فائزه سادات یوسفی 
خبرنگار
جنگ لفظی و تنش گفتاری میان امریکا و چین در آستانه سفر نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان امریکا به تایوان و شرق آسیا و احتمال ورود او به خاک تایوان، شدت بیشتری به خود گرفته و وارد فاز جدی تری شده، به طوری که هشدارهای تندی را از سوی پکن در پی داشته است. در همین راستا، شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارشی احتمال انجام سفر را بالا نشان داد و اعلام کرد که این سفر احتمالاً هفته آینده انجام خواهد شد. در چند روز گذشته تماس تلفنی رهبران امریکا و چین  با محوریت مناقشه تایوان محتوای هشدار‌آمیز داشته است. رئیس‌جمهور چین خطاب به همتای امریکایی ضمن بیان مخالفت با مداخله در امور پکن و قاطعیت در دفاع از حاکمیت این کشور، اخطار داد: «کسی که با آتش بازی کند خواهد سوخت.»
 
 
 رفتار تحریک‌آمیز امریکا و اینکه از سال 1997، پلوسی اولین مقام بلند پایه امریکایی است که وارد تایوان می‌شود به حساسیت موضوع افزوده و طرف چینی آن را حاوی پیام تأکید حمایت ایالات متحده از تایوان می‌داند. مقامات چینی بارها نسبت به تحرکات امریکا در قبال تایوان هشدار داده‌اند. سخنگوی وزارت دفاع چین روز سه‌شنبه اعلام کرد که در صورت سفر «نانسی پلوسی» ارتش چین بیکار نخواهد نشست و قطعاً واکنش نشان خواهد داد.
پکن همواره تایوان را یکی از استان‌های خود می‌داند و از این‌رو سفر پلوسی به منزله نقض حاکمیت و مداخله در امور چین محسوب می‌گردد. زیرا پکن با سفر مقامات خارجی به این جزیره مخالف بوده و آن را ناقض اصل چینِ واحد تلقی کرده، به طوری که پیام‌های نادرستی به نیروهای جدایی‌طلب تایوان ارسال می‌کند.
امریکا در همین راستا با اعلام در خطر بودن جان پلوسی و به بهانه ایمن‌سازی سفر او، یگان حفاظتی را با او همراه خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، مقامات امریکا گفته‌اند اگر نانسی پلوسی به تایوان سفر کند، امریکا تجهیزات و توان نظامی خود را در منطقه هند و اقیانوس آرام افزایش خواهد داد. 
آنها از ذکر جزئیات بیشتر در این مورد اجتناب کرده‌اند، اما به احتمال زیاد هواپیما‌های جنگنده، کشتی‌ها و رادار‌های نظامی برای حفاظت از پرواز نانسی پلوسی به تایوان به حالت آماده باش در خواهند آمد. علاوه‌بر آن، در چند روز گذشته ناوگروه تهاجمی نیروی دریایی امریکا در شرق آسیا به سمت تایوان حرکت کرده است.
در پاسخ به این سفر تحریک‌آمیز، نیروهای مسلح چین نیز درچند روز گذشته رزمایش دریایی خود را در دریای چین جنوبی در نزدیکی سواحل استان «گوانگدونگ» آغاز کردند.
پیشتر نیز تایوان در اوج حساسیت‌ها، رزمایشی با یک ناوشکن موشک‌انداز انجام داد که مقامات چینی از آن به «حشره‌ای که نمی‌تواند مانع حرکت ارابه شود» تعبیر کردند و آن را فاقد کارایی در برابر چین دانستند.
امریکا اصلی‌ترین تأمین کننده و پشتیبان نظامی تایوان، در سال‌های اخیر، حمایت خود از آن را به طرز چشمگیری افزایش داده است. فروش میلیارد‌ها دلار تسلیحات، اعزام هیأت‌های عالی‌رتبه و حمایت از پیام‌های با محتوای جدایی طلبانه از جمله حمایت‌های امریکا از تایوان است. پکن بار‌ها تأکید کرده که تایوان بخش جدایی‌ناپذیر از کشور چین است و اعلام استقلال آن را به رسمیت نمی‌شناسد و واکنش شدیدی در قبال آن خواهد داشت.
 
اهداف امریکا از مداخله در امور چین
مشکل امریکا با اقتصاد چین: امریکا به‌دلیل گسترش اقتصاد چین و خطراتی که بزرگ شدن اقتصاد و تجارت آن می‌تواند برای اقتصاد غرب و تضعیف مرتبه و جایگاه سیاسی آن داشته باشد، استراتژی مهار چین را در پیش گرفته‌ است. امروزه هم قدرت اقتصادی از غرب به سمت شرق در حال انتقال است و هم مشکلات اقتصادی امریکا در سا‌ل‌های اخیر به طور فزاینده‌ای در حال رشد بوده و این مسائل لزوم مهارکنندگی را برای آن افزون می‌کند. به طور مثال از سال 2000 تا 2020 درحالی سهم امریکا در تجارت اتحادیه اروپا از 25 درصد به 15 درصد کاهش یافته که در این مدت سهم چینی‌ها از تجارت اتحادیه اروپا از 5 درصد به 16 درصد رسیده است.
امریکا در بکارگیری تمام ابزارهای رقابتی مانند تحریم در برابر چین موفق نبوده است. بنابراین برای غلبه بر ناکامی خود و چیرگی در تصاحب بازارهای جهانی حتی در امریکا، به گزینه نظامی روی آورده است. چین به اذعان مقامات امریکایی بزرگترین چالش جدی امریکا در مقایسه با تمام کشورهای دیگر است.
 
کنترل راه آبی چین
دریای جنوبی چین که خطوط حمل‌ونقل حیاتی دریایی از آن می‌گذرند در سال‌های اخیر موضوعی تنش‌زا بین چین و چندین کشور منطقه شده است که هر کدام جزایر و صخره‌های آن را متعلق به خود می‌دانند.
اهمیت بسیار بالای این خطوط به این دلیل است که دو سوم حمل‌ونقل تجاری جهان را در خود جای داده و چین سهم عمده‌ای در آن دارد. امریکا هر چند به بهانه این اختلافات سرزمینی و تملکی، انجام اقدامات تحریک آمیزی از قبیل فروش تسلیحات و گشت‌زنی‌های دریایی را در دست انجام دارد، اما هدف اصلی حضور نظامی او در این مکان، کنترل مسیرهای آبی-تجاری چین و به چالش کشیدن راه تجارت این کشور است. اکنون مناقشه چین و تایوان دستاویزی برای امریکا به وجود آورده تا حضور نظامی خود را در این منطقه پررنگ‌تر کند و تهدیدی همیشگی در جوار چین و در آب‌های اقیانوس آرام و هند به حساب آید تا از این طریق بتواند تحریم‌های دریایی را تسهیل کند. پیشتر نیز امریکا با فروش زیردریایی اتمی به استرالیا موقعیت تهدید در این منطقه را تشدید کرد، زیرا استرالیا با فشار امریکا نقش کنترلگری را در آب‌های چین بازی می‌کند.
امریکا با درگیر کردن سیاست خارجی چین سعی در تمرکز زدایی از آن دارد. بویژه که جنگ اوکراین لازمه خنثی‌سازی تحریم‌ها علیه چین، روسیه و دیگر کشورهای منطقه را روشن کرده و تحرکات برای تعمیق روابط فیمابین، تشدید شده است.
امروزه جهان در دوره‌گذار نظم جهانی به سر می‌برد. نتیجه جنگ اوکراین و روسیه، چشم‌اندازی را بر آینده احتمال وقوع جنگ نیابتی بین چین و امریکا ترسیم می‌کند. اگر امریکا تنها با خوی جنگ‌افروزی و اتکا به قدرت نظامی خود و بدون درایت لازم همچنان بر پاشنه تحریک فزاینده چین بچرخد، به طورعینی مشخص نمی‌کند چه آینده‌ای در انتظار این منازعه خواهد بود. وضعیت امروز جنگ اوکراین، علی رغم رفتار غیر تهاجمی چین، می‌تواند جسارت بیشتری به این کشور ببخشد. بنابراین رخداد جنگ به دور از انتظار نخواهد بود؛ از طرفی، وقوع آن به تأثیرپذیری امریکا بر مواضع استقلال‌طلبی تایوان وابسته خواهد بود. مگر آنکه تایوان به پشتوانه امریکا و 
هم صدایی با آن خود ر ا قربانی کند.
با رصد اوضاع جبهه غرب با همکاری امریکا در مقابل روسیه می‌توان گفت که صف آرایی روسیه و غرب در بهترین حالت، ایستا شده و پیش برنده نیست و با توجه به حجم خسارت‌های نظامی و اقتصادی، در نهایت، غرب و بویژه ایالات متحده پتانسیل ورود به جنگ جدیدی را ندارند. علاوه‌بر آن در حال حاضر توازن جنگ به نفع روسیه است به طوری که این کشور حتی به عزل زلنسکی و حمله به کی‌یف می‌اندیشد.
این موضوعی است که سبب شده تا جو بایدن نیز اذعان داشته باشد که سفر پلوسی با وجود چنین حساسیتی «ایده خوبی» نخواهد بود و معتقد است تعامل رهبران امریکا و چین بهترین راه برای کاهش تنش‌ها پیرامون تایوان است. معاون امور سیاسی دبیرکل سازمان ملل نیز در همین راستا بیان کرده که هیچ نشانه‌ای از پایان جنگ روسیه و اوکراین وجود ندارد.
وضعیت تایوان با اوکراین قابل مقایسه نیست؛ زیرا تایوان به‌دلیل عدم حمایت کشورهای اروپایی و ناتو و نیز به‌دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و جزیره‌ای، بسیار با اوکراین متفاوت بوده و امتیازات آن را ندارد. اتحادیه اروپا علی رغم حمایت از تایوان، موضع جدی و شدیداللحنی در برابر این موضوع نداشته و نمی‌توان آن را در جایگاه یک پشتیبان به حساب آورد. ضمن اینکه اوکراین در جوار اروپا قرار داشته و ارسال سلاح و تجهیزات به آن براحتی میسر بود، اما تایوان تنها حمایت امریکا را در آب‌های اقیانوس با خود همراه دارد و چنین ارتباطی برایش وجود ندارد. از طرفی تایوان دارای وجهه اقتصادی در جهان است و سایه جنگ، موجب متضرر شدن آن خواهد شد. بنابراین بسیار شکننده‌تر از اوکراین خواهد بود.
 
 جمع بندی
عواقب و نتایج جنگ اوکراین، سبب می‌شود که امریکا و غرب از رویارویی نظامی مستقیم با یک قدرت بزرگ شرقی همانند چین اجتناب کنند. مشکلات بزرگی که اقتصادهای غربی در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، وضعیت آنها را شکننده‌تر کرده و سبب شده تا هرگونه اقدام مشابه علیه چین، بخش اعظم اقتصاد جهان را ویران سازد؛ اقتصادی که چندین برابر بزرگتر از روسیه است.
اگر جنگی در منطقه رخ دهد، تنها به چین محدود نخواهد شد و دامنه آن تمام منطقه را درگیر خواهد کرد. کره شمالی بارها در مواضع خود ضمن متهم کردن امریکا به تلاش برای تشکیل ناتوی آسیایی به مقامات این کشور هشدار داده است. چین و روسیه در شورای امنیت با تحریم‌های اعمالی بر کره شمالی مخالفت کرده‌اند. بنابراین جرقه جنگی که حاصل مداخله امریکا در شرق آسیا باشد، به کشورهای دیگری هم سرایت خواهد کرد و پایانی بدتر شاید بدتر از جنگ اوکراین برای امریکا رقم خواهد زد و این کشور را بیشتر در باتلاق افول فرو خواهد برد.

راضیه خوئینی 
خبر‌نگار

اروپایی‌ها از قربانیان اصلی تهاجم مسکو، در خارج از مرزهای اوکراین هستند. کشورهایی که لبه تیز تحریم‌هایشان بیش از روسیه خودشان را هدف قرار داده است، طوری که به تازگی شاهد اولین نشانه‌های بروز شکاف در اتحادیه اروپا بر اثر این خودتحریمی‌ها بودیم.
از نخستین نشانه‌های اثبات این ادعا، اظهارات اخیر نخست‌وزیر مجارستان است که با اعتراف به شکست سیاست تحریم‌ها علیه روسیه تأکید کرد: اروپا باید به فکر راهبردی تازه باشد. ویکتور اوربان با اتخاذ مواضعی مخالف اروپا اعلام کرد که باید به‌دنبال یک استراتژی جدید به منظور گفت‌و‌گوهای صلح‌آمیز بود؛ نه اصرار بر پیروزی در جنگ. وی افزود: بوداپست تمایلی به تبعیت از تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه مسکو و محدودیت واردات گاز از این کشور ندارد.
گلوبال تایمز در همین زمینه با انتشار گزارشی تحلیلی از وضعیت وخیم قربانیان پنهان تهاجم روسیه به اوکراین پرده برداشته است که در پی می‌آید. وانگ یی‌وی مدیر مؤسسه روابط بین‌الملل از دانشگاه چینی «رنمین» طی گفت‌و‌گویی با این رسانه دولتی پکن می‌گوید: اروپا یکی از قربانیان مهم بحران اوکراین است؛ چرا که اعمال بی‌رویه تحریم‌ها از سوی غرب علیه روسیه در نهایت دامن قاره سبز را خواهد گرفت.
کشورهای اروپایی به طور جمعی و مستقل مجازات‌هایی اقتصادی را علیه روسیه اعمال کرده‌اند؛ اما برخی از آنها به اصرار ایالات متحده تحمیل شد. به گفته وانگ، تحریم‌های گسترده از سوی غرب علیه روسیه همچون شمشیری دولبه است.
این تحلیلگر چینی معتقد است: «تحریم‌های غرب علیه روسیه ناپایدارند؛ زیرا ماهیت دولبه آنها به طور فزاینده‌ در حال هویدا شدن است. خطر تورم، رکود اقتصادی و رکود تورمی هم اکنون بر اقتصاد جهانی سایه افکنده است.» مدیر مؤسسه روابط بین‌الملل دانشگاه رنمین می‌افزاید: برای کشورهای اروپایی این سؤال مطرح شده است که آیا از سوی امریکا فریب خورده‌اند؟
او تأکید می‌کند: اینکه آیا امریکا قدرت رهبری یک اتحاد ضدروسی را دارد یا خیر؛ قطعاً سؤال برانگیز است؛ زیرا این کشور خود، غرق در مشکلات شدید داخلی است. وانگ این سخنان را در حالی بیان می‌کند که اتحادیه اروپا در حال آماده شدن برای اعلام دور هفتم تحریم‌هاست.
کویی هونگجین، مدیر بخش مطالعات اروپایی در اندیشکده مطالعات بین‌الملل چین، بر این باور است که آخرین دور تحریم‌ها فقط نمادین بوده و نمی‌تواند ضربه سنگینی به روسیه وارد کند.
او پیش‌بینی می‌کند که اتحادیه اروپا به واسطه تحریم‌هایی که علیه روسیه وضع کرده، در حال تقسیم شدن است؛ زیرا برخی اعضا که از قبل اقداماتی برای کاهش وابستگی به انرژی روسیه اتخاذ کرده بودند، طرفدار تحمیل تحریم‌های شدیدتر هستند. در عین حال، سایر اعضای اتحادیه که همچنان به منابع انرژی روسیه وابسته‌اند، از اعمال مجازات‌های سختگیرانه‌تر سر باز خواهند زد.
در گوشه‌ای دیگر از جهان، امریکا قرار دارد که چندان تحت تأثیر این تحولات قرار نگرفته؛ زیرا کمتر به انرژی روسیه و تجارت با این کشور محتاج است. وانگ ادامه می‌دهد: در چنین موقعیتی کشورهای اروپایی دریافته‌اند که سخت از واشنگتن رو دست خورده‌اند.
تحلیلگران چینی تأیید می‌کنند که تحریم‌ها در کوتاه مدت نتوانسته به اهداف خود دست یابد و اتحادیه اروپا در حال آگاه شدن از این واقعیت است که اگر به پیروی از امریکا به افزایش تحریم‌ها علیه روسیه ادامه دهد؛ خود دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری خواهد شد. با وجود این آنها همچنان در انتظار آشکار شدن نتیجه تأثیر کامل تحریم‌ها بر اقتصاد روسیه هستند.
از نظر کارشناسان چینی تحریم‌ها راه مناسبی برای توقف درگیری‌ها در اوکراین نیستند و تنها راه‌حل خروج از این بحران را مذاکره و گفت‌و‌گو می‌دانند.