نیواستیتسمن (بریتانیا)
برآورد شده انگلیس سال آینده رکورد بدترین رشد اقتصادی را بین کشورهای بزرگ و متمول داشته باشد. اما چرا لندن که رشد اقتصادی خوبی داشت، دیگر بار تبدیل به کشور ضعیف اروپا شده است؟ بی تردید پاندمی کرونا در رسیدن انگلیس به این نقطه بی تأثیر نبوده اما دلایل اصلی را باید در سیاست‌های دولت جانسون جست‌وجو کرد.

ویک (امریکا)
کمیته بررسی وقایع 6 ژانویه امریکا که وظیفه دارد ریشه‌های حمله به کنگره این کشور در سال 2021 را جست‌وجو کرده و مقصر بروز این واقعه را تعیین کند، در نخستین جلسه‌های خود اعلام کرده که ترامپ در ادعاهای خود درباره تقلب در انتخابات دروغ گفته است. این در حالی است که ترامپ سودای انتخابات 2024 را در سر دارد.

لوفیگارو (فرانسه)
ژروم فورکه، استاد علوم سیاسی بنام فرانسوی، در مصاحبه اخیر خود هشدار داده بعد از انتخابات پارلمانی فرانسه که شاهد پراکندگی نیروهای سیاسی هستیم، حکمرانی بر این کشور برای امانوئل مکرون بسیار دشوار خواهد بود. زیرا او نه فقط تحت فشار چپ افراطی خواهد بود که باید با افزایش قیمت‌ها و مخارج عمومی نیز بستیزد.

فائزه سادات یوسفی/ روز گذشته، حزب لیکود به رهبری «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی در حالی خبر داد طرحی برای انحلال کنست (پارلمان این رژیم) دارد که در روزهای اخیر تنش‌های سیاسی زیادی باعث گمانه‌زنی‌های گسترده برای انحلال کابینه رژیم صهیونیستی شده که متشکل از احزاب چپ، میانه، راست و برای اولین بار فهرست عربی است و نخست‌‌وزیری «نفتالی بنت» را نیز در وضعیت اضمحلال و سرنگونی قرار داده است.
به گزارش «تایمز اسرائیل»، حزب لیکود که از سال گذشته بعد از به پایان رسیدن دوره نخست وزیری «بنیامین نتانیاهو» تبدیل به حزب اپوزیسیون رژیم صهیونیستی شده است، خبر داد در حال آماده کردن طرحی برای انحلال کنست است که بنا دارد آن را در نشست روز چهارشنبه ارائه کرده و خواهان برگزاری انتخابات جدید در سرزمین‌های اشغالی شود.
اهتمام نتانیاهو به حدی است که گفته است: «بنت، به خانه برگرد. ماجرا تمام شده است. زمان بازگرداندن اسرائیل به راست‌گرایان است.» بنابر گزارش‌ها تصویب طرح انحلال کنست یکی از سه راهی است که مخالفان دولت کنونی تل‌آویو، برای سرنگونی کابینه «بنت» پیش روی خود می‌‌بینند. دو راهکار دیگر، رأی عدم اعتماد حداقل ۶۱ نماینده کنست به «بنت» و شکست کابینه در تصویب بودجه طی زمان مقرر است.
این در حالی است که همان طور که «العربی الجدید» طی گزارشی نوشته است، «بنت» با اعلام جدایی دو نفر از اعضای نمایندگان راست‌گرای ائتلاف خود به نام‌های «عمیحای شیکلی» و «عیدیت سلیمان» خود را در آستانه سقوط می‌‌بیند و نگران است کرسی‌های ائتلافش در کنست اکثریت خود را از دست بدهد که البته طبق گزارش‌هایی «بنیامین نتانیاهو» مسبب ایجاد این تنش در کنست است. در کنار استعفای «شیکلی» و «سلیمان»، هفته پیش نیز
«نیر اورباخ» تهدید کرد اگر بنت تا دوشنبه هفته آینده برای کنترل دولت کاری انجام ندهد، او به طرح انحلال کنست رأی خواهد داد. اما «بنت» که سفر «جو بایدن» به تل‌آویو را برای خود بسیار مهم تلقی می‌‌کند، از «اورباخ» خواست تا مهلتی را که تعیین کرده است، به تعویق بیندازد.
 اقدامات جنگی
با توجه به اینکه «بنت» برای فرار از این بحران داخلی، راه‌ حل مناسب و مورد پسندی برای سایر احزاب ندارد تحلیلگران معتقدند، او برای فرار از این وضعیت، دست به ماجراجویی‌هایی چون ایجاد جنگ کوتاه‌مدت و درگیری در منطقه خواهد زد. زیرا انحلال یا تغییر دولت در برهه‌های حساسی چون جنگ امکان‌پذیر نیست و ساختار حاکمیتی رژیم را تهدید می‌‌کند. از این رو انحلال کنست و هر تهدیدی از سوی نتانیاهو با شکست مواجه خواهد شد.
دلایلی که می‌‌توان برای چنین انگیزه‌ای برشمرد مربوط به مجموعه اتفاقات و اقدامات اخیر دولت «بنت» است. در هفته گذشته یک جنگنده رژیم صهیونیستی دیوار صوتی را در آسمان جنوب لبنان شکست و یک کشتی نیز از اسرائیل برای استخراج گاز مایع وارد میدان نفتی مورد مناقشه لبنان و این رژیم شد که واکنش مقامات لبنان را برانگیخت.
در همین راستا، چندی پیش نیز «کوخاوی» رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که «در هر جنگی که در آینده صورت بگیرد، روزانه هزاران موشک بر سر اسرائیل فرو می‌ریزد و خسارت جانی و مالی زیادی به افراد وارد خواهد شد و این کار آسانی نخواهد بود.» این هم یک تهدید ضمنی به شمار می‌‌آید و هم از طرحی که دولت تل آویو در سر می‌‌پروراند، پرده بر می‌‌دارد.
همچنین انهدام یک فروند بالن نظامی جاسوسی متعلق به رژیم صهیونیستی توسط نیروهای مقاومت در شمال نوار غزه و تشدید درگیری‌ها در جنین و کرانه باختری و دور جدیدی از حملات موشکی مقاومت و ارتش اسرائیل را می‌‌توان در سایه واکنش‌ها به اقدامات بنت در نظر گرفت. به دلیل تشدید تحرکات نظامی و جاسوسی رژیم صهیونیستی و ابراز تهدیدات مختلف از سوی مقامات این رژیم، نیروهای مقاومت در غزه برای ارتقای آمادگی رزمی و بازدارندگی در مقابل چنین اقداماتی، به مانور نظامی روی آوردند. به گزارش ایسنا، به نقل از المیادین در تازه‌ترین واکنش‌ها، «سرایا القدس» شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی از آغاز مانور نظامی گسترده‌ای به نام «عزم الصادقین» در باریکه غزه خبر داد.
بنابراین در چنین شرایطی بعید نیست، «بنت» به گزینه‌هایی تنش‌زا رو آورده و با ایجاد درگیری رژیم صهیونیستی در خاک لبنان و سرزمین‌های اشغالی خود را از این بحران نجات دهد.

یمن
دولت صنعا اعلام کرد، ائتلاف متجاوز عربی همچنان به نقض آتش‌بس ادامه می‌دهد. آنچه تاکنون محقق شده ۱۰ درصد از بندهای آتش‌بس هم نبوده است.

عراق
در اوج تنش میان بغداد و اربیل، یک هیأت عالی‌رتبه از وزارت دفاع و وزارت کشور عراق و نیز فرماندهی عملیات مشترک این کشور دیروز وارد اقلیم کردستان عراق شد.

روسیه
روسیه به دلیل اقدام دو هفته پیش جنگنده‌های اسرائیلی در بمباران فرودگاه دمشق، در صدد تدوین یک پیش‌نویس قطعنامه علیه این رژیم در شورای امنیت است.

سوریه
بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه، روز گذشته استوار نامه «وحید مبارک سیار» را به عنوان اولین سفیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار بحرین در دمشق پذیرفت. بحرین از سال ۲۰۱۱ سفیری در سوریه نداشت.

زهره صفاری/ بازی جدید غرب برای تقابل با روسیه در میدان کی‌یف، چند روز پس از دیدار مقامات اروپایی با «ولودیمیر زلنسکی»، با هشدارهای جداگانه دبیرکل ناتو و نخست وزیر انگلیس درباره جنگ فرسایشی مسکو آغاز شد. به گزارش «سی ان بی سی»، این هشدارها که مهم‌ترین وقایع دیپلماتیک صد و نهمین روز از نبرد اوکراین و روسیه به شمار می‌‌رفت در پیام‌هایی جداگانه اما با معنا و هدفی همسو که ضربه به مسکو بود، به گوش جهان رسید. «ینس استولتنبرگ»، دبیرکل ناتو با هشدار درباره بروز یک جنگ طولانی مدت به روزنامه آلمانی «بیلد» گفت: «ما باید برای پذیرش واقعیت جنگی دراز مدت آماده شویم و در عین حال نباید دست از حمایت اوکراین برداریم. تجهیز کامل تسلیحاتی نظامیان اوکراینی شانس این کشور برای خلاصی از سلطه روسیه در منطقه شرقی دونباس را بالا خواهد برد. حتی اگر این اقدام حمایتی چه در حوزه نظامی، چه در حوزه‌های انرژی و بهای غذا برای غرب هزینه بر باشد، باز هم نباید دست از آن کشید.»
همسویی جانسون با استولتنبرگ
همزمان با هشدار دبیر کل ناتو، «بوریس جانسون»، نخست وزیر انگلیس نیز که در حوزه سیاست داخلی در کشورش با انتقادات بسیاری روبه‌رو است، پس از سفر یک روزه به کی‌یف و دیدار با «زلنسکی»، در سرمقاله‌ای هزار کلمه‌ای در «ساندی تایمز» پس از آنکه «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه را بشدت مورد حمله قرار داد، اظهارات دبیرکل ناتو را با ادبیاتی دیگر بیان کرد و جنگ روسیه و اوکراین را نبردی فرسایشی خواند. اما او نیز همانند استولتنبرگ از مذاکره و صلح چیزی نگفت و در مقابل سران غربی را به حمایت از اوکراین و شکست روسیه ترغیب کرد. «بوریس جانسون» در این سرمقاله، با مهاجم خواندن روسیه تأکید کرد زمان موضوعی بسیار حیاتی است و نتیجه جنگ به چگونگی تقویت اوکراین پیش از تجدید قوای روس‌ها بسیار بستگی دارد. هر روز شهرها و زیرساخت‌های اوکراین یکی پس از دیگری با انبوهی از تانک‌ها و تسلیحات روسی به تسلط مسکو درمی‌آید. حجم این تسلیحات به حدی است که شاید دهه‌ها نیز برای جایگزینی این سخت افزارها لازم باشد و ارتش روسیه مجبور شود تجهیزات و مهماتش را به مراتب سریع‌تر از تولید کارخانه‌هایش صرف کند.  اما افزایش تسلیحات روسیه  در اوکراین به معنای دستاورد بیشتر برای مسکو نیست و نباید فریب حرکت آهسته روسیه در دونباس یا تاکتیک آن در «سورودونتسک» را خورد. چراکه دونباس از سال 2014 در هدفگذاری‌های «پوتین» بوده و پس از هشت سال چیزی به دست نیاورده است.
«بوریس جانسون» که سیاست داخلی‌اش در بریتانیا تحت تأثیر حواشی و رسوایی‌های اخیر با شکست روبه‌رو شده است، در این بازی روانی برای تخریب روسیه راهبردی چهاربندی برای غربی‌ها نیز داشت که مهم‌ترین آنها تجهیز و آموزش نظامی اوکراین، پشتیبانی زیرساختی از این کشور و ایجاد کریدور امن صادرات غذا از کی‌یف بود. او برای دفاع از راهکارش گفت: «اگر بتوانیم این کارها را انجام دهیم بیش از تأمین امنیت اوکراین، جهان را از رؤیاهای مرگبار پوتین و کسانی که اهداف مشابهی دارند، در امان نگه داشته‌ایم.»
چه کسی نفت بر آتش جنگ می ریزد
به باور ناظران مقامات غربی در حالی بر طبل کشدار شدن جنگ از سوی روسیه می‌‌کوبند که درست در مسیری قدم برمی دارند که آتش جنگ از آنجا شعله ور شده است و در برهه فعلی اوکراین را طعمه‌ای برای منزوی کردن روسیه قرار داده‌اند. به نوشته «الجزیره»، هفته‌ها پیش از بحران اوکراین نیز تلاش روسیه برای جلوگیری از تقویت جبهه غرب در اروپای شرقی و ممانعت از اتحاد اوکراین با طرف‌های اروپایی و امریکایی بر کسی پوشیده نبود اما با گذشت صد و چند روز از جنگ، غرب نه تنها گامی برای برقراری صلح برنداشته است که با پیشنهاد عضویت فنلاند و سوئد در ناتو و حالا تسریع فرایند عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا، جبهه نبرد را به سمت تشدید نبردها و از دست رفتن جان انسان‌های بیشتر برای رسیدن به هدف خود پیش می‌‌برد.

لاله مهرزاد/ روز گذشته مرحله دوم انتخابات فرانسه در حالی برگزار شد که پیش از آن ناظران بر این انتخابات پیش‌بینی کرده بودند، حزب «امانوئل مکرون» اکثریت ائتلافی خود را از دست خواهد داد.
به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، بزرگترین چالش «مکرون» در این انتخابات ائتلاف موسوم به «اتحادیه جدید مردمی اکولوژیکی و اجتماعی» (NUPES) به رهبری «ژان لوک ملانشون» بود. این رویارویی در حالی طی دو ماه اخیر چه در انتخابات ریاست جمهوری و چه در انتخابات پارلمانی به چشم آمد که نگاهی به تحولات سیاسی فرانسه نشان می‌‌دهد، چپ‌های این کشور که برای چند دهه در محاق قرار گرفته بودند، با سوار شدن بر موج تورم افسارگسیخته‌ای که جیب فرانسوی‌ها را بیش از هر زمان خالی کرده است، توانسته‌اند، دیگر بار خود را احیا کرده و تبدیل به یکی از جناح‌های سیاسی پر قدرت فرانسه شوند. طوری که در مرحله نخست انتخابات پارلمانی، ائتلافی که «ملانشون» به عنوان یک چپ افراطی به راه انداخته بود، توانست با کسب 26 درصد آرا شانه به شانه ائتلاف «همه با هم» که «مکرون» رهبری آن را دارد، حرکت کند. این در حالی است که رئیس جمهور فرانسه تا شب گذشته امیدوار بود بتواند اکثریت مطلق را که شامل 289 کرسی می‌‌شود، به دست آورد. نظرسنجی‌ها پیش از این انتخابات خبر داده بودند و تا عصر دیروز نیز برآورد می‌‌شد، ائتلاف «همه با هم» می‌‌توانست پیشتازی خود بر دیگر ائتلاف‌ها را حفظ کند اما حفظ اکثریت مطلق برای آن دشوار به نظر می‌‌رسید.
 به نظر می رسد بجز ائتلاف «همه با هم» و ائتلاف چپ افراطی «ملانشون»، راست افراطی به رهبری «مارین لوپن» هم از برنده‌های سیاسی انتخابات پارلمانی فرانسه باشد. زیرا آنها نیز نتایج انتخابات دیروز هر چه که باشد، توانسته‌اند خود را به عنوان سومین جناح قدرتمند این کشور معرفی کنند.
انتخابات پارلمانی فرانسه دیروز در حالی به پایان رسید که ائتلاف‌های چپ و راست میانه دیدگاه‌ها و نظرات متفاوتی درباره چگونگی حل بحران‌های این کشور در شرایط حاضر دارند و همین می‌‌تواند این کشور را با بحرانی در سیاستگذاری مواجه کند. زیرا اگر همان طور که تا عصر دیروز تصور می‌‌شد، «مکرون» اکثریت مطلق پارلمانی را از دست داده باشد، نیازمند ائتلافی بزرگ‌تر است که این ائتلاف می‌‌تواند با راست‌های میانه انجام شود اما در صورت شکل‌گیری چنین ائتلافی، سیاستگذاری‌ها به دلیل اختلاف نظرات آنها می‌‌تواند با مشکل مواجه شود.

نویسنده: هیأت تحریریه فایننشال تایمز
مترجم: وصال روحانی
چند روزی پس از آغاز تهاجم ارتش روسیه به اوکراین، جو بایدن مدعی شد کاری می‌کند که روسیه از کرده خود پشیمان شود. اما اکنون قریب به چهار ماه بعد از آن تاریخ این رئیس‌جمهور امریکا است که باید بابت حرف‌هایش در آن روز احساس پشیمانی کند زیرا پس از بروز بحران انرژی و گران شدن شمار زیادی از کالاها، مجبور شده است دست نیاز خود به انرژی‌های فسیلی را به شکل مذبوحانه‌ای به سوی شرکایش در خاورمیانه شامل عربستان و امارات دراز کند. زیرا پیش از شروع جنگ اوکراین، روسیه تأمین‌کننده حدود 10 درصد از نیازهای نفتی کشورهای جهان بود و برای کل اروپا یک منبع حیاتی و فراهم‌آورنده حجم عظیمی از گاز به شمار می‌آمد، اما به‌خاطر تحریم‌ها و تأکید روسیه  بر تجارت بر مبنای روبل، این منبع صادرات انرژی‌های فسیلی محدودتر از قبل شده و نیاز به این دست انرژی در جهان افزایش یافته است.
این چنین است که کاخ سفید در هفته‌های اخیر به ذخایر نفتی عظیم ریاض و دوبی روی آورده و از رژیم‌هایی طلب کمک کرده که اگر چه در دوره زمامداری دونالد ترامپ شرکای درجه اول امریکا بودند اما او در یک سال و 5 ماهی که از شروع زمامداری‌اش می‌گذرد، همیشه ادعای عدم وابستگی به آنها را داشته است. بدتر از همه اینکه نیاز مبرم امریکا به نفت عربستان و امارات در زمانی آشکار و کارهای اجرایی آن آغاز شده که انتخابات سیاسی میان‌دوره‌ای امریکا در پیش است و باید در قبال جمهوری‌خواهان معترض که می‌گویند این مرد پیر فقط مترسک یک رئیس‌جمهور است، توضیح دهند که چرا برخلاف ادعاهایش وابسته به نفت کشورهای خاورمیانه شده و به چه سبب مجبور است در راه جذب این کمک برخی امتیازات ویژه را هم به طرف‌های عربی بدهد.
بایدن که برای ترمیم روابط بالنسبه سردش با ریاض مدتی است، در تدارک سفر به عربستان و دیدار با سران این کشور است، با این سفر بیش از هر چیزی خود را زیر سؤال می‌برد. زیرا او برخلاف ترامپ که قضیه قتل جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار معترض عربستان به دست محمدبن سلمان ولیعهد عربستان را لاپوشانی می‌کرد، همواره معترض و منتقد این ماجرا بوده و مدعی افشای تخلفات دربار ریاض بوده است.
شاید کمبود شدید ارزاق عمومی و گرانی وحشتناک حامل‌های انرژی دلیل قابل قبولی از سوی بایدن برای رویکرد به دربار پرمسأله عربستان و آشتی با بن‌سلمان به قصد رفع این کمبود جلوه کند اما حزب جمهوری‌خواه امریکا از این مسأله در انتخابات میان‌دوره‌ای پیش رو اصلاً چشم‌پوشی نخواهد کرد و مثل یک آلت قتاله از آن سود خواهد جست، اما بایدن حتی قادر به دادن پاسخی به این انتقادات به قصد رهایی از آنها نیست، زیرا امریکا سال‌هاست، در مناقشه آشکار ائتلاف عربستان-امارات با قطر، جانب تیم ائتلافی را گرفته و قطر را تنها گذاشته و در همین راستا دوحه تبدیل به یکی از تأمین‌کننده‌های اصلی نفت کشورهای اروپایی در هفته‌های اخیر و پس از جنگ اوکراین شده و درواقع یورو را بر دلار ترجیح داده است، اما مشکل بایدن نه فقط شکست اقتصادی در روزهای سخت و شرایط جنگی اروپا بلکه رویکرد به کشورهایی است که او بارها گفته بود در‌ شأن امریکا نیستند و حتی حاضر نبود آنها را شرکای ولو درجه چندم خود بنامد و با آنان بر سر یک سفره بنشیند.
منبع: Financial Times