زهرا کشوری

جنگل‌های زاگرس از کهگیلویه تا فارس و از فارس تا خوزستان زرد و نارنجی شده‌اند، اما تقویم می‌گوید تا پاییز زمان زیادی مانده است؛ روی زرد جنگل‌های زاگرس وسط بهار و تابستان پر از آفت و بیماری‌ای است به نام پروانه سفید برگ‌خوار بلوط. این پروانه مثل خوره به جان زاگرس افتاده و برگ‌ برگ تنش را می‌خورد؛ آفتی که شولای سبز تابستانه را از چین‌های زاگرس استان به استان و شهر به شهر و روستا به روستا و خانه به خانه می‌گیرد. چند روزی است که شبکه‌های اجتماعی محلی برای ابراز دلنگرانی فعالان محیط‌‌زیست ایران شده‌اند.معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور به‌دنبال همین دلنگرانی‌ها از تشکیل کارگروهی به ریاست معاون اول رئیس‌جمهور و تهیه سندی تحت عنوان «سند احیای جنگل‌های زاگرس» خبر می‌دهد.   پروانه سفید برگ‌خوار بلوط مثل خوره به جان جنگل‌های زاگرس افتاده و تاکنون 60 هزار هکتار از جنگل‌های بلوط را بیمار کرده است. این آفت نابهنگام در حال گسترش به سایر استان‌های زاگرس‌نشین است.
منبع 40 درصد آب شیرین کشور
جنگل‌شناسان زاگرس را یکی از ریه‌های ایران می‌دانند. جنگل‌های کوهستانی زاگرس 11 استان را دربرمی گیرد و 40 درصد منابع آب شیرین کشور را در خود ذخیره دارد. همچنین بلوط‌های چندهزارساله دیوار دفاعی در مقابل هجوم ریزگردهای خارجی از سمت غرب، شمال‌غرب و جنوب به ایران هستند. بزرگ‌ترین جمعیت عشایری کشور هم در دل جنگل‌های زاگرس زندگی می‌کنند و این عدد بزرگ نشان می‌دهد که زاگرس چه جایگاهی در امنیت غذایی کشور بازی می‌کند.
امید سجادیان یکی از فعالان حوزه محیط‌‌زیست می‌گوید: «پروانه جوانه‌خوار فقط به سبزینه برگ‌ها حمله نمی‌کند، هر جایی که نور باشد هجوم می‌آورد، سکونتگاه‌ها و روستاها هم از دست این پروانه در امان نیستند!» فیلم‌های منتشر شده توسط او نشان می‌دهد که دیوار خانه‌های روستایی زیر بال هزاران پروانه سفید برگ‌خوار بلوط پنهان شده‌اند. این آفت در و دیوارهای اصطبل های دام‌ منطقه را هم به تصرف درآورده‌ است. آنها هر جا که منبع نور را می‌بینند به تسخیر درمی‌آورند. مردم با جاروی دستی سعی می‌کنند از هجوم پروانه‌ها جلوگیری کنند، اما به گرد پای این آفت که زاگرس و زاگرس‌نشینان را نشانه رفته نمی‌رسند. بلوط‌ها در خیابان‌ها هم زیر پرواز پروانه‌ها خشک و زرد شده‌اند.
یکی دیگر از فعالان می‌گوید: «ایجاد مطالبه ملی برای نجات جنگل‌های زاگرس از آفت پروانه سفید برگ‌خوار وظیفه هر ایرانی است!» فعالان محیط زیست پویشی به نام «زاگرس را نجات دهید» را برای نجات جنگل‌های زاگرس از آفت پروانه‌های سفید برگ‌خوار تشکیل داده‌اند. محمد داسمه، وکیل پایه دادگستری فعال در حوزه محیط‌‌زیست می‌گوید: «سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، مؤسسه تحقیقات، استادان، دانشگاهیان، فعالان متخصص و... فکری به حال بلوط‌های زاگرس در استان کهگیلویه و بویراحمد کنید. این سرمایه ملی در حال نابودی است.» اعضای انجمن احیا هم می‌گویند: «بلوط هویت فرهنگی و تاریخی ما است، آنچه پیش چشم‌مان تلف می‌شود تنها یک درخت نیست، خویشاوند خونی ما است، در قحطی‌ها نجاتمان داده است.»
برخی از متخصصان جنگل و تنوع زیستی در زاگرس اعتقاد دارند، آفت پروانه سفید برگ‌خوار بلوط‌  بیش از نیم قرن در ایران و زاگرس ظهور کرده و هر سال گسترش بیشتری داشته و هزاران بلوط را از بین برده است. آنها پیش‌بینی تلخی دارند که فعالان حوزه محیط‌‌زیست دعا می‌کنند هرگز به وقوع نپیوندد. آنها احتمال می‌دهند تا پنج سال آینده دیگر نقطه‌ای از جنگل زاگرس نماند که از این آفت در امان باشد. بیشترین خسارت را جنگل‌های بلوط باشت از پروانه سفید برگ‌خوار دیده‌اند. فعالان حوزه منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد می‌پرسند، منابع طبیعی و آبخیزداری استان تا الان به چه کاری مشغول بوده که آفت زاگرس در این منطقه از بلوط‌های باشت جز تن و روی زرد چیزی باقی نگذاشته است؟
ایجاد تعادل بیولوژیکی
شعبانیان، معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور می‌گوید:«حساسیت خوبی در سطح ملی و دولت برای حفاظت از جنگل‌های زاگرس ایجاد شده و کارگروهی در همین رابطه به ریاست معاون اول رئیس‌جمهور با عضویت وزرا و استانداران مناطق زاگرس‌نشین تشکیل شده است.»
او با بیان اینکه در این کارگروه سند احیای جنگل‌های زاگرس به‌عنوان سند بالادستی برای حفاظت از این جنگل‌ها مطرح شده است، می‌گوید: ذیل این سند، اقدامات منطقه‌ای و بخشی نیز انجام خواهد شد.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور یکی از این اقدامات در راستای تعادل بیولوژیکی جنگل‌های زاگرس را مشارکت واقعی مردم عنوان می‌کند و می‌گوید: «وقتی مشارکت مردم را شاهد خواهیم بود که آنان، منفعت خود را در حفظ جنگل‌های زاگرس بدانند، یعنی مردم نگران تخریب جنگل باشند.»شعبانیان یکی از مشکلات حاد امروز جنگل‌های زاگرس را وجود آفت‌ و بیماری می‌داند و می‌گوید: «این آفات و بیماری‌ها نتیجه فعالیت‌هایی است که باعث به‌هم خوردن تعادل زیستی و اکولوژیکی بوم سازگان زاگرس شده است.»منظور او از فعالیت‌های انسانی؛ جاده‌سازی‌ها، معدن‌کاوی‌ها، سدسازی‌ها و ساخت‌وسازهای فرا قانونی است. بودجه‌ای که به برخی از این پروژه‌ها می‌رسد بویژه در حوزه سدسازی بسیار بیشتر از بودجه سالانه سازمانی مثل منابع طبیعی و آبخیزداری است.
شعبانیان، آفت جوانه‌خوار، برگ‌خوار، بذرخوار و بیماری زغالی بلوط را از جمله آفت‌هایی می‌داند که زاگرس با خطر آن مواجه شده است و هشدار می‌دهد: «اگر کنترل نشود، ممکن است بیماری‌های بیشتری شایع شود.»
او مقابله با این آفت‌ها را نیازمند کار علمی و برنامه‌های کوتاه، میان و بلندمدت می‌داند و می‌گوید: «در کوتاه‌مدت باید سمپاشی در جنگل‌های زاگرس انجام شود تا کانون بحرانی طی سه چهار سال نجات پیدا کند؛ البته سمپاشی هایی به‌صورت ترکیبات بیولوژیکی انجام می‌شود که کم‌خطر بوده و عواقب کمتری خواهد داشت.» سمپاشی‌ها البته راه‌حلی موقتی است. شعبانیان می‌گوید: «این سمپاشی‌ها نیز نباید طولانی مدت انجام شود و اگر فقط متکی به این روش باشیم، ممکن است عوارض نامطلوبی برای جنگل بویژه حشرات و موجودات زنده داشته باشد، بنابراین پس از بازه زمانی سه چهار ساله باید متوقف شود، ضمن اینکه زمان سمپاشی در هر منطقه باید به تشخیص کارشناسی کمیته گیاه‌پزشکی و اکولوژیکی صورت گیرد.»
ایستگاه بی‌پولی، جایگاه همیشگی منابع طبیعی!
امیرمسعود جلالی، مدیرکل دفتر حفاظت و حمایت سازمان منابع طبیعی، تخصیص فوری اعتبارات لازم را تنها راه جلوگیری از گسترش این خزان می‌داند و به رکنا می‌گوید: «متأسفانه اعتبارات بحرانی مخصوص مبارزه با آتش‌سوزی و آفات جنگلی هنوز به سازمان منابع طبیعی کشور اختصاص پیدا نکرده، این در حالی است که ما بارها از دولت درخواست کرده‌ایم تا نگاهی بحرانی به مسائلی نظیر آفت زدن جنگل یا وقوع حریق داشته باشد و اعتبارات بحرانی ویژه‌ای برای این منظور به سازمان منابع طبیعی تخصیص دهد؛ زیرا ما زمانی می‌توانیم با آفات و آتش‌سوزی‌ها بخوبی مبارزه کنیم که اعتبارات مورد نیاز بسرعت اختصاص پیدا کند.» واکنش جلالی، واکنش تازه‌ای نیست. اعتباری که به سازمان جنگل‌ها می‌رسد تقریباً خرج پرداخت حق و حقوق کارکنان این سازمان می‌شود. کارشناسان و مدیران مختلف این سازمان در مقابل هر اتفاقی که در حوزه منابع طبیعی می‌افتد همیشه همین واکنش را دارند؛ بودجه‌ای برای اجرای عملیات نیست. این بار اما اگر دیر بجنبیم سایه زاگرس از سر ایران کم می‌شود و 11 استان کوهستانی و جنگلی کشور به بیابان تبدیل می‌شوند!

بیتا  میرعظیمی

روز گذشته سه زمین‌لرزه به بزرگی ۶.۱ و ۶.۳ ریشتر و چندین پس‌لرزه بالای ۴ ریشتر، غرب هرمزگان را لرزاند و خساراتی بر جای گذاشت. در این میان 50 بادگیر در بافت تاریخی و گردشگری تاریخی لافت، آسیب دیده و یکی از گلدسته‌های مسجد جامع این روستا  شکسته و تخریب شد.
«سهراب بناوند» مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان در این خصوص به «ایران» می‌گوید: پس از وقوع زلزله، کارشناسان میراث‌ فرهنگی در کانون‌های زلزله حضور پیدا کرده و بررسی‌های اولیه از آثار تاریخی و میزان آسیب وارده به آنها را آغاز کردند. پس از جمع‌آوری اطلاعات، مشخص شد که 50 بادگیر در بافت تاریخی روستا دچار آسیب شدند. کنگره و تزئینات تعدادی از این بادگیرها ریزش پیدا کرده و تعدادی نیز ترک خورده‌اند، البته بر اثر این زلزله، گلدسته مسجد جامع این منطقه نیز ریزش‌داشته است .
آسیب زلزله به 50 بادگیر
وی می‌گوید: بافت تاریخی لافت (بندر بادگیرها) با جاذبه‌های تاریخی و گردشگری تاریخی و طبیعی از بافت‌های ارزشمند جنوب کشور به‌شمار می‌رود که  سال 1385 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. بادگیرهای تخریب شده نیز بخشی از پشت‌بام خانه‌های مردم روستا است که هم‌اکنون تعدادی از آنها براثر زلزله تخریب و آسیب دیده است.
به گفته سهراب بناوند، با توجه به قرارگیری این منطقه تاریخی در منطقه زلزله‌خیز، پیشتر نیز به این بادگیرها خساراتی اندک از جمله ترک و ریزش وارد شده بود، اما این‌بار خسارات کمی بیشتر بوده و طبق برآورد کارشناسان میراث فرهنگی، 50 بادگیر دچار آسیب‌های سطحی و عمقی شده‌اند.
مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی هرمزگان در آخر می‌افزاید: به‌دلیل وقوع پس‌لرزه‌های متعدد، کارشناسان میراث‌ فرهنگی و عوامل یگان حفاظت، به‌طور مداوم در حال بررسی شرایط بوده و در صورت وصول گزارشی دیگر مبنی بر خسارات جدید به آثار و ابنیه تاریخی اطلاع‌رسانی خواهد شد.
زلزله، گلدسته مسجد جامع را شکست
در همین حال «عباس نوروزی» معاون میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان نیز به «ایران» می‌گوید: بافت‌ها و آثار تاریخی در منطقه زلزله‌خیز هرمزگان و از جمله بافت تاریخی لافت، به دلیل قدمتشان، استحکام کمتری داشته و در مقابل حوادث غیرمترقبه‌ای نظیر زلزله و... نسبت به سازه‌های جدید آسیب بیشتری می‌بینند. متأسفانه بر اثر زلزله اخیر در روستای لافت که با نام روستای بادگیرها در جنوب ایران مشهور است، 50 بادگیر دچار آسیب‌های سطحی و عمقی شده است. همچنین گلدسته مسجد جامع لافت نیز شکسته شده است.
به گفته این مقام مسئول، تعدادی از این بادگیرها، تنها ترک خورده و تزئینات تعدادی نیز دچار آسیب شده است. همچنین بخش‌هایی از این بادگیرها تخریب شده و رخ و تزئینات تعدادی نیز آسیب دیده است. خوشبختانه در بندرکنگ و در محدوده شهری بندرخمیر، خسارت چندانی به بنا‌های تاریخی همچون پل لاتیدان وارد نشده است. 
وی می‌افزاید: به محض اطلاع از آسیب‌های وارده به بادگیرهای لافت، به وزارتخانه و دفتر پایگاه و حفظ احیا و مرمت اطلاع دادیم. از همان زمان  اکیپ کارشناسی مرمت عازم لافت شدند تا میزان خسارات وارده به بادگیرهای تاریخی در این روستا را ارزیابی و برآورد کنند.
معاون میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان، درخصوص مرمت این آثار تاریخی تخریب شده و آسیب‌دیده ناشی از زلزله اخیر، می‌گوید: ما در حال حاضر ناچاریم برای مرمت این بافت تاریخی، از اعتبارات موجود کمک گرفته و پس از برآورد نهایی خسارات، نتایج را به وزارتخانه (دفتر امور پایگاه ها) ارسال می‌کنیم تا ان‌شاءالله در اعتبارات 1401 پیش‌بینی شود.
بادگیر‌ها، سمبل‌ تمدن ایرانی در مناطق گرم
روستای تاریخی لافت یکی از زیباترین مکان‌های دیدنی قشم به‌شمار می‌رود که با وجود جاذبه‌های متعدد تاریخی و طبیعی از جمله ساحل، چاه‌های تلا، معماری بی‌نظیر، اکو موزه، اسکله باستانی و نخلستان‌های سرسبز همه ساله گردشگران بسیاری را از داخل و خارج  کشور به خود جذب می‌کند. قدمت تاریخی روستای بندری لافت به هزاره اول پیش از میلاد بازمی گردد. جالب است بدانید  بافت تاریخی روستا دارای 3 بخش متفاوت است؛ بافت اصلی، به عنوان بافت قدیمی روستا و دو بخش دیگر بافت جدید روستا به‌شمار می‌روند و  بافت اصلی شامل ساختمان‌های فشرده، کوچه‌های کم‌عرض و بادگیرها است. مسیر ساحلی این بافت، آسفالت است تا دسترسی‌ سریع به وسایل حمل و نقل را برای مردم آسان‌تر کند. در بقیه بخش‌ها  ساخت‌و‌سازها به صورت پراکنده با جمعیت کم به چشم می‌خورد. بخش شمالی این روستای بسیار زیبا و تاریخی  که ورودی اصلی روستا محسوب می‌شود، ساخت و سازها خیلی محدود شده است. علت این امر حفظ بافت تاریخی این روستا است.
عمده خانه‌های روستای لافت، دارای حیاط مرکزی و بادگیر بوده و با اتصال راهروها و اتاق‌ها به یکدیگر بافتی شبیه مناطق کویری ایران را پیدا کرده است. در حقیقت بادگیر‌ها، سمبل‌ تمدن ایرانی در سازه‌های مناطق گرم و مرطوب ایران به شمار می‌روند. این بادگیرها جریان باد را به داخل کشیده و با تشت‌های آبی که درون یا زیر آن تعبیه شده است، هوا را خنک و سبک می‌کنند. این بادگیرها هوای خنک را به داخل هدایت کرده و در تعدیل دما در گرمای شدید استان‌های جنوبی کشور نقش مؤثری ایفا می‌کنند.

هشت جوان هر آخر هفته دور هم جمع می‌شوند؛ به سراغ خانه‌های تاریخی و قدیمی در محله عودلاجان تهران می‌روند و با تمیز کردن و رفت و روب آنها جای خالی متولیان میراث فرهنگی را پر می‌کنند تا مانع از تخریب بخشی از تاریخ محله‌های شهر شوند.
خالی از سکنه بودن بناهای قدیمی که بیشترشان توسط مالکان رها شده‌اند تا نابود و زمینه ساخت و ساز در آن فراهم شود؛ باعث تجمع معتادان و نارضایتی همسایه‌ها می‌شود. جوانان گروه که هر کدام تخصص و اسم و رسمی در کار خود دارند و همه بالاتفاق عاشق میراث فرهنگی هستند آخر هر هفته به سراغ یکی از این خانه‌ها می‌روند و با تمیز کردن، جمع‌آوری زباله و رسیدگی به گل و گیاه مانع از فراهم شدن زمینه تخریب و هجوم افراد معتاد و کارتن خواب به این اماکن می‌شوند. /ایرنا

جهان مدرن امروز با تمام پیشرفت‌های صنعتی، تکنولوژی، کشاورزی و پزشکی که ابعاد مختلف آن را تشکیل می‌دهد، فرسنگ‌ها با آنچه بشر طی میلیون‌ها سال تجربه کرده است، تفاوت دارد. دسترسی به نسبت آسان امروز ما انسان‌ها به بسیاری از خدمات، حاصل انقلاب صنعتی است که در یک کلام ما، محیط‌زیست و هر آنچه که در این جهان مشاهده می‌شود یا نمی‌شود را تحت تأثیر قرار داده است. تولید پلاستیک و رواج استفاده از آن در زندگی روزمره یکی از همان تغییراتی است که بشر در هنگام تکامل و گذر از زندگی ساده دیروز به جهان پیچیده امروز تجربه کرده است. کافی است تا نگاهی به اطراف‌مان داشته باشیم تا متوجه شویم چطور زندگی ما در چنبره پلاستیک قرار دارد؛ از کیسه زباله، تا اسباب‌بازی بچه‌ها، از قاشق و چنگال و بشقاب تا سفره‌ای که روی آن غذا می‌خوریم و هزاران وسیله دیگر که هر روز از آنها استفاده می‌کنیم، همه و همه بخشی از فرهنگ مصرف پلاستیک در زندگی ما است.
شاید پس از خواندن این جملات از خود بپرسید که سیطره پلاستیک بر زیست انسان و به طور کلی طبیعت چه آثار و به عبارت بهتر تبعاتی را به همراه دارد؟ برای پاسخ به این سؤال همین بس که بدانیم تجزیه پلاستیک در طبیعت و برگشت آن به حالت اولیه حداقل ۴۵۰ سال زمان می‌برد و این یعنی نسل پشت نسل باید تاوان مصرف پلاستیک پیشینیان خود را بدهند. البته این تاوان دادن تنها به انسان‌ها ختم نمی‌شود؛ چراکه به گواه تصاویر، امروزه بسیاری از حیوانات نیز در طبیعت قربانی مصرف پلاستیک شده‌اند و در حالتی بغرنج‌تر، آلودگی محیط‌‌زیستی پلاستیک وارد منابع آبی و خاکی و به‌دنبال آن زنجیره غذایی انسان و حیوان شده است.
موارد ذکر شده تنها بخشی از فاجعه‌ای است که پلاستیک رقم زده و می‌زند و کیست که نداند بشر تا قرن‌های آینده باید تاوان این دست‌ساخته خود را بدهد. آنچه اما نگرانی‌ها برای استفاده از پلاستیک را بویژه در میان دوستداران محیط‌‌زیست دو چندان می‌کند، این است که براساس آخرین آمار موجود، ایران جزو ۲۰ کشور اول دنیا در تولید زباله‌های ‌پلاستیکی است و سالانه حدود ۴ میلیون تن زباله پلاستیکی تولید می‌کند و از زباله‌های تولید شده در کشور نیم میلیون تن به کیسه پلاستیکی اختصاص دارد؛ یعنی به‌طور میانگین هر ایرانی روزانه سه کیسه پلاستیکی مصرف می‌کند که ۹۶ درصد آن مستقیم وارد سطل‌های زباله می‌شود. براساس آمار «World Population Review» در سال ۲۰۲۱ ایران در رتبه هفدهم تولید زباله‌های پلاستیکی قرار دارد. بر اساس این گزارش تقریباً ۵۰۰ میلیارد کیسه پلاستیکی در مقیاس جهانی استفاده می‌شود.
بررسی کارشناسان در سال ۲۰۱۶ نشان داد که نزدیک به ۱۱ میلیون تن پلاستیک در اقیانوس‌ها رها می‌شوند. نتایج یک تحقیق در سال گذشته نیز نشان داد حجم پلاستیک‌های وارد شده به اقیانوس‌ها تا سال ۲۰۴۰ میلادی سه برابر افزایش پیدا می‌کند و تا سال ۲۰۵۰ از تعداد ماهی‌ها فراتر می‌رود. به تمام موارد گفته شده باید این را اضافه کرد که بلع مواد پلاستیکی یکی از مهم‌ترین عوامل تلف شدن آبزیان است که بنابر اعلام کارشناسان، تلف شدن بر اثر بلعیدن هر یک از این مواد پلاستیکی با سرعت اتفاق نمی‌افتد و احتمالاً بدون درد نیست.تمام آنچه گفته شد فاجعه‌ای است که مصرف پلاستیک به همراه دارد و فاجعه‌بار‌تر این است که اغلب انسان‌ها بدون توجه به ماهیت خطرناک پلاستیک، بر مصرف این محصول و جایگزینی آن با سایر محصولات اصرار دارند. درست در همین نقطه است که نقش قانونگذاران و فعالان محیط‌‌زیست برای برهم زدن تمامی معادلات فعلی پررنگ می‌شود؛ به این معنی که امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، فعالان و قانونگذاران با وضع قوانین و فرهنگ‌سازی تلاش می‌کنند تا مردم را به کاهش مصرف پلاستیک دعوت کنند؛ چنانچه استفاده از این محصول در برخی از کاربری‌های معمول در اتحادیه اروپا محدود و در سال‌های آینده ممنوع می‌شود و هند نیز به‌عنوان یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای دنیا در روزهای گذشته استفاده از محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف را ممنوع کرد.در ایران نیز اگرچه قانون مشخصی برای منع استفاده از پلاستیک وجود ندارد،اما در سال‌های اخیر بسیاری از فعالان محیط‌‌زیست شهروندان را ترغیب کرده اند تا کیسه‌های پارچه‌ای را جایگزین کیسه‌های پلاستیکی کنند و تا حد امکان استفاده از محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف را کنار بگذارند. سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران نیز در همین زمینه، با تشویق مردم به تفکیک پسماندهای خشک از پسماندهای تر که اغلب شامل پلاستیک می‌شود،  تلاش می‌کند تا آنجا که می‌تواند مانع از ورود این محصولات به طبیعت شود. اگرچه تا رسیدن به سر منزل مقصود که استفاده حداقلی از پلاستیک است، راه بسیار زیادی را در پیش داریم، اما روز جهانی بدون پلاستیک فرصت خوبی است تا راهی که رفته و مسیری که پیش رو داریم را بار دیگر نگاه کنیم و با آگاهی بیشتری برای خود و طبیعت تصمیم بگیریم.

ایرنا - عباس اکبرزاده، مدیر مرکز تحقیقات آب و فاضلاب گفت: پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که بارش‌ها تا سال ۲۰۵۰ همچنان روبه کاهش خواهد بود بنابراین شرایط به گونه‌ای نخواهد بود که اگر مدت کوتاهی بارش داشته باشیم مردم گمان کنند که وضعیت عادی شده است. پیش‌بینی‌های برخی از مجامع بین‌المللی نشان می‌دهد ایران در سال ۲۰۵۰ به سرانه ۵۰۰ مترمکعب آب به ازای هر نفر خواهد رسید که فاجعه‌بار خواهد بود.

ایسنا- محمد مدادی، مدیرکل دفتر موزه تاریخ ملی و ذخایر ژنتیکی گفت: محیطبانان مهمترین نقش را در جمع‌آوری نمونه‌ها دارند و برای تشویق آنان برای همکاری بیشتر در این زمینه، تصمیم گرفته شده تا محیطبانانی که بیشترین همکاری را در سطح ملی و استانی، درجمع‌آوری نمونه‌های زیستی حیات وحش داشته باشند، هرساله توسط ادارات کل معرفی شوند و مورد تقدیر قرار گیرند.

ایرنا - حسن اکبری، معاون محیط‌ زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط‌ زیست گفت: آتش‌سوزی یکی از عوامل اصلی تخریب زیستگاه در حوزه رویشی زاگرس است.

مهر- سکینه قهرمانی، کارشناس گیاه پزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان فارس با اشاره به حضور دوباره آفت برگخوار سفید بلوط در جنگل‌های زاگرس در استان فارس گفت: در سال گذشته ۴۰۰ هکتار از جنگل‌های بلوط از منطقه دلی سالاری رستم که آلوده به این آفت بود به وسیله حشره کش بیولوژیک B.T «باسیلوس تورینجینسیس» محلول پاشی شد.

ایرنا- مهدی ایزدی، سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران گفت: داوران شورای جهانی صنایع دستی، اثر «تنباکوچوله» ساخته سیدرضا موسوی‌راد هنرمند جوان و برجسته اهل میاندورود در رشته لاک‌تراشی را به عنوان یکی از آثار شایسته دریافت نشان مهر اصالت یونسکو معرفی کردند.

ایسنا- مجتبی شفیعی، معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان از آغاز فاز نخست عملیات مرمتی بنای تاریخی تیمچه علی‌خان شهرستان کوهبنان خبر داد و گفت: این فاز با اعتباری معادل یک میلیارد و 900میلیون ریال انجام می‌شود.

ایلنا- ولی جهانی، مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان گفت: سومین فصل از کاوش‌های باستان‌شناسی سایت تاریخی کهنه‌ماسوله پس از انجام فعالیت‌های کارشناسان در دهه‌های ۷۰ و ۹۰ از روزهای گذشته آغاز شده است.

ایسنا- حرمت‌الله رفیعی، رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران با اشاره به تأثیر منفی اجرای طرح فروش بلیت هواپیما با نرخ دلاری به مسافران غیرایرانی گفت: در هفته گذشته پس از اجرای این طرح، بلیت پرواز تهران ـ مشهد به نرخ اتباع خارجی به مسافر ایرانی فروخته شد، مستندات داریم که بلیت صندلی اکونومی را 6میلیون تومان به مسافر ایرانی قیمت دادند. 
مهر- سیدمحمد مولوی، نماینده آبادان در مجلس خواستار اتخاذ سیاستگذاری مناسب وزارت راه برای خدمت‌رسانی مطلوب شرکت‌های هواپیمایی شد و گفت: این وزارت مانع از اجرایی شدن دریافت نرخ دلاری بلیت هواپیما شود.