه شخص ثالث به مبلغ ۳۸ میلیون و ۱۳۷ هزار و ۴۶۵ ریال و خدمات مرتبط با شماره‌گذاری و پلاک به مبلغ ۳ میلیون و ۸۹۷ هزار ریال هستند.
در این اطلاعیه همچنین اشاره شده انتخاب نمایندگی و امکان تعیین رنگ خودرو (سفید یا مشکی) بدون هزینه در مرحله تکمیل وجه برای مشتری فراهم شده است.
 3 شرط خرید خودروی شاهین از بورس
بورس کالا در نامه‌ای، شرایط خرید خودروی شاهین را برای روز سه‌شنبه (۲۲ شهریورماه ۱۴۰۱) ابلاغ کرد که در این ابلاغیه به سه شرط اساسی برای خرید این خودرو اشاره شده است.
در جدیدترین نامه محمد نوروزپور، مدیر بازرسی و امور اعضای بورس کالا آمده است: میزان پیش‌دریافت خرید محصول شاهین ۱۰ درصد است.
همچنین در این نامه اشاره شده است که محدودیت ورودی تعداد خرید برای هر کدملی وجود ندارد و اشخاصی که پیش‌تر در عرضه‌های قبلی موفق به خرید خودروی سواری شده‌اند نیز امکان ثبت سفارش دارند.
علاوه‌بر این، در صورت وجود مازاد عرضه، خرید برای مشتریان حقوقی در مازاد عرضه بلامانع است.


تداوم عرضه فرآورده‌های هیدروکربوری در بورس انرژی
 
دیروز یکشنبه ۲۰ شهریورماه ۱۴۰۱، شاهد عرضه فرآورده‌های آیزوریسایکل و پروپان پالایش نفت تهران، آیزوریسایکل، حلال ۴۰۲ و آیزوفید پالایش نفت تبریز، نرمال هگزان پالایش نفت شازند و نفتای پالایش نفت آبادان در رینگ داخلی بورس انرژی ایران بودیم.
رینگ داخلی بورس انرژی ایران، ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، میزبان معاملات ۱۰۱۴ تن اکستراکت سبک DAE۱۱ شرکت نفت ایرانول و ۲۵۰ تن آیزوریسایکل پالایش نفت بندرعباس بود. ارزش ریالی معاملات روز گذشته، ۱۷۰ میلیارد و ۱۱۳ میلیون و ۷۵۰ هزار ریال بود.

گروه اقتصادی/ معاملات بازار سهام یک روز دیگر با کاهش شاخص‌ها همراه شد تا با کاهش قیمت سهام و برآوردهای صورت گرفته در خصوص افزایش بازدهی اکثر صنایع بزرگ بازار، نسبت‌های ارزندگی بازهم بهبود یابد و نسبت ریسک به بازدهی بازارسهام در مقایسه با سایر بازارها در شرایط مطلوب‌تری قرار گیرد. روز یکشنبه، شاخص کل بورس 6 هزار و 702 واحد از ارتفاع خود را از دست داد و در عدد یک میلیون و 390 هزار واحد ایستاد. شاخص کل هم وزن نیز 2 هزار و 544 واحد کاهش یافت و به سطح 40 هزار واحد رسید. شاخص کل فرابورس نیز 107 واحد نزول کرد و در عدد 18 هزار و 874 واحد به کار خود پایان داد تا این موضوع باعث شود نسبت قیمت به درآمد بازار 0.2 واحد کاهش یابد و به عدد 6.1 برسد. همچنین درجریان معاملات روز یکشنبه خروج پول حقیقی از معاملات سهام 50 درصد کاهش یافت و ارزش معاملات خرد با 14 درصد افزایش به بالای سطح 3 هزار میلیارد تومان رسید.
روند صعودی قیمت‌های فلزات، روند خروج حقیقی‌ها از سهام فلزاتی را 
کند کرد
گروه فلزات اساسی یکی از گروه‌هایی بود که طی یک ماه گذشته با تشدید روند نزولی قیمت جهانی فلزات و پیش‌بینی‌ها در مورد تشدید رکود در بازارهای جهانی با کاهش قیمت روبه‌رو شد و بیشترین تأثیر را بر روند نزولی شاخص‌ها ثبت کرد. روندی که دو روز گذشته با افزایش قیمت‌های جهانی و بازگشت نرخ دلار به سطح 30 هزارتومان درحال متوقف شدن است و به نظر می‌رسد سهامداران بار دیگر نسبت به بازدهی سهام این گروه، خوشبین شده‌اند.
بر اساس آخرین آمارهای منتشرشده، قیمت سنگ آهن وارداتی چین با شروع دوباره پروژه‌های ساختمانی در این کشور با افزایش 3.1 درصدی روبه‌رو شده و از مرز 100 دلار در هر تن گذشته است. همچنین روز جمعه، قیمت آلومینیوم در بوس فلزات لندن با افزایش 24 دلاری به مرز 2 هزار و 500 دلار در هر تن بازگشت.
در این روز قیمت مس نیز با افزایش 2.3 درصدی روبه‌رو شد و تا 7 هزار و 907 دلار در هر تن بالا رفت.
این اخبار در کنار روند صعودی قیمت و معاملات انواع محصولات فولادی و همچنین تداوم عرضه‌های فلزات پایه در بورس کالای ایران باعث شد روند نزولی قیمت سهام در گروه فلزات به طور محسوسی کاهش یابد و سهام این گروه معاملاتی از لیست تأثیرگذارترین‌ها بر شاخص خارج شود. کارشناسان معتقدند با توجه به روند رو به رشد سود‌سازی و تداوم فروش داخلی و صادراتی شرکت‌های فلزاتی، این صنعت می‌تواند سودهای بالایی را برای سال 1401 شناسایی کند که این موضوع سهام شرکت‌های بزرگ این صنعت را در مرز جذابیت قرار خواهد داد.
افزایش 0.6 درصدی نرخ ارز پایه محصولات شیمیایی برای عرضه در بورس کالا
دیروز، دفتر توسعه صنایع تکمیلی پتروشیمی، قیمت‌های جدید محصولات پتروشیمیایی برای عرضه در بورس کالا را اعلام کرد. بر اساس این اطلاعیه نرخ ارز پایه برای ارزش‌گذاری محصولات با افزایش 0.6 درصدی نسبت به آخرین نرخ‌های اعلامی، به حدود 26 هزار و 753 تومان رسیده است. کند شدن روند کاهشی قیمت جهانی محصولات، در کنار افزایش قیمت ارز پایه، منجر شد تا قیمت محصولات نسبت به آخرین نرخ‌های اعلام شده، با تغییرات ناچیزی روبه‌رو شود که این موضوع منجر به خوشبینی سهامداران نسبت به سهام شرکت‌های پالایشی خواهد شد.
عرضه 10 هزار تن زغال سنگ در بورس انرژی
بورس انرژی ایران دیروز میزبان عرضه ۱۰ هزار تن زغال‌سنگ عمده شرکت زغال‌سنگ پروده طبس در رینگ داخلی بود. این عرضه که بورس انرژی ایران قیمت پایه آن را عدد 40 هزار ریال به ازی هر تن اعلام کرده منجر شد تا سهامداران نسبت به سود‌سازی بیشتر صنعت بدبین شوند و سهام شرکت نیز در بازار سهام با کاهش 2.5 درصد روبه‌رو شود.
لازم به ذکر است نرخ فروش محصولات این شرکت نسبت به سه ماهه فصل بهار با 2.2 درصد کاهش روبه‌رو شده است.

سعید رشیدی نوبندگانی
 خبرنگار

صندوق‌های سرمایه‌گذاری یکی از ابزارهای نوین سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی هستند و با توجه به تخصص و نوع فعالیت‌هایی که انجام می‌‌دهند در گروه‌های سرمایه‌گذاری در سهام، مختلط، درآمد ثابت، بازارگردانی، جسورانه، طلا، زمین و ساختمان و پروژه تقسیم‌بندی می‌‌شوند. اگر‌چه این ابزار در بازارهای مالی توسعه‌یافته در جهان سهم بالایی از ارزش و معاملات اوراق و دارایی‌ها را به خود اختصاص می‌‌دهند، در ایران، 348 صندوقی که در زمینه‌های مختلف در حال فعالیت هستند با ارزش تقریبی 670 هزار میلیارد تومان، تنها 10 درصد از ارزش بازار اوراق بهادار را پوشش می‌‌دهند؛ سهم ناچیزی که با توجه به بازدهی منفی سرمایه‌گذاری‌های آنها همچنان در حال کاهش است. همچنین رتبه‌بندی عملکرد صندوق‌ها در ایران نشان می‌‌دهد که دارایی‌های صندوق‌ها با ریسک‌های زیادی روبه‌رو بوده و نسبت ریسک به بازدهی آنها در شرایط مطلوبی قرار ندارد؛ موضوعی که در یک‌سال گذشته منجر شد صندوق‌های سرمایه‌گذاری نتوانند سهم قابل توجهی از پول‌های خارج شده از معاملات سهام را به خود اختصاص دهند و از حدود 20 هزار میلیارد تومانی که در این مدت توسط حقیقی‌ها از معاملات سهام خارج شده ، تنها یک‌هزار و 800 میلیارد تومان (حدود 9 درصد) توسط این صندوق‌ها جذب شود. از نظر کارشناسان، سهم کم صندوق‌های سرمایه‌گذاری (به عنوان آربیتراژرهای حرفه‌ای) در معاملات بازارها، یکی از عواملی است که منجر به نوسانات با بسامد بالا و بروز رفتار هیجانی در معاملات می‌‌شوند. همچنین کارشناسان براین باورند، با ورود سرمایه به این صندوق‌ها، تأمین مالی بخش واقعی اقتصاد از بازار سرمایه با شتاب بیشتری صورت خواهد پذیرفت. در ادامه به بررسی عملکرد سالانه صندوق‌های سرمایه‌گذاری با توجه به نوع فعالیت‌های آنها می‌‌پردازیم. 
صندوق‌های با درآمد ثابت در یک‌سال گذشته 20 درصد بازدهی داشته‌اند
آمار نشان می‌‌دهد بیش از 70 درصد از معاملات واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق‌ها در گروه صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت صورت می‌‌پذیرد و این گروه  بیشترین سهم از معاملات را به خود اختصاص می‌‌دهد. در حال حاضر 121 صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت در ایران فعالیت می‌‌کند که  ارزش دارایی آنها حدود 490 هزار میلیارد تومان برآورد می‌‌شود و مجموع بازدهی سالانه آنها به بیش از 20 درصد می‌‌رسد. این صندوق‌ها که استراتژی آنها براساس کسب بازدهی معقول با تحمل حداقل ریسک پایه‌گذاری شده است، معمولاً منابع مالی حاصل از فروش واحدهای سرمایه‌گذاری خود را به خرید اوراق بهادار کم‌ریسک مانند اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق خزانه اختصاص می‌‌دهند. همچنین صندوق‌های با درآمد ثابت براساس ریسک‌های متحمل شده برای دریافت بازدهی‌های خود نیز مورد ارزیابی قرار می‌‌گیرند که با توجه به رتبه‌بندی صورت گرفته از طرف مرکز پردازش اطلاعات مالی ایران، با کسب رتبه‌های پایین روبه‌رو شده‌اند. براین اساس درجه‌بندی عملکرد یک‌ساله این صندوق‌ها با کسب میانگین رتبه 3 ستاره، نشان می‌‌دهد که دارایی‌های این صندوق‌ها بیش از حد معمول با ریسک همراه بوده است.  
صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام 6.5 درصد از ارزش خود را از دست داده‌اند
94 صندوق سرمایه‌گذاری در سهام درحال حاضر موفق به اخذ مجوز فعالیت شده‌اند که 92 صندوق فعال هستند و ارزش دارایی آنها به حدود 55 هزار میلیارد تومان می‌‌رسد. این صندوق‌ها که عمده سرمایه‌گذاری خود را به سهام اختصاص می‌‌دهند، نسبت به صندوق‌های درآمد ثابت با ریسک بیشتری همراه هستند و متعاقباً میانگین بازدهی آنها نیز باید نسبت به دارایی‌های کم‌ریسک‌تر بیشتر باشد. با وجود این، عملکرد این صندوق‌ها نشان می‌‌دهد که دارندگان واحدهای آنها در طول یک‌سال گذشته حدود 6.5 درصد از ارزش دارایی‌های خود را از دست داده‌اند که این موضوع متعاقباً منجر به رویگردانی سهامداران از این صندوق‌ها شده است. بر اساس رتبه‌بندی مرکز پردازش اطلاعات مالی ایران، عملکرد این صندوق‌ها نیز حدود 3 ستاره دریافت کرده، از این رو ریسک‌های محتمل شده دارایی‌های این صندوق‌ها درحد مطلوبی قرار نگرفته است. 
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط در حدود 8 درصد بازدهی شناسایی کرده‌اند
22 صندوق در گروه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط در ایران فعال است که ارزش دارایی آنها به حدود 22 هزار میلیارد تومان می‌‌رسد. این صندوق‌ها حدود نیمی از دارایی خود را به اوراق با درآمد ثابت و نیمی از آن را به سرمایه‌گذاری در سهام اختصاص می‌‌دهند، بنابر این ریسک و بازدهی آنها بین صندوق‌های درآمد ثابت و صندوق‌های سهامی قرار می‌‌گیرد. این صندوق‌ها به دلیل ماهیت سرمایه‌گذاری‌های خود، با نوسان قیمت کمتر و بازدهی معقول‌تری همراه هستند. آمار نشان می‌‌دهد که این صندوق‌ها در طول یک‌سال گذشته درحدود 8 درصد بازدهی برای سرمایه‌گذاران به ارمغان آورده‌اند و میانگین نسبت ریسک به بازدهی دارایی‌های آنها درحد متوسط و نه‌چندان خوب قرار می‌‌گیرد. 
صندوق‌های اختصاصی بازارگردانی حدود 7 درصد از ارزش دارایی خود را از دست داده‌اند
از 86 صندوق اختصاصی بازارگردانی‌ای که در ایران وجود دارد 74 صندوق فعال است که مجموع ارزش دارایی آنها در حدود 99 هزار میلیارد تومان برآورد می‌‌شود. این صندوق‌ها که به منظور خرید و فروش اوراق بهادار با درنظر داشتن تعهدات بازارگردانی مطابق با امیدنامه صندوق، اقدام به فعالیت در بازارهای مالی می‌‌کنند در مجموع یک‌سال گذشته در حدود 7 درصد از ارزش خود را از دست داده‌ و نتوانسته‌اند عملکرد مناسبی از این نظر از خود به جای گذارند. باید توجه داشت که فعالیت این صندوق‌ها با الزامات قانونی زیادی روبه‌رو است و کسب انتفاع در آنها در اولویت اول قرار نمی‌گیرد.
 صندوق‌های جسورانه در یک‌سال گذشته 68 درصد بازدهی داشته‌اند
از 14 صندوق جسورانه‌ای که مجوز فعالیت آنها صادر شده است تنها 10 صندوق در یک‌سال گذشته فعال بوده‌اند که ارزش دارایی آنها در حدود 5 هزار میلیارد تومان برآورد می‌‌شود.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا سرمایه‌گذاری جسورانه  به سرمایه‌گذاری بر استارتاپ‌ها گفته می‌شود. به دلیل وجود ریسک‌های بالقوه در مسیر موفقیت و همچنین احتمال بسیار کم موفقیت‌های بزرگ در استارتاپ‌ها، به سرمایه‌گذاران در مراحل مختلف توسعه یک استارتاپ‌، خطرپذیر یا جسور گفته می‌شود. از طرفی به دلیل بالا بودن مبالغ مورد نیاز استارتاپ‌ها برای رشد و افزایش مقیاس، معمولاً سرمایه‌گذاران خطرپذیر اشخاص حقوقی، شرکت‌ یا صندوق‌هایی هستند که سرمایه در دسترس خود را از مجموعه‌ای از افراد و نهادهای ثروتمند (صندوق‌های بازنشستگی، بانک‌ها و بیمه‌ها، نهادهای خیریه و دانشگاهی، شرکت‌های بزرگ و…) تأمین کرده‌اند. این صندوق‌ها با توجه به ریسک زیادی که در فعالیت‌های خود می‌‌پذیرند انتظار بازدهی‌های بسیار بالایی نیز از آنها می‌‌رود، عملکرد یک‌ساله آنها نشان می‌‌دهد که بازدهی این صندوق‌ها در حدود 68 درصد بوده است که در مقایسه با ماهیت فعالیت‌ها، نسبت بازدهی به ریسک آنها در شرایط مطلوبی قرار نمی‌گیرد.

عبدالرضا عیسوند حیدری 
کارشناس اقتصادی

​​​​​​​صنعت بیمه به عنوان یکی از ارکان مهم اقتصاد کشور در یک محیط  دارای نوسانات مقطعی و گاهی هم طولانی مواجه بوده که  متغیرهای مختلفی مثل نرخ تورم، نوسانات نرخ ارز  و  نوسانات دیگر برآن تأثیرگذار است. این شرایط رکود و تورم باعث  ایجاد چالش در اقتصاد و صنعت بیمه شده و با توجه به حق بیمه تولیدی  115 هزار میلیارد تومانی  سال گذشته صنعت بیمه، چنانچه  سهم تورم از حق بیمه تولیدی  صنعت بیمه حذف شود تازه مشخص خواهد شد که میزان رشد واقعی  صنعت بیمه چقدر بوده و حتی  ممکن است که روند رشد واقعی بیمه منفی هم باشد. واقعیت این است که در شرایط پرریسک اقتصادی، سرمایه‌گذاران نگاه بلندمدت نداشته و بیشتر نگاه کوتاه مدت دارند تا بتوانند در کوتاه مدت بازدهی خوبی کسب کرده و هزینه ‌های خود را جبران کنند.  براساس آمار، در حال حاضر بیش از 110 صندوق با درآمد ثابت  وجود دارد که ارزش دارایی آنها 500 هزارمیلیارد تومان است.
ساده تراینکه یک صندوق با درآمد ثابت با  60 هزارمیلیارد تومان دارایی به دلیل نوع بازدهی، توانسته این مقدار دارایی را جذب کند، بنابراین در شرایط تورمی  بازدهی نقش پررنگی را برای سرمایه‌گذاران بازی می‌‌کند. در یک بررسی مشخص می‌‌شود که سهم بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری از کل 115 هزار میلیارد تومان  حق بیمه تولیدی صنعت بیمه حدود 16 درصد، یعنی  18 هزارمیلیارد تومان  بوده که انتظار می‌‌رود این رقم به مراتب بیشتر باشد.
بنابراین باید پذیرفت که میزان بازدهی‌ها در بازارهای دیگر پراهمیت  بوده و نمی‌توان نقش بازارهای دیگر را در شرایط فعلی نادیده گرفت.
در شرایط فعلی، صنعت بیمه با چندین ریسک مهم  مالی دست و پنجه نرم می‌‌کند که یکی از این ریسک‌ها بازدهی  پایین بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری در مقایسه با سایر بازار‌ها است. درحال حاضر، صندوق‌های با درآمد ثابت حدود 21 درصد سود سالانه به سرمایه‌گذاران خود پرداخت می‌‌کنند که نشان می‌‌دهد بخش زیادی از نقدینگی بازار که می‌‌توانست  به بخش بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری سرازیر شوند در این صندوق‌ها جذب شده‌اند، به نحوی که ارزش دارایی صندوق‌های با درآمد ثابت حدود 500 هزارمیلیارد تومان بوده که در واقع این صندوق‌ها، صندوق‌های کم‌ریسکی بوده که به‌شدت هم با  اقبال جامعه مواجه شده‌اند. واقعیت این است که سرمایه‌گذاران در مقایسه صندوق‌های با درآمد ثابت با بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری به این نتیجه  و اعتماد نمی رسند که شرکت‌های بیمه ای بعد از 30 سال سرمایه‌گذاری بتوانند اصل سرمایه را به همراه سود مشارکت پرداخت کنند. در واقع این چشم‌انداز برای سرمایه‌گذاران در بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری تاریک بوده و نااطمینانی در این زمینه بالا است.
در عین حال، میزان نقدشوندگی در بیمه‌نامه عمر و سرمایه‌گذاری در مقایسه با صندوق‌های با درآمد ثابت پایین بوده اما سود سرمایه‌گذاری درصندوق‌های با درآمد ثابت در پایان هرماه به سرمایه‌گذاران  پرداخت شده و همین سود به صورت مجدد قابلیت سرمایه‌گذاری دارد. با این حساب می‌‌توان نتیجه گرفت که دلیل اصلی عدم رشد بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری ناشی از  بازدهی آن در مقایسه با سایر ابزارهای مالی در  بازار‌های مشابه بوده و سرمایه‌گذاران این اطمینان را ندارند که دارایی‌های آنها در بیمه‌های عمر و سرمایه‌پذیری با  اصل سرمایه و سود ناشی از سرمایه‌گذاری به موقع به سمت آنها باز می‌‌گردد یا خیر؟
نکته دیگر، ابهام در محاسبه بازدهی ذخایر سرمایه‌گذاری شده بیمه عمر و سرمایه‌گذاری طبق آیین‌نامه 97 بوده، زیرا ذخایر مورد نظردر انواع دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌‌شود، اما راه حل مناسبی برای شناسایی سود ناشی از دارایی‌های اختصاصی این ذخایر وجود ندارد که همچنان به عنوان یک چالش  مطرح بوده و راه حل اصلی آن کماکان در خلق ابزارهای دیجیتال و مبتنی بر هوش مصنوعی است تا بتوان میزان بازدهی واقعی این ذخایر ریاضی برای سرمایه‌گذار و شرکت بیمه مشخص شود.
ریسک دیگر، مشکل نقدینگی در بازار بیمه‌ای است
در حال حاضر اکثر شرکت‌های بیمه‌ای دارای سطح توانگری یک بوده اما در واقعیت، شرکت‌های بیمه‌ای نمی‌توانند این سطح را دارا باشند، چون شرکت‌های بیمه‌ای در پرداخت تعهدات در کمترین زمان ممکن و کاهش ریسک فرایند دچار چالش بوده و این مسأله ریشه در ریسک اعتباری دارد.
به عبارتی، مطالبات شرکت‌های بیمه‌ای از بیمه‌گذاران بالا بوده واخذ این مطالبات توأم با تأخیر، ریسک نقدینگی صنعت بیمه را بالا برده و شرکت‌های بیمه‌ای نمی‌توانند  در کارکرد خود برتری عملیاتی پیدا کنند و تعهدات شرکت‌ها در قبال مشتریان توأم با تأخیر است و در نهایت ریسک شهرت را برای صنعت بیمه به دنبال دارد.
ریسک شهرت، اعتماد به صنعت بیمه را کاهش داده و به همین دلیل باعث شده که  اعتماد جامعه نسبت به شرکت‌های بیمه‌ای به صورت کامل احیا نشود.
ریسک مالی دیگر در صنعت بیمه در شرایط فعلی، ریسک فرایند است
در شرایط فعلی، ریسک فرایند، گریبانگیر صنعت بیمه بوده و بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر و حتی  خود شرکت‌های بیمه‌ای می‌‌توانند این ریسک  را در بخش پرداخت خسارت به عنوان شاخصی در نظر گرفته و آن را از سر راه بردارند که حذف آن منوط به  تغییر شرایط و چابک‌سازی دستورالعمل‌ها در سطح شرکت‌ها است. زمانی می‌‌توان  گفت که ریسک فرایند در پرداخت خسارت در صنعت بیمه به حداقل رسیده که شرکت‌های بیمه‌ای در رشته‌های بیمه‌ای بتوانند 70 درصد خسارت‌ها را در کمترین زمان ممکن بپردازند. در این صورت می‌‌توان انتظار داشت که اعتماد به صنعت بیمه هم  بازمی‌‌گردد. ناگفته نماند که در کنار ضرورت تغییر در آیین‌نامه‌ها، نبود نقدینگی کافی هم در شرکت‌ها بر ریسک فرایند دامن زده و همچنان نبود نقدینگی مورد نیاز، ریسک نقدینگی را در شرکت‌ها افزایش داده است.
با توجه به ریسک نقدینگی موجود در شرکت‌ها بخصوص در فروش اعتباری، باید حساسیت شرکت‌ها افزایش یافته تا میزان مطالبات آنها هم به حداقل برسد تا جریان نقدی در شرکت‌ها شکل گرفته و خسارت‌ها هم به‌موقع پرداخت شوند.