ایندیپندنت (بریتانیا)
«مارین لوپن» رهبر حزب ملی فرانسه، چند دهه پای ثابت عرصه سیاسی این کشور بوده است، اما از چند ماه پیش نشان داد، دیگر سیاستمداری در محاق نیست و توانسته است حزب خود را به جایگاهی بالاتر از آنچه که یک دهه پیش بود، برساند. حزب او درانتخابات روز یکشنبه فرانسه، توانست برای اولین بار تبدیل به حزب سوم انتخابات پارلمانی شود.

القدس (فلسطین)
 روزنامه نیویورک تایمز امریکا بعد از یک ماه تحقیق و تفحص درباره شهادت «شیرین ابوعاقله» اعلام کرد، عمق محل اصابت گلوله نشان می‌دهد، از فاصله‌ای مشابه با فاصله نیروهای اسرائیلی شلیک شده است و بنابراین باید پذیرفت نظامیان اسرائیل عامل کشته شدن این خبرنگار فلسطینی بوده‌اند، بویژه که در آن زمان هیچ فلسطینی مسلحی در منطقه حضور نداشته است.

اکسپرسو (اکوادور)
 بومیان معترض به تصمیم‌های اقتصادی دولت اکوادور، در چند روز گذشته خیابان‌های پایتخت را دچار هرج و مرج کرده‌اند. طوری که به‌خاطر اعتصاب‌هایی که در حال انجام است، دام‌های زیادی بویژه در مرغداری‌ها به‌خاطر نرسیدن غذا تلف شده‌ و مواد غذایی زیادی نیز فاسد شده‌اند. این در حالی است که دولت برای کنترل اوضاع وضعیت فوق‌العاده اعلام کرده است.

بنفشه غلامی/ «نفتالی بنت» یکشنبه شب سرانجام پس از سپری کردن یک سال سرشار از بحران در پست نخست وزیری رژیم صهیونیستی، در نشست مطبوعاتی مشترکی با «یائیر لاپید»، شریک او در دولت ائتلافی خبر داد هر دو توافق کرده‌اند تا با انحلال پارلمان و به تبع آن دولت، زمینه را برای برگزاری انتخابات زودهنگام فراهم کنند. به این ترتیب رژیم صهیونیستی در کمتر از چهار سال وارد پنجمین انتخابات پارلمانی خواهد شد.
به گزارش سایت شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، تصمیم «بنت»  و «لاپید» برای انحلال کنست و دولت پس از چندین هفته تلاطم‌های سیاسی در رژیم صهیونیستی صورت گرفت؛ تلاطم‌هایی که نقطه آغازین آنها به تصویب نرسیدن تمدید قانون مقررات اضطراری در شهرک‌های صهیونیستی واقع در کرانه باختری در کنست با رأی منفی دو تن از نمایندگان بود. قانونی که در صورت تمدید، به شهرک‌نشینان این منطقه، حقوقی مشابه شهروندان ساکن شهرها می‌‌دهد. این مسأله باعث شد «نیر اورباخ» یکی از نمایندگان کنست که حزبش در دولت ائتلافی «بنت» حضور دارد، در اعتراض به این امر اعلام کند بزودی استعفا داده و از ائتلاف حاکم جدا خواهد شد. این در حالی بود که با توجه به استعفاهای اخیر در ائتلاف حاکم، استعفای تنها یک نفر دیگر می‌‌توانست منجر به از اکثریت افتادن ائتلاف حاکم و در نتیجه انحلال پارلمان شود. به نوشته «آکسیوس»، «بنت» بسیار تلاش کرد تا «اورباخ» را از تصمیمی که گرفته منصرف کند اما موفق نشد و به همین دلیل به همراه «لاپید» تصمیم گرفت پیش از اینکه این نماینده استعفا کرده و پارلمان را به انحلال بکشاند و اعتبار سیاسی آنها را به چالش بکشد، خود انحلال پارلمان را اعلام کند؛ تصمیمی که یکشنبه شب عملی شد. به گزارش «سی ان ان»، دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی در بیانیه کوتاهی که در این خصوص منتشر کرد، اعلام کرد؛ این اقدام «پس از هفته‌ها تلاش برای ایجاد ثبات در دولت انجام شد.» اگر لایحه‌ای که دفتر «بنت» خبر داده، آماده کرده است تا اوایل هفته آینده به کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) ارائه دهد، با موافقت نهاد قانونگذاری رژیم صهیونیستی همراه شود که به احتمال زیاد این گونه خواهد شد، بلافاصله پس از آن دولت ائتلافی منحل شده و «یائیر لاپید» به عنوان نخست وزیر موقت به جای «بنت» قرار می‌‌گیرد و نامش به عنوان چهاردهمین نخست وزیر رژیم صهیونیستی به ثبت می‌‌رسد. با فرض رخ دادن این اتفاق اولین کاری که او دراین سمت باید انجام دهد، دیدار با «جو بایدن» است که قرار است طی چند هفته آینده سفری به خاورمیانه داشته باشد. علاوه بر آن شهروندان رژیم صهیونیستی باید در ماه نوامبر (آبان) برای پنجمین بار در چهارسال اخیر به پای صندوق‌های رأی بروند تا پارلمان جدیدی را انتخاب کنند.
شادی «بی بی»
دولت «بنت» سال پیش در چنین روزهایی با ائتلافی متشکل از 8 حزب تشکیل شد تا تل‌آویو را از بن‌بست سیاسی خارج  کرده و به نخست وزیری «بنیامین نتانیاهو» پایان دهد؛ نتانیاهویی که مدت‌ها است مترصد فرصتی است تا به کرسی نخست وزیری بازگردد و اوایل این هفته حزب او، «لیکود» خبر داد طرحی برای انتخابات زودهنگام دارد که می‌‌خواهد روز چهارشنبه (امروز) به کنست ارائه دهد. «بی بی» دیروز خوشحال‌ترین مرد سرزمین‌های اشغالی بابت بالا گرفتن احتمال انتخابات زودهنگام بود. او پس از انتشار این خبر یکشنبه شب را شبی «پر از اخبار مهم» خواند و مدعی شد سراسر سرزمین‌های اشغالی بابت این خبر «لبخند زد.» به نوشته «پولیتیکو»، خوشحالی او بابت این خبر بی دلیل نیست زیرا نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌‌دهد قدرت احزاب راستگرا و مذهبی تا حدودی افزایش یافته است، البته نه در آن حدی که اگر امروز انتخابات زودهنگام برگزار می‌‌شد، بتواند پیروزی در انتخابات را نصیب آنان کند. با این حال این جناح راستگرایان و مذهبی‌ها امیدوارند بتوانند در چند ماهی که تا انتخابات زودهنگام باقی مانده است، این محبوبیت را باز هم افزایش دهند و به پیروزی رسند که در این صورت، «نتانیاهو» بر مسند قدرت بازخواهد گشت.
آینده سیاسی بنت چه خواهد شد
«بنت» در حالی طرح انحلال پارلمان را ارائه کرده است که این تصمیم می‌‌تواند اعتبار او را زیر سؤال ببرد. به نوشته «جروزالم پست»، او در نخستین ماه‌های شروع به کار خود با هر رهبر خارجی که دیدار می‌‌کرد، مدعی می‌‌شد وی توان آن را دارد که اختلافات سیاسی داخل رژیم را حل کند و جامعه سیاسی آن را از جامعه‌ای متفرق تبدیل به جامعه‌ای متحد کند، اما اکنون همزمان با یک سالگی دولت خود با گرفتن این تصمیم، در واقع شکست خود در پستی را که داشته  پذیرفته است. خود او بهتر از هر کسی می‌‌داند که در یک سالی که گذشت، حتی هفته‌ای نبود که کابینه و احزاب ائتلافی بر سر یک موضوع مهم ایدئولوژیک به توافق برسند و هر بار بر سر موضوعی جدید بین آنها مباحثه در می‌‌گرفت. از همین رو این مسأله می‌‌تواند بر آینده سیاسی او تأثیر زیادی داشته باشد.
بنابر تحلیلی که «جروزالم پست» نوشته است، برخی از نزدیکان به «نفتالی بنت» معتقدند وی به احتمال زیاد خود را از سیاست بازنشسته خواهد کرد، اما حتی اگر این کار را نکند، باز هم آینده درخشانی پیش روی او نیست. بنا بر این تحلیل احتمال دارد او به جای بازنشستگی یک بار دیگر تلاش کند به عنوان رئیس حزب «یمینا» در انتخابات شرکت کند اما به نظر نمی‌رسد در این قالب آینده روشنی داشته باشد زیرا بعید خواهد بود رأی‌دهندگان یک بار دیگر به کسی اعتماد کنند که یک سال در مسندی بوده و بعد در آن ناکام مانده است. گزینه دیگر نیز ادغام شدن با یک حزب دیگر و فعالیت سیاسی تحت لوای آن حزب و رهبری‌اش است. اگر او بخواهد سراغ چنین انتخابی رود، حزب «امید نو» به رهبری «گیدئون سار» که اکنون وزیر دادگستری است، محتمل‌ترین گزینه او خواهد بود اما  این حزب و رهبر آن نیز در نظرسنجی‌ها دارای جایگاه بالایی نیست. ضمن آنکه «بنت» و «سار» در یک سال اخیر همکاری چندان  موفقی با یکدیگر نداشته‌اند.

نویسنده: تحریریه رویترز
مترجم: زهره صفاری
به باور تحلیلگران و کارشناسان تجاری، انتخاب «گوستاوو پترو»، نخستین رئیس جمهور چپ در کلمبیا، نشانه‌ای برای تحقق آرزوی سالیان طولانی این کشور برای ایجاد جامعه‌ای برابر و فراگیر است اما چریک‌ سابق نیز باید هر چه سریع‌تر برای تضمین سرمایه‌گذاری‌هایش وارد عمل شود.
«پترو»ی 62 ساله شهردار سابق بوگوتا و سناتور فعلی کلمبیا، با کسب 50.4 درصد آرا در انتخابات روز یکشنبه، رقیبش «رودولفو هرناندز» را شکست داد. اما این انتخاب تحولی اساسی برای کشوری است که دهه‌ها شاهد درگیری بوده و از جناح راست به خاطر ایجاد فاصله طبقاتی خشمگین است. «پترو» اما متعهد شده در کشوری که نیمی از جمعیت آن در فقر زندگی می‌کنند، با نابرابری‌ها در آموزش‌های دانشگاهی رایگان، اصلاح حقوق بازنشستگی و مالیات‌های سرسام آور مبارزه کند. با این حال او زمانی قدرت را در دست می‌گیرد که کلمبیا در پایین‌ترین سطح درآمدی و بالاترین مبلغ بدهی ملی قرار دارد که پیش‌بینی می‌شود درآمد خالص سالانه را به 56.6 درصد برساند.
«سانچز گارزولی»، کارشناس اندیشکده واشنگتن در امریکای لاتین معتقد است: «مردم، تغییر به هر قیمتی را نمی‌خواهند. آنها درصدد تحولاتی هستند که طرح‌های واقعی مانند توافقات صلح را در اولویت داشته باشد.»
«پدرو سانچز»، یکی از تحلیلگران اسپانیایی اما در تأیید انتخاب پترو، در توئیتی نوشت: «کلمبیا با این انتخاب، برابری و عدالت اجتماعی و قضایی را برگزیده است.» «اولیور کاپلان»، استادیار دانشگاه دنور نیز با نگاهی مثبت به نتیجه انتخابات گفت: «انتخاب پترو دست کم می‌تواند فرایند صلح را حفظ کند.»
این دیدگاه‌ها در حالی مطرح است که شامگاه یکشنبه پترو در جمع هوادارانش و در جریان برگزاری جشن پیروزی‌اش در انتخابات، با اطمینان از برنامه‌هایش برای صلح کلمبیا گفت: «صلح چیزی شبیه من است که توانست رئیس جمهور شود.» او در عین حال از جوانانی که در سه سال اخیر در اعتراض به نابرابری و خشونت به خیابان‌ها آمده بودند، تقدیر کرد.
به باور کارشناسان، تحقق طرح‌های پترو با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است چراکه کنگره با مجموعه‌ای از احزاب دچار شکاف‌های عمیقی است. «سرجیو گوژمان»، تحلیلگر «کلمبیا ریسک» در این‌باره معتقد است: «پترو از روز اول اپوزیسیون بسیار قدرتمندی پیش‌رو دارد چرا که یک‌شبه کمیته اجرایی کنگره گرفتار انفصال شدیدی شده است.»
«پترو» گزینه‌های اعتدالگرای بسیاری برای وزارت اقتصاد دارد که از جمله آنها می‌توان به «گاویریا»، اقتصاددان میانه‌رو و وزیر بهداشت سابق و همچنین «رودولف هومز» و «خوزه آنتونیو اوکامپو» از وزرای سابق کلمبیا اشاره کرد. «بروس مک مستر»، رئیس اتحادیه تجاری کلمبیا پس از پیروزی «پترو» در بیانیه‌ای در این باره گفت: «در برهه فعلی اینکه حس اعتماد میان افراد بالا برود بسیار اهمیت دارد و این اطمینان‌پذیری باید در همه حوزه‌ها؛ تجاری، شهروندی، سرمایه‌گذاری و حتی قضایی ایجاد شود و در همین راستا او می‌تواند یک معاون یا شریک عملگرا داشته باشد.»
شاید همین دلایل نیز سبب شد تا «پترو» در جمع هوادارانش شرط تقویت کاپیتالیسم در کلمبیا را فائق آمدن بر «فئودالیسم» و «پیش مدرنیسم» عنوان کند؛ موضوعاتی که امروزه کلمبیا بشدت گرفتار آنها است.

گروه جهان/ رئیس‌جمهور ونزوئلا که در اوج بحران اوکراین و روسیه به‌رغم تحریم‌های شدید امریکا، یکی از منابع جدید برای تأمین نفت اروپا شده است، در پایان سفر 11روزه‌اش در اوراسیا و شمال آفریقا بر ظهور «جهان جدید» بدون قدرت هژمونیک تأکید کرد.
«نیکلاس مادورو» در برهه‌ای تور بین‌المللی خود را انجام داد که امریکا برای نشستی منطقه‌ای، همه کشورهای امریکای‌لاتین و حوزه کارائیب بجز ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه را دعوت کرده بود اما این تصمیم واشنگتن در اقدامی غیرقابل انتظار، هم از سوی برخی مقامات کشورها مانند مکزیک تحریم شد و هم مورد انتقاد صریح آرژانتین و شماری از کشورهای دیگر قرار گرفت. «مادورو» در حالی که در گفت‌وگو با «المیادین» هدف از تور بین‌المللی‌اش را استراتژیک و اقتصادی عنوان کرد، با انتقاد از کاخ سفید، پایان عصر هژمونی در جهان را اعلام نمود و گفت: «ما به سمت ظهور بشریت جدیدی می‌‌رویم و این امر را در دیدارهای اخیر با سران ترکیه، الجزایر، ایران، کویت، قطر و آذربایجان دریافتیم. این تور ماهیتی استراتژیک داشت چراکه بیشتر کشورهای میزبان دارای نفت و گاز بوده و اقتصاد در آنها اهمیت بسیاری داشت. بنابراین همین همگرایی می‌‌تواند ظهور بشریت جدید را نشان دهد.»
«مادورو» خاطرنشان کرد: «در جهان جدید هژمونی مطلق معنایی ندارد و هیچ کشوری به تنهایی پلیس یا قاضی وقایع نخواهد بود. ما نیز به دنبال کشوری هستیم که عدالت و احترام در آن برقرار باشد و هیچ پارامتری نتواند کشوری را بر دیگری برتری دهد.»
رئیس‌جمهور ونزوئلا بحران اوکراین را یک جنگ منطقه‌ای ندانست بلکه آن را جنگ غرب برای نابودی روسیه خواند: «اروپا و متحدان امریکایی‌اش به هیچ چیز جز انتقام از روسیه فکر نمی‌کنند و این مسأله‌ای بسیار نگران‌کننده است. این در حالی است که ما به دنبال جهان جدیدی هستیم که مکانیسم آن بر پایه مذاکرات دیپلماتیک و برقراری صلح بوده و تحریم و فشار اقتصادی در آن جایی نداشته باشد. ما خواهان صلح برای مردم منطقه و جهان هستیم و امیدواریم مردم فلسطین، لبنان، سوریه، عراق و...  این صلح را تجربه کنند.»
او با تأکید بر دموکراسی منسجم ونزوئلا درباره «خوان گوایدو»، کاندیدای مورد حمایت امریکا و رقیبش در انتخابات ریاست‌جمهوری کشورش گفت: «گوایدو» در حالی حمایت امریکا را دارد که جو بایدن موجودیت ونزوئلا را نادیده گرفته و «نانسی پلوسی» حتی نام او را نمی‌دانست، اما ونزوئلا دموکراسی منسجمی دارد و برای سال‌ها قدرت سیاسی را از طریق صندوق‌های رأی منتقل کرده است.»

محسن فائضی
کارشناس مسائل خاورمیانه
بعد از انتخابات، چه مخالفان دولت «نتانیاهو» و چه طرفداران آن نتوانستند به ائتلافی دست یافته و کابینه و دولت تشکیل دهند. از این‌رو، «نفتالی بنت» و طرفداران او، برای اینکه از این مسأله عبور کرده و نتانیاهو را به نوعی سرنگون کنند، به ائتلافی عجیب تن دادند که در آن هم راستگراهایی چون یائیر لاپید حضور داشتند و هم طیف‌های مختلف چپ‌ها و همچنین اعراب اسرائیل دیده می‌شدند. تنها هدف مشترک اعضای این ائتلاف مقابله با نتانیاهو و سرنگونی او بود. از همین رو در آن ایام، تحلیلگران داخلی رژیم صهیونیستی دست به انتقادهای تندی از دولت ائتلافی زده و تأکید کردند، این ترکیب‌بندی موجب اختلاف خواهد شد و عمر چندانی نخواهد داشت، چرا که احزاب ائتلافی هرچند به‌خاطر یک هدف مشترک گرد هم آمده‌اند اما در مسائل سیاسی بسیاری با یکدیگر اختلاف نظر جدی دارند. این پیش‌بینی از همان هفته‌های نخست به تحقق پیوست و ائتلاف حاکم در پارلمان، در دو سه مورد رأی‌گیری‌ها با اختلاف مواجه شد و با سختی پیش رفت.
اخیراً قانون مقررات اضطراری در شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری که هر ساله تمدید و به‌سادگی و بدون مشکل به تصویب می‌رسید، برای تمدید به رأی گذارده شد اما برخی اعراب به آن رأی ندادند که منجر به تمدید نشدن این قانون شد. این تنها یک نمونه از بن‌بست‌هایی بود که بنت در یک سال اخیر با آنها مواجه شد و ائتلاف نتوانست به اجماعی در قوانین اصلی برسد. از طرفی ائتلاف حاکم با یکسری تغییرات ساختاری نیز همراه بود ،مثلاً خانم سلیمان  از راستگراهای مذهبی که  به بهانه اینکه چرا در روز شنبه در بیمارستان ها فلان غذا سرو می‌شود، از ائتلاف خارج شد.
از طرفی، نتانیاهو هم بعد از مشاهده ضعف درونی کابینه، با هدف بر زمین زدن دولت ائتلافی وارد عمل شد و بر میزان تنش‌ها در پارلمان افزود و تلاش کرد، اعضا را تشویق کند به انحلال کابینه رأی بدهند، به‌طوری که در همین راستا بیان کرد این هفته لایحه انحلال کنست به رأی گذاشته می‌شود. در نهایت، به دلیل چنین فضایی شخص لاپید و بنت، پیش‌دستانه به این موضوع پرداختند و آمادگی خود را برای انتخابات جدید اعلام کردند.
اکنون و در این شرایط چند سناریو پیش روی رژیم صهیونیستی و البته شخص «بنت» است: نخست باید تا اوایل هفته آینده  صبر کرد و دید آیا لایحه رأی می‌آورد یا خیر ، یا در صورت تصویب لایحه آیا اتفاق خاصی تا انتخابات می‌افتد یا خیر. یکی از مواردی که خیلی مطرح است و حتماً به رأی گذاشته می‌شود لایحه‌ای است که طبق آن کسانی که پرونده قضایی دارند، نتوانند کاندیدای انتخابات شوند. محدودیت سنی برای شرکت در انتخابات نیز دیگر گزینه‌ای است که مطرح شده است. با این حال طبق ساختار سیاسی رژیم هر چه در پارلمان تصویب شود وجاهت قانونی دارد و بنابر آن، تغییر قانون روند سختی ندارد و کافی است اکثریت به آن رأی دهند. لذا برخی تحلیلگران با توجه به اقداماتی که در حال انجام است، بر این باورند که اینها برای این است که شرایطی ایجاد کنند تا نتانیاهو وارد انتخابات نشده و نتواند دیگر بار بر کرسی نخست‌وزیری بنشیند.
طبق نظر سنجی‌ها، سناریوی دیگری هم محتمل است. به این ترتیب که اگر انتخابات برگزار شود نتانیاهو به‌راحتی نخست‌وزیر خواهد شد و این موضوعی مهم است. حال باید دید بنت چه راه حل‌هایی برای پیشگیری از وقوع چنین اتفاقی دارد، به‌طور مثال ممکن است در حوزه سیاست اقتصادی تل آویو که متأثر از کرونا و جنگ اوکراین است ، یا فضای امنیتی که برای چپ‌ها نامطلوب است، وارد عمل شود.