هوشنگ توکلی: در توضیح این مطلب که نسل جدید هنرمندان در مقایسه با هنرمندان دو دهه ۶۰ و ۷۰ تا چه اندازه متفاوت هستند باید گفت که دنیا تغییر کرده است. امروز مشکلی که در کار تولید تئاتر خودم دارم این است که دانسته‌های نسل من بیشتر از دانسته‌های نسل جدید است. به این مفهوم که نسل جدید از بخشی از آموزه‌های اصلی جدا افتاده است. در سینما هم همین است؛ یعنی سینمای ما هم به‌دلیل اینکه بازار مالی روی سرنوشت آن اثرگذار شد، به بیراهه رفت.همین داستان را در سینمای جهان هم می‌بینید که سینما به سمت یک خواب زمستانی رفته است. این موضوع مختص ایران نیست و جهانی است؛ امروز در کنار سینما سرگرمی‌ها و کارهای شبکه‌های خانگی بیش از گذشته بر ذائقه مصرف تصویری مخاطبان حاکم شده است. در واقع جریان جدید تکنولوژی، سینما را به درون خانه‌های مخاطبان آورده است.
​​​​​​​بخشی از گفته‌های این هنرمند پیشکسوت با ایرنا

علی ملاقلی‌پور
همیشه می‌گفت من بچه جوادیه و جنوب شهر هستم، با زحمت قد کشیدم و وارد عرصه تئاتر و سینما و تلویزیون شدم. کسی که با سختی بزرگ شده درد آشناست. می‌داند درد کجاست. خبر دارد در خانواده کارگری و کم برخوردار، پدر خانواده نمی‌تواند تمام استعدادها و علایق فرزندش را حمایت کند؛ در صورتی که خیلی‌هایشان بچه‌های توانمندی هستند و به خاطر محرومیت استعدادیابی نشده‌اند. می‌دانست این استعدادها به وفور هستند و آرزویش این بود که برای آنها کاری بکند. همیشه آرزو داشت خانه هنری برای آموزش و استعدادیابی کودکان کار و محروم تأسیس و آنان را با دنیای هنر آشنا کند تا این کودکان دریابند در زندگی بجز سختی و مرارت، چیزهای زیباتری هم وجود دارد. این نیت و آرزو را با همسرش سهیلا جوادی درمیان گذاشته بود. با همت ایشان و همکاری شهرداری منطقه 14 «خانه هنر سبا» چهارشنبه 25خردادماه افتتاح شد تا شرایط رشد فرهنگی و هنری برای کودکان کار فراهم شود. خانه هنر سبا چندین مدرس از اهالی هنر دارد و اطمینان دارم خیلی از هنرمندان مشتاق هستند داوطلبانه در این مرکز به کودکان کار آموزش بدهند، چون علی آقا آدم محبوبی بود و بچه‌های تئاتر و تلویزیون و سینما دوستش داشتند. علی سلیمانی از بچه مسلمان‌های سینما بود و قلباً دوستدار اباعبدالله(ع)؛ با شنیدن نام امام حسین (ع) اشک‌هایش جاری می‌شد. رابطه دلی با خدا داشت. همه زیر چتر محبتش جا داشتند. با طیف‌های مختلفی از فیلمسازان کارکرده بود؛ از زنده یاد رسول ملاقلی‌پور تا بهرام بیضایی و اصغر فرهادی. محبوب بی‌حاشیه بود. بی‌غل و غش و خالص بود. هر چه بود خودش بود. با همه مهربان بود و با کودکان مهربان‌تر. رابطه‌اش با بچه‌ها خیلی خوب بود. بمب انرژی بود. هر وقت در سکانسی بازی نداشت بازیگران کودک را سرگرم و مدیریت می‌کرد، برایشان شعر می‌خواند، شوخی می‌کرد و حالشان را خوب می‌کرد. سرچشمه تمام افعال و رفتارش محبت بود. محبتی که قطع نشده و همچنان ادامه دارد. وقف عجیبی است که انسانی بعد از مرگ هم در عالم فرهنگ و هنر خیرات و برکات داشته باشد. اگر چند نیروی خلاق از این خانه بیرون بیاید یا اساساً مانع گرایش آنها به خلاف شود همه‎اش باقیات صالحات است. با افتتاح خانه هنر سبا یکی از آرزوهای علی‌آقا برآورده شده است. به امید اینکه دیگر انتظار او هم برآورده شود و سریال‌های آماده پخش‌اش از جمله «کتونی زرنگی»، «87 متر» و... به روی آنتن برود. جای سؤال است در شرایطی که تلویزیون با بحران سریال‌های تکراری مواجه است چرا این سریال‌ها پخش نمی‌شوند.

گروه سلامت و هنر 8 سال قبل همزمان با هفته جهانی نقص ایمنی و با هدف سلامت روان کودکان بیمار تشکیل شد. اعتقاد من و دیگر همکارانم در این گروه این است: «فقط پزشکان نیستند که برای درمان و بهبودی بیماری در تکاپو هستند، بلکه هنرمندان هم نقش مهمی را در تشویق بیماران و ایجاد حس بهتر و امید در آنها دارند تا بتوانند بهتر با بیماری خود مقابله کنند.»
دنیا پر از فراز و نشیب است. ما در طول زندگی روزهای خوب و بدی را تجربه می‌کنیم و این فلسفه زندگی است. با این حال آنچه مهم است این که ما به‌عنوان انسان کنار یکدیگر هستیم تا به همدیگر کمک و شرایط دشوار و ناهمواری‌ها را آسان‌تر کنیم تا دنیا را به مکانی بهتر برای زندگی تبدیل کنیم. از جمله شرایط نامطلوب و دشواری که زندگی مردم را بشدت تحت تأثیر قرار می‌دهد بیماری است.
در این میان پزشکان نقش مهمی را در تشخیص و درمان بیماران دارند. حال تصور کنید که این بیمار یک کودک باشد که فی نفسه روح مهربان و حساسی دارد و اینجاست که نقش گروه سلامت و هنر مورد توجه قرار می‌گیرد. این گروه در تعامل با پزشکان، به بهبود و حفظ سلامت روان کودکان بیمار در سراسر جهان می‌پردازد تا کودکان بیمار بتوانند با روحیه بهتری بر بیماری خود غلبه کنند.
گروه سلامت و هنر به‌عنوان یک شبکه بین‌المللی به طور داوطلبانه با همه اعضای خود در تلاش است تا با حضور در مراکز بهداشتی و درمانی امید و شادی را برای افراد بیمار به ارمغان بیاورد و لبخندی باشد برای قلب‌هایی که می‌تپند.
در سال‌های گذشته فعالیت‌های مختلفی برای کودکان بیمار داشتیم از جمله هشت دوره جشنواره بین‌المللی نقاشی برای کودکان بیمار و 4 دوره جام جهانی کوچک فوتبال که در «مرکز طبی کودکان» برگزار شد.
جام جهانی کوچک فوتبال مسابقاتی است که در آن کودکان بیمار در قالب تیم ملی ایران با تیم‌هایی که در جام جهانی با ایران هم گروه هستند در قالب سه تیم هنرمندان، ورزشکاران و هیأت رئیسه دانشگاه با هم رقابت می‌کنند. در تمام این سال‌ها شاهد کودکانی بودیم که با بیماری‌های مختلفی که داشتند آمدند و جنگیدند و حال خیلی از آنها خوب شده است.
یکی دیگر از کار‌های گروه سلامت و هنر، جشنواره نقاشی برای کودکان بیمار است که هر ساله با هدف بهبود سلامت روان بیماران برگزار می‌شود. در این جشنواره از تمامی کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال که در طول زندگی خود سابقه بستری در بیمارستان داشته‌اند دعوت می‌شود تا نقاشی‌های خود را به جشنواره ارسال کنند. این جشنواره هر ساله با بیش از یک هزار نقاشی مورد استقبال قرار می‌گیرد و نقاشی‌هایی از حدود سی کشور از سراسر جهان دریافت می‌شود. آثار هنری توسط اعضای کمیته ملی و بین‌المللی بررسی و پس از رأی‌گیری عمومی نقاشی‌های برتر تعیین می‌شوند. در نهایت، 250 نقاشی برتر در کتابچه جشنواره چاپ می‌شود و از آثار برتر هر گروه سنی تقدیر می‌شود.
دیدن یک کودک وقتی لبخند می‌زند، باعث بهتر شدن حال شخص من است و وقتی حال دل خودم خوب باشد می‌توانم حال دل آدم‌های اطرافم و کشورم و دنیا را هم بهتر کنم.

هنرمندان در فضای مجازی
حتی اگر پیگیر اخبار رسانه‌های رسمی نباشید، با گذر از بزرگراه‌ها و دیدن بنرهای تبلیغی و پررنگ‌تر از آن، با گشت‌ و گذار در فضای مجازی مطلع می‌شوید که اهالی موسیقی روزهای پررونقی را تجربه می‌کنند و بازار کنسرت‌های موسیقی حسابی داغ است. در مرور امروز اخبار فعالیت اهالی فرهنگ در فضای مجازی نمونه‌ای از اطلاع‌رسانی اهالی موسیقی از اجراهای تازه‌شان را می‌خوانید.
​​​​​​​
چهره‌ها
آرش فرهنگ‌فر نوازنده تنبک دنبال‌کنندگان صفحه اینستاگرامش را به تماشای کنسرت
«سه نوازی» دعوت کرده است. حریر شریعت‌زاده (پیانو)، آرش فرهنگ‌فر (تنبک) و سحر عباسی (هارپ) 17 تیرماه در فرهنگسرای نیاوران اجرا خواهند داشت.
شهرام ناظری از تمدید اجرای کنسرت‌هایش در شیراز خبر داده است. این خواننده پیشکسوت موسیقی سنتی که قرار است 5 و 6 تیرماه در تالار حافظ شیراز اجرا داشته باشد، به خاطر استقبال مخاطبان، 4 تیرماه را هم به برنامه‌های اجرای خود افزوده است.
علیرضا قربانی خبر داده  کنسرت «با من بخوان» که قرار بود در تاریخ 28 خردادماه در سالن دانشگاه دامغان برگزار شود به‌دلیل مشکلات پیش آمده برای سالن به زمان دیگری موکول شده است. او با عذرخواهی از کسانی که برای این تاریخ بلیت کنسرت تهیه کرده‌اند، اعلام کرده زمان و مکان جدید این اجرا پس از تصمیم‌گیری نهایی اطلاع‌رسانی خواهد شد.
بهزاد عبدی بخشی از نمایش موزیکال دیو و دلبر را بازنشر کرده است. تئاتر موزیکال دیو و دلبر نوشته و کار ماهان ‌حیدری و آهنگسازی بهزاد عبدی ساعت ۱۸ در تالار وحدت روی صحنه می‌رود. حمید حامی، بهزاد عمرانی، آرش نعیمیان، خسرو ‌پسیانی، کامران جهانبانی، نیکا افکاری، امیررضا توانایی، ثمیلا تحویلداری، مدیا هاشمی، رها میرمیثاقی و مایسا مظلومی بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.
الهام پاوه‌نژاد پس از چند هفته اطلاع‌رسانی درباره تمرین‌های نمایش «جنون محض» اعلام کرده که اجرای این نمایش بالاخره از شامگاه پنجشنبه 26 خردادماه آغاز شده است. این نمایش با حضور الهام پاوه‌نژاد، دیبا زاهدی، صدف اسپهبدی، الهه فرازمند، امین میری، سام کبودوند، علی ابدالی، میثاق زارع و علی‌پویا قاسمی به کارگردانی علیرضا کوشک‌جلالی، هر شب بجز شنبه‌ها ساعت 20 در سالن تیتان مجتمع فرهنگی عرفان روی صحنه می‌رود.
آرین وزیر دفتری که پس از سال‌های تجربه فیلم کوتاه سال گذشته با اولین فیلم بلندش (بی‌رؤیا) در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت از برگزاری دوره حضوری و آنلاین ساخت فیلم کوتاه خبر داده است. او نوشته: «قراره با امکانات در دسترس‌مون باهم فیلم‌کوتاه بسازیم، امیدوارم دوره جذابی بشه.»

تازه‌های نشر
«خانه» با ترجمه محمود حسینی‌‌زاد، مترجم نامی ادبیات آلمانی‌زبان از جمله تازه‌های بازار کتاب است. نشر افق از انتشار این کتاب در آینده نزدیک خبر داده و در توضیحات آن آورده است: «جدیدترین اثر یودیت هرمان، رمانی است به نام «خانه»؛ داستانی درباره فروپاشی جهان قدیمی و آشنا و پذیرشِ حیاتی از نو ساخته ‌شده. این نویسنده خوش‌سبک آلمانی، از زنی می‌گوید که خانه و کاشانه قبلی‌اش را پشت سر می‌گذارد تا در خانه‌ای کوچک کنار دریا، همه‌چیز را دوباره تجربه کند؛ اراده، دوستی، عشق و معنای زندگی.»
شوراى کتاب کودک از تکمیل شدن جلدهاى بیست‌ و یکم و بیست‌ و دوم فرهنگنامه کودکان و نوجوانان خبر داده و نوشته: به زمان انتشار جلدهاى بیست‌ و یکم و بیست‌ و دوم از این مجموعه ارزشمند به آخرین جلدها و کامل شدن فرهنگنامه که تحقق آرزوى دیرین توران خانم عزیزمان بوده است، نزدیک می‌شو‌یم.» صفحه اینستاگرام این شورا با انتشار این خبر گفت‌و‌گوی اعضای شوراى مدیریت فرهنگنامه را در آخرین جلسه این شورا به مناسبت بیست و ششم خرداد ماه سالروز تولد خانم توران میرهادى در شصتمین سال فعالیت شوراى کتاب کودک منتشر کرده است.

دیگه چه خبر
با فروکش کردن بحران کرونا، اکران‌های مردمی فیلم‌های روی پرده هم رونق گرفته‌اند. «بی‌‌صدا حلزون» یکی از فیلم‌های روی پرده است که شامگاه پنجشنبه اکران مردمی آن با حضور محسن کیایی و هانیه توسلی در پردیس سینمایی مگامال برگزار شد. کیایی و توسلی تصاویری از این اکران را به اشتراک گذاشته‌اند. «بی‌صدا حلزون» ساخته بهرنگ دزفولی با بازی هانیه توسلی، مصطفی کیایی، مهران احمدی و پدرام شریفی سراغ جامعه کمتر دیده شده ناشنوایان رفته است.
آناهیتا همتی هم با انتشار تصاویری از اکران مردمی فیلم «والدین امانتی» از تجربه تماشای این فیلم همراه با کودکان نوشته است: «از همه بچه‌ها و مامان و باباهایی که بچه هاشون‌رو می برن سینما تا فیلم مناسب سنشون رو ببینن، ممنونم. امشب تماشای فیلم کنار بچه‌ها خیلی برام لذتبخش بود، هنوز صدای خنده هاشون تو گوشمه، آرزو می کنم که کودکان سرزمینمون همگی از عدالت اجتماعی برخوردار بشن و تربیت و آموزششون در اولویت و مورد توجه قرار بگیره. از آقای حسین قناعت ممنونم که هنوز برای کودکان و نوجوانان فیلم می سازه، امیدوارم هیچوقت انگیزه‌هاشو از دست نده.» «والدین امانتی» به نویسندگی و کارگردانی حسین قناعت با مضمونی شاد و کودکانه از ۱۸ خرداد ماه به سینماها آمده است.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نشان درجه یک هنری را به حسینعلی شعبانپور، پدر شهیدی که بدون استاد و تنها با گوش سپردن به صدای محمدرضا شجریان، آوازخوان شده اهدا خواهد کرد. این هنرمند ۸۶ ساله که به کار شبانی و چوپانی مشغول است، در بیابان‌های واقع در ۱۰ کیلومتری شهرستان شهرضا به تنهایی زندگی می‌کند. او از کودکی به خواندن علاقه‌مند می‌شود و چندین سال بعد، با گوش سپردن به صدای محمدرضا شجریان، دستگاه‌های موسیقی و تکنیک‌های آوازخوانی را بدون داشتن استاد، فرامی‌گیرد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار اخیر خود با این هنرمند خودآموخته گفته: «شرایطی فراهم خواهد شد که حسینعلی شعبانپور از خدمات مرتبط با صندوق اعتباری هنر هم بهره‌مند شود.»/خبر آنلاین 

علیرضا نراقی
در گفت‌و‌گو با بسیاری از کارگردانان و هنرمندان نوگرای تئاتر ایران این گزاره را شنیده‌ام که: هنوز مخاطب برای این نوع از تئاتر آماده نیست. اما مخاطب چگونه تربیت می‌شود؟ چگونه می‌توان تماشاگر را برای درک و لذت بردن از آثاری با زیبایی شناسی متفاوت آماده کرد؟ آیا خود هنرمندان نوگرا مقصر نیستند؟ آیا اشکال در آموزش نیست؟ آیا علت تنزل پیدا کردن سلیقه نیست؟ آیا به‌دلیل سیطره آثار عامه‌پسند و حتی گاه مبتذل در رسانه‌های داخلی و خارجی نیست که مخاطب از حوصله کردن و درک آثار هنری عاجز شده است؟ پاسخ این سؤالات و بسیاری از دلایل خرد دیگر احتمالاً مثبت است، اما تغییر هر یک از این موارد که به متغیرهای متعددی وابسته‌اند دشوار و زمان‌بر است. در این میان دو نکته مهم وجود دارد که هم ضرورت دارد و هم تا حدود زیادی به عوامل درونی تئاتر وابسته است.  اولین نکته که مسأله‌ای مبنایی است اینکه روند حرکت تاریخی و توسعه تئاتر در ایران با لکنت و گسست همراه بوده است. با توجه به این دلیل مخاطب هم از این گسست و لکنت آسیب دیده است و در یک تداوم زمان ­مند با تئاتر رشد نکرده تا از آثار متفاوت و دیگرگونه‌های اجرایی لذت ببرد. هنرمند تئاتر ایران- خاصه از نوع تجربه‌گرایش- به‌دلیل جداافتاد‌گی در درک هنر، اغلب ذهنیت و سلیقه‌اش در فضای متفاوتی از مخاطب شکل گرفته و دید او با درک مخاطب رابطه‌ای ارگانیک و طبیعی ندارد. تنها نقطه اشتراک مخاطب دوستدار تئاتر با هنرمند نوگرا و تجربی در این است که هر دو از عدم تداوم و آشفتگی فضاهای اجرایی در کشور آسیب می‌بینند. در این ساحت حمایت نهادی در راستای دوام و گسترش جریان‌های مختلف تئاتری و باز بودن فضای این هنر در راستای چندصدایی و امنیت خلاقیت یک ضرورت است. اما نکته دوم به نحیف بودن و ضعف عمده نقد تئاتر در ایران بر‌می‌گردد. نقد تئاتر در ایران نتوانسته مخاطب پیدا کند، توسط هنرمندان اغلب سرکوب و تحقیر شده و تنوع رسانه‌ای ندارد. نقد نتوانسته وظیفه ذاتی‌اش را که پل زدن میان هنر تئاتر و فرهنگ جامعه است به‌طور کامل ایفا کند. وظیفه‌ای که تحقق آن موجب رشد سلیقه مخاطب و گسترش تئاتر می‌شود. نقدها هم ضعیف و کهنه هستند و هم قلیل و بی‌منزلت. روزگاری خود رسانه‌های مرکز هنرهای نمایشی اعم از سایت ایران تئاتر، مجله نمایش و... بستری بودند برای گسترش نقد اما در سال‌های اخیر این رسانه‌ها بی‌مایه و انحصاری شدند و اهمیت پیشین خود را بدون هیچ جایگزینی رفته‌رفته از دست دادند. حال یکی از اصلی‌ترین وظایف مدیریت تازه اداره کل هنرهای نمایشی و ابزارهای رسانه‌ای آن پویا کردن فضای نقد در راستای گسترش این هنر در بافت فرهنگی کشور و تربیت مخاطب است.

سیدمحمد ‌هاشمی، معاون حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص حواشی به وجود آمده پیرامون یک برنامه کودک در شبکه نمایش خانگی، گفت: تولید و نمایش سریال‌های خانگی از جمله سریال «کلیله و دمنه» ذیل مسئولیت‌های ساترا و مربوط به سازمان صدا و سیما است و اساساً در دو سال اخیر، هم مسئولیت تولید و هم مسئولیت ارزشیابی و نظارت سریال‌های نمایش خانگی و پلتفرم‌ها به سازمان صدا و سیما واگذار شده و بدیهی است هرگونه پاسخگویی و شفاف‌سازی هم باید از طریق آن مجموعه‌ها صورت گیرد.
به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وی ادامه داد: گرچه در زمینه فعالیت‌های فرهنگی و هنری هم‌افزایی بین ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف موجب رشد و تعالی بیشتر در این فضا می‌شود، اما تفکیک مسئولیت‌ها و پذیرش آن از سوی مدیران مسئول نیز جزو ضرورت‌های اجتناب ناپذیر است.
هاشمی ضمن تأکید بر لزوم توجه به مطالبات جامعه، مردم و خانواده سینما در این عرصه، اظهار داشت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی تقریباً از دو سال پیش نه تنها هیچ نقشی در عرصه تولیدات سریال‌ها و محتوای پلتفرم‌ها ندارد بلکه هیچ مسئولیتی هم در نمایش آثار و نظارت بر آنها نیز ندارد، به همین دلیل انتظار می‌رود مسئولان مرتبط در چنین مواقعی که اعتراض یا حساسیت آحاد جامعه برانگیخته شده است، شفاف‌سازی و پاسخگویی لازم را انجام دهند و احیاناً اگر قانون‌گریزی از سمت پلتفرم‌ها در زمینه نظارت‌پذیری رخ داده است، ضمن اطلاع‌رسانی به مردم از طریق مراجع ذیصلاح پیگیری کنند.

حضرت علی(ع):
اگر نمازگزار بداند که چقدر از رحمت (خداوند تعالی) او را فرا گرفته است، سرش را از سجده برنمی دارد.
غررالحکم، ص۲۶۱