پیامبر اکرم (ص): الظَّفَرُ بِالجَزمِ و الحَزمِ 
پيروزى، در گرو اراده قاطع و دورانديشى است .
 بحار الأنوار : ٧٧/١٦٥/٢

سیدعلیرضا میرعلینقی: مقام بلند هنری و انسانی استاد محمود فرهمند نیاز به تقدیر و تبلیغ ندارد، او جایگاه رفیعی در هنر موسیقی ایرانی و ساخت ساز دارد. متأسفانه نبود تحقیق و پژوهش در همه حوزه‌های موسیقی به چشم می خورد. موسیقی امروز ما از فقر شدید در تحقیق،  کند و کاو و پژوهش رنج می برد. آنچه در تاریخ موسیقی ایرانی نگارش شده درباره خوانندگان است.  به علت‌های مختلف، تاریخ موسیقی به روش‌های پژوهش علمی آن مربوط نیست و وابسته به ترجمه و شرح احوال‌نویسی است. شرح ‌حال نگاری، یکی از شاخه‌های پایه‌ای تاریخ نویسی است اما تمام آن نیست. حتی در کتاب تاریخ موسیقی ایرانی بیشتر به خوانندگان آواز و تصنیف پرداخته شده و کمترین اثری از موسیقیدانان و آهنگسازان است. اگرچه مراسم بزرگداشت برای اهالی موسیقی بسیار خوب و ضروری است اما ساختن یک بانک اطلاعاتی درباره سازندگان ساز، موسیقیدانان و آهنگسازان و صدابرداران بسیار ضروری است.
بخشی از صحبت‌های این پژوهشگر در مراسم نکوداشت «محمود فرهمند»

انسان یگانه مخلوق قصه‌گو در جهان است. تاریخ تکامل بشر با قصه‌ها و افسانه‌ها و اسطوره‌ها درآمیخته و آدمی مسیر پرفراز و نشیب تمدن خویش را از طریق قصه‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل کرده است. کودکی ما با قصه‌های شفاهی و سینه به سینه‌ای که از اجدادمان به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها رسیده بود در رؤیای جن و پری، ماه پیشانی، چشمه‌های جادو، دیوها و اژدهایان سپری شد و بدین سبب دروازه دنیای خیال همواره به رویمان گشوده بود. راز تاب آوردن ما در لحظات تلخ و جانکاه زندگی همین قصه‌ها بودند. نسل امروز اما برخلاف ما مفتون جهان خیالی اسطوره‌ها و افسانه‌ها نیست. کودکان امروز دنیای خیالی‌شان را در صفحه‌های مسحورکننده‌ مجازی جست‌وجو می‌کنند. آنان بیش از پدر و مادرهای‌شان بازی‌های رایانه‌ای و اپلیکیشن‌های پرکاربرد را می‌شناسند و به همین دلیل در استفاده از تکنولوژی گام‌های بسیاری از والدین خودشان جلوتر هستند و همین امر دنیای آنان را در فاصله‌ای بسیار دورتر از والدین‌شان قرار می‌دهد. آنها بیش از آنکه با اعضای خانواده دمخور باشند خودشان را در جهان دیجیتال غرق کرده‌اند و شکاف نسل‌ها هر روز در حال عمیق‌تر شدن است. در چنین شرایطی فضای گفت‌و‌گو در بین کودک و والدین یا ایجاد نمی‌شود یا آنقدر سطحی و مختصر است که از هر اعتبار و تأثیری عاری است.
در این میان شاید بتوان گفت یکی از راه‌های مؤثر در پر یا کمرنگ کردن این فاصله‌ مخرب تبدیل والد به قصه‌گواست. مادر یا پدری که مدت زمانی هر چند اندک را در شبانه روز به خواندن کتاب یا قصه‌گویی اختصاص می‌دهد علاوه بر اینکه اوقات فرحبخشی برای خود و فرزندش رقم می‌زند، بستر مناسبی نیز برای پرورش تخیل او مهیا نموده و او را برای خلاق بودن تربیت می‌کند. کودکان در ذات قصه‌گو هستند، آنها می‌توانند با ساده‌ترین کلمات دنیای خیالی بی حد و مرزی بیافرینند؛ دنیایی که والدین‌شان را شگفت‌زده خواهد کرد. برخلاف آنچه عموم مردم تصور می‌کنند، سیر کردن در تخیل نه تنها مانع مواجهه‌ کودک با واقعیت‌های زندگی نمی‌شود، بلکه توانایی ساختن راه‌های برون رفت از اندوه، اضطراب و افسردگی را در سال‌های بعدی زندگی او قوت می‌بخشد. کودکانی که تخیل کردن بلدند بیش از سایرین شهروندانی تأثیرگذار خواهند بود؛ آنان نویسندگان، نقاشان، مجسمه‌سازان و مخترعان آینده‌اند و در کوران حوادث و ناکامی‌ها راه خودشان را به سوی کامیابی خواهند گشود. برای رسیدن به این مهم ضروری است که هر والد تبدیل به یک شهرزاد قصه‌گو شود و مگر نه این است که شهرزاد در هزار و یک‌شب تنها با روایت قصه‌های شگفتی مانع مرگ خودش و سایر دختران شهر توسط ملک جوان شد؟ برای دستیابی به این هدف (هر والد یک قصه‌گو) لازم است همه‌ نهادهای آموزشی و فعالان حوزه‌ کودک و نوجوان دست به دست هم داده و با استفاده از افراد متخصص و کارآزموده‌ این حیطه کمر همت به آموزش والدین ببندند. مدیران مدارس می‌‌توانند به جای جلسات بی‌کیفیتی که در مدرسه تحت عنوان آموزش خانواده برگزار می‌شود با استفاده از آموزش دیدگان قصه‌گویی و افراد خلاق، والدین را به سمت قصه‌گویی هدایت کنند. والدین قصه‌گو این قابلیت را خواهند داشت که به دنیای درون کودک‌شان نفوذ کنند، بذر مهر و عطوفت را در جان‌های کوچک آنان به درختان تنومند بدل کنند و درناهای صلح را بر فراز گنبد نیلگون آسمان به پرواز درآورند.

 تجربه رسیدن در زندگی، تلاش مؤمنانه یک فرد برای غلبه بر موانع خرد و کلان زیستن، یافتن هدفی در زندگی که حتی حرکت صرف در مسیر آن زیباترین و معنادارترین تجربیات بودن را میسر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازد، خواست درونی همه ما ساکنان این کره خاکی است. این حرکت درست، مستمر و پرعیش علاوه‌ بر غنی ساختن زندگی یک فرد، امکانی قدرتمند برای الهام‌بخشی به زندگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر هم هست. تجربه موفق ما امکانی برای گشودن روزنه امید در زندگی فردی دیگر است؛ زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است برای الهام و امید.
همه ما هم ناگزیر از نظاره دیگران هستیم و هم اثرگذاری بودنمان بر زندگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر اجتناب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ناپذیر است. زندگی ما ممکن است در ظاهر جدا از هم و حاوی رازها و تجربیاتی غیرقابل بیان باشد اما در نهایت اثر و نتیجه هر اندیشه و عملی در جهان عینیات، به طرق متفاوتی قابل ردیابی است.
سریال مستند «عزیزم...» که مجموعه اپل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وی تولید آن را از سال 2020 آغاز کرده، اثری است درباره اثرگذاری یک زندگی بر بسیاری از زندگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر. این مستند که ساخته آر.جی کالتر است در هر قسمت به یک شخصیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازد که با دنبال کردن هدفی در زندگی خود، ناخواسته افراد دیگری را از گمگشتگی و سرگردانی نجات داده است. روایت مستند بر اساس نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی است که آدم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها به منبع الهام خود ارسال می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. از جمله شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های الهام‌بخش این سریال یکی «اسپایک لی» است؛ فیلمسازی که از سیاهان و زندگی آنها در امریکا گفته و خود در شرایط دشوار نژادپرستانه به سطح اول فیلمسازی جهان رسید. یکی دیگر از این انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های الهام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بخش استیوی واندر است که با وجود نابینایی، انزوا و طرد در کودکی، سرانجام در بزرگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین سالن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های موسیقی خواند و نواخت و تاریخ موسیقی را با حضور خود دگرگون کرد. در گوشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای دیگر از جهان، ملاله یوسف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زی نیز با تبدیل رنج و زخم به آگاهی و انرژی مبارزه با جهل، قدرت ادامه دادن به بسیاری از افرادی داد که جنگ زندگی آنها را غرق در ویرانی و ناامیدی کرده بود. این روند اثرگذاری و اثرپذیری چنان زندگی ما را درهم بافته است که ساخت این سریال مستند هنوز نیز ادامه دارد و مدام بر روایت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آن افزوده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
نکته با اهمیتی که این سریال لطیف و احساسات‌‌‌‌گرا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آموزاند این است که ما در وحدتی اجتناب‌ناپذیر زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم. شکست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ما شکستی برای همه آدمیان و پیروزی ما یک پیروزی برای بشریت است. ما وامدار دیگرانی هستیم که راه را هموار کردند و با قدم زدن در هر مسیر تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای میراثی زنده را برای دیگران به جا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاریم. سینمای مستند و ساخت چنین آثاری که با محوریت یک حقیقت انسانی تلاش برای آگاهی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بخشی دارند نیاز زمانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است که بیش از همیشه در گسست و انزوای انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها فرو رفته است، اما باید در نظر داشت که نفس این اثرگذاری در عین عشقی نهفته به دیگری، نیازمند نوعی خودبسندگی و اعتماد‌به‌نفس حقیقی نیز هست و سریال این بخش را هم پررنگ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نماید. تنها نفوسی که خود را در استقلال قوی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند راهگشا و الهام‌بخش دیگران باشند.

کتاب «ده سال با حافظ اسد» از جمله آثاری است که به همت انتشارات مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران، به قلم «بثینه شعبان» و با ترجمه «رامین حسین‌آبادیان» در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
آن‌طور که پیش‌تر و در خلال برپایی مراسم رونمایی این کتاب در ایام برگزاری سی‌وسومین دوره نمایشگاه کتاب تهران هم عنوان شد، «بثینه شعبان»، نویسنده عرب این کتاب‌ها به‌واسطه مسئولیت‌های سیاسی‌ اش، هم در دوره‌ای ۱۰ ساله، همراهی با «حافظ اسد» رئیس‌جمهور پیشین سوریه را برعهده داشته و هم در حال حاضر به‌عنوان مشاور سیاسی و رسانه‌ای «بشار اسد»، رئیس‌جمهور فعلی این کشور مشغول فعالیت است.
اما آن‌طور که در معرفی خود کتاب هم آمده، «ده سال با حافظ اسد» نخستین اثری است که با استناد به اسناد، منابع آرشیوی وزارت خارجه و ریاست‌ جمهوری سوریه به موضوع نبرد عربی اسرائیلی، فرایند مذاکرات صلح خاورمیانه در فاصله سال‌های 1990 تا 2000 میلادی پرداخته است. البته آنچه بیش از همه به جذابیت کتاب مذکور می‌افزاید این است که خواننده با بخش‌هایی از خاطرات نویسنده، به‌عنوان مترجم ویژه حافظ اسد هم روبه‌رو می‌شود.
نویسنده در این کتاب به بیان برخی گفت‌وگوها و اظهارنظرها در جریان مذاکرات در پشت درهای بسته حافظ اسد با رئیس‌جمهور و وزرای خارجه امریکا و مقامات دیگر کشورها می‌پردازد که شاید کسی تا به حال آنها را نشنیده باشد.
«بثینه شعبان» همچنین با ارائه تصویری از فضای جلسات هیأت‌های مذاکره‌کننده سوری و اسرائیلی، به بیان دیدگاه‌ها و نحوه رفتار این دو هیأت در جریان مذاکرات فرایند صلح نیز می‌پردازد. برخی سوری‌ها این دو نوشته را راهی برای اثبات وفاداری «حافظ اسد» تا آخرین لحظه زندگی‌اش به سوریه و جهان عرب می‌دانند.
«ده سال با حافظ اسد» در یازده فصل تألیف شده که «در مسیر مادرید»، «خوشا به سعادت حامیان صلح»، «روی کار آمدن بیل کلینتون»، «ماه عسل سوریه و امریکا در دوران کلینتون»، «ودیعه رابین»، «زمین هسته اصلی منازعه»، «میراث یوسف‌العظمه»، «تفاهم‌نامه آوریل»، «مذاکرات غیرمحرمانه رونالدلاودر»، «فاجعه شبرزتاون» و «مردی که حاضر به امضای توافقنامه نشد» عناوین بخش‌های مختلف آن هستند.
گفتنی است که علاقه‌مندان به مطالعه «ده سال با حافظ اسد» می‌توانند این کتاب و همچنین دیگر محصولات انتشارات مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران را از طریق سایت https://ketabir.com/ تهیه کنند.
 ده سال با حافظ اسد
نویسنده: بثینه شعبان
مترجم: رامین حسین‌آبادیان
ناشر: مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران

از جمله عوامل ماندگاری یک آیین، معرفی نمونه‌های عینی و تجسم بخشیدن به تعالیم آن مکتب در وجود الگوهای رفتاری است. صاحب نظران بر این اساس وجود الگو را مهم‌ترین عامل جذب مخاطب دانسته و بهترین راه شناخت هر مکتب و آیینی را الگوهای برتر آن برشمرده‌اند.
هر مکتب تربیتی ولو از تعالیم ممتاز و ایده‌آلی برخوردار باشد، مادامی که نمونه‌ای را به‌عنوان الگو معرفی نکرده است، موفقیت چندانی نخواهد داشت.
اسلام تنها آیین آسمانی است که با معرفی الگوهای عینی در کنار دستورالعمل‌ها و تعالیم سازنده، قول و فعل را ملازم همدیگر ساخته و آهنگ ماندگاری گرفته است. قرآن کریم با توجه به نقش الگو از آنان به‌عنوان دلیل حقانیت مکتب و حجت دین یاد کرده و الگوها را میزان سنجش عامل پویایی آحاد جوامع بشری به شمارآورده است. به معرفی قرآن کریم، پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) نسخه کامل بشریت و اسوه حسنه‌ای است که تمامی قول و فعلش بیانگر تعالیم مکتب است. «لقد کان لکم فی رسول‌الله اسوه حسنه». اینکه نبوت به ایشان ختم شده و آن حضرت آخرین فرستاده الهی است، امری اتفاقی نیست، بلکه به معنای کمال و جامعیت رسالت و شخصیت آن بزرگوار بوده و براساس آن آیین اسلام داعیه هدایت وتربیت معنوی ابنای بشر را دارد.
کیست که نداند تربیت برپایه سه عنصر اساسی «مربی»، «نظام تربیتی» و«موضوع هدایت و تربیت» یعنی انسان استوار است که هرگاه یکی از آنها مفقود باشد کار تربیتی انجام نخواهد گرفت.اسلام آمده است تا جوامع بشری را با رهبری هوشمندانه به سعادت دنیا و عقبی رهنمون باشد. پیامبر اسلام نیز در این راه پرمشقت گام‌های مهمی برداشت و در سایه نظام تربیتی اسلام از قبایل جاهل و بدوی، امتی صالح و رشید تربیت کرد. اما با رحلت پیامبر اسلام امت مربی خود را از دست داده و با فقدان اولین رکن تربیت زمینه بلا اثر شدن دو رکن دیگر آن نیز فراهم و امت اسلامی در معرض اضمحلال و فروپاشی قرار می‌گرفت.
حال آنکه شریعت محمدی(ص) به‌عنوان کامل‌ترین دین آسمانی برای هدایت بشریت آمده و در تعالیم خود منظومه‌های اعتقادی، اخلاقی و رفتاری بسیاری آورده است که بشریت را تا ساحل ابدیت به کار می‌آید.هرعقل سلیمی می‌پذیرد که برای استمرار پویا و سازنده این منظومه معنوی در بطن جامعه نیاز به مربیانی خواهد بود که به لحاظ درک معنوی در سطح پیامبر خدا و یا حداقل بسیار نزدیک به وی باشند، تا برنامه تربیتی بعثت که مراحل بس طولانی را طی کرده و با رحلت پیامبر خاتم به انتها می‌رسید، مهمل و ابتر نماند. از این‌رو کسانی باید در کسوت جانشینی پیامبر اسلام(ص) اهداف و برنامه‌های مکتب را پی گرفته وبه نسل‌های بعد منتقل می‌کردند. پیداست جانشینی امری محتوایی وحیاتی بوده و در راستای بعثت انبیای الهی و کاری نبود که از عهده افراد عادی برآید. این بود که پروردگار عالمیان از سر لطف و مصلحت، در آستانه رحلت رسول خاتم به فرشته وحی امر فرمود تا مأموریت معرفی جانشینی برای پس از خود را به رسولش ابلاغ کند. ‌حجةالوداع و کنار برکه غدیر بهترین زمان و مکان برای ابلاغ این مأموریت الهی بود. پیامبر خدا نیز در جهت انجام مأموریت آسمانی ضمن خبر دادن رحلت قریب‌الوقوع خود، علی(ع) را به‌عنوان جانشین خود بعد از رحلت، معرفی و از اصحاب و حاجیان برای آن حضرت(ع) بیعت گرفت.
امیرالمؤمنین علی(ع) جامع همه فضایل و کلیه ارزش‌های والابوده وپیامبر خدا به نصب الهی وی را که شایسته تأسی وبرترین الگوی مکتب اسلام است با بهترین الفاظ ستود و از امت درخواست کرد تا با او بیعت کرده و مهرش را به دل گیرند.
امیر المؤمنین علی(ع) با اخلاق کریمانه و بزرگوارانه خود از دیگران متمایز می‌شد و تاریخ به این نکته صراحت دارد که بسیاری از اعراب که برخی از آنان از مخالفان سرسخت حضرتش بودند، پیش از آنکه با منطق زبان تسلیم وی شوند از درون مقهور عظمت اخلاقی آن حضرت می‌شدند. حضرت علی(ع) در مراحل تبلیغ دین با عنادها و جهالت‌های بسیاری مواجه بود، اما با خوشرویی و کرامت نفس به آنان پاسخ می‌گفت، این ویژگی علی(ع) موجب شد رسول خدا(ص) آن حضرت را با لفظ رسا ستوده و شیوه آن حضرت را به‌عنوان الگوی رسالت اسلامی معرفی ‌کند.
امیرالمؤمنین علی(ع) با مردم اعم از مؤمن و کافر از موضع شفقت و دوستی برخورد می‌کرد و مشرکان را به مثابه بیمارانی می‌نگریست که نیازمند پرستاری دلسوز برای معالجه و مداوایند، در منش اخلاقی آن حضرت(ع) جلوه‌های محبت بیش از هر چیزی هویداست.

نگارخانه ملی اسکاتلند اعلام کرد در حین بررسی نقاشی «سر یک زن روستایی» اثر سال ۱۸۸۵ «ون گوگ» با استفاده از اشعه ایکس، به کشف هیجان‌انگیزی دست یافته‌اند و متوجه وجود یک نقاشی سلف پرتره (خودنگاره) در پشت این نقاشی شده‌اند. براساس تصاویر به دست آمده از اشعه ایکس، این نقاشی نشان دهنده مردی ریشو با کلاه لبه‌دار با دستمال گردنی شل است که به بیننده خیره شده است، سمت راست صورتش در سایه است و گوش چپش به وضوح قابل مشاهده است و این نقاشی پشت یک مقوا و با چسب پنهان شده بود./ رویترز

فدراسیون بین‌المللی انجمن‌ها و مؤسسات کتابداری (ایفلا) یکی از مؤسسات معتبر و پرسابقه در حوزه کتابداری است. ‌نظرات، معیارها و استانداردهای این فدراسیون در زمینه فعالیت‌های کتابداری و اطلاع‌رسانی بویژه در حوزه کتابخانه‌های عمومی، برآیند فعالیت تعداد زیادی از متخصصین کتابداری و اطلاع‌رسانی در سراسر جهان است و توجه به این معیارها در پیگیری فعالیت انواع کتابخانه‌ها، با توجه به امکانات بومی هر منطقه، راهگشا و راهبردی است.آنطور که در تاریخچه شکل‌گیری ایفلا آمده؛ فدراسیون بین‌المللی انجمن‌ها و مؤسسات کتابداری در سال 1927 در ادینبورگ تأسیس شد. هدف این انجمن گسترش همکاری در زمینه کتابداری و کتابشناسی بخصوص ادامه پژوهش‌ها و ارائه طرح‌ها و پیشنهادهای مربوط به روابط بین‌المللی کتابخانه‌ها، انجمن‌های کتابداری، کتاب‌شناسان و سایر سازمان‌های وابسته است. فعالیت‌های ایفلا از طریق جلسات شورای ایفلا و تعدادی از بخش‌ها و کمیته‌ها صورت می‌گیرد که همگی مسائل علمی کتابداری بین‌المللی مانند فهرستگان‌ها، امانت بین‌المللی، مبادله، کتابخانه‌های ملی و بین‌المللی، کتابخانه‌های عمومی، امور مربوط به کودکان، ساختمان کتابخانه‌، آموزش کتابداری، نسخه‌برداری، کتاب‌نامه‌نویسی و... را مورد مطالعه قرار می‌دهد.در سوی دیگر، نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور نیز به‌عنوان اصلی‌ترین متولی کتابخانه‌ها در کشور همان‌طور که از نامش پیداست، مهم‌ترین مکان و مرکز برای رفع نیازهای اطلاعاتی مردم در چهارچوب جغرافیایی ایران به‌حساب می‌آید. چه‌آنکه اساساً ماهیت کتابخانه‌های عمومی با توجه به وسعت خدمات و پراکندگی طیف مخاطبان و کاربرانشان، همیشه در حال تغییر و تحول ساختاری و کارکردی هستند.متولی کتابخانه‌های عمومی در قالب نهادی فرهنگی با هویت اسلامی و ایرانی‌اش اثرگذاری بر جامعه، آگاهی‌بخشی، اطلاع‌رسانی آموزشی و ارشادی و ارتقای مطالعه مفید با نیروی انسانی متعهد، متخصص و آموزش دیده را سرلوحه فعالیت‌ها و برنامه‌هایش قرار داده است. طبق آنچه در سند چشم‌انداز نهاد در افق 1404 نیز عنوان شده؛ ایستادن در جایگاه نخست در منطقه و حضور در میان 15 کشور برتر جهان از حیث عضویت سرانه، فضا، منابع و امانت دورنمای این پایگاه فرهنگی در سیاستگذاری‌های کلانش است. نهاد در عین‌حال مسئولیت تأسیس، ساخت، تجهیز و بازسازی، توسعه و مدیریت و نظارت و سایر امور کتابخانه‌های عمومی در سراسر کشور را نیز برعهده دارد.اما به ایفلا و فصل مشترکش با نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور بازگردیم. وقتی اهداف کلیدی و محوری این فدراسیون بین‌المللی با نهاد را در کنار یگدیگر قرار می‌دهیم به اشتراکات فراوانی می‌رسیم؛ تشابهاتی که مسیر یکسان این دو مرکز و همکاری‌های فوق‌العاده کارگشایی را که می‌توانند با هم برقرار کنند اثبات می‌کند: «ایجاد زمینه مناسب برای دسترسی عادلانه به اطلاعات» و «بالا بردن کیفیت خدمات کتابخانه‌های عمومی از طریق تنظیم استانداردهای متناسب» و «روشن‌ کردن اهمیت آموزش و لزوم گسترش توانایی‌های تخصصی کتابداران»، «دفاع از مردم‌‎سالاری از طریق دسترسی همگانی بدون تبعیض به اطلاعات در کتابخانه‌های عمومی» و «بهره‌جستن از فناوری‌های مطالعاتی نوین»، «ایجاد سواد اطلاعاتی»، «گسترش مطالعه در قالب پروژه‌های فعال در حوزه آموزش» و «گسترش تعداد اعضا»، «ایجاد برابری و هماهنگی بین نیاز کاربران با دیدگاه‌های پدیدآورندگان» و «فعال کردن و مدیریت جنبه‌های تجاری در حوزه کتابخانه‌های عمومی». با توجه به تحولات و فناوری‌های روزافزون تکنولوژی در عرصه اطلاعات، تمسک به سیاست «تغییر» بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد. شاید همین ضرورت باعث شده تا نهادی در قامتِ ایفلا و سازمانی مثل یونسکو با رهنمودهای خود به کتابخانه‌های عمومی سرتاسر دنیا تلاش دارند تا دست در دست یکدیگر شبکه‌ و همکاری‌ استوار میان کتابخانه‌ها و سایر نهادهای اجتماعی برقرار کنند. رویکرد تحول‌خواهانه نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در دوره جدید فعالیت‌هایش با پیگیری، تعمیق و استحکام پیوند و ارتباط با ایفلا به‌عنوان معتبرترین تشکل حرفه‌ای پشتیبان در حوزه کتابداری صفحه‌ای جدید و نوین در بسط و گسترش کتابخوانی طبق جدیدترین روزآوری‌ها باز کرده است. افتتاح کتابخانه‌های مرکزی مدرن در سال‌های اخیر توسط نهاد می‌تواند طلیعه نهضتی سترگ در آینده‌‌ای نه‌چندان دور باشد. دیپلماسی فرهنگی نهاد با تکیه بر ارتباطات راهبردی در حوزه‌های پژوهشی و نرم‌افزاری در سطح بین‌الملل می‌تواند به مثابه مقومی کارا، رویه‌ای دیگر از عیار بالقوه کتابخانه‌های عمومی را بالفعل و در خدمت اهداف ممتاز فرهنگی کشور در این حوزه قرار دهد.

روح‌الله مفیدی بازیگر سینما و تلویزیون صبح دیروز جمعه ۲۴ تیرماه در منزل خود درگذشت. مجید هاشمی خواهرزاده زنده‌یاد روح‌الله مفیدی در گفت‌و‌گو با خبرنگار مهر، ضمن تأیید این خبر گفت: زنده‌یاد مفیدی طی چند سال اخیر درگیر بیماری بود و صبح دیروز به دلیل ابتلا به سرطان و کهولت سن در منزل خود درگذشت. او ادامه داد: با توجه به آن مرحوم اینکه متولد یزد بود، به خواسته خود این هنرمند، پیکرش روز یکشنبه ۲۶ تیرماه ساعت ۹ صبح در قطعه نام‌آوران یزد به خاک سپرده می‌شود. روح‌الله مفیدی در سال ۱۳۰۸ در شهر یزد به دنیا آمد و در پروژه‌های مختلف تلویزیونی و سینمایی از جمله «دایی جان ناپلئون»، «گل پامچال»، «آب پریا»، «یک حبه قند»، «یک مرد و یک خرس» و... حضور داشته است.